KAMIREN

Kamiren interakcje ulotka tabletki 1 mg 30 tabl.

Kamiren

tabletki | 1 mg | 30 tabl.
Cena zależna od apteki
Brak informacji o dostępności produktu

Ulotka


Kiedy stosujemy Kamiren?

Kamiren jest wskazany w leczeniu:

- samoistnego nadciśnienia tętniczego,

- objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).


Jaki jest skład Kamiren?

Każda tabletka zawiera 1 mg, 2 mg lub 4 mg doksazosyny (Doxazosinum), w postaci doksazosyny mezylanu.

Kamiren, 1 mg, 2 mg, 4 mg, tabletki

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania Kamiren?

Doksazosyna jest przeciwwskazana:

- u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na chinazoliny (np. prazosyna, terazosyna, doksazosyna) lub którąkolwiek z substancji pomocniczych, - u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie,

- u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego i jednoczesnym przekrwieniem górnej części dróg moczowych, przewlekłym zakażeniem dróg moczowych lub kamieniami w pęcherzu moczowym,

- w czasie karmienia piersią (patrz punkt 4.6)[1], - u pacjentów z niedociśnieniem[2].

Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z inkontynencją z przepełnienia lub bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez.


Kamiren – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Działania niepożądane podzielono według następującego schematu:

- bardzo często (≥1/10)

- często (≥1/100 do < 1/10)

- niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100)

- rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000) - bardzo rzadko (< 1/10 000)

- nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).


Kamiren - dawkowanie

Dawkowanie

Dawkę należy określić indywidualnie u każdego pacjenta, w zależności od osiągniętych efektów i ewentualnych działań niepożądanych.

Tabletki należy połykać w całości, popijając wystarczającą ilością wody.

Samoistne nadciśnienie tętnicze

Leczenie należy rozpocząć od 1 mg raz na dobę. W indywidualnych przypadkach po 1 do 2 tygodni dawkę można zwiększyć do 2 mg doksazosyny raz na dobę, a następnie do 4 mg doksazosyny raz na dobę, wreszcie do 8 mg doksazosyny raz na dobę. Średnia dawka podtrzymująca wynosi 2 do 4 mg doksazosyny raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka to 16 mg doksazosyny na dobę.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH)

Leczenie należy rozpocząć od dawki 1 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4). W razie potrzeby po 1 do 2 tygodni dawkę można zwiększyć do 2 mg doksazosyny raz na dobę, a następnie do 4 mg raz na dobę, w zależności od reakcji pacjenta.

Maksymalna zalecana dawka dobowa to 8 mg.

Lekarz określa czas trwania terapii.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma potrzeby modyfikowania dawki doksazosyny u pacjentów w podeszłym wieku. Jednak dawka produktu leczniczego powinna być możliwie jak najmniejsza a zwiększanie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz nie wykazano, że doksazosyna nasila istniejącą niewydolność nerek, w tej grupie pacjentów można stosować standardowe dawki. Jednakże dawka produktu leczniczego powinna być możliwie jak najmniejsza, a zwiększanie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą. Doksazosyna wiąże się w dużym stopniu z białkami osocza i nie może być usuwana metodą dializoterapii.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Podczas podawania doksazosyny pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność. Brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).

Dzieci

Ponieważ brak wystarczającego doświadczenia, nie zaleca się stosowania doksazosyny u dzieci.

Sposób podawania Podanie doustne.


Kamiren – jakie środki ostrożności należy zachować?

Rozpoczęcie leczenia

W związku z blokowaniem receptorów alfa przez doksazosynę u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne objawiające się zawrotami głowy i osłabieniem, a także, rzadko, utratą przytomności (omdlenie), w szczególności na początku leczenia. Dlatego też na początku leczenia należy monitorować ciśnienie tętnicze w celu zminimalizowania możliwości wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy poinformować pacjenta, żeby unikał sytuacji grożących urazem, jeśli na początku leczenia doksazosyną pojawią się zawroty głowy lub osłabienie.

Zastosowanie u pacjentów z ostrymi zaburzeniami serca

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować ostrożność podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ostrymi zaburzeniami serca:

- obrzęk płuc na skutek zwężenia zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej,

- niewydolność serca z dużą pojemnością minutową,

- niewydolność prawokomorowa na skutek zatoru płucnego lub wysięku osierdziowego,

- niewydolność lewokomorowa z niskim ciśnieniem napełniania.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Tak jak w przypadku innych leków w pełni metabolizowanych przez wątrobę, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, doksazosynę należy podawać bardzo ostrożnie. Ponieważ brak doświadczenia klinicznego, nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Stosowanie z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (np. syldenafil, tadalafil i wardenafil), gdyż obie substancje mają działanie rozszerzające naczynia krwionośne i mogą powodować niedociśnienie objawowe u niektórych pacjentów. Aby zmniejszyć ryzyko niedociśnienia ortostatycznego, zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 wyłącznie, jeśli pacjent jest stabilny hemodynamicznie w trakcie leczenia alfa-adrenolitykami. Ponadto zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorem fosfodiesterazy typu 5 od najmniejszej możliwej dawki oraz zachowanie 6-godzinnej przerwy od podania doksazosyny. Nie przeprowadzono badań z produktami doksazosyny o przedłużonym uwalnianiu.

Stosownie u pacjentów poddawanych operacji zaćmy

Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS, rodzaj zespołu małej źrenicy) obserwowano podczas operacji zaćmy u niektórych pacjentów leczonych obecnie lub wcześniej tamsulosyną. Zgłaszano również pojedyncze przypadki występowania śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki podczas leczenia innymi lekami alfa1-adrenolitycznymi, dlatego nie można wykluczyć możliwości wystąpienia tego działania niepożądanego w przypadku stosowania tej grupy produktów leczniczych. Ponieważ IFIS może prowadzić do zwiększenia liczby powikłań proceduralnych podczas operacji zaćmy, należy pouczyć pacjenta, aby poinformował chirurga operującego zaćmę o aktualnym lub wcześniejszym stosowaniu leków alfa1-adrenolitycznych.

Kamiren zawiera laktozę jednowodną. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.


Przyjmowanie Kamiren w czasie ciąży

Rozpoczęcie leczenia

W związku z blokowaniem receptorów alfa przez doksazosynę u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne objawiające się zawrotami głowy i osłabieniem, a także, rzadko, utratą przytomności (omdlenie), w szczególności na początku leczenia. Dlatego też na początku leczenia należy monitorować ciśnienie tętnicze w celu zminimalizowania możliwości wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy poinformować pacjenta, żeby unikał sytuacji grożących urazem, jeśli na początku leczenia doksazosyną pojawią się zawroty głowy lub osłabienie.

Zastosowanie u pacjentów z ostrymi zaburzeniami serca

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować ostrożność podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ostrymi zaburzeniami serca:

- obrzęk płuc na skutek zwężenia zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej,

- niewydolność serca z dużą pojemnością minutową,

- niewydolność prawokomorowa na skutek zatoru płucnego lub wysięku osierdziowego,

- niewydolność lewokomorowa z niskim ciśnieniem napełniania.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Tak jak w przypadku innych leków w pełni metabolizowanych przez wątrobę, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, doksazosynę należy podawać bardzo ostrożnie. Ponieważ brak doświadczenia klinicznego, nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Stosowanie z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (np. syldenafil, tadalafil i wardenafil), gdyż obie substancje mają działanie rozszerzające naczynia krwionośne i mogą powodować niedociśnienie objawowe u niektórych pacjentów. Aby zmniejszyć ryzyko niedociśnienia ortostatycznego, zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 wyłącznie, jeśli pacjent jest stabilny hemodynamicznie w trakcie leczenia alfa-adrenolitykami. Ponadto zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorem fosfodiesterazy typu 5 od najmniejszej możliwej dawki oraz zachowanie 6-godzinnej przerwy od podania doksazosyny. Nie przeprowadzono badań z produktami doksazosyny o przedłużonym uwalnianiu.

Stosownie u pacjentów poddawanych operacji zaćmy

Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS, rodzaj zespołu małej źrenicy) obserwowano podczas operacji zaćmy u niektórych pacjentów leczonych obecnie lub wcześniej tamsulosyną. Zgłaszano również pojedyncze przypadki występowania śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki podczas leczenia innymi lekami alfa1-adrenolitycznymi, dlatego nie można wykluczyć możliwości wystąpienia tego działania niepożądanego w przypadku stosowania tej grupy produktów leczniczych. Ponieważ IFIS może prowadzić do zwiększenia liczby powikłań proceduralnych podczas operacji zaćmy, należy pouczyć pacjenta, aby poinformował chirurga operującego zaćmę o aktualnym lub wcześniejszym stosowaniu leków alfa1-adrenolitycznych.

Kamiren zawiera laktozę jednowodną. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.

Substancja czynna:
Doxazosinum
Dawka:
1 mg
Postać:
tabletki
Działanie:
Wewnętrzne
Podmiot odpowiedzialny:
KRKA D.D. NOVO MESTO
Grupy:
Leki przeciwnadciśnieniowe
Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
Lek, Gotowy, Lek w Polsce
Dostępność:
Apteki szpitalne, Apteki otwarte, Punkty apteczne
Podawanie:
Doustnie
Wydawanie:
Na receptę Rp
Rejestracja:
Decyzja o dopuszczeniu wygasła
Opakowanie handlowe:
30 tabl.

Zamienniki leku

Zamiast tego leku można wybrać jeden z 4 zamienników.

Apo-Doxan 1 interakcje ulotka tabletki 1 mg
tabletki | 1 mg | 30 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w mniej niż połowie aptek
Zoxon 1 interakcje ulotka tabletki 1 mg
tabletki | 1 mg | 30 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach
Doxar interakcje ulotka tabletki 1 mg
tabletki | 1 mg | 30 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w ponad połowie aptek
Doxanorm interakcje ulotka tabletki 1 mg
tabletki | 1 mg | 30 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach

Podobne produkty z tą samą substancją czynną

Cardura XL interakcje ulotka tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu 4 mg
tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu | 4 mg | 30 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w większości aptek
Apo-Doxan 4 interakcje ulotka tabletki 4 mg
tabletki | 4 mg | 30 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w ponad połowie aptek
Zoxon 4 interakcje ulotka tabletki 4 mg
tabletki | 4 mg | 30 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w ponad połowie aptek

Interakcje Kamiren z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.

Interakcje Kamiren z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.

Najnowsze pytania dotyczące Kamiren


Wybierz interesujące Cię informacje:

 

Często

Niezbyt często

Rzadko

Bardzo rzadko

Nieznana

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

zakażenia układu oddechowego, zakażenia dróg moczowych

       

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

     

leukopenia, małopłytkowość

 

Zaburzenia układu immunologicznego

 

reakcje alergiczne na lek

     

Zaburzenia

 

dna

     

metabolizmu i odżywiania

 

moczanowa, zwiększone łaknienie, jadłowstręt

     

Zaburzenia psychiczne

 

pobudzenie,

depresja, lęk, bezsenność, nerwowość

     

Zaburzenia układu nerwowego

senność, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, ból głowy

incydent naczyniowo - mózgowy,

niedoczulica, omdlenie, drżenie

 

zawroty głowy związane z postawą ciała, parestezja

 

Zaburzenia oka

     

niewyraźne widzenie

śródoperacyjny

zespół wiotkiej tęczówki (patrz punkt

4.4)

Zaburzenia ucha i błędnika

zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego)

szum uszny

     

Zaburzenia serca

kołatanie serca, tachykardia

dusznica bolesna, zawał mięśnia sercowego

 

bradykardia, zaburzenia rytmu serca

 

Zaburzenia naczyniowe

niedociśnienie ortostatyczne, niedociśnienie

   

uderzenia gorąca

 

Zaburzenia układu oddechowego,

klatki piersiowej i śródpiersia

zapalenie oskrzeli, kaszel,

duszność, zapalenie błony śluzowej nosa

krwawienie z nosa

 

skurcz oskrzeli

 

Zaburzenia

żołądka i jelit

ból brzucha,

niestrawność, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności

zaparcie,

wzdęcie z oddawaniem wiatrów, wymioty, zapalenie

żołądka i jelit, biegunka

     

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

 

nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby

 

cholestaza, zapalenie wątroby, żółtaczka

 

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

świąd

wysypka skórna

 

pokrzywka, łysienie, plamica

 

Zaburzenia

mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

ból pleców, ból mięśni

ból stawów

kurcze

mięśni, osłabienie

siły

mięśniowej

   

Zaburzenia nerek i

zapalenie

bolesne

wielomocz

zwiększenie

 

dróg moczowych

pęcherza moczowego, nietrzymanie moczu

oddawanie moczu, częste oddawanie moczu, krwiomocz,

 

diurezy, zaburzenia mikcji, oddawanie moczu w nocy

 

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

 

impotencja

 

ginekomastia, priapizm

wytrysk wsteczny

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypodobne, obrzęki

obwodowe

ból, obrzęk twarzy

 

zmęczenie, złe samopoczucie

 

Badania diagnostyczne

 

zwiększenie masy ciała