Sprawdzamy dostępność
leków w 10 928 aptekach
Nadciśnienie tętnicze
Przewlekła, stabilna dławica piersiowa
Naczynioskurczowa dławica piersiowa (typu Prinzmetala)
Każda tabletka zawiera 10 mg amlodypiny (w postaci amlodypiny bezylanu).
Stosowanie amlodypiny jest przeciwwskazane u pacjentów:
• ze stwierdzoną nadwrażliwością na pochodne dihydropirydyny, amlodypinę lub jakikolwiek inny składnik leku.
• z ciężkim niedociśnieniem.
• we wstrząsie (w tym we wstrząsie sercopochodnym).
• ze zwężeniem drogi odpływu lewej komory (np. z istotnym zwężeniem zastawki aortalnej).
• z niestabilną hemodynamicznie niewydolnością serca po przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej zgłaszane podczas stosowania leku działania niepożądane to senność, zawroty głowy, ból głowy, kołatanie serca, uderzenia gorąca, ból brzucha, nudności, obrzęk kostek, obrzęki i zmęczenie.
Tabularyczne zestawienie działań niepożądanych
Poniższe działania niepożądane zaobserwowano podczas leczenia amlodypiną z następującymi częstotliwościami:
Bardzo często (≥ 1/10);
często (≥ 1/100 do < 1/10);
niezbyt często (≥ 1/1000 do ≤ 1/100);
rzadko (≥ 1/10000 do ≤ 1/1000);
bardzo rzadko (≤ 1/10000).
W obrębie każdej częstości występowania działania niepożądane przedstawiono zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
|
Układy i narządy |
Częstość |
Działania niepożądane |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Bardzo rzadko |
leukocytopenia, trombocytopenia |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Bardzo rzadko |
reakcje alergiczne |
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
Bardzo rzadko |
hiperglikemia |
|
Zaburzenie psychiczne |
Niezbyt często |
bezsenność, zmiany nastroju (w tym lęk), depresja |
|
Rzadko |
splątanie |
|
|
Zaburzenie układu nerwowego |
Często |
senność, zawroty głowy, ból głowy (szczególnie na początku leczenia) |
|
Niezbyt często |
drżenie, zaburzenia smaku, utrata przytomności, zmniejszona wrażliwość na bodźce czuciowe, parestezje |
|
|
Bardzo rzadko |
wzmożone napięcie mięśniowe, neuropatia obwodowa |
|
|
Zaburzenia oka |
Niezbyt często |
zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie) |
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
Niezbyt często |
szumy uszne |
|
Zaburzenia serca |
Często |
kołatanie serca |
|
Bardzo rzadko |
zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca (w tym bradykardia, częstoskurcz komorowy, migotanie przedsionków) |
|
|
Zaburzenia naczyń |
Często |
uderzenia gorąca |
|
Niezbyt często |
niedociśnienie |
|
|
Bardzo rzadko |
zapalenie naczyń |
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
Niezbyt często |
duszność, zapalenie błony śluzowej nosa |
|
Bardzo rzadko |
kaszel |
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Często |
ból brzucha, nudności |
|
Niezbyt często |
wymioty, niestrawność, zmiany rytmu wypróżnień (w tym biegunka i zaparcie), suchość w jamie ustnej |
|
|
Bardzo rzadko |
zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej żołądka, rozrost dziąseł |
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Bardzo rzadko |
zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych* |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Niezbyt często |
łysienie, plamica, odbarwienia skóry, nadmierna potliwość, świąd, wysypka, rumień, |
|
Bardzo rzadko |
obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk Quinckego, nadwrażliwość na światło |
|
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej |
Często |
obrzęk kostek |
|
Niezbyt często |
ból stawów, ból mięśni, kurcze mięśni, ból pleców |
|
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Niezbyt często |
zaburzenia oddawania moczu, nocne oddawanie moczu, zwiększona częstość oddawania moczu |
|
Zaburzenia ukłądu rozrodczego i piersi |
Niezbyt często |
impotencja, ginekomastia |
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Często |
obrzęki, uczucie zmęczenia |
|
Niezbyt często |
ból w klatce piersiowej, osłabienie, ból, złe samopoczucie |
|
|
Badania |
Niezbyt często |
zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała |
*głównie związana z cholestazą
Zgłaszano pojedyncze przypadki objawów pozapiramidowych.
Dawkowanie
Dorośli
W leczeniu nadciśnienia tętniczego i dławicy piersiowej dawka początkowa to 5 mg amlodypiny, podawana raz dziennie, którą można zwiększyć do maksymalnej dawki 10 mg na dobę, w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie.
U pacjentów z nadciśnieniem, amlodypinę stosowano w połączeniu z tiazydowymi lekami moczopędnymi, lekami alfa-adrenolitycznymi, lekami beta-adrenolitycznymi lub inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę. W przypadku dławicy, amlodypina może być stosowana w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi u pacjentów z dławicą oporną na azotany i (lub) odpowiednie dawki leków blokujących receptory beta.
Nie jest wymagana zmiana dawkowania amlodypiny podczas jednoczesnego stosowania diuretyków tizaydowych, beta-blokerów czy inhibitorów enzymów przekształcających angiotensynę (inhibitory ACE).
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
Amlodypina, stosowana w podobnych dawkach jest równie dobrze tolerowana przez osoby w podeszłym wieku jak i młodszych pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się stosowanie leku według zwykłego schematu dawkowania, ale zwiększając dawkę należy zachować ostrożność.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Nie ustalono zalecanych dawek u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby; dostosowując dawkę należy zachować ostrożność a dostosowanie rozpocząć od najniższej dawki z zakresu dawkowania. Nie badano farmakokinetyki amlodypiny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby leczenie należy rozpocząć od najniższej dawki i dostosowywać ją powoli.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Zmiany w stężeniu amlodypiny w osoczu nie są skorelowane ze stopniem niewydolności nerek, dlatego zaleca się normalny schemat dawkowania. Amlodypina nie ulega dializie.
Populacja pediatryczna Dzieci i młodzież z nadciśnieniem w wieku od 6 do 17 lat
Zalecana przeciwnadciśnieniowa doustna dawka początkowa dla dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wynosi 2,5 mg raz na dobę. Jeśli po 4 tygodniach docelowe wartości ciśnienia tętniczego nie zostaną osiągnięte, dawkę tę zwiększa się do 5 mg raz na dobę. Nie badano stosowania dawek większych niż 5 mg na dobę w tej populacji pacjentów.
Dzieci poniżej 6 lat Brak dostępnych danych.
Sposób podania
Podanie doustne.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności amlodypiny u pacjentów z przełomem nadciśnieniowym.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca
Należy zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów z niewydolnością serca.
W długotrwałym, kontrolowanym placebo badaniu z udziałem pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień III i IV według NYHA) zgłaszana częstość obrzęku płuc w grupie leczonej amlodypiną była większa niż w grupie otrzymującej placebo. Leki z grupy antagonistów kanału wapniowego, w tym amlodypinę, należy stosować ostrożnie u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, gdyż w tej grupie pacjentów zwiększyć się może ryzyko wystąpienia w przyszłości zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby okres półtrwania amlodypiny jest wydłużony a wartości AUC zwiększone. Nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania. Dlatego też stosowanie amlodypiny należy rozpoczynać od najmniejszej dawki z zakresu dawkowania, a zarówno podczas rozpoczynania terapii jak i zwiększania dawki zaleca się ostrożność. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się powolne dostosowywanie dawkowania i dokładną obserwację.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Amlodypinę można stosować u tych pacjentów w zwykle zalecanych dawkach. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie korelują ze stopniem niewydolności nerek. Amlodypina nie ulega dializie.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności amlodypiny u pacjentów z przełomem nadciśnieniowym.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca
Należy zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów z niewydolnością serca.
W długotrwałym, kontrolowanym placebo badaniu z udziałem pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień III i IV według NYHA) zgłaszana częstość obrzęku płuc w grupie leczonej amlodypiną była większa niż w grupie otrzymującej placebo. Leki z grupy antagonistów kanału wapniowego, w tym amlodypinę, należy stosować ostrożnie u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, gdyż w tej grupie pacjentów zwiększyć się może ryzyko wystąpienia w przyszłości zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby okres półtrwania amlodypiny jest wydłużony a wartości AUC zwiększone. Nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania. Dlatego też stosowanie amlodypiny należy rozpoczynać od najmniejszej dawki z zakresu dawkowania, a zarówno podczas rozpoczynania terapii jak i zwiększania dawki zaleca się ostrożność. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się powolne dostosowywanie dawkowania i dokładną obserwację.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Amlodypinę można stosować u tych pacjentów w zwykle zalecanych dawkach. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie korelują ze stopniem niewydolności nerek. Amlodypina nie ulega dializie.
Charakterystyka produktu leczniczego Amlodipine Vitabalans
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 16 zamienników.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja bardzo istotna
Flawonoidy (naryngenina) i furanokumaryny (6,7,-dihydroksybergamotyna) zawarte w soku grejpfrutowym hamują aktywność izoenzymu CYP3A4 odpowiedzialnego za metabolizm amlodypiny. Może to spowodować wzrost stężenia tego leku we krwi, a tym samym ryzyka działań niepożądanych. W czasie przyjmowania leku należy ograniczyć spożycie grejpfrutów i soku grejpfrutowego oraz nie popijać nim leków.
Wybierz interesujące Cię informacje:
