Nawłoć pospolita – właściwości lecznicze i zastosowania

Nawłoć pospolita – podstawowe informacje

Nawłoć pospolita należy do gatunku rośliny wieloletniej z rodziny astrowatych. Jest byliną, która dorasta do 1 metra wysokości. Liście tej rośliny są eliptyczne, brzegiem piłkowane. Kwiaty charakteryzują się złocistożółtym zabarwieniem. Owocem jest niełupka z puchem kielichowym.

Składniki aktywne nawłoci pospolitej

Ziele i kwiatostany nawłoci zawierają duże ilości flawonoidów, które pełnią funkcję przeciwutleniaczy. Mogą one zwiększać elastyczność i wytrzymałość naczyń krwionośnych. W surowcu zawarte są również saponiny trójterpenowe, kwas poligalowy, olejki eteryczne, glikozydy fenolowe, diterpeny oraz irydoidy. 

Nawłoć pospolita – właściwości lecznicze

Ze względu na zawartość saponin trójterpenowych w surowcu, nawłoć pospolita wykorzystywana jest do leczenia nieżytów układu oddechowego. Ziele nawłoci używane jest jako środek moczopędny, przeciwskurczowy, przeciwbólowy i przeciwzapalny w schorzeniach układu moczowego. Bywa także stosowany w profilaktyce kamicy układu moczowego. Wyciągi z nawłoci wykazują aktywność fungistatyczną i bakteriostatyczną. W badaniach in vitro frakcja białkowa wodnych wyciągów z nawłoci posiada aktywność cytotoksyczną wobec licznych linii komórek rakowych, np. raka piersi, czerniaka, raka gruczołu krokowego czy raka drobnokomórkowego płuc. 

Nawłoć pospolita – zastosowania

Wodne i wodno-alkoholowe wyciągi z nawłoci pospolitej zwiększają diurezę, wzmagają wydalanie chlorku sodu, mocznika, kwasu moczowego, wpływają przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, układu oddechowego i moczowego.

Herbata z ziela i kwiatostanów nawłoci wzmaga procesy odtruwania organizmu. Usuwają szkodliwe produkty przemiany materii i zapobiegają powstawaniu złogów w układzie moczowym. Zmniejszają również obrzęki gruczołu krokowego. Napar nawłoci zastosowany na skórę przyspiesza procesy detoksykacji, niweluje stany zapalne oraz poprawia krążenie krwi w naczyniach włosowatych. 

Wszystkie gatunki nawłoci są cenne dla pszczół. Miód nawłociowy posiada barwę od jasno żółtej do pomarańczowej. Miód szybko ulega krystalizacji do postaci drobnoziarnistej i miękkiej. Działa moczopędnie, żółciopędnie, przeciwzapalnie i rozkurczowo na układ moczowo-płciowy.

Polecany jest przy kamicy moczowej, stanach zapalnych układu moczowego, nadciśnieniu, obrzękach, zaburzeniach w oddawaniu moczu i wydzielaniu żółci. Doskonałym sposobem na walkę z przeziębieniem jest syrop z nawłoci. Zbija gorączkę oraz przynosi ulgę bolącemu gardłu.

Wyciągi z ziela nawłoci wchodzą w skład leków takich jak: fitolizyna, prostapol oraz urofort. Dostępna jest także nawłoć do zaparzania: NAWŁOĆ ZIELE Herbatka ziołowa, Ziele Nawłoci, Zioł.Ziele Nawłoci Pospolitej. Z ziela nawłoci można także sporządzić nalewkę, która uszczelnia ściany naczyń włosowatych, wpływa na przemianę materii, wykazuje działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze czy moczopędne. 

Dostępność tych oraz wielu innych preparatów w aptekach w Twojej okolicy możesz sprawdzić za pomocą portalu KtoMaLek.pl.

Nawłoć pospolita – przeciwwskazania

Przeciwwskazaniami do stosowania nawłoci pospolitej są:

• ciąża;
• karmienie piersią;
• niewydolność nerek;
• niewydolność serca;
• występowanie obrzęków. 

Ziele nawłoci pospolitej może powodować skutki uboczne, dlatego po zauważeniu niepokojących objawów, należy od razu zakończyć kurację.

Syrop z nawłoci pospolitej

Składniki:

• kwiaty nawłoci - 3 szklanki
• cytryna - 1 szt. 
• woda - 1l
• cukier trzcinowy nierafinowany - 300g

Sposób wykonania:

1. Kwiaty zalać przegotowaną wodą.
2. Po ostudzeniu zalane kwiaty włożyć do lodówki na 24h.
3. Po upływie tego czasu, całość przecedzić przez gazę. 
4. Cytrynę zalać wrzątkiem, a gdy ostygnie wycisnąć z niej sok. 
5. Dodać cukier oraz sok z cytryny.
6. Całość zagotować i rozlać do wyparzonych słoiczków, które należy pasteryzować przez około 10 min. 

Syrop można stosować doraźnie w przypadku przeziębienia czy problemów gastrycznych. 

Bibliografia:

1. Różański H., i in. (2016). Znaczenie nawłoci w fitoterapii. Herbalism nr 1(2), s. 161-166. 
2. Pozzi M. (2016). Wykorzystanie nawłoci z siedlisk trudnych dla celów energetycznych. Redakcja naukowa tomu, 6(17), s. 205-208. 
3. Kołodziej B. (2000). Zawartość składników mineralnych w zielu nawłoci pospolitej w zależności od rodzaju podłoża oraz zróżnicowanego nawożenia azotem. Zeszyty problemowe postępów nauk rolniczych z. 471, s. 340-344. 

Autor