Usunięcie tarczycy – wskazania, skutki, rekonwalescencja, leki

Wskazania do usunięcia tarczycy

Główne wskazania do operacji usunięcia tarczycy, wymieniane przez lekarzy kwalifikujących pacjenta do operacji, obejmują:

• wole guzkowe, które zaburza proces oddychania i połykania,
• obecność guzków niereagujących na zastosowaną farmakoterapię,
• nowotwór tarczycy.

Przygotowanie do operacji usunięcia tarczycy

Decyzja o operacji usunięcia tarczycy jest zawsze poprzedzona dokładnym wywiadem lekarskim oraz szeregiem badań diagnostycznych .Wśród badań wykonywanych i analizowanych przed operacją, wymienić można m.in.:

• USG tarczycy i węzłów chłonnych,
• badania krwi i moczu,
• badania poziomu hormonów tarczycy,
• biopsja (w przypadkach guzków o nieznanej etiologii).

Przebieg tyreoidektomii

Operacja trwa około 2 godziny i wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Pacjent znajduje się w pozycji leżącej (na plecach). Lekarz wykonuje podłużne cięcie, parę centymetrów powyżej mostka. Gdy jest to możliwe, ze względów kosmetycznych, nacięcie chowa się w fałdzie skórnym. Po skończonym zabiegu rana zszywana jest za pomocą szwów.

Rodzaje operacji usunięcia tarczycy

Wśród operacji usunięcia tarczycy, możemy wyróżnić różne jej rodzaje, zależne od ilości usuwanego gruczołu. Istnieje bowiem zabieg nazywany tyreoidektomią całkowitą, który polega na usunięciu obu płatów gruczołu tarczowego wraz z węziną. Innym rodzajem jest tyreoidektomia subtotalna – resekcja dotyczy wówcza około 50-90% gruczołu, usuwanego wraz z węziną. Ostatni znanym rodzajem usunięcia tarczycy jest hemityreoidektomia, czyli całkowita resekcja jednego płata tarczycy wraz z węziną.

Rekonwalescencja po usunięciu tarczycy

Pacjent opuszcza szpital zazwyczaj dzień lub dwa po zabiegu. Po operacji, bez względu jaką metodą przeprowadzany był zabieg, konieczne są wizyty kontrolne. Jest to spowodowane zarówno potrzebą kontroli rany pooperacyjnej, jak i ogólnego stanu zdrowia. W przypadku tyreoidektomii subtotalnej, często po zabiegu ujawnia się niedoczynność tarczycy, wówczas lekarz wprowadza u pacjenta niezbędną farmakoterapię.

Po zabiegu odbywa się również kontrola nerwów krtaniowych wstecznych, poprzez badanie laryngoskopowe. Ma ono na celu wykluczenie ewentualnego porażenia nerwu. 

Bezpośrednio po zabiegu pacjent może czuć się obolały i osłabiony. W pierwszych godzinach po operacji jedzenie może być nieco kłopotliwe. Dlatego często pacjenci wolą spożywać produkty płynne lub po prostu miękkie. Z biegiem czasu ból ustępuje, a pacjent wraca do codziennych przyzwyczajeń żywieniowych. W pierwszym etapie pooperacyjnym ważna jest dieta bogata w witaminy oraz cynk, aby przyspieszyć proces gojenia rany. Należy również zadbać o odpowiednią ilość selenu, żelaza oraz witaminy B6. Ma to na celu wsparcie układu hormonalnego i produkcji trijodotyroniny.

Możliwe powikłania

Pacjent przed operacją usunięcia tarczycy powinien być poinformowany na temat możliwych powikłań zabiegu, do których zalicza się m.in. pooperacyjną niedoczynność tarczycy, ustępującą lub trwałą niedoczynność przytarczyc, krwawienie pooperacyjne, a także przejściowe lub trwałe uszkodzenie nerwu krtaniowego wstecznego lub górnego. Nerwy te ułożone są w bliskim sąsiedztwie tarczycy, przez co narażone są na niewielkie uszkodzenia podczas operacji. Podrażnienie tych nerwów może powodować zmianę barwy głosu, chrypkę lub trudności w połykaniu pokarmu.

Leczenie farmakologiczne po usunięciu tarczycy

Po operacji usunięcia tarczycy pacjent pozostaje pod obserwacją lekarza endokrynologa oraz musi przyjmować doustne leki hormonalne. Przez pierwsze tygodnie dokładnie analizowana jest przyjmowana dawka lewotyroksyny, w celu uniknięcia pooperacyjnej niedoczynności tarczycy.

Pamiętaj, że dostępność w aptekach w Twojej okolicy wymienionych wyżej preparatów możesz z łatwością sprawdzić na portalu KtoMaLek.pl.

Autor