Jak rozmawiać z psychologiem dziecięcym?

Pierwsza wizyta dziecka u psychologa

Pierwsza wizyta dziecka u psychologa może być stresująca – to zupełnie normalne, w końcu wiele osób stresuje się w nowych dla siebie sytuacjach. Najważniejsze jest jednak to, by przekonać dziecko, że nie ma się czego bać, bo w środku nie czeka go nic strasznego.

Dlatego nie stresuj dodatkowo dziecka przed wizytą – nie mów mu, że idzie tam za karę, bo było niegrzeczne. Nie ukrywaj przed nim też konieczności udania się do psychologa – to tylko pogorszy sprawę i może doprowadzić do tego, że dziecko przestanie Ci ufać, poczuje się oszukane i zamknie się w sobie, co znacząco utrudni też pracę psychologowi, który już na wstępie będzie miał większe problemy z nawiązaniem z dzieckiem kontaktu.

Przede wszystkim powiedz dziecku dokąd idzie i dlaczego. Dostosuj ten komunikat do jego wieku i poziomu rozwoju. Spraw, by wszystko zrozumiało, a informacja nie była przekazana w zbyt zawiły lub zbyt infantylny sposób.

Pierwsza wizyta dziecka u psychologa może przebiegać bez obecności rodziców – to bardzo ważne. Psycholog musi nawiązać właściwą relację z dzieckiem, dlatego tak ważne są spotkania sam na sam. Zdarzają się sytuacje, w których rodzice są obecni podczas spotkania, ale ma to miejsce głównie wtedy, gdy dziecko cierpi z powodu silnego lęku separacyjnego i po prostu odmawia spotkania bez rodziców, bo za bardzo się boi. Z czasem jednak sytuacja musi dążyć do chwili, w której chętnie zostanie samo w gabinecie i nie będzie się to kończyć płaczem ani atakiem lękowym.

Nie martw się, Twojemu dziecku nie stanie się żadna krzywda. Wizyta dziecka u psychologa dziecięcego przebiega w luźnej, przyjaznej i dostosowanej do jego wieku atmosferze. Dziecko w trakcie wizyty rozmawia, ale też rysuje, gra w różnorodne gry i bawi się w różne, zaproponowane przez siebie lub psychologa zabawy. Dobry psycholog dziecięcy zawsze dopasowuje metodę działania indywidualnie, zgodnie z potrzebami danego dziecka.

Dziecko nie tylko odpowiada na pytania i opowiada o sobie – jeśli chce, może też samo o coś zapytać, a psycholog dziecięcy rozwieje jego wszelkie wątpliwości i odpowie na jego pytanie. Z kolei jeśli nie chce na coś odpowiadać, z dowolnego powodu – nie musi tego robić. Wizyta u psychologa dziecięcego musi przebiegać w atmosferze przyjaznej dla dziecka, a jego gabinet być bezpiecznym azylem, dlatego w żadnym wypadku nie wyobrażaj sobie, że spotkanie będzie przesłuchaniem – nie na tym to polega.

Na samym początku najważniejsze jest to, by dziecko załapało kontakt z psychologiem i otworzyło się na nową relację. Jeśli poczuje się dobrze i bezpiecznie, samo chętnie będzie o sobie opowiadać.

Jak przygotować się do wizyty u psychologa?

Do wizyty u psychologa dziecięcego musisz się przygotować przede wszystkim Ty. Pierwsza wizyta przebiega bowiem bez dziecka i ma na celu zebranie jak największej ilości informacji na temat dziecka, jego środowiska, szkoły, rodziny i wszystkich innych istotnych aspektach.

Możesz się do tego przygotować – zabierz ze sobą wszelkie opinie z innych poradni psychologicznych, jeśli takie masz, opinie od pedagoga szkolnego, od nauczyciela-wychowawcy, oceny opisowe – wszystko, co pozwoli psychologowi zapoznać się z sytuacją. Możesz zabrać ze sobą też historię chorób w rodzinie – to też może mieć spore znaczenie.

Żeby się nie pogubić, przygotuj sobie listę pytań czy zagadnień, które chcesz poruszyć. Podczas pierwszej wizyty nie tylko opowiesz psychologowi o dziecku, ale też powiesz szczegółowo o problemie, który sprawił, że postanowiłeś zabrać dziecko do psychologa. To także pora na to, by razem z psychologiem dziecięcym ustalić wspólny cel, do którego będziecie razem dążyć. To bardzo ważne – w końcu Ty też musisz pracować z dzieckiem w czasie pomiędzy kolejnymi wizytami, tylko wtedy całość będzie miała sens i szansę na powodzenie.

Jak rozmawiać z psychologiem dziecięcym? Przede wszystkim szczerze i otwarcie – kłamstwo naprawdę mija się z celem i nie doprowadzi do niczego dobrego, a poza tym, dobry psycholog szybko się w nim zorientuje. Nie bój się też zadawać pytań – jeśli dręczą Cię wątpliwości lub czegoś nie rozumiesz, powiedz o tym, a psycholog pomoże Ci rozwiać Twoje wątpliwości. Pamiętaj: nie ma głupich pytań, żadne pytanie też nie jest zbyt banalne – pytaj o wszystko, co Ci przyjdzie do głowy.

O co psycholog dziecięcy może nas zapytać?

Psycholog dziecięcy może zapytać Cię o wiele rozmaitych rzeczy. Część z nich może Ci się wydać błaha, banalna lub niezwiązana z tematem, ale tak nie jest. W każdym pytaniu, które zada psycholog dziecięcy tkwi głęboki sens – psycholog ma wiedzę i doświadczenie, które pozwala mu zauważać rzeczy ukryte dla innych osób. Dlatego nie dziw się niczemu i odpowiadaj na pytania szczerze i wyczerpująco. A o co konkretnie może Cię zapytać?

O dziecko – o to jak sobie radzi w szkole, jakie ma stosunki z rówieśnikami, jak wyglądają jego relacje w rodzinie, o historię przebytych chorób, a także o to, czy już wcześniej korzystaliście z usług poradni pedagogiczno-psychologicznej.

Zapyta Cię również o to, z jakim problemem przychodzisz – co sprawiło, że postanowiłeś zabrać dziecko do psychologa dziecięcego, jak długo zauważasz niepokojące Cię objawy, jakie to są objawy i czy wydarzyło się coś szczególnego, o czym wiesz, co je zainicjowało.

To wszystko pozwoli mu ustalić istotę problemu. Może zapytać też o to jak zmieniło się zachowanie dziecka – jak zachowywało się wcześniej i jak wcześniej wyglądały jego relacje czy postępy w nauce, a jak wyglądają one obecnie. Może zadać też pytania o zdrowie dziecka.

Jak wybrać dobrego psychologa dla Twojego dziecka?

Wybór psychologa dla dziecka nie jest kwestią, którą warto pozostawiać w rękach przypadku – w końcu macie razem wspólnie pracować, by dziecko mogło uporać się ze swoimi problemami. Dobrym wyjściem jest popytanie znajomych – możesz się zdziwić, ile osób może polecić jakiegoś psychologa dziecięcego, bo ich dzieci też korzystały z jego usług.

Jeśli nie chcesz angażować w poszukiwania psychologa dziecięcego rodziny i znajomych, zajrzyj do Internetu i poszukaj czegoś w swojej okolicy, a potem zapoznaj się z opiniami na temat danego miejsca. Pamiętaj, że najlepszy dla dziecka będzie właśnie psycholog dziecięcy, a nie po prostu psycholog. Nawet najlepszy psycholog, który specjalizuje się w osobach dorosłych może niewiele poradzić w przypadku dzieci.

Nie bój się pytać – zadzwoń do poradni, umów się na pierwsze spotkanie – jeszcze bez obecności dziecka – i porozmawiaj z psychologiem. Ważne jest to, byś poczuł do niego zaufanie, bo przecież nie tylko dziecko będzie musiało pracować z psychologiem – Ty też będziesz musiał podjąć taką współpracę dla dobra swojego potomka. Dlatego kieruj się też swoimi przekonaniami i wybierz takiego psychologa, który wyznaje podobny system wartości – wtedy łatwiej będzie Ci znaleźć nić porozumienia. Najważniejsze jest przecież to, by traktować psychologa jako sprzymierzeńca, a nie wroga – dlatego jeśli źle się czujesz w jego obecności i nie jest to związane ze zwykłym, pierwszym onieśmieleniem, być może powinieneś szukać dalej. Komfort i zaufanie to tutaj bardzo ważne kwestie.

Autor