Interakcja istotna
- Dotyczy leków
- Torecan
Alkohol
Tietyloperazyna może nasilać depresyjny efekt na ośrodkowy układ nerwowy alkoholu .
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 930 aptekach
Tietyloperazyna jest stosowana w leczeniu i zapobieganiu nudnościom, wymiotom i zawrotom głowy. Tietyloperazyna skutecznie hamuje i zapobiega nudnościom i wymiotom po zabiegach chirurgicznych, chemioterapii przeciwnowotworowej, radioterapii lub leczeniu lekami o działaniu wymiotnym, (opiaty, alkaloidy sporyszu, teofilina), urazach czaszki i mózgu, w nadciśnieniu wewnątrzczaszkowym, migrenie i kinetozach, w mocznicy oraz zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, wątroby i dróg żółciowych. Preparat Torecan stosuje się w leczeniu zawrotów głowy w chorobie Meniere'a i innych zaburzeniach błędnikowych, po wstrząśnięciu mózgu, zespole po wstrząśnięciu mózgu i miażdżycy naczyń mózgowych. W zapobieganiu i leczeniu nudności i wymiotów po chemioterapii tietyloperazyna jest skuteczna w przypadku chemioterapeutyków o łagodnym do umiarkowanym działaniu wymiotnym (fluorouracyl, doksorubicyna), natomiast w przypadku leków o silnym działaniu wymiotnym (cisplatina) jest stosunkowo nieskuteczna.
1 tabletka powlekana zawiera 6,5 mg tietyloperazyny w postaci dwumaleinianu (thiethylperazinum).
Składniki pomocnicze są wyszczególnione w punkcie 6.1.
Torecan jest przeciwwskazany w przypadku znanej nadwrażliwości na lek lub ogólnej nadwrażliwości na pochodne fenotiazyny, ciężkiej depresji ośrodkowego układu nerwowego lub zaburzeń świadomości oraz klinicznie istotnej hipotensji.
Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 15 lat ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia niepożądanych działań pozapiramidowych. Również przeciwwskazane jest stosowanie u dzieci i młodzieży z objawami lub podejrzeniem na zespół Reye'a ze względu na podobieństwo do działań niepożądanych preparatu Torecan i możliwość zamaskowania objawów choroby.
Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania tietyloperazyny, sklasyfikowano pod względem częstości występowania w następujące grupy:
- bardzo często (> =1/10)
- często (> =1/100 do < 1/10)
- niezbyt często (> =1/1,000 do < 1/100)
- rzadko (> =1/10,000 do < 1/1,000)
- bardzo rzadko (< 1/10,000)
Zaburzenia serca:
- bardzo rzadko: tachykardia Zaburzenia układu nerwowego
- niezbyt często: senność, zawroty głowy, bole głowy, niepokój
- rzadko: drgawki i efekty pozapiramidowe (kręcz szyi, tężec tylni, napad przymusowego patrzenia z rotacją gałek, sztywność mięśni i grymas twarzy. Objawy te pojawiają się przede wszystkim u dzieci i młodzieży. U osób w podeszłym wieku po dłuższym stosowaniu leku może wystąpić opóźniona dyskinezja (mimowolne ruchy).
- bardzo rzadko: neuralgia nerwu trójdzielnego Zaburzenia oka
- rzadko: zmętnienie soczewki i zamglone widzenie (po długotrwałym leczeniu) Zaburzenia żołądka i jelit
- rzadko: suchość w ustach i anoreksja Zaburzenia układu hormonalnego
- rzadko: ginekomastia (po długotrwałym leczeniu) Zaburzenia naczyniowe
- rzadko: obwodowe obrzęki kończyn i twarzy
- bardzo rzadko: hipotensja (przede wszystkim po podaniu pozajelitowym) Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
- bardzo rzadko: żółtaczka zastoinowa
Niektórych działań niepożądanych charakterystycznych dla fenotiazyn nie stwierdzono przy stosowaniu tietyloperazyny, jednak lekarz przepisujący Torecan powinien być z nimi zaznajomiony. Są to różne zmiany obrazu krwi, (poważne - agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia; inne: leukocytoza eozynofilowa) porażenna niedrożność jelita, zwężenie źrenic, rumień, złuszczające zapalenie skóry, nieprawidłowości załamka T zapisu EKG oraz zaburzenia endokrynologiczne (zaburzenia cyklu miesiączkowego, zmieniony libido, ginekomastia i zwiększenie masy ciała)
Zalecana dawka dobowa dla osób dorosłych wynosi od 1 do 3 tabletek powlekanych na dobę przyjmowanych pojedynczo. Dawkowanie tietyloperazyny u dzieci nie zostało ustalone, leku nie powinno się podawać dzieciom poniżej 15 lat. Dawkowanie u chorych z niewydolnością wątroby lub nerek nie jest dokładnie określone, jednakże w takim przypadku należy rozważyć zmniejszenie dawkowania. Czas trwania leczenia zależy od dynamiki dolegliwości chorobowych. Zwykle Torecan podaje się przez 1 dzień, można go również podawać przez kilkanaście dni lub tygodni. U chorych w podeszłym wieku (75 lat i powyżej) zaleca się najwyżej dwumiesięczne leczenie ze względu na niebezpieczeństwo opóźnionej dyskinezji. (patrz 4.4; Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania)
Podobnie jak inne leki przeciwwymiotne również tietyloperazyna może maskować symptomy niektórych chorób układu pokarmowego i ośrodkowego układu nerwowego, oraz działania toksyczne innych leków.
Tietyloperazyna wpływa na psychofizyczne zdolności i może opóźniać reakcje chorego. Pacjentom stosującym tietyloperazyne w tabletkach powlekanych zaleca się zachowanie maksymalnej ostrożności podczas prowadzenia pojazdów i obsłudze urządzeń mechanicznych w ruchu.
Ze względu na addycyjne przeciwnadciśnieniowe działanie tietyloperazyny, lek należy podawać ostrożnie chorym ze znieczuleniem dokanałowym lub równocześnie stosującym blokery receptorów beta adrenergicznych. Przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu Torecan jest również niebezpieczne u kobiet w ciąży z stanem przedrzucawkowym, ponieważ może doprowadzić do znacznego obniżenia ciśnienia krwi.
Lek należy stosować ostrożnie u chorych z dyskinezją w wywiadzie oraz u chorych z umiarkowanymi do ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Pochodne fenotiazyny mogą spowodować wystąpienie złośliwego syndromu neuroleptycznego, który manifestuje się klinicznie objawami bardzo wysokiej gorączki, sztywnością mięśni, zmianą stanu psychicznego i oznakami niestabilności autonomicznego układu nerwowego. W takich przypadkach należy natychmiast przerwać leczenie. Odnotowano również występowanie symptomów pozapiramidowych (np. dystonia, kręcz szyi, dysfazja, napad przymusowego patrzenia z rotacją gałek < ang. oculogyric crises> , akatyzja). Stwierdzono także występowanie konwulsji. Różnorodne kompleksy symptomów są bardziej możliwe do wystąpienia u dzieci i młodzieży.
Symptomy pozapiramidowe należy ograniczyć zredukowaniem dawki leku, lub całkowitym wstrzymaniu jego podawania.
Lek można stosować u pacjentów z depresją szpiku kostnego jedynie wtedy gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko.
U chorych w podeszłym wieku zaleca się ograniczenie czasu trwania leczenia (patrz 4.2. Dawkowanie i sposób podawania)
Specjalne ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych:
Lek Torecan, pastylki twarde zawiera laktozę.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją, galaktozy, z niedoborem laktazy (typu Lapp), lub zespołem złego wchłaniania glukozy/galaktozy
Podobnie jak inne leki przeciwwymiotne również tietyloperazyna może maskować symptomy niektórych chorób układu pokarmowego i ośrodkowego układu nerwowego, oraz działania toksyczne innych leków.
Tietyloperazyna wpływa na psychofizyczne zdolności i może opóźniać reakcje chorego. Pacjentom stosującym tietyloperazyne w tabletkach powlekanych zaleca się zachowanie maksymalnej ostrożności podczas prowadzenia pojazdów i obsłudze urządzeń mechanicznych w ruchu.
Ze względu na addycyjne przeciwnadciśnieniowe działanie tietyloperazyny, lek należy podawać ostrożnie chorym ze znieczuleniem dokanałowym lub równocześnie stosującym blokery receptorów beta adrenergicznych. Przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu Torecan jest również niebezpieczne u kobiet w ciąży z stanem przedrzucawkowym, ponieważ może doprowadzić do znacznego obniżenia ciśnienia krwi.
Lek należy stosować ostrożnie u chorych z dyskinezją w wywiadzie oraz u chorych z umiarkowanymi do ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Pochodne fenotiazyny mogą spowodować wystąpienie złośliwego syndromu neuroleptycznego, który manifestuje się klinicznie objawami bardzo wysokiej gorączki, sztywnością mięśni, zmianą stanu psychicznego i oznakami niestabilności autonomicznego układu nerwowego. W takich przypadkach należy natychmiast przerwać leczenie. Odnotowano również występowanie symptomów pozapiramidowych (np. dystonia, kręcz szyi, dysfazja, napad przymusowego patrzenia z rotacją gałek < ang. oculogyric crises> , akatyzja). Stwierdzono także występowanie konwulsji. Różnorodne kompleksy symptomów są bardziej możliwe do wystąpienia u dzieci i młodzieży.
Symptomy pozapiramidowe należy ograniczyć zredukowaniem dawki leku, lub całkowitym wstrzymaniu jego podawania.
Lek można stosować u pacjentów z depresją szpiku kostnego jedynie wtedy gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko.
U chorych w podeszłym wieku zaleca się ograniczenie czasu trwania leczenia (patrz 4.2. Dawkowanie i sposób podawania)
Specjalne ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych:
Lek Torecan, pastylki twarde zawiera laktozę.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją, galaktozy, z niedoborem laktazy (typu Lapp), lub zespołem złego wchłaniania glukozy/galaktozy
Charakterystyka produktu leczniczego Torecan
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.
Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami :
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja istotna
Tietyloperazyna może nasilać depresyjny efekt na ośrodkowy układ nerwowy alkoholu .
Wybierz interesujące Cię informacje: