Sprawdzamy dostępność
leków w 10 908 aptekach
1. Wskaż, gdzie jesteś
2. Znajdź potrzebny lek
3. Zarezerwuj on-line
4. Odbierz w aptece
Znajdź i zarezerwuj lek w najbliższej aptece!
Sprawdź teraz w najbliższej apteceDiuretyki - Leki moczopędne
W tej kategorii znajdziesz leki moczopędne stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz przeciwdziałaniu i leczeniu obrzęków.
Leki moczopędne
Co to są leki moczopędne?
Leki moczopędne, nazywane także diuretykami, są jedną z podstawowych grup leków wykorzystywanych w terapii wielu schorzeń. Głównymi wskazaniami do ich stosowania są choroby układu krążenia (nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca), ale leki te znalazły miejsce także w terapii marskości wątroby i chorób nerek.
Leki moczopędne różnią się budową, mechanizmem działania, dlatego odmienna jest też wielkość efektu moczopędnego po ich zastosowaniu. Poza tym działanie moczopędne i siła działania preparatów z tej grupy i ich efektywność w dużym stopniu zależą od wydolności nerek i stanu chorobowego pacjenta. Niektóre z diuretyków mogą wywoływać ponadto działania pozanerkowe, niejednokrotnie korzystne terapeutycznie. Leki moczopędne są stosowane w monoterapii (jako jeden lek) oraz w leczeniu skojarzonym. Przy jednoczesnym podawaniu dwóch diuretyków wskazane jest stosowanie takich preparatów, które pozwolą na wzajemne łagodzenie niepożądanych efektów.
Jakie są wskazania do stosowania diuretyków?
Diuretyki pełnią istotną rolę w leczeniu nadciśnienia. Wskazane są w monoterapii hipotensyjnej zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Niezwykle cenna jest też możliwość kojarzenia diuretyków z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.
Poza tym leki moczopędne wskazane są w terapii ostrych i przewlekłych obrzęków oraz ostrej i przewlekłej niewydolności serca. Traktowane są jako leki odwadniające. Niektóre z nich wykorzystuje się również pomocniczo w leczeniu zatruć, moczówki prostej, jaskry, a nawet choroby wysokościowej.
Jakie są grupy leków moczopędnych?
Leki moczopędne możemy podzielić na:
Diuretyki łagodne: diuretyki osmotycznie czynne, diuretyki oszczędzające potas oraz inhibitory anhydrazy węglanowej, pochodne ksantyny.
- Inhibitory anhydrazy węglanowej (leki moczopędne o niskiej efektywności) – do grupy tej należy acetazolamid – stosowany głównie w leczeniu jaskry. Właściwości diuretyczne acetazolamidu utrzymują się do 3 dni.
- Diuretyki osmotycznie czynne - stosowane przed zabiegami diagnostycznymi jelita grubego, stosowane w leczeniu zatruć i zaparć, a także do redukcji ciśnienia wewnątrzczaszkowego i wewnątrzgałkowego. Przedstawicielem tej grupy jest mannitol, który działa poprzez zwiększenie ciśnienia osmotycznego w płynie zewnątrzkomórkowym i przemieszczanie wody z wnętrza komórek do płynu śródmiąższowego i osocza. Zwiększa wydalanie sodu i chlorków. Bardzo szybko zostaje wydalony z organizmu.
- Diuretyki oszczędzające potas (spironolakton) - używane głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego, jednak charakteryzują się one niewielką skutecznością. Ich działanie polega na blokowaniu procesu wymiany jonu sodu na potas w kanaliku dalszym nefronu. Leki te powodują więc wzrost wydzielania moczu, jednak nie powodują przy tym spadku poziomu potasu. Najczęściej stosowane są jako uzupełnienie w terapii moczopędnej innymi diuretykami.
- Pochodne ksantyny - kofeina, teofilina i teobromina to substancje, które występują w kawie, herbacie i ziarnach kakaowca, zwiększają przepływ nerkowy i współczynnik przesączania kłębuszkowego, a przez to nasilają wytwarzanie moczu pierwotnego. Efekt ich działania diuretycznego ulega jednak osłabieniu przy długotrwałym stosowaniu.
Diuretyki o działaniu umiarkowanym: tiazydy i leki tiazydopodobne
Najstarszą grupę diuretyków stanowią tiazydy, wykorzystywane w nadciśnienia tętniczego, leczeniu niewydolności serca, nadciśnienia tętniczego, marskości wątroby, kamicy nerkowej, przewlekłych chorobach nerek. Przykładami diuretyków tiazydowych są indapamid i hydrochlorotiazyd. Skutkiem ich działania jest wydalanie wody i sodu, ale powodują one również znaczną utratę potasu, magnezu i hamują wydalanie wapnia. Ponadto, według badań działają rozkurczająco na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych.
Diuretyki o silnym działaniu: diuretyki pętlowe
Diuretyki pętlowe to najsilniejsze leki moczopędne. Działają w pętli Henlego (część nerki), hamując transport jonów sodowych i chlorkowych. Powoduje to zwiększenie wydalania wody i sodu. Diuretyki pętlowe stosowane są w leczeniu: nadciśnienia tętniczego, marskości wątroby, obrzęków, niewydolności serca, ostrej i przewlekłej niewydolności nerek, wodobrzusza. Zalicza się tu pochodne sulfonamidowe, np. furosemid, a także pochodne kwasu fenoksyoctowego, czyli kwas etakrynowy.
