Cukrzyca u niemowlaka - przyczyny, objawy, leczenie

Przyczyny cukrzycy niemowlęcej

Cukrzyca u niemowląt jest rzadkim zaburzeniem metabolicznym. U małych dzieci, najczęściej diagnozowana jest cukrzyca typu I, którą zalicza się do chorób autoimmunologicznych. Oznacza to, że system odpornościowy dziecka atakuje własne tkanki oraz narządy, co ostatecznie skutkuje ich zniszczeniem. Dokładne przyczyny chorób autoimmunologicznych nie są do końca poznane. Istnieją czynniki ryzyka, które przyczyniają się do wystąpienia chorób autoimmunologicznych. Są to:

• czynniki genetyczne - choroby autoimmunologiczne są dziedziczone, jednak sama podatność na daną chorobę nie jest wystarczająca do zainicjowania reakcji autoimmunologicznej;
• czynniki środowiskowe;
• płeć oraz hormony płciowe;
• infekcje bakteryjne lub wirusowe.

W cukrzycy typu I brakuje insuliny - hormonu odpowiedzialnego za prawidłowe przyswajanie glukozy pochodzącej ze spożytych węglowodanów. Za wytwarzanie insuliny odpowiedzialna jest trzustka, a dokładniej komórki beta wysp trzustkowych. Podczas cukrzycy typu I, to właśnie te komórki są atakowane i sukcesywnie niszczone. Kiedy około 80% komórek beta wysp trzustkowych zostaje zniszczona, pojawiają się pierwsze oznaki hiperglikemii - zbyt wysokiego stężenia glukozy we krwi.

Objawy cukrzycy niemowlęcej

Najczęstszymi objawami cukrzycy u dzieci są:

• zwiększony apetyt;
• osłabienie i senność dziecka;
• spadek masy ciała mimo dużych ilości przyjmowanego pokarmu;
• zwiększone pragnienie;
• wielomocz - zwiększone oddawanie moczu, także w nocy;
• predyspozycje do źle gojących się ran, zakażeń;
• zaburzenie widzenia;
• zaczerwienienie twarzy - ciemnoczerwony kolor warg;
• zapalenie zewnętrznych narządów moczowo-płciowych;
• kurcze mięśniowe.

Podczas niewystarczającej ilości insuliny produkowanej przez trzustkę, organizm szuka alternatywnych źródeł energii, która może zostać dostarczona z tłuszczu. Efektem tego procesu, jest wzrost ilości ciał ketonowych. Ich nadmierna ilość może prowadzić do kwasicy ketonowej - bezpośredniego stanu zagrożenia życia. Powoduje ona obrzęk mózgu, który może doprowadzić nawet do śmierci dziecka. Najczęstszymi objawami kwasicy ketonowej są:

• zapach acetonu z ust;
• wymioty;
• odwodnienie;
• zaburzenie oddychania - oddech Kussmaula;
• zaburzenia świadomości.

Leczenie cukrzycy niemowlęcej

Trzustka uszkodzona w około 80% praktycznie nie produkuje już insuliny. W takim przypadku hormon ten należy dostarczyć z zewnątrz organizmu - jest to skuteczna metoda leczenia cukrzycy typu I. Insulina podawana jest w formie iniekcji (zastrzyków) za pomocą tzw. piór insulinowych lub poprzez pompę insulinową, w postaci ciągłego wlewu podskórnego. Ilość podanej insuliny dobierana jest indywidualnie do każdego pacjenta. Zależy ona między innymi od: częstości przyjmowania pokarmów, ich składu, trybu życia dziecka oraz od chorób współistniejących. Oprócz terapii insulinowej, bardzo ważnym elementem w leczeniu cukrzycy jest dieta dziecka. Posiłki powinny dostarczać odpowiednią ilość energii pochodzącej z białek, tłuszczów i węglowodanów. W diecie należy eliminować lub całkowicie wykluczyć słodycze, słodkie napoje i wysoko przetworzone produkty.

Ważne!

U każdego dziecka z niską masą urodzeniową, a dodatkowo z niewielkim przyrostem wagi, powinno wykonać się badanie stężenia glukozy. Szybka diagnoza umożliwia prawidłowe leczenie, dzięki któremu możemy uniknąć zaburzeń metabolicznych w późniejszych latach. Zaburzenia te, mogą zagrażać zdrowiu, a nawet życiu dziecka. Prawie ⅓ dzieci ma rozpoznaną cukrzycę dopiero na etapie kwasicy. Należy pamiętać o ciągłej obserwacji swojego dziecka, a każde niepokojące objawy jak najszybciej skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Dostępność szukanych preparatów w aptekach w Twojej okolicy można sprawdzić na portalu KtoMaLek.pl.

Autor