Niesztowica – choroba skóry. Przyczyny, objawy, leczenie

Czym jest niesztowica?

Niesztowica, inaczej krostkowe zapalenie skóry, to przewlekła choroba skóry, która u ludzi jest wywołana zakażeniem bakteryjnym. Głównymi winowajcami zakażenia są przeważnie – paciorkowiec ropotwórczy i gronkowiec złocisty. W niektórych przypadkach dochodzi do sytuacji, kiedy niesztowica jest wywołana zakażeniem obiema bakteriami jednocześnie.

Bardzo rzadko niesztowica jest wywołana infekcją Klebsiella pneumoniae – wówczas do zakażenia dochodzi poprzez kontakt ze środowiskiem, w którym bakteria ta utrzymuje się przez długi czas.

Do zakażenia dochodzi przeważnie poprzez wnikanie bakterii przez mikrouszkodzenia w skórze (przerwanie ciągłości skóry) lub poprzez drogi oddechowe.

Niesztowica – przyczyny

Jak już wcześniej wspomniano, niesztowica u ludzi jest wynikiem infekcji bakteryjnej. Większe ryzyko infekcji jest oczywiście związane z pewnymi czynnikami. Z licznych obserwacji wynika, że na niesztowicę najbardziej narażone są osoby:

• bezdomne,
• o niskim statusie społecznym,
• nieprzestrzegające podstawowych zasad higieny,
• w podeszłym wieku, żyjące samotnie,
• z obniżoną odpornością z powodu innych chorób lub stosowanych leków,
• niedożywione,
• cierpiące na choroby powodujące mikrourazy skóry, tj. świerzb, ospę wietrzną, atopowe zapalenie skóry (AZS).

Sama choroba dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci. W krajach wysoko rozwiniętych najczęściej obserwuje się ją u bezdomnych, rzadko u turystów wracających z krajów o klimacie tropikalnym.

Objawy niesztowicy

Sama choroba najczęściej występuje na kończynach dolnych, w szczególności na podudziach, pośladkach, ale także na tułowiu. Bardzo rzadko mamy do czynienia ze zmianami skórnymi zlokalizowanymi na kończynach górnych.

Na początku choroby obserwuje się powstawanie dużych, sączących się pęcherzy, które otoczone są dodatkowo rumieniem. Wraz z rozwojem schorzenia obserwuje się penetrację zmian w głąb dalszych warstw skóry, w wyniku czego dochodzi do powstania owrzodzeń, które przekształcają się w grube strupy o żółto-szarym zabarwieniu.

Zmiany skórne rozprzestrzeniają się na zasadzie samowszczepiania. Następnie po okresie od 1 do 2 miesięcy zanikają pozostawiając blizny

Co więcej, u osób cierpiących na niesztowicę często obserwuje się gorączkę, a także zapalenie błon śluzowych i powiększenie węzłów chłonnych.

Niesztowica – leczenie

W przypadku jakiejkolwiek zmiany skórnej powinniśmy szukać pomocy u lekarza dermatologa. Na podstawie odpowiednio przeprowadzonego wywiadu, będzie on w stanie sprecyzować, czy mamy do czynienia z niesztowicą. 

Samo leczenie choroby polega na zastosowaniu antybiotyków podawanych doustnie, a także stosowanych miejscowo. Najczęściej stosuje się w tym celu cefalosporyny lub penicyliny odporne na enzym takie jak penicylinaza. Dodatkowo w celu ograniczenia wykwitów skórnych, a także ich dalszego rozprzestrzeniania się, stosuje się okłady z wykorzystaniem środków o działaniu odkażającym, tj. chlorheksydyna czy też jodyna powidonowa. W niektórych przypadkach zmiany skórne mogą wymagać interwencji chirurgicznej. 

Jeżeli mamy do czynienia ze zmianami, które są suche, a także nie wrzodzieją, wówczas możemy je pozostawić bez leczenia – powinny się same wygoić bez stosowania leczenia miejscowego (sięga się jedynie po antybiotykoterapię doustną). W przypadku głębokich owrzodzeń podudzi zalecane jest stosowanie pończoch uciskowych.

Dodatkowo stosowane są preparaty, mające na celu poprawę reakcji obronnej naszego organizmu, a także wzmacniające odporność. Ważne jest również pamiętanie o odpowiedniej higienie osobistej i dbanie o kondycję skóry. Samo leczenie może trwać nawet kilka tygodni, a w poważniejszych przypadkach czas leczenia bywa jeszcze dłuższy. Warto jednak stosować się do zaleceń lekarza, aby nie dopuścić do rozwoju powikłań choroby.

Pamiętaj, że dostępność poszukiwanych preparatów w aptece w Twojej okolicy możesz w łatwy sposób sprawdzić za pomocą portalu KtoMaLek.pl.

Autor