Epilepsja (padaczka) – objawy, przyczyny, diagnostyka, leczenie

Epilepsja – objawy

Epilepsja jest chorobą wywołaną przez różne czynniki, jednak zawsze związane są one z zaburzeniami neurologicznymi w obrębie komórek mózgowych. Podstawowe objawy epilepsji to: utrata przytomności, sinica, szczękościsk, szybkie ruchy gałek ocznych, piana z ust, drgawki czy niekontrolowane oddawanie moczu. Mogą być to także halucynacje wzrokowe oraz słuchowe. Napady drgawkowe występują u około 60% chorych, a pozostałe 40% osób zmaga się z atakami bezdrgawkowymi. Lżejsze napady epilepsji mogą objawiać się chwilową utratą świadomości lub drżeniem kończyn górnych bez utraty świadomości.

Epilepsja – przyczyny

Badania wykazują, że około 5% ludzi doświadczyło przynajmniej jednego ataku padaczki. Padaczka to choroba, która powstaje w wyniku zaburzenia prawidłowej czynności mózgu. Niewłaściwa czynność neurotransmiterów prowadzi do zaburzeń w przepływie ładunków elektrycznych, co bezpośrednio prowadzi do wystąpienia napadu padaczkowego. Do przyczyn padaczki zaliczamy:

• schorzenia mózgu o podłożu bakteryjnym i wirusowym;
• zaburzenia elektrolitowe;
• zaburzenia w wydzielaniu neuroprzekaźników;
• urazy mechaniczne głowy;
• długotrwałe spożywanie alkoholu;
• zaburzenia metaboliczne;
• choroby genetyczne;
• nieprawidłowy poziom cukru we krwi.

Niestety, u niektórych osób przyczyny prowadzące do wystąpienia choroby nie są do końca poznane. Epilepsja może być dziedziczna, czyli może dotykać spokrewnione ze sobą osoby. 

Epilepsja fotogenna

Szczególnym rodzajem epilepsji jest padaczka fotogenna, w której napady wywołane są szybko zmieniającymi się bodźcami świetlnymi. Do najniebezpieczniejszych należą gwałtowne zmiany kolorów, jasne migotania czy naprzemienne występowanie jasnych i ciemnych elementów. Organizm może być narażony na tego rodzaju bodźce na przykład w czasie oglądania telewizji. U osób cierpiących na epilepsję fotoczułą wprowadza się farmakoterapię, a także unikanie i zmniejszanie stymulacji świetlnej przy użyciu komputera i telewizji. 

Epilepsja – diagnostyka

W mózgu zdrowej osoby zachodzi stała równowaga pomiędzy układami hamującymi (kwas gamma-aminomasłowy wraz z receptorami) i pobudzającymi (glutaminian). U osób dotkniętych epilepsją dominują okresy, w których przewaga układów pobudzających skutkuje różnymi formami napadów. Epilepsję stwierdza się wtedy, gdy u konkretnej osoby obserwuje się skłonności do występowania niczym nie prowokowanych ataków padaczkowych. O ostatecznym rozpoznaniu tej choroby decyduje wystąpienie co najmniej dwóch samoistnych napadów w czasie dłuższym niż jedna doba. Epilepsja diagnozowana jest zwykle w pierwszym roku życia dziecka oraz u osób po 65. roku życia. Diagnostyka choroby polega na wykonaniu specjalistycznych badań m. in. EEG mózgu. 

Epilepsja – leczenie

Padaczka jest chorobą, którą leczy się farmakologicznie. Głównym celem leczenia jest zapobieganie pojawieniu się kolejnych napadów. Farmakoterapia nie daje pewności, że napady miną, jednak może znacznie zmniejszyć częstotliwość ich występowania. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem leczenia właściwie rozpoznać: typ, okres, częstotliwość występowania i rodzaj czynników prowokujących napady. Osoby, u których zastosowane leczenie nie przyniosło zamierzonych efektów, poddawane są terapii z wykorzystaniem stymulatora nerwu błędnego. Ważną częścią leczenia padaczki jest edukacja chorego, a w przypadku dzieci – również ich rodziców. Warto również zadbać o dobrze zbilansowaną dietę bogatą w magnez, mangan i kwasy tłuszczowe omega-3. Składniki te dostępne są także w preparatach dostępnych w aptekach, np. MEGA OMEGA 3, Omega3forteBIO-MAGNEZ, MAGNEZ B6. 

Dostępność tych oraz wielu innych preparatów w aptekach w Twojej okolicy możesz sprawdzić za pomocą portalu KtoMaLek.pl.

Epilepsja – pierwsza pomoc

Najważniejszą zasadą podczas ataku epilepsji jest zachowanie spokoju i umieszczenie osoby chorej w bezpiecznym miejscu. Ponadto, ważne jest udrożnienie dróg oddechowych, ponieważ osoba w czasie ataku może zadławić się nawet własną śliną. Po ustąpieniu epizodu należy położyć chorego w bezpiecznej pozycji na boku i pozostać z nim do odzyskania świadomości. 

Bibliografia:

1. Rejdak K., i in. (2016). Diagnostyka i leczenie padaczki u osób dorosłych - rekomendacje Polskiego Towarzystwa Neurologicznego. VIA MEDICA, Polski Przegląd Neurologiczny, tom 12, nr 1. 
2. Filipska K. (2016). Padaczka - choroba społeczna XXI wieku. Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu, 3(1).
3. Paprocka J., Emich-Widera E. (2018). Padaczka w wybranych chorobach neurometabolicznych. Vol. 27, nr 55. 

Autor