Paradontoza – objawy i leczenie

Jak powstaje paradontoza?

Paradontoza jest chorobą obejmującą przyzębie, czyli tkanki odpowiedzialne za umocowanie, amortyzację oraz odżywienie zębów. Większość zachorowań dotyczy pacjentów po 40. roku życia, choć nie jest to regułą. 

Przyczyną paradontozy jest nieprawidłowa higiena jamy ustnej i nagromadzenie resztek jedzenia, co prowadzi do powstania płytki nazębnej. Sytuacja ta sprzyja namnażaniu bakterii chorobotwórczych i rozwojowi stanu zapalnego. Z czasem dochodzi do cofnięcia się dziąseł i utworzenia tzw. kieszonek, czyli przestrzeni między dziąsłem a zębem. Postępujące zmiany powodują osłabienie przyczepu łącznotkankowego, mocującego zęby w zębodole, co skutkuje ich wypadaniem.

Nieleczona paradontoza jest problemem znacznie wykraczającym poza zdrowie jamy ustnej. Stomatolodzy alarmują, że zaawansowana choroba sprzyja powikłaniom sercowo-naczyniowym i zwiększa szanse zawału lub zatoru. Inne badania udowodniły, że paradontoza u kobiet ciężarnych może doprowadzić nawet do przedwczesnego porodu i niskiej masy urodzeniowej dziecka.

Przyczyny paradontozy

Najważniejszą przyczyną paradontozy jest niewłaściwa higiena jamy ustnej, czyli zbyt rzadkie lub niedokładne szczotkowanie zębów, a także zaniedbanie używania nici dentystycznej. Bardzo istotne jest również osłabienie dziąseł, m.in. w wyniku niedoboru witaminy C lub żelaza.

Do innych przyczyn paradontozy zaliczamy:

• palenie papierosów,
• niezdrową dietę,
• spadek odporności – także w przebiegu chorób przewlekłych (np. cukrzycy, chorób wirusowych),
• stosowanie leków immunosupresyjnych,
• uraz mechaniczny,
• czynniki genetyczne.

Samodzielne ustalenie podłoża paradontozy może być trudne, dlatego warto skonsultować się z lekarzem stomatologiem, który pomoże zidentyfikować problem i dobierze odpowiednie leczenie.

Jak rozpoznać paradontozę?

Paradontoza rozwija się powoli, nie dając początkowo nasilonych objawów. Z tego względu wielu pacjentów bagatelizuje problem i trafia do dentysty, gdy choroba jest już w zaawansowanym stadium. 

Do charakterystycznych dolegliwości wskazujących na paradontozę należy obrzęk, zaczerwienienie i krwawienie dziąseł. Chorobie towarzyszy ból podczas spożywania pokarmów i szczotkowania, zaś odsłonięcie szyjek zębowych prowadzi do rozwoju nadwrażliwości, m.in. na temperaturę. Dodatkowo, przewlekły stan zapalny i infekcja bakteryjna przyzębia są bezpośrednią przyczyną nieprzyjemnego zapachu z ust.

W ostatnim stadium paradontozy następuje zwiększenie ruchomości zębów w obrębie zębodołów, prowadząc ostatecznie do ich wypadania.

Rozpoznanie paradontozy

Rozpoznaniem paradontozy zajmuje się lekarz periodontolog, czyli specjalista chorób przyzębia. Podczas wizyty przeprowadza on wywiad w celu poznania objawów i czasu ich trwania, a także chorób przewlekłych, przyjmowanych leków lub stosowanych używek.

Kolejnym krokiem jest ocena stanu dziąseł, stwierdzenie ewentualnych krwawień oraz stopnia nagromadzenia kamienia nazębnego. W procesie diagnostyki paradontozy ważne jest także sprawdzenie głębokości kieszonek dziąsłowych.

Jak skutecznie leczyć paradontozę?

Skutecznie leczenie paradontozy obejmuje przede wszystkim usunięcie nagromadzonej płytki nazębnej, najczęściej za pomocą technik ultradźwiękowych. Periodontolog może także zakwalifikować pacjenta do zabiegu kiretażu, czyli oczyszczenia kieszonek dziąsłowych i korzenia zęba z ziarniny zapalnej, kamienia i nagromadzonych bakterii. W razie potrzeby stosuje się dodatkową antybiotykoterapię.

Odpowiednio wcześnie wykryte zmiany są odwracalne. Podstawą jest ograniczenie infekcji i wdrożenie odpowiedniej higieny jamy ustnej. Warto sięgnąć po preparaty dedykowane pacjentom zagrożonym paradontozą, takie jak pasty do zębów (Lacalut Activ, Parodontax, Biodent) oraz płyny do płukania jamy ustnej, zmniejszające osadzanie się płytki nazębnej (Eludril Care, Elmex płyn). 

Wybrane preparaty znajdziesz i zarezerwujesz w wybranej aptece za pomocą portalu KtoMaLek.pl.

Autor