Glukoza na czczo – normy. Jak interpretować wyniki glukozy na czczo?

Glukoza na czczo – normy

Glukoza na czczo powinna być oznaczona w próbce krwi pobranej 8-14 godzin od ostatniego posiłku. Wartości stężenia glukozy w osoczu krwi żylnej mogą wynosić:

• 70–99 mg/dl (3,9–5,5 mmol/l) – prawidłowa glikemia na czczo; 
• 100–125 mg/dl (5,6–6,9 mmol/l) – nieprawidłowa glikemia na czczo – stan przedcukrzycowy;
• ≥ 126 mg/dl (7,0 mmol/l) –  cukrzyca.

Aby kontrolować poziom cukru we krwi warto nabyć glukometr do codziennego użytku, np.: GLUKOMETR ABRA, Glukometr Vivachek INO, GLUKOMETR CERA - CHEK 1 CODE.

Dostępność tych oraz wielu innych glukometrów w aptekach w Twojej okolicy możesz sprawdzić bez wychodzenia z domu na portalu KtoMaLek.pl.

Badanie przesiewowe na obecność cukrzycy można również przeprowadzić wykonując test obciążenia glukozą (OGTT) z użyciem 75 g glukozy. Normy dla tego badania wynoszą:

• < 140 mg/dl (7,8 mmol/l) – prawidłowa tolerancja glukozy (NGT);
• 140–199 mg/dl (7,8–11,0 mmol/l) – nieprawidłowa tolerancja glukozy (IGT);
• ≥ 200 mg/dl (11,1 mmol/l) – cukrzyca.

Jak interpretować wyniki glukozy na czczo?

Przy braku występowania objawów hiperglikemii i przygodnej glikemii ≥ 200 mg/dl (11,1 mmol/l) należy oznaczyć glikemię na czczo i jeżeli wynosi ona ≥ 126 mg/dl (7,0 mmol/l) – rozpoznaje się cukrzycę. Jeśli jednokrotny lub dwukrotny pomiar glukozy na czczo wynosi 100–125 mg/dl (5,6–6,9 mmol/l), a kolejnym razem poniżej 100 mg/dl (5,6 mmol/l) istnieje uzasadnione podejrzenie nieprawidłowej tolerancji glukozy lub cukrzycy. W takiej sytuacji lekarz zleca wykonanie doustnego testu tolerancji glukozy (OGTT).

Do rozpoznania cukrzycy konieczne jest stwierdzenie jednej z nieprawidłowości. Przy oznaczaniu glikemii należy uwzględnić ewentualny wpływ czynników niezwiązanych z wykonywaniem badania (pora ostatnio spożytego posiłku, wysiłek fizyczny, pora dnia). 

Zalecana częstość samokontroli glukozy na czczo i po posiłkach

Samokontrola glikemii jest integralną częścią leczenia cukrzycy.  Jest ona również zalecana, by osiągnąć cele terapeutyczne u chorych leczonych pojedynczymi wstrzyknięciami insuliny, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, dietą i dozowanym wysiłkiem fizycznym.

Rekomendacje wczesnego rozpoznawania zaburzeń gospodarki węglowodanowej

Najważniejsze rekomendacje stosowane do wczesnego wykrycia patologii w metabolizmie węglowodanów:

• Oznaczenia glikemii w celu wczesnego rozpoznania stanu przedcukrzycowego/cukrzycy typu 2 powinny być prowadzone u osób po 45. roku życia i u młodszych z nadwagą lub otyłością, u których występuje co najmniej jeden dodatkowy czynnik ryzyka cukrzycy.
• U kobiet, u których wcześniej nie rozpoznano cukrzycy, między 24. a 28. tygodniem ciąży należy wykonać test doustnego obciążenia 75 g glukozy w celu diagnostyki cukrzycy ciążowej. 
• Rozpoznanie cukrzycy u dzieci w pierwszych 6. miesiącach życia wymaga przeprowadzenia badań genetycznych w kierunku cukrzycy noworodkowej. 
• U chorych na mukowiscydozę należy corocznie po 10. roku życia wykonywać test doustnego obciążenia glukozą w celu rozpoznania cukrzycy. 

W grupach ryzyka konieczne jest prowadzenie badań przesiewowych w kierunku cukrzycy, ponieważ u ponad połowy chorych nie występują objawy hiperglikemii. Badanie w kierunku cukrzycy należy przeprowadzić raz w ciągu 3 lat u każdej osoby powyżej 45. roku życia.

Podwyższona glukoza na czczo – objawy wskazujące na możliwość występowania cukrzycy

• Nasilona diureza (wielomocz),
• wzmożone pragnienie,
• utrata masy ciała bez celowego odchudzania,
• inne, mniej typowe objawy: osłabienie i wzmożona senność, zmiany ropne na skórze oraz stan zapalny narządów moczowo-płciowych. 

W przypadku występowania takich objawów należy niezwłocznie wykonać oznaczenie glikemii przygodnej.