Oparzenia – jak udzielić pierwszej pomocy?
Artykuł sponsorowany
Oparzenia to jedne z najczęstszych urazów. Ich przyczyny są różne, jednak głównie są powodowane wskutek działania gorącej wody lub pary wodnej wykorzystywanej podczas prac domowych. Jak opatrzyć ranę po oparzeniu, aby zminimalizować ryzyko powstawania blizn?
Rodzaje i przyczyny oparzeń
Rocznie w Polsce jest ok. 300 tys. przypadków oparzeń wymagających pomocy lekarskiej oraz niezliczona ilość tego typu wypadków, w których poszkodowani radzą sobie domowymi sposobami. Głównie są to oparzenia wrzątkiem podczas przygotowywania posiłków. Oparzenia powstają również w wyniku przypadkowego dotknięcia gorącego przedmiotu lub kontaktu ze żrącymi substancjami chemicznymi i prądem elektrycznym. Jesteśmy na nie narażeni w codziennym życiu, dlatego należy zachować ostrożność. Leczenie poważniejszych przypadków jest długie, a blizny, które po nich pozostają, trudne do usunięcia. Osoby posiadające ubezpieczenie NNW (następstw nieszczęśliwych wypadków), obejmujące takie zdarzenia, mogą liczyć na odszkodowanie, które pozwoli im sfinansować kosztowne leczenie.
Oparzenia są klasyfikowane ze względu na stopień uszkodzenia tkanek. W zależności od stopnia oparzenia stosujemy inne techniki pierwszej pomocy przedmedycznej.
Oparzenia I stopnia to uszkodzenie naskórka – objawiają się zaczerwienieniem i bólem, który ustępuje w krótkim czasie. Takie oparzenia, np. parą z żelazka, nie pozostawiają po sobie widocznych blizn.
Poważniejszym urazem jest oparzenie II stopnia. W miejscu oparzenia powstaje pęcherz wypełniony płynem surowiczym. Kiedy pęknie lub samoistnie się wchłonie, skóra zaczyna się goić. Mogą pozostać blizny, które z czasem bledną.
Oparzenia III i IV stopnia to bardzo poważne urazy, których następstwem jest uszkodzenie skóry i martwica tkanek. W przypadku takich oparzeń należy natychmiast wezwać lekarza.
Pierwsza pomoc przy oparzeniach I i II stopnia
Najważniejszym czynnikiem jest tutaj czas. Im szybciej zadziałamy, tym mniejsze będzie ryzyko powstania blizn. Oparzone miejsce należy schłodzić pod bieżącą chłodną wodą – im dłużej, tym lepiej. Po ok. 20 minutach schładzania rany należy sprawdzić jej stan. Jeśli na skórze nie pojawił się pęcherz, uraz nie wymaga dalszego leczenia.
Gdy w miejscu oparzenia są pęcherze, należy zabezpieczyć je jałowym opatrunkiem. Aby proces gojenia rany był szybszy i nie pozostała blizna, można zastosować preparat hydrokoloidowy w żelu. Rany oparzeniowej nie wolno smarować tłustymi maściami i domowymi specyfikami. Oparzenie należy schłodzić, a ranę chronić przed zainfekowaniem. Jeśli oparzenia II stopnia doznało dziecko, należy skonsultować się z pediatrą, który zaleci odpowiednie postępowanie i zbada, czy nie doszło do uszkodzenia układu nerwowego wskutek oparzenia.
Pęcherza nie wolno przekłuwać i należy chronić go przed przypadkowym uszkodzeniem. Bąbel z płynem surowiczym chroni ranę przed zakażeniem. W przypadku, gdy oparzenie jest rozległe, a ubranie poszkodowanego wtopiło się w skórę, należy wezwać pogotowie.
Autor
Redakcja KtoMaLek.pl - Zespół redakcyjny KtoMaLek.pl tworzą doświadczeni farmaceuci, którzy specjalizują się w różnych obszarach tematyki zdrowotnej. Doświadczenie zdobyte w zawodzie oraz wiedza uzyskana podczas studiów farmaceutycznych, pozwalają na tworzenie merytorycznych treści zgodnych z EBM (and. Evidence-based Medicine), opartych na rzetelnych źródłach — aktualnych badaniach naukowych, branżowych podręcznikach i książkach. Za praktyką podążają również pasja i niesłabnąca chęć do poszerzania wiedzy oraz dzielenia się nią z pacjentami. Dzięki temu użytkownicy otrzymują dostęp do ciekawych i angażujących materiałów edukacyjnych.
