Upławy – co je powoduje i jak je leczyć?

Czym są upławy?

Upławy to nieprawidłowa wydzielina z pochwy, która zazwyczaj świadczy o infekcji narządów rodnych. W zależności od rodzaju zakażenia różnią się konsystencją i zabarwieniem - mogą być białawe, żółtawe, szare, lekko zielone, serowate, śluzowate, ropne czy pieniste. Często towarzyszy im świąd, pieczenie i nieprzyjemny zapach.

Jak odróżnić fizjologiczny śluz od upławów?

Nie każda wydzielina z pochwy ma charakter patologiczny. Fizjologiczny śluz jest wydzielany przez gruczoły szyjki macicy w celu nawilżenia pochwy, ochrony przed zakażeniami, usunięcia zanieczyszczeń z dróg rodnych i umożliwienia zajścia w ciąże. Naturalna wydzielina ma zazwyczaj konsystencję śluzu, jest bezwonna, przejrzysta i ma kolor białawy, mleczny lub żółtawy. Jej ilość, barwa i gęstość mogą nieznacznie zmieniać się w zależności od fazy cyklu miesiączkowego –  na początku cyklu ma mleczny kolor i jest skąpa, w trakcie jajeczkowania jest najbardziej obfita (wyglądem przypomina białko jaja kurzego), a po owulacji jest gęsta i nieprzejrzysta. Na ilość i wygląd śluzu wpływ ma również wiek kobiety – najwięcej wydzielają go kobiety w wieku rozrodczym. Po menopauzie fizjologiczny śluz przestaje być wydzielany, co zwiększa ryzyko infekcji intymnych. Upławami nazywamy wydzieliny o nieprzyjemnym zapachu, nienaturalnym kolorze, niewłaściwej konsystencji lub nadmiernej ilości. Często kobiety cierpiące z powodu upławów skarżą się też na ból, pieczenie lub świąd miejsc intymnych.

Przyczyny upławów

Najczęstsze przyczyny upławów to:

• zakażenie bakteryjne (waginoza),
• grzybica pochwy (kandydoza),
• rzeżączka,
• chlamydioza,
• rzęsistkowica pochwy,
• alergie,
• zaburzenia hormonalne,
• zaburzenie fizjologicznej flory bakteryjnej (np. poprzez nadużywanie antybiotyków).

Upławy mogą być również spowodowane drażniącymi środkami do higieny intymnej, proszkiem do prania czy lateksem z prezerwatyw.

Rodzaje upławów

• Biała lub szaro-biała, wodnista wydzielina o intensywnym „rybim” zapachu – to objaw zakażenia bakteryjnego (waginozy bakteryjnej). Są to najczęściej spotykane upławy i nie należy leczyć ich na własną rękę. Leczenie powinno być skonsultowane z lekarzem, który dobierze odpowiedni antybiotyk.
• Białe, serowate, gęste, bez charakterystycznego zapachu – świadczą o grzybicy pochwy (najczęściej spowodowanej przez drożdżaki). Często towarzyszy im pieczenie oraz swędzenie. Początkowe objawy grzybicy pochwy można leczyć przy użyciu preparatów dostępnych bez recepty – maści, globulek i kremów przeciwgrzybiczych: Gynoxin Optima, Clotidal, Canditon, Clotrimazolum. Nasiadówki i napary z kory dębu (Zioł.Kora Dębu) lub rumianku są popularnym domowym sposobem na grzybice pochwy, ale pamiętajmy, że nie wyleczą one infekcji – jedynie zmniejszą objawy. Jeśli po kilku dniach objawy nie znikną należy udać się do lekarza.
• Zielone lub żółto-zielone, pieniste, obfite o ostrym zapachu – są objawem rzęsistkowicy, czyli choroby płciowej przenoszonej przez rzęsistka pochwowego. Takim upławom często towarzyszy pieczenie i zaczerwienienie nabłonka pochwy.
• Ropne, o konsystencji śluzowatej – mogą być objawem chlamydiozy powodowanej przez bakterię - Chlamydia trachomatis. Towarzyszyć im może ból podbrzusza, pieczenie przy oddawaniu moczu oraz krwawienie między miesiączkami. Takie objawy należy natychmiast skonsultować z lekarzem.

Jak zapobiegać upławom?

Aby uchronić się przed upławami należy pamiętać o odpowiedniej higienie intymnej – podmywaniu delikatnymi płynami o neutralnym lub kwaśnym pH, a wewnątrz warg sromowych samą wodą oraz o częstej zmianie tamponów lub podpasek podczas okresu. Ważne jest również noszenie delikatnej, przewiewnej bielizny. Naturalną florę bakteryjną pochwy można wzmocnić stosując probiotyki ginekologiczne jak np. Lakcid Intima, Lactovaginal, Iladian, Lacibios Femina, Trivagin.
Dostępność tych i innych preparatów w Twojej okolicy sprawdzisz w serwisie ktomalek.pl.

Jak leczyć upławy?

Leczenie upławów zależne jest od przyczyn ich wystąpienia, a więc wymaga odpowiedniej diagnozy lekarskiej. Infekcję intymną powinno się skonsultować z ginekologiem, który dobierze odpowiednie leczenie.

Autor