Sprawdzamy dostępność
leków w 10 928 aptekach
ZakaŜenia wywołane przez drobnoustroje wraŜliwe na azytromycynę (patrz pkt. 5.1):
ZakaŜenia górnych dróg oddechowych:
– bakteryjne zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok (patrz pkt. 4.4). Zapalenie ucha środkowego.
ZakaŜenia dolnych dróg oddechowych:
– pozaszpitalne zapalenie płuc o lekkim lub umiarkowanym przebiegu, które moŜe być leczone lekami doustnymi,
– śródmiąŜszowe zapalenie płuc wywołane przez wraŜliwe drobnoustroje, – ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli.
ZakaŜenia skóry i tkanek miękkich:
– niepowikłane zakaŜenia skóry i tkanek miękkich: róŜa, liszajec oraz wtórne ropne zapalenie skóry,
– rumień wędrujący (pierwszy okres boreliozy),
– trądzik pospolity (Acne vulgaris) o umiarkowanym nasileniu, wyłącznie u dorosłych. Choroby przenoszone drogą płciową:
– niepowikłane zakaŜenia wywołane przez Chlamydia trachomatis.
NaleŜy uwzględnić oficjalne miejscowe wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania środków przeciwbakteryjnych.
1 tabletka powlekana zawiera 500 mg azytromycyny (Azithromycinum) w postaci azytromycyny dwuwodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Stosowanie azytromycyny jest przeciwwskazane u pacjentów, u których występuje nadwraŜliwość na azytromycynę, erytromycynę lub inne antybiotyki z grupy makrolidów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Działania niepoŜądane azytromycyny obserwowane w trakcie badań klinicznych w większości przypadków miały lekkie lub umiarkowane nasilenie oraz ustępowały po odstawieniu leku. U około 0,7% pacjentów otrzymujących lek wielokrotnie konieczne było przerwanie leczenia z powodu działań niepoŜądanych. W trakcie wielokrotnego przyjmowania azytromycyny najczęstszymi działaniami niepoŜądanymi były dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, wśród których dominowały biegunki lub luźne stolce, nudności i bóle brzucha. W badaniach klinicznych, które przeprowadzono u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12 lat azytromycynę podawano w dawkach dobowych 5 do 20 mg/kg mc. Działania niepoŜądane były podobne do obserwowanych u ludzi dorosłych i równieŜ dotyczyły głównie przewodu pokarmowego.
Działania niepoŜądane określono w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000), łącznie z pojedynczymi przypadkami.
Zaburzenia serca
Rzadko: kołatanie serca i bóle w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, w tym częstoskurcz komorowy torsade de pointes w następstwie wydłuŜonego odstępu QT.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko: trombocytopenia, leukopenia, neutropenia.
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: anafilaksja (rzadko prowadząca do zgonu), w tym obrzęk naczynioruchowy.
Zaburzenia Ŝołądka i jelit
Często: bóle brzucha, nudności, wymioty i biegunka rzadko prowadząca do odwodnienia.
Niezbyt często: luźne stolce, wzdęcia brzucha, niestrawność.
Rzadko: zaparcie, rzekomobłoniaste zapalenie okręŜnicy, przebarwienie języka, smoliste stolce, zapalenie trzustki.
Zaburzenia metabolizmu i odŜywiania Niezbyt często: jadłowstręt, hiperkaliemia.
Zaburzenia wątroby i dróg Ŝółciowych
Rzadko: zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby i Ŝółtaczka cholestatyczna, martwica i niewydolność wątroby, piorunujące zapalenie wątroby, niekiedy kończące się zgonem.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko: zapalenie nerek, śródmiąŜszowe zapalenie nerek i ostra niewydolność nerek.
Zaburzenia układu nerwowego
Niezbyt często: zawroty i bóle głowy, senność, drgawki (obserwowane równieŜ podczas stosowania innych makrolidów), zaburzenia smaku i węchu.
Rzadko: parestezje, nadmierna aktywność i pobudliwość nerwowa, zaburzenia równowagi, omdlenia.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: reakcje alergiczne, w tym świąd skóry, pokrzywka, wysypka, nadwraŜliwość na światło.
Rzadko: zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka.
ZakaŜenia i zaraŜenia pasoŜytnicze Niezbyt często: zapalenie pochwy. Rzadko: kandydoza.
Zaburzenia psychiczne
Rzadko: agresja i niepokój, nerwowość, pobudzenie.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często: bóle stawów.
Zaburzenia naczyniowe
Rzadko: obniŜenie ciśnienia tętniczego.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Rzadko: uczucie zmęczenia.
Dawkowanie u dorosłych, równieŜ w podeszłym wieku, oraz u dzieci o masie ciała powyŜej 45 kg ZakaŜenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, zakaŜenia skóry i tkanek miękkich (z wyjątkiem rumienia wędrującego i trądziku pospolitego).
Całkowita dawka azytromycyny wynosi 1,5 g w ciągu 3 dni (500 mg w pojedynczej dawce dobowej).
Rumień wędrujący
Dawka całkowita wynosi 3 g i naleŜy ją zaŜyć w następującym schemacie: pierwszego dnia 1 g (2 tabletki powlekane po 500 mg), a następnie 500 mg (1 tabletka powlekana) od drugiego do piątego dnia, w pojedynczych dawkach dobowych.
Trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu – wyłącznie u dorosłych.
Dawka całkowita wynosi 6 g i zalecana jest do podania w następującym schemacie: 1 tabletka powlekana 500 mg raz na dobę przez 3 dni, następnie 1 tabletka powlekana 500 mg raz na tydzień przez kolejnych 9 tygodni. W drugim tygodniu kuracji lek naleŜy przyjąć po 7 dniach od zaŜycia pierwszej dawki, a następne osiem dawek przyjmować zachowując 7-dniowe przerwy w stosowaniu. W związku ze stosowaniem duŜej dawki azytromycyny w powyŜszym schemacie dawkowania, u pacjentów z trądzikiem pospolitym o umiarkowanym nasileniu, konieczne jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych przed rozpoczęciem i w okresie prowadzonego kursu leczenia azytromycyną.
PowyŜszy schemat leczenia pulsacyjnego trądziku pospolitego o umiarkowanym nasileniu (3 dni + 9 tygodni) moŜe być u danego pacjenta zastosowany tylko raz, gdyŜ nie ma dotychczas kontrolowanych badań klinicznych, których wyniki wykazałyby bezpieczeństwo i skuteczność powtarzania tego schematu leczenia trądziku pospolitego.
Niepowikłane zakaŜenia wywołane przez Chlamydia trachomatis1 g (2 tabletki powlekane po 500 mg) w pojedynczej dawce.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w stopniu lekkim do umiarkowanego (klirens kreatyniny > 40 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna. Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów z klirensem kreatyniny < 40 ml/min, dlatego w takich przypadkach zaleca się zachowanie ostroŜności.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby w stopniu lekkim do umiarkowanego, nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. Jednak z uwagi na fakt, iŜ azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z Ŝółcią, produktu leczniczego nie naleŜy stosować u pacjentów z cięŜką niewydolnością wątroby. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania azytromycyny u tych pacjentów.
Sposób podawania
Azytromycynę naleŜy podawać doustnie.
Azycynę w postaci tabletek powlekanych 500 mg naleŜy przyjmować raz na dobę, niezaleŜnie od posiłków. Tabletki naleŜy połykać w całości.
Postępowanie w przypadku pominięcia dawki
Pominiętą dawkę naleŜy podać tak szybko, jak to jest moŜliwe, a następne dawki podawać zgodnie z zaleconym schematem dawkowania
W rzadkich przypadkach mogą wystąpić cięŜkie reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne (rzadko zakończone zgonem). Po zakończeniu leczenia objawowego moŜe nastąpić nawrót reakcji alergicznych i moŜe być konieczne ponowne długotrwałe leczenie. Azytromycyny nie naleŜy stosować ambulatoryjnie u pacjentów z cięŜkim zapaleniem płuc, z dodatkowymi czynnikami ryzyka wymagającymi hospitalizacji lub podania antybiotyków pozajelitowo. Azytromycyna jest skuteczna w leczeniu zakaŜeń gardła wywołanych przez paciorkowce, nie przeprowadzono badań potwierdzających jej skuteczność w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej.
Leki przeciwbakteryjne stosowane z powodu nierzeŜączkowego zapalenia cewki moczowej mogą maskować lub opóźniać wystąpienie objawów rzeŜączki lub kiły. Dlatego w kaŜdym przypadku leczenia nabytego drogą płciową zapalenia cewki moczowej lub szyjki macicy naleŜy wykonać odpowiednie badania w celu stwierdzenia, czy pacjent nie ma kiły lub rzeŜączki.
Podczas leczenia zaleca się obserwowanie pacjenta, czy nie występują u niego objawy nadkaŜenia (np. zakaŜenia grzybicze).
Podczas stosowania antybiotyków moŜe wystąpić rzekomobłoniaste zapalenie jelit wywołane przez Clostridium difficile, które charakteryzuje się biegunką o róŜnym nasileniu. W przypadkach łagodnych zwykle wystarcza odstawienie antybiotyku. W przypadkach o umiarkowanym lub cięŜkim przebiegu naleŜy uzupełnić niedobory wodno-elektrolitowe i rozwaŜyć leczenie przyczynowe. Przeciwwskazane jest podawanie środków hamujących perystaltykę.
Podczas leczenia innymi antybiotykami makrolidowymi obserwowano wydłuŜenie sercowej repolaryzacji i odstępu QT, wskazujące na ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu i torsade de pointes. Nie moŜna wykluczyć podobnego działania azytromycyny u pacjentów, u których ryzyko przedłuŜenia repolaryzacji serca jest zwiększone (patrz punkt 4.5 i 4.8). Dlatego teŜ nie naleŜy stosować azytromycyny:
- u pacjentów z wrodzonym lub potwierdzonym nabytym wydłuŜeniem odstępu QT,
- z innymi produktami, które wydłuŜają odstęp QT, jak leki przeciwarytmiczne naleŜące do klasy IA i III, z cyzaprydem i terfenadyną,
- u pacjentów z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza w przypadkach hipokaliemii i hipomagnezemii,
- u pacjentów z istotną klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub cięŜką niewydolnością krąŜenia.
Ze względu na teoretycznie moŜliwe zatrucie sporyszem, nie naleŜy stosować azytromycyny jednocześnie z alkaloidami sporyszu.
NaleŜy zachować ostroŜność podczas stosowania azytromycyny u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi.
Nie naleŜy stosować azytromycyny w leczeniu zakaŜonych ran oparzeniowych.
Zaburzenia czynności wątroby
PoniewaŜ azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z Ŝółcią, naleŜy ją stosować ostroŜnie u pacjentów z chorobą wątroby. Podczas stosowania azytromycyny odnotowano przypadki piorunującego zapalenia wątroby, mogącego prowadzić do zagraŜającej Ŝyciu niewydolności wątroby (patrz punkt 4.8). U niektórych pacjentów choroba wątroby mogła występować uprzednio, bądź teŜ mogli oni przyjmować inne produkty lecznicze działające hepatotoksycznie.
Jeśli pojawią się przedmiotowe i podmiotowe objawy zaburzenia czynności wątroby, takie jak szybko postępująca astenia z jednoczesną Ŝółtaczką, ciemnym zabarwieniem moczu, skłonnością do krwawień lub encefalopatią wątrobową, naleŜy bezzwłocznie przeprowadzić badania czynności wątroby. Jeśli wystąpią zaburzenia czynności wątroby, naleŜy przerwać podawanie azytromycyny.
W rzadkich przypadkach mogą wystąpić cięŜkie reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne (rzadko zakończone zgonem). Po zakończeniu leczenia objawowego moŜe nastąpić nawrót reakcji alergicznych i moŜe być konieczne ponowne długotrwałe leczenie. Azytromycyny nie naleŜy stosować ambulatoryjnie u pacjentów z cięŜkim zapaleniem płuc, z dodatkowymi czynnikami ryzyka wymagającymi hospitalizacji lub podania antybiotyków pozajelitowo. Azytromycyna jest skuteczna w leczeniu zakaŜeń gardła wywołanych przez paciorkowce, nie przeprowadzono badań potwierdzających jej skuteczność w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej.
Leki przeciwbakteryjne stosowane z powodu nierzeŜączkowego zapalenia cewki moczowej mogą maskować lub opóźniać wystąpienie objawów rzeŜączki lub kiły. Dlatego w kaŜdym przypadku leczenia nabytego drogą płciową zapalenia cewki moczowej lub szyjki macicy naleŜy wykonać odpowiednie badania w celu stwierdzenia, czy pacjent nie ma kiły lub rzeŜączki.
Podczas leczenia zaleca się obserwowanie pacjenta, czy nie występują u niego objawy nadkaŜenia (np. zakaŜenia grzybicze).
Podczas stosowania antybiotyków moŜe wystąpić rzekomobłoniaste zapalenie jelit wywołane przez Clostridium difficile, które charakteryzuje się biegunką o róŜnym nasileniu. W przypadkach łagodnych zwykle wystarcza odstawienie antybiotyku. W przypadkach o umiarkowanym lub cięŜkim przebiegu naleŜy uzupełnić niedobory wodno-elektrolitowe i rozwaŜyć leczenie przyczynowe. Przeciwwskazane jest podawanie środków hamujących perystaltykę.
Podczas leczenia innymi antybiotykami makrolidowymi obserwowano wydłuŜenie sercowej repolaryzacji i odstępu QT, wskazujące na ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu i torsade de pointes. Nie moŜna wykluczyć podobnego działania azytromycyny u pacjentów, u których ryzyko przedłuŜenia repolaryzacji serca jest zwiększone (patrz punkt 4.5 i 4.8). Dlatego teŜ nie naleŜy stosować azytromycyny:
- u pacjentów z wrodzonym lub potwierdzonym nabytym wydłuŜeniem odstępu QT,
- z innymi produktami, które wydłuŜają odstęp QT, jak leki przeciwarytmiczne naleŜące do klasy IA i III, z cyzaprydem i terfenadyną,
- u pacjentów z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza w przypadkach hipokaliemii i hipomagnezemii,
- u pacjentów z istotną klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub cięŜką niewydolnością krąŜenia.
Ze względu na teoretycznie moŜliwe zatrucie sporyszem, nie naleŜy stosować azytromycyny jednocześnie z alkaloidami sporyszu.
NaleŜy zachować ostroŜność podczas stosowania azytromycyny u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi.
Nie naleŜy stosować azytromycyny w leczeniu zakaŜonych ran oparzeniowych.
Zaburzenia czynności wątroby
PoniewaŜ azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z Ŝółcią, naleŜy ją stosować ostroŜnie u pacjentów z chorobą wątroby. Podczas stosowania azytromycyny odnotowano przypadki piorunującego zapalenia wątroby, mogącego prowadzić do zagraŜającej Ŝyciu niewydolności wątroby (patrz punkt 4.8). U niektórych pacjentów choroba wątroby mogła występować uprzednio, bądź teŜ mogli oni przyjmować inne produkty lecznicze działające hepatotoksycznie.
Jeśli pojawią się przedmiotowe i podmiotowe objawy zaburzenia czynności wątroby, takie jak szybko postępująca astenia z jednoczesną Ŝółtaczką, ciemnym zabarwieniem moczu, skłonnością do krwawień lub encefalopatią wątrobową, naleŜy bezzwłocznie przeprowadzić badania czynności wątroby. Jeśli wystąpią zaburzenia czynności wątroby, naleŜy przerwać podawanie azytromycyny.
Charakterystyka produktu leczniczego Azycyna
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 9 zamienników. Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 6,44 zł.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja istotna
Zażywanie azytromycyny wraz z pokarmem powoduje obniżenie jej stężenia we krwi o ok. 50%, co oznacza zmniejszenie lub brak efektów terapeutycznych. Należy przyjmować ten lek 1 h przed posiłkiem lub 2 h po posiłku.
Wybierz interesujące Cię informacje:
