SUMAMED

Sumamed interakcje ulotka tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej 500 mg 2 tabl.

Sumamed

tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej | 500 mg | 2 tabl.
Cena zależna od apteki
Brak informacji o dostępności produktu

Ulotka


Kiedy stosujemy Sumamed?

Sumamed jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę ( CHPL : patrz punkt 4.4 i 5.1): - ostre bakteryjne zapalenie zatok (właściwie zdiagnozowane),

-ostre bakteryjne zapalenie ucha środkowego (właściwie zdiagnozowane),

-zapalenie gardła, zapalenie migdałków ( CHPL : patrz punkt 4.4 Zakażenia wywołane przez paciorkowce).

-zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie zdiagnozowane),

-lekkie do umiarkowanie ciężkiego pozaszpitalne zapalenie płuc,

-zakażenia skóry i tkanek miękkich o nasileniu lekkim do umiarkowanego, np. zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej oraz róża,

-rumień wędrujący - Erythema migrans (pierwszy objaw boreliozy z Lyme ) w przypadku, gdy antybiotyki pierwszego i drugiego wyboru (doksycyklina, amoksycyklina i cefuroksymu aksetyl ) są przeciwwskazane ( CHPL : patrz punkt 4.4, rumień wędrujący).

-niepowikłane zapalenia cewki moczowej i szyjki macicy wywołane przez Chlamydia trachomatis .

Należy uwzględnić oficjalne miejscowe wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.


Jaki jest skład Sumamed?

Każda tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej o mocy 250 mg zawiera 250 mg azytromycyny ( Azithromycinum ) , w postaci azytromycyny dwuwodnej.

Każda tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej o mocy 500 mg zawiera 500 mg azytromycyny ( Azithromycinum ), w postaci azytromycyny dwuwodnej.

Każda tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej o mocy 1000 mg zawiera 1000 mg azytromycyny ( Azithromycinum ), w postaci azytromycyny dwuwodnej.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Każda tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej o mocy 250 mg zawiera 19,500 mg aspartamu Każda tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej o mocy 500 mg zawiera 39,000 mg aspartamu Każda tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej o mocy 1000 mg zawiera 78,000 mg aspartamu Pełny wykaz substancji pomocniczych, CHPL : patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania Sumamed?

Nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe lub ketolidowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.


Sumamed – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

W poniższej tabeli przedstawiono działania niepożądane odnotowane podczas badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu, uporządkowane według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania. Działania niepożądane z okresu po wprowadzeniu do obrotu przedstawiono kursywą. Częstość występowania działań niepożądanych została ustalona w następujący sposób:

-bardzo często (> 1/10),

-często (> 1/100 do < 1/10),

-niezbyt często (> 1/1000 do < 1/100),

-rzadko (> 1/10 000 do < 1/1000),

-częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania, objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającą się ciężkością.

Działania niepożądane prawdopodobnie związane z azytromycyną na podstawie badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu:

 

Bardzo często

Często

Niezbyt często

Rzadko

Częstość nieznana

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

   

Drożdżyca, zakażenie pochwy, zapalenie płuc, zakażenie grzybicze, zakażenie bakteryjne, zapalenie gardła,

nieżyt żołądka i

jelit, zaburzenia oddechowe, zapalenie błony śluzowej nosa, drożdżakowe zakażenie jamy ustnej

 

Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego ( CHPL : patrz punkt 4.4)

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

   

Leukopenia, neutropenia , eozynofilia

 

Małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna

Zaburzenia układu

immunologiczne g°

   

Obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość

 

Reakcja anafilaktyczna

( CHPL : patrz punkt 4.4)

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

   

Jadłowstręt

   

Zaburzenia psychiczne

   

Nerwowość, bezsenność

Pobudzenie

Agresja, niepokój,

majaczenie, omamy

Zaburzenia układu nerwowego

 

Bóle głowy

Zawroty głowy, senność, zaburzenia smaku, parestezje

 

Omdlenie, drgawki, niedoczulica, nadmierna aktywność

psychoruchowa,

brak węchu, brak smaku,

zaburzenia węchu,

miastenia (parz punkt 4.4)

Zaburzenia oka

   

Zaburzenia widzenia

   

Zaburzenia ucha i błędnika

   

Zaburzenia ucha, zawroty głowy pochodzenia

 

Zaburzenia słuchu, w tym głuchota i (lub) szumy

     

błędnikowego

 

uszne

Zaburzenia serca

   

Kołatanie serca

 

Torsade de pointes i zaburzenia rytmu serca ( CHPL : patrz punkt

4.4), w tym częstoskurcz komorowy, wydłużenie odstępu

QT w zapisie EKG

( CHPL : patrz punkt 4.4)

Zaburzenia naczyniowe

   

Uderzenia gorąca

 

niedociśnienie

tętnicze

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

   

Duszność, krwawienie z nosa

   

Zaburzenia

żołądka i jelit

Biegunka

Wymioty, ból brzucha, nudności

Zaparcia, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, niestrawność, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia połykania (dysfagia), rozdęcie brzucha, suchość błony śluzowej jamy

ustnej, odbijanie się ze zwracaniem

treści żołądkowej lub gazu, owrzodzenie jamy ustnej, nadmierne wydzielanie śliny

 

Zapalenie trzustki, przebarwienie języka

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

     

Zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna

Niewydolność wątroby (rzadko prowadząca do zgonu) ( CHPL : patrz punkt

4.4), piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

   

Wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry,

nadmierne pocenie się

Nadwrażliwość na światło

Zespół StevensaJohnsona , toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień w ielopostaciowy ,

polekowa wysypka z eozynofilią i

objawami ogólnymi (ang. Drug reaction with eosinophilia

         

and systemic symptoms , DRESS )

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

   

Choroba zwyrodnieniowa stawów, ból

mięśni, ból pleców, ból karku

 

Ból stawów_

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

   

Zaburzenia oddawania moczu ( dyzuria ), ból nerek

 

Ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

   

Krwotok maciczny, zaburzenia jąder

   

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

   

Obrzęk, osłabienie (astenia), złe

samopoczucie

(apatia), uczucie zmęczenia, obrzęk twarzy, ból w klatce piersiowej, gorączka, ból, obrzęk obwodowy

   

Badania diagnostyczne

 

Zmniejszenie liczby limfocytów, zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych, zmniejszenie stężenia

wodorowęgla

nów we krwi, zwiększenie liczby bazofilów, zwiększenie liczby monocytów, zwiększenie liczby neutrofilów

Zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej , zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie stężenia

bilirubiny we krwi, zwiększenie

stężenia mocznika

we krwi, zwiększenie

stężenia

kreatyniny we krwi, nieprawidłowe

stężenie potasu

we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie

stężenia chlorków,

   
     

zwiększenie stężenia glukozy, zwiększenie liczby płytek

krwi, zmniej szenie wartości hematokrytu, zwiększenie

stężenia

wodorowęglanów we krwi, nieprawidłowe

stężenie sodu we krwi

   

Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach

   

Powikłania po zabiegach

   

Działania niepożądane prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane ze stosowaniem azytromycyny w leczeniu zakażeń prątkami z gatunków należących do kompleksu Mycobacterium avium lub zapobieganiu im, na podstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu do obrotu. Te działania niepożądane różnią się rodzajem lub częstością występowania od zgłaszanych podczas stosowania azytromycyny w postaciach o natychmiastowym lub przedłużonym uwalnianiu:

 

Bardzo często

(> 1/10)

Często

(> 1/100 do < 1/10)

Niezbyt często (> 1/1000 do < 1/100)

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

 

Jadłowstręt_

 

Zaburzenia układu nerwowego

 

Zawroty głowy, bóle głowy, parestezje, zaburzenia smaku

Zaburzenia czucia (niedoczulica)

Zaburzenia oka

 

Zaburzenia widzenia

 

Zaburzenia ucha i błędnika

 

Głuchota

Zaburzenia słuchu, szumy uszne

Zaburzenia serca

   

Kołatanie serca

Zaburzenia żołądka i

jelit

Biegunka, ból brzucha, nudności, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, uczucie dyskomfortu w

jamie brzusznej, luźne

stolce

   

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

   

Zapalenie wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

 

Wysypka, świąd

Zespół StevensaJohnsona , nadwrażliwość na

światło

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

 

Ból stawów

 

Zaburzenia ogólne i

 

Uczucie zmęczenia

Osłabienie (astenia), złe

stany w miejscu podania

   

samopoczucie

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl @urpl.gov.pl .

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.


Sumamed - dawkowanie

Dawkowanie

Sumamed należy podawać w dawce pojedynczej raz na dobę. Czas trwania leczenia poszczególnych chorób zakaźnych podano poniżej.

Dorośli, dzieci i młodzież o masie ciała powyżej 45 kg:

Całkowita dawka wynosi 1500 mg podawana 1 raz dziennie po 500 mg przez 3 dni. Alternatywnie, tę samą dawkę całkowitą (1500 mg) można podawać również przez 5 dni: 500 mg jako dawka

pojedyncza w pierwszym dniu leczenia i po 250 mg 1 raz dziennie od drugiego do piątego dnia leczenia.

W leczeniu niepowikłanych zakażeń wywołanych przez Chlamydia trachomatis przenoszonych droga płciową stosuje się 1 g w pojedynczej dawce.

W leczeniu rumienia wędrującego dawka całkowita azytromycyny wynosi 3 g i należy ją podać w następującym schemacie: pierwszego dnia 1 g, a następnie 500 mg od drugiego do piątego dnia, w pojedynczych dawkach dobowych.

Dzieci i młodzież o masie ciała poniżej 45 kg:

Zazwyczaj zalecaną dawką jest 10 mg/kg na dobę, podawane w pojedynczej dawce raz na dobę przez 3 kolejne dni (dawka maksymalna wynosi 30 mg/kg). Alternatywnie, ta sama dawka całkowita może być podawana przez 5 dni: 10 mg/kg pierwszego dnia, a następnie 5 mg/kg na dobę przez pozostałe cztery dni. Maksymalna dawka całkowita u dzieci wynosi 1500 mg.

Inne postacie farmaceutyczne mogą być bardziej odpowiednie do uzyskania właściwego dawkowania u dzieci w zależności od masy ciała.

Pacjenci w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku stosuje się tę samą dawkę jak u pozostałych dorosłych pacjentów. Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku ryzyko arytmii jest zwiększone, zaleca się szczególną ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia zaburzenia rytmu serca oraz częstoskurczu typu torsade de pointes ( CHPL : patrz punkt 4.4).

Zaburzenia czynności nerek:

U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w stopniu lekkim do umiarkowanego (współczynnik przesączania kłębuszkowego, GFR (ang. glomerular filtration rate ) 10-80 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna ( CHPL : patrz punkt 4.4). U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek ( GFR < 10 ml/min) zaleca się zachowanie ostrożności ( CHPL : patrz punkt 4.4 i 5.2).

Zaburzenia czynności wątroby:

U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby w stopniu lekkim do umiarkowanego (klasa A lub B w skali Child-Pugh) nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. Z uwagi na fakt, iż azytromycyna jest

metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią, azytromycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania azytromycyny u tych pacjentów ( CHPL : patrz punkt 4.4).

Sposób podawania

Tabletkę należy rozpuścić mieszając w dostatecznej ilości płynu, np. wody, soku jabłkowego lub soku pomarańczowego (w co najmniej 30 ml) do uzyskania rozdrobnionej zawiesiny. Po połknięciu zawiesiny, wszelkie pozostałości muszą być ponownie zawieszone w niewielkiej ilości wody i połknięte. Tabletkę do sporządzania zawiesiny doustnej można przyjmować niezależnie od posiłku.


Sumamed – jakie środki ostrożności należy zachować?

Reakcje alergiczne

Tak jak w przypadku erytromycyny oraz innych antybiotyków makrolidowych rzadko notowano występowanie ciężkich reakcji alergicznych, w tym obrzęku naczynioruchowego i anafilaksji (rzadko śmiertelnych). Niektóre z nich występowały w postaci nawracających objawów oraz konieczne były dłuższa obserwacja i dłuższe leczenie pacjenta.

Zaburzenia czynności wątroby

Wątroba jest głównym narządem uczestniczącym w eliminacji azytromycyny , dlatego produkt leczniczy należy stosować z ostrożnością u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby. Podczas stosowania azytromycyny opisywano przypadki piorunującego zapalenia wątroby, mogącego

prowadzić do zagrażającej życiu niewydolności wątroby ( CHPL : patrz punkt 4.8). U niektórych pacjentów mogą wcześniej występować choroby wątroby lub mogą oni stosować inne produkty lecznicze o działaniu hepatotoksycznym . Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy zaburzeń czynności wątroby, takie jak szybki rozwój astenii z jednoczesną żółtaczką, ciemnym zabarwieniem moczu,

skłonnością do krwawień lub encefalopatią wątrobową, należy bezzwłocznie przeprowadzić badania czynności wątroby. Jeśli wystąpią zaburzenia czynności wątroby, należy przerwać podawanie azytromycyny .

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w stopniu lekkim do umiarkowanego (współczynnik przesączania kłębuszkowego, GFR 10-80 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek ( GFR < 10 ml/min) obserwowano zwiększenie o 33% całkowitego narażenia organizmu na azytromycynę ( CHPL : patrz punkt 5.2).

Alkaloidy sporyszu i azytromycyna

Jednoczesne stosowanie alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych może przyspieszyć wystąpienie objawów zatrucia sporyszem. Nie badano interakcji pomiędzy alkaloidami sporyszu i azytromycyną, jednak azytromycyny nie należy stosować razem z pochodnymi sporyszu z uwagi na

teoretyczną możliwość zatrucia alkaloidami sporyszu (ergotyzm) ( CHPL : patrz punkt 4.5).

Nadkażenia

Podobnie jak w przypadku każdego preparatu antybiotykowego zaleca się obserwowanie pacjenta, czy nie występują u niego objawy nadkażenia organizmami opornymi, w tym nadkażenia grzybicze.

Biegunka związana z zakażeniem Clostridium difficile

Po zastosowaniu niemal każdej substancji przeciwbakteryjnej, w tym azytromycyny , zgłaszano występowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile (ang. Clostridium difficile associated diarrhoea , CDAD ), o różnym nasileniu, od łagodnej biegunki po zapalenie okrężnicy zakończone zgonem. Stosowanie leków przeciwbakteryjnych zmienia prawidłową florę bakteryjną okrężnicy, co może prowadzić do nadmiernego rozwoju Clostridum difficile.

Clostridum difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju biegunki związanej z CDAD . Szczepy Clostridium difficile wytwarzające hipertoksyny wywołują zwiększenie zachorowalności i śmiertelności, ponieważ zakażenia te mogą być oporne na leczenie antybiotykami i

mogą powodować konieczność usunięcia okrężnicy ( kolektomia ). Dlatego należy zawsze uwzględnić możliwość wystąpienia CDAD u pacjentów, u których biegunka wystąpiła w trakcie lub po antybiotykoterapii . Należy wówczas bardzo dokładnie zebrać wywiad, gdyż w przebiegu CDAD notowano przypadki biegunki występującej ponad dwa miesiące po podaniu leków

przeciwbakteryjnych. Należy rozważyć przerwanie leczenia azytromycyną i wdrożenie specyficznego leczenia zakażenia C. difficile. W przypadku wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego

spowodowanego azytromycyną przeciwwskazane jest stosowanie leków hamujących perystaltykę.

Wydłużenie repolaryzacji serca i odstępu QT

Podczas leczenia antybiotykami makrolidowymi , w tym azytromycyną, obserwowano wydłużenie repolaryzacji serca i odstępu QT , wiążące się z ryzykiem rozwoju zaburzeń rytmu serca i częstoskurczu typu torsade de pointes ( CHPL : patrz punkt 4.8). Dlatego też następujące sytuacje mogą zwiększać ryzyko rozwoju arytmii komorowych (w tym torsade de pointes ), co może prowadzić do zatrzymania akcji serca. Z tego względu należy zachować ostrożność stosując azytromycynę u pacjentów, u których występują stany sprzyjające powstawaniu arytmii (zwłaszcza u kobiet i pacjentów w podeszłym wieku), tj. u pacjentów:

-z wrodzonym lub potwierdzonym nabytym wydłużeniem odstępu QT ;

-leczonych innymi substancjami czynnymi, które wydłużają odstęp QT , takimi jak leki przeciwarytmiczne należące do klasy IA (chinidyna i prokainamid) i klasy III ( dofetylid , amiodaron i sotalol ), cyzapryd i terfenadyna ; leki przeciwpsychotyczne, takie jak fenotiazyny i pimozyd ; leki przeciwdepresyjne, takie jak cytalopram ; fluorochinolony , takie jak moksyfloksacyna i lewofloksacyna;

-z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza z hipokaliemią i hipomagnezemią;

-z istotną klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością serca.

Miastenia

W trakcie leczenia azytromycyną obserwowano zaostrzenie objawów miastenii lub wystąpienie zespołu miastenicznego ( CHPL : patrz punkt 4.8).

Zakażenia wywołane przez paciorkowce

W leczeniu zapalenia gardła i migdałków podniebiennych spowodowanych przez Streptococcus pyogenes oraz w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej lekiem z wyboru jest zwykle penicylina. Azytromycyna jest skuteczna w leczeniu zakażeń gardła wywołanych przez paciorkowce. Nie przeprowadzono badań potwierdzających jej skuteczność w zapobieganiu ostrej gorączce

reumatycznej.

Stosowanie długotrwałe

Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności azytromycyny stosowanej długotrwale w wymienionych wyżej wskazaniach. W przypadku szybko nawracających zakażeń, należy rozważyć leczenie innym lekiem przeciwbakteryjnym.

Reakcje skórne

Notowano poważne, zagrażające życiu reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Pacjentów należy poinstruować, by obserwowali reakcje skórne, podobnie jak objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z nimi, pojawiające się zwykle w pierwszych tygodniach leczenia. W przypadku objawów związanych z reakcją skórną (np. postępująca wysypka, często z uszkodzeniami lub pęcherzami błony śluzowej), należy natychmiast

zaprzestać stosowania azytromycyny . Nie zaleca się wznawiania leczenia azytromycyną.

Przed przepisaniem azytromycyny należy wziąć pod uwagę informacje przedstawione niżej

Dokonujac wyboru azytromycyny do leczenia konkretnego pacjenta należy wziąć pod uwagę stosowność zastosowania makrolidowego preparatu przeciwbakteryjnego w zatwierdzonych

wskazaniach, opierając się na odpowiedniej diagnozie, umożliwiającej ustalenie etiologii infekcji bakteryjnej oraz na podstawie częstości występowania oporności na azytromycyunę lub inne makrolidy .

Na obszarach, na których częstość występowania oporności na erytromycynę A jest duża, szczególnie istotne jest uwzględnienie zmian wzorca wrażliwości na azytromycynę i inne antybiotyki. Podobnie

jak w przypadku innych antybiotyków makrolidowych , w niektórych krajach europejskich obserwowano dużą oporność na azytromycynę szczepów Streptococcuspneumoniae ( CHPL : patrz punkt 5.1). Należy to wziąć pod uwagę podczas leczenia zakażeń wywołanych przez Streptococcus pneumoniae .

Azytromycyna nie jest odpowiednia do leczenia ciężkich zakażeń, w których konieczne jest szybkie uzyskanie dużego stężenia antybiotyku we krwi.

W bakteryjnym zapaleniu gardła zastosowanie azytromycyny jest zalecane jedynie w przypadkach, w których leczenie beta-laktamami pierwszego wyboru nie jest możliwe.

Zakażenia skóry i tkanek miękkich

Staphylococcus aureus, główny czynnik wywołujący zakażenia tkanek miękkich, jest często oporny na azytromycynę. Dlatego za warunek wstępny w leczeniu azytromycyną zakażeń tkanek miękkich uważa się wykonanie badań wrażliwości.

Zakażone rany oparzeniowe

Stosowanie azytromycyny nie jest wskazane w leczeniu zakażonych ran oparzeniowych.

Choroby przenoszone drogą płciową

W przypadku chorób przenoszonych drogą płciową należy wykluczyć jednoczesne zakażenie T. pallidum .

Zaburzenia neurologiczne lub psychiczne

Azytromycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi.

Rumień wędrujący

Pacjentów z rumieniem wędrującym należy uważnie obserwować od strony klinicznej, ponieważ leczenie azytromycyną może zakończyć się niepowodzeniem.

Aspartam

Ten produkt leczniczy zawiera aspartam. Aspartam zawiera źródło fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią.


Przyjmowanie Sumamed w czasie ciąży

Reakcje alergiczne

Tak jak w przypadku erytromycyny oraz innych antybiotyków makrolidowych rzadko notowano występowanie ciężkich reakcji alergicznych, w tym obrzęku naczynioruchowego i anafilaksji (rzadko śmiertelnych). Niektóre z nich występowały w postaci nawracających objawów oraz konieczne były dłuższa obserwacja i dłuższe leczenie pacjenta.

Zaburzenia czynności wątroby

Wątroba jest głównym narządem uczestniczącym w eliminacji azytromycyny , dlatego produkt leczniczy należy stosować z ostrożnością u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby. Podczas stosowania azytromycyny opisywano przypadki piorunującego zapalenia wątroby, mogącego

prowadzić do zagrażającej życiu niewydolności wątroby ( CHPL : patrz punkt 4.8). U niektórych pacjentów mogą wcześniej występować choroby wątroby lub mogą oni stosować inne produkty lecznicze o działaniu hepatotoksycznym . Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy zaburzeń czynności wątroby, takie jak szybki rozwój astenii z jednoczesną żółtaczką, ciemnym zabarwieniem moczu,

skłonnością do krwawień lub encefalopatią wątrobową, należy bezzwłocznie przeprowadzić badania czynności wątroby. Jeśli wystąpią zaburzenia czynności wątroby, należy przerwać podawanie azytromycyny .

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w stopniu lekkim do umiarkowanego (współczynnik przesączania kłębuszkowego, GFR 10-80 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek ( GFR < 10 ml/min) obserwowano zwiększenie o 33% całkowitego narażenia organizmu na azytromycynę ( CHPL : patrz punkt 5.2).

Alkaloidy sporyszu i azytromycyna

Jednoczesne stosowanie alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych może przyspieszyć wystąpienie objawów zatrucia sporyszem. Nie badano interakcji pomiędzy alkaloidami sporyszu i azytromycyną, jednak azytromycyny nie należy stosować razem z pochodnymi sporyszu z uwagi na

teoretyczną możliwość zatrucia alkaloidami sporyszu (ergotyzm) ( CHPL : patrz punkt 4.5).

Nadkażenia

Podobnie jak w przypadku każdego preparatu antybiotykowego zaleca się obserwowanie pacjenta, czy nie występują u niego objawy nadkażenia organizmami opornymi, w tym nadkażenia grzybicze.

Biegunka związana z zakażeniem Clostridium difficile

Po zastosowaniu niemal każdej substancji przeciwbakteryjnej, w tym azytromycyny , zgłaszano występowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile (ang. Clostridium difficile associated diarrhoea , CDAD ), o różnym nasileniu, od łagodnej biegunki po zapalenie okrężnicy zakończone zgonem. Stosowanie leków przeciwbakteryjnych zmienia prawidłową florę bakteryjną okrężnicy, co może prowadzić do nadmiernego rozwoju Clostridum difficile.

Clostridum difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju biegunki związanej z CDAD . Szczepy Clostridium difficile wytwarzające hipertoksyny wywołują zwiększenie zachorowalności i śmiertelności, ponieważ zakażenia te mogą być oporne na leczenie antybiotykami i

mogą powodować konieczność usunięcia okrężnicy ( kolektomia ). Dlatego należy zawsze uwzględnić możliwość wystąpienia CDAD u pacjentów, u których biegunka wystąpiła w trakcie lub po antybiotykoterapii . Należy wówczas bardzo dokładnie zebrać wywiad, gdyż w przebiegu CDAD notowano przypadki biegunki występującej ponad dwa miesiące po podaniu leków

przeciwbakteryjnych. Należy rozważyć przerwanie leczenia azytromycyną i wdrożenie specyficznego leczenia zakażenia C. difficile. W przypadku wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego

spowodowanego azytromycyną przeciwwskazane jest stosowanie leków hamujących perystaltykę.

Wydłużenie repolaryzacji serca i odstępu QT

Podczas leczenia antybiotykami makrolidowymi , w tym azytromycyną, obserwowano wydłużenie repolaryzacji serca i odstępu QT , wiążące się z ryzykiem rozwoju zaburzeń rytmu serca i częstoskurczu typu torsade de pointes ( CHPL : patrz punkt 4.8). Dlatego też następujące sytuacje mogą zwiększać ryzyko rozwoju arytmii komorowych (w tym torsade de pointes ), co może prowadzić do zatrzymania akcji serca. Z tego względu należy zachować ostrożność stosując azytromycynę u pacjentów, u których występują stany sprzyjające powstawaniu arytmii (zwłaszcza u kobiet i pacjentów w podeszłym wieku), tj. u pacjentów:

-z wrodzonym lub potwierdzonym nabytym wydłużeniem odstępu QT ;

-leczonych innymi substancjami czynnymi, które wydłużają odstęp QT , takimi jak leki przeciwarytmiczne należące do klasy IA (chinidyna i prokainamid) i klasy III ( dofetylid , amiodaron i sotalol ), cyzapryd i terfenadyna ; leki przeciwpsychotyczne, takie jak fenotiazyny i pimozyd ; leki przeciwdepresyjne, takie jak cytalopram ; fluorochinolony , takie jak moksyfloksacyna i lewofloksacyna;

-z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza z hipokaliemią i hipomagnezemią;

-z istotną klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością serca.

Miastenia

W trakcie leczenia azytromycyną obserwowano zaostrzenie objawów miastenii lub wystąpienie zespołu miastenicznego ( CHPL : patrz punkt 4.8).

Zakażenia wywołane przez paciorkowce

W leczeniu zapalenia gardła i migdałków podniebiennych spowodowanych przez Streptococcus pyogenes oraz w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej lekiem z wyboru jest zwykle penicylina. Azytromycyna jest skuteczna w leczeniu zakażeń gardła wywołanych przez paciorkowce. Nie przeprowadzono badań potwierdzających jej skuteczność w zapobieganiu ostrej gorączce

reumatycznej.

Stosowanie długotrwałe

Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności azytromycyny stosowanej długotrwale w wymienionych wyżej wskazaniach. W przypadku szybko nawracających zakażeń, należy rozważyć leczenie innym lekiem przeciwbakteryjnym.

Reakcje skórne

Notowano poważne, zagrażające życiu reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Pacjentów należy poinstruować, by obserwowali reakcje skórne, podobnie jak objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z nimi, pojawiające się zwykle w pierwszych tygodniach leczenia. W przypadku objawów związanych z reakcją skórną (np. postępująca wysypka, często z uszkodzeniami lub pęcherzami błony śluzowej), należy natychmiast

zaprzestać stosowania azytromycyny . Nie zaleca się wznawiania leczenia azytromycyną.

Przed przepisaniem azytromycyny należy wziąć pod uwagę informacje przedstawione niżej

Dokonujac wyboru azytromycyny do leczenia konkretnego pacjenta należy wziąć pod uwagę stosowność zastosowania makrolidowego preparatu przeciwbakteryjnego w zatwierdzonych

wskazaniach, opierając się na odpowiedniej diagnozie, umożliwiającej ustalenie etiologii infekcji bakteryjnej oraz na podstawie częstości występowania oporności na azytromycyunę lub inne makrolidy .

Na obszarach, na których częstość występowania oporności na erytromycynę A jest duża, szczególnie istotne jest uwzględnienie zmian wzorca wrażliwości na azytromycynę i inne antybiotyki. Podobnie

jak w przypadku innych antybiotyków makrolidowych , w niektórych krajach europejskich obserwowano dużą oporność na azytromycynę szczepów Streptococcuspneumoniae ( CHPL : patrz punkt 5.1). Należy to wziąć pod uwagę podczas leczenia zakażeń wywołanych przez Streptococcus pneumoniae .

Azytromycyna nie jest odpowiednia do leczenia ciężkich zakażeń, w których konieczne jest szybkie uzyskanie dużego stężenia antybiotyku we krwi.

W bakteryjnym zapaleniu gardła zastosowanie azytromycyny jest zalecane jedynie w przypadkach, w których leczenie beta-laktamami pierwszego wyboru nie jest możliwe.

Zakażenia skóry i tkanek miękkich

Staphylococcus aureus, główny czynnik wywołujący zakażenia tkanek miękkich, jest często oporny na azytromycynę. Dlatego za warunek wstępny w leczeniu azytromycyną zakażeń tkanek miękkich uważa się wykonanie badań wrażliwości.

Zakażone rany oparzeniowe

Stosowanie azytromycyny nie jest wskazane w leczeniu zakażonych ran oparzeniowych.

Choroby przenoszone drogą płciową

W przypadku chorób przenoszonych drogą płciową należy wykluczyć jednoczesne zakażenie T. pallidum .

Zaburzenia neurologiczne lub psychiczne

Azytromycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi.

Rumień wędrujący

Pacjentów z rumieniem wędrującym należy uważnie obserwować od strony klinicznej, ponieważ leczenie azytromycyną może zakończyć się niepowodzeniem.

Aspartam

Ten produkt leczniczy zawiera aspartam. Aspartam zawiera źródło fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią.

Substancja czynna:
Azithromycinum
Dawka:
500 mg
Postać:
tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej
Działanie:
Wewnętrzne
Podmiot odpowiedzialny:
TEVA PHARMACEUTICALS POLSKA SP. Z O. O.
Grupy:
Leki przeciwbakteryjne stosowane ogólnie
Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
Lek, Gotowy
Dostępność:
Apteki szpitalne, Apteki otwarte, Punkty apteczne
Podawanie:
Doustnie
Ostrzeżenia:
Silnie działający (B)
Wydawanie:
Na receptę Rp
Rejestracja:
Decyzja o dopuszczeniu wygasła
Opakowanie handlowe:
2 tabl.
Charakterystyka produktu leczniczego w formacie PDF :
Pobierz

Charakterystyka produktu leczniczego Sumamed

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.

Podobne produkty z tą samą substancją czynną

Sumamed Forte interakcje ulotka proszek do sporządzania zawiesiny doustnej 200 mg/5ml
proszek do sporządzania zawiesiny doustnej | 200 mg/5ml | 20 ml
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w większości aptek
Macromax interakcje ulotka tabletki powlekane 500 mg
tabletki powlekane | 500 mg | 3 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w większości aptek
Sumamed interakcje ulotka kapsułki twarde 250 mg
kapsułki twarde | 250 mg | 6 kaps.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w ponad połowie aptek

Interakcje Sumamed z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.

Interakcje Sumamed z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja istotna

Dotyczy leków
Sumamed

Zażywanie azytromycyny wraz z pokarmem powoduje obniżenie jej stężenia we krwi o ok. 50%, co oznacza zmniejszenie lub brak efektów terapeutycznych. Należy przyjmować ten lek 1 h przed posiłkiem lub 2 h po posiłku.

Najnowsze pytania dotyczące Sumamed


Wybierz interesujące Cię informacje: