Bylica pospolita — właściwości lecznicze, działanie, zastosowanie

Bylica pospolita – właściwości

Bylica pospolita była stosowana w medycynie tradycyjnej na różnego rodzaju przypadłości związane z układem pokarmowym i w leczeniu chorób ginekologicznych. 

Według aktualnej wiedzy i w monografii Farmakopei Europejskiej — bylica pospolita została uznana za surowiec homeopatyczny. Natomiast Europejska Agencja Leków (EMA) nie wspomina o niej jako o roślinie mającej właściwości lecznicze. 

Warto również pamiętać, że bylica pospolita wykazuje wysoki potencjał alergiczny, dlatego przy jej stosowaniu powinno zachować się szczególną ostrożność.

Bylica pospolita – jak wygląda i skąd pochodzi?

Bylica pospolita (łac. Artemisia vulgaris) to roślina z rodziny astrowatych (łac. Asteraceae), pochodząca z terenów Europy, Azji, a także Algierii i Tunezji. Z czasem została przeniesiona i rozsiana na obszarach całego świata.

Artemisia vulgaris jest wysoką rośliną, mogącą osiągać wysokość ponad 2 metrów. Charakteryzuje się mocno rozgałęzioną łodygą, która u podstawy jest czerwona. Liście bylicy są ciemnozielone, ułożone skrętolegle. Kwiaty tworzą gęste wiechy i przybierają barwy od jasnożółtych do czerwonobrązowych. Owoc bylicy pospolitej jest ciemnobrunatny.

Bylica pospolita – działanie, wskazania do stosowania

Bylica zwyczajna w zależności od regionu świata była stosowana jako lek na wiele różnych dolegliwości. Uznawano, że jej właściwości są przydatne w leczeniu chorób układu pokarmowego i układu nerwowego. W Ameryce Południowej stosowano ją jako lek przeciw malarii i gorączce. W tradycyjnej medycynie chińskiej miała m.in. leczyć guzy. Natomiast wierzenia hinduskie przypisywały bylicy pospolitej właściwości przeciwzapalne, które miały pomóc w leczeniu zapaleń wątroby.

Bylica pospolita na schorzenia układu pokarmowego

W krajach azjatyckich bylica pospolita używana była do łagodzenia dolegliwości związanych z chorobami układu pokarmowego. Stosowano ją przy biegunkach, wzdęciach czy w celu poprawy apetytu. Artemisia vulgaris była uznawana za zioło pomagające w leczeniu chorób wątroby i śledziony. Według tradycyjnej medycyny europejskiej bylica miała mieć swoje zastosowanie przy stymulacji wytwarzania soku żółciowego i soków trawiennych.

Bylica pospolita na schorzenia reumatologiczne

Artemisia vulgaris znalazła swoje zastosowanie również w formie okładów w leczeniu chorób reumatologicznych. Miała ona za zadanie łagodzić ból stawu po zastosowaniu okładów zawierających napar z bylicy pospolitej. 

Bylica pospolita na zaburzenia układu nerwowego

Bylica zwyczajna w niektórych regionach uznawana jest za słabszy zamiennik konopi. Jej wypalenie powoduje lekkie odurzenie i wpływa relaksująco na organizm. Napar z Artemisia vulgaris miał również mieć dobroczynne działanie na układ nerwowy. Używano go w celu zapobiegania bezsenności, depresji czy nawet leczenia padaczki.

Bylica pospolita – jak dawkować?

Bylicę pospolitą można podawać doustnie jako napar. Do jego przygotowania potrzebny jest suszony surowiec, który następnie zalewa się wrzątkiem. Po 20 minutach otrzymany napar należy przecedzić — tak przygotowany napar jest gotowy do spożycia. Napar z bylicy pospolitej można stosować 3 - 4 razy dziennie lub też zewnętrznie jako okład na bolące stawy.

Leki i suplementy zawierające bylicę pospolitą

Na rynku dostępne są preparaty z olejkiem eterycznym z ziela bylicy pospolitej. Działanie tych olejków jest związane z właściwościami: tujonu, borneolu, pinenu czy eukaliptolu, które są w nim zawarte. Możliwy jest także zakup ziela bylicy pospolitej w postaci suszu.

Bylica pospolita w ciąży

Kobiety w ciąży nie powinny stosować bylicy pospolitej. Jej duże dawki mogą doprowadzić do poronienia lub wywołać poród przedwczesny!

Bylica pospolita – przeciwwskazania i środki ostrożności

Szczególną ostrożność przy suplementacji bylicy pospolitej powinni zachować pacjenci chorzy na cukrzycę, gdyż może ona zwiększać stężenie glukozy we krwi. 

Osoby uczulone na rośliny z rodziny Asteraceae powinny unikać stosowania bylicy pospolitej, a także jej przetworów.

Bylica pospolita – możliwe działania niepożądane

Stosowanie niewielkich ilości bylicy pospolitej prawdopodobnie nie niesie ze sobą ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Wyjątkiem jest wywołanie reakcji alergicznej. Ta reakcja została potwierdzona przez Amerykańską Agencję do spraw Żywności i Leków. W najgorszym wypadku bylica pospolita może doprowadzić nawet do wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego. Pyłek z kwiatów Artemisia vulgaris jest główną przyczyną kataru siennego i astmy alergicznej w naszym regionie.

Większe ilości Artemisia vulgaris mogą powodować zaparcia, nudności, a nawet poronienie.

Bylica pospolita – interakcje z lekami i innymi ziołami

Nie są znane interakcje ziela bylicy pospolitej z innymi lekami i ziołami, które mogłyby się wiązać z wystąpieniem negatywnych skutków ubocznych. Przed rozpoczęciem suplementacji warto jednak skonsultować się z lekarzem.

Bylica pospolita w Ziołopedii – podsumowanie

Właściwości lecznicze bylicy pospolitej nie zostały potwierdzone w najnowszych badaniach. Aktualnie zioło to można głównie znaleźć w preparatach homeopatycznych. 

Pamietaj, że nawet jeśli zdecydujesz się suplementować Artemisia vulgaris, bardzo ważne jest, aby jej suplementacja nie zastępowała leków potrzebnych do wyleczenia bądź kontrolowania chorób wymienionych w tekście. Leki są produktami standaryzowanymi, a ich działanie jest przebadane i udowodnione zgodnie ze ściśle określonymi procedurami.

Bibliografia

1. Ekiert, H., Pajor, J., Klin, P., Rzepiela, A., Ślesak, H., & Szopa, A. (2020). Significance of Artemisia Vulgaris L. (Common Mugwort) in the History of Medicine and Its Possible Contemporary Applications Substantiated by Phytochemical and Pharmacological Studies. Molecules (Basel, Switzerland), 25(19), 4415.
2. Soon, L., Ng, P. Q., Chellian, J., Madheswaran, T., Panneerselvam, J., Gupta, G., Nammi, S., Hansbro, N. G., Hsu, A., Dureja, H., Mehta, M., Satija, S., Hansbro, P. M., Dua, K., Collet, T., & Chellappan, D. K. (2019). Therapeutic potential of Artemisia vulgaris: An insight into underlying immunological mechanisms. Journal of environmental pathology, toxicology and oncology : official organ of the International Society for Environmental Toxicology and Cancer, 38(3), 205–216.

Autor