Zapalenie cewki moczowej - jak rozpoznać objawy? Przyczyny, leczenie, profilaktyka

Zapalenie cewki moczowej - przyczyny i choroby

Zapalenie cewki moczowej najczęściej jest wywołane infekcją bakteryjną, rzadziej urazem czy podrażnieniem cewki, np. częstym cewnikowaniem pęcherza. W większości przypadków do zakażenia dochodzi na skutek kontaktów seksualnych z osobą chorą. Główny podział zapalenia cewki moczowej obejmuje:

• zapalenie rzeżączkowe;
• zapalenie nierzeżączkowe.

Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej - objawy

Objawy rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej pojawiają się zazwyczaj od 4 do 7 dni po kontakcie z osobą zakażoną. Rzadko występują symptomy zakażenia ogólnego w postaci gorączki czy dreszczy. Choroba w zależności od płci może dawać różne objawy. 

Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn objawia się:

• świądem (swędzeniem) w okolicy zewnętrznego ujścia cewki moczowej;
• ropnym lub śluzowo-ropnym wyciekiem z cewki moczowej, czasami z domieszką krwi;
• bólem i pieczeniem cewki moczowej, zwłaszcza podczas oddawania moczu;
• zaczerwienieniem cewki moczowej;
• bólem jąder.

Symptomy zapalenia cewki moczowej u kobiet obejmują:

• upławy;
• ból w dolnej części brzucha;
• pieczenie podczas oddawania moczu;
• rzadko krwawienia z dróg rodnych.

Co na rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej?

Rzeżączka jest chorobą weneryczną, dlatego zarówno kobiety, jak i mężczyźni często wstydzą się udać do lekarza i szukają domowych sposobów na leczenie zapalenia cewki moczowej. 

Konieczne jest jednak wdrożenie przez lekarza preparatów dostępnych na receptę. Bakteria Neisseria gonorrhoeae, wywołująca rzeżączkę, ma zdolność do szybkiego nabywania oporności na antybiotyki. Jak więc dobrać odpowiedni lek? Aby wybrać skuteczną terapię, najlepiej wykonać antybiogram. Pozwala on ustalić wrażliwość bakterii w cewce moczowej na dany antybiotyk. Kiedy jednak badanie to jest niemożliwe do przeprowadzenia, zalecanym lekiem jest ceftriakson w połączeniu z azytromycyną.

Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej

Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej wywołane może być m.in. przez Chlamydie trachomatis, Ureaplasma urealyticum, Mycoplasma genitalium czy Trichomonas vaginalis. Infekcja często przebiega bezobjawowo, zwłaszcza u kobiet. 

Najlepszą metodą służącą do rozpoznania zapalenia cewki moczowej jest badanie mikroskopowe. Wymaz do takiego badania pobiera się z cewki lub próbki początkowego strumienia moczu.

Jak leczyć nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej?

Ustalenie konkretnego drobnoustroju powodującego nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej bywa trudne. Dlatego wprowadzane antybiotyki powinny działać na najczęstsze bakterie będące przyczyną ZCM. Antybiotykoterapia obejmuje pojedynczą dawkę ceftriaksonu oraz dodatkowo azytromycynę i doksycyklinę. Wszyscy partnerzy seksualni powinni być przebadani w kierunku zakażenia bakteriami powodującymi stan zapalny cewki moczowej po stosunku z osobą zakażoną.

Jeśli przyczyną zapalenia cewki moczowej nie jest bakteria, nie należy stosować antybiotykoterapii.

Dostępność niezbędnych preparatów w aptekach w Twojej okolicy możesz sprawdzić w serwisie KtoMaLek.pl.

Zakażenie układu moczowego (ZUM)

Zapalenie cewki moczowej często przebiega z zapaleniem innych części układu moczowego. Objawami zapalenia dróg moczowych i cewki moczowej są m.in:

• zmiany dotyczące sposobu oddawania moczu - może wystąpić częstomocz, dysuria (oznacza bolesne oddawanie moczu) lub nykturia (potrzeba oddawania moczu w nocy);
• objawy ogólne - gorączka, dreszcze, ból głowy i nudności;
• bardzo nieprzyjemny zapach moczu u osób z niebakteryjnym zapaleniem cewki moczowej i układu moczowego.

Przewlekłe i nawracające zapalenie cewki moczowej i układu moczowego u dzieci i dorosłych

U dzieci również może wystąpić zapalenie cewki moczowej. Zwykle drogą zakażenia jest przypadkowe przeniesienie drobnoustrojów z rzeczy codziennego użytku, np. ręczników. 

Długotrwałe, nieleczone zapalenie cewki moczowej i układu moczowego u dziewczynki może prowadzić do zapalenia narządów miednicy mniejszej. U chłopców natomiast może wystąpić zapalenie gruczołu krokowego, zapalenia najądrza i bezpłodności. Żeby uniknąć tak poważnych konsekwencji, trzeba udać się do specjalisty w celu wprowadzenia odpowiedniego leczenia. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów warto udać się do wenerologa.

Bibliografia:

1. Duława, J., Drabczyk, R. (2020). Interna Szczeklika 2020. Zakażenia układu moczowego. Medycyna Praktyczna, Kraków, s. 1666-1676.
2. Batycka-Baran, A.. (2022). Rzeżączka. Medycyna Praktyczna. Dostępne na: https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.18.3.4.1.1.2. (Dostęp: 07.2023).

Autor