Rdest ptasi – właściwości i zastosowanie

Rdest ptasi – co to takiego?

Rdest ptasi (łac. Polygonum aviculare L.) to roślina należąca do rodziny rdestowatych (łac. Polygonaceae), którą można spotkać na całym świecie. Jest niewielki, zazwyczaj płożący się, z drobnymi liśćmi i biało-czerwonymi kwiatami z zielonymi akcentami. Kwitnienie przypada na okres od czerwca do października. Inne nazwy ludowe, którymi określa się rdest ptasi to wróble języczki, świńska trawa i podorożnik.

Co zawiera w sobie rdest ptasi?

W celach leczniczych stosowane jest ziele rdestu ptasiego (łac. Polygoni avicularis herba). To właśnie ten surowiec jest bogaty w liczne związki aktywne, posiadające właściwości prozdrowotne. Należą do nich:

• flawonoidy,
• krzemionka,
• garbniki,
• śluzy,
• kwasy organiczne (kwas salicylowy),
• prowitamina A,
• witaminy C i K,
• cukry. 

Jakie właściwości lecznicze posiada rdest ptasi?

Flawonoidy odpowiadają za najważniejsze właściwości lecznicze rośliny. Działają przeciwzapalnie i przeciwutleniająco, zwalczając wolne rodniki. Hamują proces starzenia się komórek, wykazując przy tym działanie przeciwnowotworowe. Wykazują także łagodne działanie rozkurczowe na drogi żółciowe.

Warto wspomnieć o działaniu moczopędnym rdestu, jak i zdolności do usuwania szkodliwych produktów przemiany materii, co chroni wątrobę przed toksycznymi metabolitami. Krzemionka, wydalana z moczem, zapobiega powstawaniu kamieni nerkowych.

Flawonoidy, w połączeniu z krzemionką i garbnikami, wpływają korzystnie na ściany drobnych naczyń krwionośnych i prowadzą do zmniejszenia ich nadmiernej przepuszczalności dla osocza i czerwonych krwinek. Dzięki temu wyciąg z rdestu działa przeciwkrwotocznie w drobnych krwawieniach wewnętrznych. 

Roślina wykazuje także działanie przeciwdrobnoustrojowe i przeciwbiegunkowe (co przypisuje się obecności garbników). Wykorzystywana jest również w kaszlu i przy infekcjach układu oddechowego - śluzy zawarte w ziele działają powlekająco na śluzówkę gardła.

Zastosowanie rdestu ptasiego

Rdest znalazł szerokie zastosowanie w ziołolecznictwie, a zwłaszcza:

• jako produkt działający na układ moczowy w przewlekłych schorzeniach dróg moczowych, w przypadku zmniejszenia dobowej ilości wydalanego moczu oraz odkładania kamieni nerkowych;
• jako środek pomocniczy w chorobie reumatycznej, dnie moczanowej i miażdżycy naczyń;
• pomocniczo w dolegliwościach skórnych, takich jak wypryski i trądzik;
• w zapaleniu błon śluzowych jamy ustnej, gardła i pochwy;
• w schorzeniach przewodu pokarmowego: zapaleniu błon śluzowych, wzdęciach i łagodnych biegunkach;
• w łagodnych przypadkach niewydolności wątroby i osłabionym wydzielaniu żółci. 

Dostępność preparatów zawierających rdest ptasi w aptekach w Twojej okolicy możesz sprawdzić bez wychodzenia z domu na portalu KtoMaLek.pl.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania rdestu ptasiego?

Rdest ptasi nie jest zalecany kobietom w ciąży, karmiącym piersią oraz dzieciom. Przeciwwskazaniem jest również nadwrażliwość na którąkolwiek substancję zawartą w surowcu. Warto pamiętać, że w rdeście występuje związek rozkładający witaminę B1 (tzw. czynnik antytiaminowy), więc dłuższe stosowanie może doprowadzić do jej niedoboru. W takich przypadkach należy rozważyć suplementację witaminy B1.

Jak przygotować odwar z rdestu ptasiego?

Aby przygotować odwar z rdestu ptasiego, 1-2 łyżki ziela należy zalać dwoma szklankami ciepłej wody i odstawić na dwie godziny. Następnie ogrzać do wrzenia i gotować łagodnie pod przykryciem 5-10 minut. Po lekkim przestudzeniu odcedzić. Należy pić ½-⅔ szklanki 2-3 razy dziennie, najlepiej między posiłkami. Tak przygotowany roztwór można stosować jako środek łagodnie moczopędny, poprawiający przemianę materii i usprawniający pracę wątroby, a także jako lek przeciwzapalny działający w przewodzie pokarmowym i hamujący krwawienia wewnętrzne. Przy dłuższej kuracji, ze względu na ryzyko wystąpienia niedoboru, warto suplementować witaminę B1, po jednej tabletce 3 razy dziennie.

Autor