Mioglobina – czym jest? Jaki jest prawidłowy poziom mioglobiny
Zarówno mioglobina jak i hemoglobina to dwa białka wiążące tlen, występujące w wielokomórkowych organizmach. Podwyższony poziom mioglobiny może świadczyć o niepokojących procesach zachodzących w organizmie. Jaką funkcję pełni mioglobina? Co jest przyczyną podwyższenia tego parametru? Ile wynosi prawidłowy poziom mioglobiny?
Czym jest mioglobina?
Mioglobina jest białkiem globularnym, które stanowi magazyn tlenu w mięśniach. Występuje w komórkach mięśni poprzecznie prążkowanych szkieletowych oraz serca, gdzie bierze udział w magazynowaniu tlenu, a następnie w jego wewnątrzkomórkowym transporcie z cytoplazmy do mitochondriów. Związany z mioglobiną tlen uwalniany jest w stanach zwiększonego zapotrzebowania na ten pierwiastek. Uwolnione cząsteczki tlenu są wykorzystywane w celu pozyskiwania energii do skurczu mięśni. Ze względu na pełnione funkcje, cząsteczka mioglobiny zawiera jeden hem. W wyniku znacznego wysiłku mioglobina uwalnia transportowane cząsteczki tlenu, umożliwiając dalszą pracę mięśni z udziałem wysokoenergetycznego ATP.
Jaki jest prawidłowy poziom mioglobiny?
Mioglobina przedostaje się do krwi w momencie uszkodzenia któregokolwiek mięśnia, który ją posiada. Może także przedostać się do moczu, w wyniku czego pogarsza funkcjonowanie nerek powodując ich ostrą niewydolność, ponieważ jest dla nich substancją toksyczną.
Wykonywane są wtedy dodatkowe badania, takie jak azot mocznikowy, kreatynina i badanie ogólne moczu, aby monitorować czynność nerek. Ponadto mioglobina może być oznaczana w celu określenia przyczyny czerwonej barwy moczu. Prawidłowy poziom mioglobiny we krwi wynosi:
- u mężczyzn 19-92 µg/l;
- u kobiet 12-76 µg/l.
Wartości prawidłowe mioglobiny w moczu wynoszą poniżej 17 µg/l kreatyniny. Oznaczenie poziomu mioglobiny pozwala na monitorowanie przebiegu zawału serca. Pozwala zdiagnozować ewentualny kolejny zawał, do którego może dojść w krótkim czasie. Samodzielne badanie ma niewielką wartość diagnostyczną i zazwyczaj jest zlecane wraz z innymi badaniami przez lekarza kardiologa.
Przyczyny wzrostu stężenia mioglobiny we krwi
Mioglobina stanowi jeden z markerów zawału serca. Jeżeli dojdzie do uszkodzenia mięśnia sercowego w przebiegu zawału, to zostaje ona uwolniona do krwi obwodowej. Zwiększone stężenie mioglobiny wykrywa się już po 2-3 godzinach. W ciągu jednej doby jej stężenie wraca do normy. Aby zlokalizować uszkodzenie, należy wykonać badania dodatkowe takie jak oznaczenie troponiny. Jest to czułe badanie, które pozwala na wykluczenie zawału. Poziom mioglobiny ulega wzrostowi także w wyniku uszkodzenia mięśni szkieletowych w następujących przypadkach:
- zmiażdżenie mięśni;
- urazy wielonarządowe;
- rozpad komórek mięśniowych w wyniku działania leków oraz toksyn;
- dystrofie mięśniowe;
- napady padaczkowe oraz drgawki gorączkowe;
- zapalenie mięśni;
- zabiegi chirurgiczne;
- choroby genetyczne, w których dochodzi do uszkodzenia mięśni szkieletowych;
- zakażenia.
Podwyższony poziom mioglobiny może mieć miejsce także w wyniku niewydolności nerek oraz przy zatorowości płucnej.
Jak przygotować się do badania mioglobiny?
Zarówno badanie mioglobiny z krwi żylnej jak i z moczu nie wymaga specjalnego przygotowania, ale najlepiej wykonać badanie na czczo. Bezpośrednio przed badaniem krwi dozwolone jest wypicie niewielkiej ilości wody. Pacjent powinien unikać znacznego wysiłku fizycznego oraz wkłuć domięśniowych, które mogą doraźnie podnieść wartość tego parametru i zafałszować wyniki. Nie ma przeciwwskazań do badania mioglobiny we krwi i moczu. Zawsze należy poinformować personel o przyjmowanych lekach, suplementach oraz preparatach ziołowych. Krew do oznaczania poziomu mioglobiny jest pobierana z żyły łokciowej, a następnie przekazana do analizy w laboratorium. W przypadku badania z próbki moczu należy dostarczyć pobrany mocz w odpowiednim pojemniku do punktu pobrań. Każdorazowo wyniki należy skonsultować z lekarzem w celu właściwej interpretacji badań.
Autor
Redakcja KtoMaLek.pl - Zespół redakcyjny KtoMaLek.pl tworzą doświadczeni farmaceuci, którzy specjalizują się w różnych obszarach tematyki zdrowotnej. Doświadczenie zdobyte w zawodzie oraz wiedza uzyskana podczas studiów farmaceutycznych, pozwalają na tworzenie merytorycznych treści zgodnych z EBM (and. Evidence-based Medicine), opartych na rzetelnych źródłach — aktualnych badaniach naukowych, branżowych podręcznikach i książkach. Za praktyką podążają również pasja i niesłabnąca chęć do poszerzania wiedzy oraz dzielenia się nią z pacjentami. Dzięki temu użytkownicy otrzymują dostęp do ciekawych i angażujących materiałów edukacyjnych.