Łojotokowe zapalenie skóry - uciążliwa dermatoza

mgr farm. Sylwia 2019-06-14 14:49
Łojotokowe zapalenie skóry - uciążliwa dermatoza

Zaogniona, łuszcząca się skóra i towarzysząca temu nadmierna produkcja sebum to najprawdopodobniej objaw ŁZS – łojotokowego zapalenia skóry. To jedna z najczęściej występujących dermatoz, na którą zachorować może każdy w dowolnym momencie życia. Co jest przyczyną rozwoju ŁZS i jak walczyć z jego przykrymi objawami?

ŁZS czyli łojotokowe zapalenie skóry

Jedną z najczęściej diagnozowanych dermatoz, czyli schorzeń skóry, jest łojotokowe zapalenie skóry, w skrócie ŁZS. To przewlekła i nawracająca choroba, objawiająca rumieniowymi i złuszczającymi się wykwitami, występującymi tam, gdzie znajduje się najwięcej gruczołów łojowych - na owłosionej skórze głowy, twarzy, a także plecach, klatce piersiowej i w obrębie fałdów skórnych. Zmiany te pojawiają się w wyniku nadmiernej aktywności gruczołów łojowych i współwystępującym, patologicznym procesem odnawiania komórek naskórka, objawiającym się nadmiernym i przyspieszonym rogowaceniem skóry. Znaczenie w rozwoju choroby może mieć również obecność lipofilnego grzyba Malassezia furfur (Pityrosporum ovale). Choć jest on naturalnie obecny na ludzkiej skórze, u osób z ŁZS może występować w nadmiarze,  ponieważ bogate w łój środowisko sprzyja jego wzrostowi, co prowadzi do rozwoju stanu zapalnego.

Według szacunków łojotokowe zapalenie skóry stanowi 10% wszystkich diagnozowanych dermatoz. Częściej występuje u mężczyzn, niezależnie od wieku.

Łojotokowe zapalenie skóry – przyczyny

Wspomniane wcześniej zakażenie grzybicze oraz nadreaktywność gruczołów łojowych są dominującymi, choć nie jednymi przyczynami rozwoju ŁZS. Lekarze wskazują, że łojotokowe zapalenie skóry może być też wynikiem zaburzeń immunologicznych i zmian hormonalnych, związanych z zaburzeniami poziomu progesteronu i androgenów. Z tego powodu ŁZS często występuje u nastolatków w okresie dorastania, a także osób z hiperandrogenią (np. zespół policystycznych jajników). Zmiany chorobowe mogą nasilać się u kobiet w zależności od zmian cyklu, jak również w okresie ciąży, która związana jest z wieloma zmianami hormonalnymi. U części chorych za rozwój schorzenia odpowiedzialne są pewneczynniki genetyczne. Ponadto rozwojowi choroby sprzyjają czynniki, takie jak:

  • nieprawidłowa dieta (ostre przyprawy, tłuste i przetworzone jedzenie),
  • nadwaga i otyłość,
  • narażenie na stres i przewlekłe zmęczenie,
  • źle dobrane kosmetyki pielęgnacyjne,
  • trądzik zwyczajny lub łojotok,
  • alkoholizm,
  • depresja,
  • choroba Parkinsona.

Objawy ŁZS

Zmiany skórne przeważnie obejmują skórę owłosioną oraz obszary skóry, na których występuje wiele gruczołów łojowych (np. broda, skrzydełka nosa). Charakteryzują się okresami zaostrzenia np. w okresie jesienno-zimowym oraz remisji. Zmiany te mają postać tłustych i łuszczących rumieni o nieregularnym kształcie. Łuszcząca się skóra, z uwagi na gromadzący się łój przybiera żółtawy kolor. Towarzyszy im świąd i pieczenie, które nasilają się pod wpływem potu.

W przypadku skóry głowy wykwity mogą obejmować całą jej powierzchnię. Skóra jest zaczerwieniona, piecze i swędzi, zaś włosy są w złej kondycji - szybko się przetłuszczają, wypadają, są splątane i osłabiona, a przez łuszczącą się skórę widoczny jest w nich łupież. Nagromadzenie się naskórka i łoju na owłosionej skórze może doprowadzić do uszkodzeń mechanicznych i zaczopowania gruczołów, co często kończy się widocznym przerzedzeniem włosów.

Wszelkie zmiany tego typu należy skonsultować z dermatologiem, który ustali rozpoznanie i zaordynuje odpowiednie leczenie. Diagnozę stawia się na podstawie badania dermatologicznego, czasem konieczne jest pobranie wycinka skóry do badania histopatologicznego.

Objawy ŁZS KtoMaLek.pl

Jak wygląda leczenie łojotokowego zapalenia skóry?

Leczenie ŁZS jest trudne, wymaga czasu i cierpliwości ze strony chorego. Celem terapii jest zredukowanie swędzenia skóry i zmniejszenie widoczności wykwitów. W większości przypadków chorobę można opanować lekami do stosowania miejscowego.

W przypadku skóry twarzy istotne jest ograniczenie wydzielania łoju i zmniejszenie stanu zapalnego. Podstawowymi lekami są glikokortykosteroidy oraz inhibitory kalcyneuryny. Te pierwsze stosuje się doraźnie i pod kontrolą dermatologa. Druga grupa preparatów może być stosowana przez dłuższy czas. Jeżeli ŁZS zaatakuje skórę głowy, stosuje się szampony, żele i płyny mające w składzie substancje przeciwgrzybicze, cytostatyczne i keratolityczne, a także wspomniane wcześniej (i o małej sile działania) inhibitory kalcyneutyny i kortykosteroidy.

Nie możesz znaleźć swoich leków na łojotokowe zapalenie skóry? Przejdź do wyszukiwarki KtoMaLek.pl i zarezerwuj je w najbliższej aptece.

Dieta oraz pielęgnacja skóry z ŁZS

Łojotokowe zapalenie skóry jest chorobą przewlekła. Oznacza to, że nawet po ustąpieniu uciążliwych zmian skórnych, w wyniku działania pewnych czynników możliwy jest nawrót choroby. Można starać się temu przeciwdziałać dbając o profilaktykę i zmieniając pewne nawyki żywieniowe.

Wskazane jest ograniczenie w diecie produktów na bazie białej mąki oraz cukru, a także żywności wysokoprzetworzonej. Ze spożywania alkoholu najlepiej zrezygnować. A co w zamian? W codziennym jadłospisie powinny się znaleźć produkty bogate w witaminy i minerały, ze szczególnym uwzględnieniem witamin z grupy B i cynku (Olimp Chela-Cynk, Bio-Cynk, Cynk Organiczny Avet). Te pierwsze znajdziemy w produktach zbożowych, nasionach i orzechach oraz roślinach strączkowych i nabiale. Witaminy z grupy B (Mega Witamina B Complex, Humavit N Witaminy z grupy B, Witamina B Complex, Vitaminum B compositum hec, Olimp Gold Vit B Forte, Naturell Witamina B Complex forte) są ważne, ponieważ regulują wiele procesów metabolicznych w organizmie. Odpowiadają za prawidłowe działanie układu odpornościowego, biorą udział w syntezie różnych hormonów, kwasów i białek, regulują procesy trawienne i pracę różnych układów. Niedobory cynku niekorzystnie odbijają się na kondycji skóry, paznokci i włosów. Pierwiastek ten dostarczymy wraz z pomidorami, otrębami pszennymi, warzywami kapustnymi, strączkami, czy kakao i gorzką czekoladą.

W profilaktyce choroby ważna jest też prawidłowa podaż wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6, których w naszej diecie często brakuje. Znajdziemy je w tłustych rybach morskich, tranie (Moller`s Tran Norweski, Tran islandzki, Mega Tran), orzechach i nasionach oraz wytłoczonych z nich olejach. Najlepiej sięgać po oleje tłoczone na zimno i nierafinowane.

Prócz diety istotna jest także codzienna pielęgnacja skóry. Dobrym wyborem będą dermokosmetyki, które zredukują łuszczenie się naskórka, zmniejszą podrażnienie i zadbają o gospodarkę hydro-lipidową skóry poprzez wzmocnienie jej naturalnej bariery ochronnej. Takie kosmetyki zawierają w swoim składzie m.in. kwas hialuronowy, witaminy z grupy B, kwasy tłuszczowe i cynk. Wykazują łagodne działanie przeciwgrzybiczne, przeciwbakteryjne i łagodzące, dzięki czemu utrzymują efekty terapii farmakologicznej. Mają postać kremów, maści, emulsji, preparatów złuszczających oraz kosmetyków do pielęgnacji włosów i skóry głowy. W aptekach dostępne są szampony do skóry łojotokowej np. SEBORH, PHARMACERIS H Sebopurin, Paraderm, Oliprox oraz kremy i emulsje do stosowania na skórę np. LA ROCHE-POSAY Kerium DS., URIAGE D.S.., Blue Cap. Z innych kosmetyków lepiej zrezygnować, gdyż mogą doprowadzić do zaostrzenia choroby.

Seborh szampon na łojotokowe zapalenie skóry głowy

Stosowanie szamponu na łojotokowe zapalenie skóry głowy to absolutna podstawa w codziennej pielęgnacji problematycznej skóry, ale też hamowaniu i wyciszaniu schorzenia. Nie bez znaczenia pozostaje skład produktu, który powinien być kompozycją składników aktywnych o wszechstronnym działaniu, nawilżającym, odżywczym, wspomagającym regenerację skóry, a ponadto aktywnie ograniczającym rozwój drobnoustrojów. Działanie przeciwzapalne szamponu na ŁZS pomaga w odbudowie prawidłowego mikrobiomu skóry, a więc zwiększeniu jej naturalnej odporności na ewentualny nawrót schorzenia. 

Składniki aktywne skutecznie wyciszające łojotokowe zapalenie skóry:

  • Pirokton olaminy – zmiękcza zrogowaciały naskórek i przyspiesza jego wymianę, działa antybakteryjnie.
  • Siarczek selenu – odkaża, hamuje rozwój bakterii, grzybów i drożdży. 
  • Ichtiol – wykazuje silne działanie antybakteryjne i przeciwzapalne.
  • Glinka biała – uelastycznia, koi podrażnienia, nawilża i zmiękcza skórę. 
  • Mleczko pszczele – dogłębnie odżywia, nawilża i wspomaga procesy odbudowy naskórka.
  • Betaina – łagodzi podrażnienia, uelastycznia, nawilża. 
  • Pantenol – działa przeciwzapalnie, koi podrażnienia, przyspiesza regenerację skóry. ​
Opakowanie szamponu na łojotokowe zapalenie skóry Seborh.

 

Zobacz więcej na stronie producenta

 

Kompleks tych składników zawiera m.in. szampon na łojotokowe zapalenie skóry Seborh. To dermokosmetyk o prostym składzie i długofalowym działaniu. Skutecznie ogranicza działanie czynników sprzyjających nasilaniu się ŁZS, zmniejsza dolegliwości towarzyszące schorzeniu, a przy tym intensywnie pielęgnuje włosy. Szampon Seborh to pierwszy krok, przygotowujący skórę do dalszych etapów pielęgnacji. Oczyszcza skalp z martwego naskórka, dzięki czemu podane na skórę kolejne kosmetyki aktywne, mają szansę efektywnie w nią wniknąć i działać natychmiast. Szampon Seborh widocznie zmniejsza problem łojotoku, łupieżu i świądu. 


Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.

Więcej artykułów