Acurenal tabletki powlekane | 40 mg | 30 tabl.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Acurenal, 40 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka powlekana zawiera 43,328 mg chlorowodorku chinaprylu co odpowiada 40 mg
chinaprylu (Quinaprilum).

Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna 97,072 mg
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki powlekane.

Białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki podzielne, posiadające z obu stron rowek krzyżowy
ułatwiający podzielenie tabletki na połowy lub na ćwiartki. Tabletkę można podzielić na równe
dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze samoistne

Chinapryl wskazany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego. Chinapryl jest
skuteczny u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w monoterapii jak i w skojarzeniu z
tiazydowymi lekami moczopędnymi.

Zastoinowa niewydolność serca

Chinapryl stosuje się w leczeniu zastoinowej niewydolności serca, w skojarzeniu z lekami
moczopędnymi i (lub) glikozydami naparstnicy. Rozpoczęcie leczenia zastoinowej
niewydolności serca lekiem Acurenal powinno zawsze odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Sposób podawania
Do stosowania doustnego.
Dawkowanie
Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze samoistne

Monoterapia: zalecana dawka początkowa chinaprylu u pacjentów, którzy nie przyjmują leków
moczopędnych wynosi 10 mg na dobę.

W zależności od skuteczności leczenia, dawkę można stopniowo zwiększać (poprzez
podwojenie uwzględniając czas wymagany do dostosowania dawki), do dawki podtrzymującej
20 mg lub 40 mg na dobę, przyjmowanych jednorazowo lub podzielonych na dwie dawki.
Zmiany dawkowania należy dokonywać w odstępach 4 tygodniowych. U większości pacjentów
uzyskuje się długotrwałą kontrolę ciśnienia krwi stosując preparat jeden raz na dobę. U
pacjentów stosowano maksymalne dawki chinaprylu do 80 mg na dobę.
Preparat można przyjmować niezależnie od posiłku.
Preparat należy przyjmować regularnie o tej samej porze.

Leczenie skojarzone z lekami moczopędnymi: ze względu na możliwość wystąpienia dużego
obniżenia ciśnienia tętniczego u pacjentów leczonych lekami moczopędnymi, zalecana
początkowa dawka chinaprylu wynosi 5 mg.

Następnie dawkę należy stopniowo zwiększyć (jak opisano powyżej) w celu uzyskania
optymalnego działania terapeutycznego.

Zastoinowa niewydolność serca

Chinapryl jest wskazany jako lek pomocniczy, do stosowania w skojarzeniu z lekami
moczopędnymi i (lub) glikozydami naparstnicy. U pacjentów z niewydolnością serca zalecana
dawka początkowa wynosi 2,5 mg 1 raz lub 2 razy na dobę. Po podaniu preparatu Acurenal
pacjent powinien być ściśle kontrolowany w kierunku wystąpienia niedociśnienia tętniczego.
Następnie, jeżeli dawka początkowa jest dobrze tolerowana, dawkę należy stopniowo zwiększyć
do dawki skutecznej 10 mg do 40 mg na dobę, podawanej w dwóch równych dawkach, w
skojarzeniu z lekami moczopędnymi i (lub) glikozydami naparstnicy. Zazwyczaj w leczeniu
skojarzonym działanie terapeutyczne utrzymuje się podczas stosowania dawek od 10 mg do 20
mg na dobę.

Preparat można przyjmować niezależnie od posiłku.
Dawkę należy przyjmować zawsze o tej samej porze.

Ciężka niewydolność serca

W leczeniu ciężkiej lub niestabilnej zastoinowej niewydolności serca podawanie preparatu
Acurenal powinno być rozpoczynane zawsze w szpitalu, pod ścisłą kontrolą medyczną.

Inni pacjenci należący do grupy wysokiego ryzyka, u których leczenie należy rozpoczynać w
szpitalu, to pacjenci: przyjmujący duże dawki diuretyków pętlowych (np. > 80 mg furosemidu)
lub stosujący jednocześnie kilka leków moczopędnych, z hipowolemią, z hiponatremią (stężenie
sodu w osoczu < 130 mEq/l) lub ze skurczowym ciśnieniem krwi < 90 mmHg, przyjmujący
duże dawki leków rozszerzających naczynia, ze stężeniem kreatyniny w surowicy > 150 ^mol/l
oraz pacjenci w wieku 70 lat i starsi.

Osoby z zaburzeniem czynności nerek/osoby w podeszłym wieku

Eliminacja chinaprylu jest uzależniona od wydolności nerek. Proponuje się następujące
dawkowanie chinaprylu u chorych z zaburzeniem czynności nerek:

* Brak wystarczających danych pozwalających na określenie szczególnych wskazań
dotyczących stosowania chinaprylu u pacjentów hemodializowanych z powodu ciężkiej
niewydolności nerek.

Jeżeli dawka początkowa jest dobrze tolerowana i nie występują objawy niedociśnienia
tętniczego lub istotnego zaburzenia czynności nerek, dawkę można zwiększać w odstępach
tygodniowych, do czasu wystąpienia oczekiwanego działania leczniczego.

U osób w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg 1 raz na dobę.
Następnie dawkę można zwiększyć w zależności od działania terapeutycznego.

Dzieci i młodzież:

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania u dzieci i młodzieży nie zostało określone. Brak
dostępnych danych.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na chinapryl lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie

Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz pkt. 4.4 i 4.6).

Wystąpienie obrzęku naczynioruchowego w wyniku stosowania inhibitorów ACE w przeszłości.

Wrodzony lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

• Acurenal zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko
występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

• Nie powinno się stosować preparatu u pacjentów ze zwężeniem zastawki dwudzielnej,
zwężeniem zastawki aortalnej i z utrudnieniem odpływu krwi z lewej komory serca.

Reakcje anafilaktoidalne:

• U niektórych pacjentów przyjmujących inhibitory ACE podczas leczenia odczulającego jadem
owadów błonkoskrzydłych sporadycznie występowały długotrwałe, zagrażające życiu reakcje
rzekomoanafilaktyczne. Reakcje te nie występowały, gdy tymczasowo odstawiono inhibitory
ACE, nawracały one jednak po przypadkowym ponownym podaniu leku.

• U pacjentów otrzymujących inhibitory ACE podczas aferezy LDL z siarczanem dekstranu,
występowała zagrażająca życiu reakcja rzekomoanafilaktyczna. Reakcji można było uniknąć
odstawiając czasowo inhibitory ACE przed każdą aferezą.

• U pacjentów dializowanych z użyciem błon dializacyjnych typu high-flux o dużej
przepuszczalności (poliakrylonitrylowych np. „AN69") istnieje duże prawdopodobieństwo
wystąpienia reakcji rzekomoanafilaktycznych, gdy jednocześnie stosowany jest chinapryl.
Ryzyko można zmniejszyć stosując inny lek przeciwnadciśnieniowy lub błony dializacyjne
innego rodzaju.

Zaburzenia czynności nerek:

• U pacjentów z niewydolnością nerek należy kontrolować czynność nerek, chociaż w
większości przypadków nie ulegnie ona zmianie. U pacjentów podatnych, wskutek
zahamowania układu renina-angiotensyna-aldosteron można spodziewać się zaburzeń
czynności nerek. U pacjentów z ciężką niewydolnością serca, u których czynność nerek zależy
od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, leczenie inhibitorem ACE, w tym
chinaprylem, może mieć związek ze skąpomoczem i (lub) azotemią, i rzadko z ostrą
niewydolnością nerek oraz zgonem. Okres półtrwania chinaprylatu wydłuża się wraz ze
zmniejszeniem klirensu kreatyniny. Pacjenci z klirensem kreatyniny poniżej 60 ml/min
wymagają zastosowania niższej dawki początkowej chinaprylu (patrz pkt. 4.2). U pacjentów
tych dawkę należy zwiększać dostosowując ją do wartości ciśnienia tętniczego i jednocześnie
monitorując czynność nerek. W badaniach klinicznych u pacjentów z nadciśnieniem
tętniczym i jedno- lub obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej obserwowano wzrost
stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy po zastosowaniu inhibitorów ACE. U niektórych
pacjentów z nadciśnieniem lub niewydolnością serca, u których nie obserwowano wcześniej
chorób naczyń nerkowych, występowały wzrosty stężeń mocznika i kreatyniny w surowicy,
zazwyczaj niewielkie i przemijające zwłaszcza, gdy chinapryl był podawany w skojarzeniu z
lekami moczopędnymi. Jest to bardziej prawdopodobne u pacjentów z uprzednio zaburzoną
czynnością nerek. Może wymagać zmniejszenia dawki lub zaprzestania podawania leków
moczopędnych i (lub) chinaprylu.

Obrzęk naczynioruchowy:

• Obserwowano obrzęk naczynioruchowy u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE. Jeśli
wystąpi świst krtaniowy lub obrzęk naczynioruchowy twarzy, języka lub głośni leczenie

• Pacjenci rasy czarnej przyjmujący w monoterapii inhibitory ACE są bardziej narażeni na
ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego w porównaniu z pacjentami innych ras.

W kontrolowanych badaniach klinicznych wykazano, iż wpływ inhibitorów ACE na ciśnienie
krwi jest mniejszy u pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innej rasy.

Obrzęk naczynioruchowy jelit:

• Zgłaszano przypadki obrzęku naczynioruchowego jelit u pacjentów leczonych inhibitorami
ACE. Objawem klinicznym był ból brzucha (z lub bez nudności lub wymiotów), w niektórych
przypadkach brak było obrzęku naczyniowego twarzy w wywiadzie, a stężenia esterazy C1 w
surowicy były prawidłowe. Obrzęk naczynioruchowy rozpoznawano wykonując TK lub USG
jamy brzusznej lub podczas zabiegu operacyjnego, a objawy kliniczne ustępowały po
odstawieniu inhibitora ACE. Obrzęk naczynioruchowy jelit należy uwzględnić w diagnostyce
różnicowej bólów brzucha u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE.

Zaburzenia czynności wątroby:

• Podczas przyjmowania inhibitorów ACE odnotowano rzadkie przypadki zespołu
rozpoczynającego się żółtaczką zastoinową przechodzącą w piorunującą martwicę wątroby,
prowadząc czasem do śmierci. Mechanizm ten nie został poznany. U pacjentów, u których
rozwinęła się żółtaczka lub odnotowano zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
należy przerwać stosowanie inhibitorów ACE i zastosować odpowiednią kontrolę.

Hiperkaliemia:

• U niektórych pacjentów odnotowano przypadki hiperkaliemii (stężenie potasu

w surowicy > 5,8 mmol/l). Do pacjentów zagrożonych rozwojem hiperkaliemii należą
pacjenci z niewydolnością nerek, cukrzycą, jednocześnie stosujący leki moczopędne
oszczędzające potas i (lub) preparaty potasu, i (lub) zamienniki soli kuchennej zawierające
potas. Jeśli jednoczesne stosowanie wyżej wymienionych leków jest konieczne, zaleca się
regularną kontrolę stężenia potasu.

Kaszel:

• Obserwowano występowanie nieproduktywnego, uporczywego, suchego kaszlu podczas
stosowania inhibitorów ACE, w tym chinaprylu, ustępującego po przerwaniu leczenia. Kaszel
związany z przyjmowaniem inhibitorów ACE powinien być brany pod uwagę w diagnostyce
różnicowej kaszlu.

Niedociśnienie tętnicze:

• Objawowe niedociśnienie tętnicze było rzadko obserwowane u pacjentów z niepowikłanym
nadciśnieniem tętniczym, może jednak wystąpić u chorych z odwodnieniem i hiponatremią, w
efekcie np. stosowania leków moczopędnych, diety ubogosodowej lub dializ, biegunki,
wymiotów. Chorego z objawami niedociśnienia tętniczego należy położyć na plecach i jeśli
wskazane podać dożylnie roztwór soli fizjologicznej. Przemijające niedociśnienie nie jest
przeciwwskazaniem do dalszego podawania leku, jednak w razie jego wystąpienia należy
rozważyć zmniejszenie dawki chinaprylu, leku moczopędnego lub odstawienie leku
moczopędnego.

Zabiegi operacyjne/znieczulenie:

• U pacjentów poddanych dużym zabiegom chirurgicznym lub w trakcie znieczulenia środkami
powodującymi niedociśnienie tętnicze, chinapryl może hamować powstawanie angiotensyny
II wtórnie do kompensacji uwalniania reniny. Może to prowadzić do nadmiernego obniżenia
ciśnienia tętniczego, któremu należy zapobiegać i leczyć poprzez zwiększenie objętości
krążącej krwi.

Neutropenia/agranulocytoza:

• Inhibitory ACE rzadko maja związek z agranulocytozą i supresją szpiku kostnego u pacjentów
z niepowikłanym nadciśnieniem jednak częściej występowały u pacjentów z zaburzeniem
czynności nerek, szczególnie przy towarzyszącej kolagenozie naczyń. Tak jak w przypadku
innych inhibitorów ACE, zaleca się kontrolę liczby leukocytów we krwi u pacjentów z
kolagenozą naczyń i (lub) chorobą nerek.

Hipoglikemia i cukrzyca:

• W trakcie stosowania inhibitorów ACE obserwowano przypadki hipoglikemii u pacjentów
z cukrzycą leczonych insuliną lub doustnymi lekami hipoglikemizującymi. Należy
odpowiednio często kontrolować stężenie glukozy we krwi i w razie konieczności dostosować
dawki leków przeciwcukrzycowych.

Przeszczep nerki:

• Nie ma doświadczeń dotyczących stosowania chinaprylu u pacjentów po ostatnio przebytym
przeszczepieniu nerki.

Pierwotny hiperaldosteronizm:

• U pacjentów z pierwotnym hiperaldosteronizmem leczenie lekami przeciwnadciśnieniowymi
działającymi przez układ renina-angiotensyna-aldosteron jest nieskuteczne.

Ciąża

• Nie należy rozpoczynać leczenia inhibitorami ACE w trakcie ciąży. U pacjentek planujących
ciążę należy zmienić terapię na alternatywne metody leczenia przeciwnadciśnieniowego, dla
których ustalony jest profil bezpieczeństwa stosowania w ciąży, chyba że dalsze leczenie
chinaprylem uważane jest za niezbędne. W przypadku rozpoznania ciąży należy natychmiast
przerwać stosowanie chinaprylu oraz, jeśli to właściwe, rozpocząć alternatywne leczenie (patrz
pkt. 4.3 i 4.6).

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

• Tetracykliny i inne leki wchodzące w interakcję z magnezem: Z powodu zawartości węglanu
magnezu w tabletce, Acurenal zmniejsza wchłanianie tetracyklin o około 28% - 37%. Nie
zaleca się jednoczesnego stosowania z tetracyklinami.

• Leki moczopędne: U pacjentów przyjmujących diuretyki może występować nadmierny
spadek ciśnienia krwi po rozpoczęciu podawania chinaprylu. Ten efekt można zmniejszyć
poprzez odstawienie leków moczopędnych przed rozpoczęciem terapii chinaprylem. Jeśli nie
można przerwać podawania leku moczopędnego, należy podać mniejszą dawkę początkową
chinaprylu. U pacjentów przyjmujących leki moczopędne należy ściśle kontrolować czynność
układu krążenia nie krócej niż przez 2 godziny po podaniu początkowej dawki chinaprylu
(patrz pkt. 4.4).

• Leki zwiększające stężenie potasu we krwi: chinapryl jest inhibitorem enzymu
konwertującego angiotensynę i może obniżać poziom aldosteronu, co skutkuje wzrostem
potasu w surowicy. Przy jednoczesnym podawaniu leków moczopędnych oszczędzających
potas (np. spironolaktonu , triamterenu lub amilorydu ), suplementów diety z potasem oraz soli
ze zwiększoną ilością potasu należy zachować ostrożność i odpowiednio często oznaczać
stężenie potasu w surowicy. Tak jak inne inhibitory ACE chinapryl przyjmowany w
monoterapii prowadzi do zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Stosowany razem z
tiazydowymi lekami moczopędnymi zmniejsza wywoływaną przez te leki hipokaliemię.

• Związki litu: Obserwowano wzrost stężenia litu w surowicy i objawy zatrucia litem u
pacjentów otrzymujących związki litu i inhibitory ACE jednocześnie, związany ze
zwiększoną utratą sodu wywołaną przez oba leki. Należy zachować ostrożność przy
jednoczesnym stosowaniu obu leków i monitorować stężenie litu w surowicy. Stosowanie
leku moczopędnego może dodatkowo zwiększyć ryzyko zatrucia litem.

• Zabieg chirurgiczny/znieczulenie: Brak jest danych wskazujących na interakcję między
produktem Acurenal i środkami znieczulającymi wywołującymi niedociśnienie, jednak należy
zachować ostrożność podczas zabiegów chirurgicznych w znieczuleniu, ponieważ inhibitory
ACE blokują tworzenie angiotensyny II wtórnie do kompensacyjnego uwalniania reniny.
Może to prowadzić do niedociśnienia, które można skorygować przez uzupełnienie płynów.

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): U niektórych pacjentów przyjmowanie NLPZ
może osłabić działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitora ACE. Ponadto, opisano działanie
addytywne NLPZ i inhibitorów ACE powodujące wzrost stężenia potasu w surowicy, co może
osłabiać pracę nerek. Te zmiany są w zasadzie odwracalne i występują szczególnie u
pacjentów z upośledzoną czynnością nerek.

• Allopurynol, cytostatyki i leki immunosupresyjne, kortykosteroidy stosowane ogólnie oraz
prokainamid: jednoczesne stosowanie z inhibitorami ACE może zwiększać ryzyko
wystąpienia leukopenii.

• Alkohol, barbiturany i narkotyki: może wystąpić nasilenie hipotonii ortostatycznej.

• Inne leki przeciwnadciśnieniowe: może wystąpić działanie addytywne lub synergistyczne.

• Leki zobojętniające kwas solny: mogą zmniejszać biodostępność produktu Acurenal.

• Leki przeciwcukrzycowe (doustne i insulina): może być wymagane dostosowanie dawki tych
leków.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Acurenal nie jest zalecany do stosowania w I trymestrze ciąży (patrz pkt. 4.4).

Acurenal jest przeciwwskazany do stosowania w II i III trymestrze ciąży (patrz pkt. 4.3). Brak
jest jednoznacznych danych dotyczących ryzyka działania teratogennego inhibitorów ACE w
pierwszym trymestrze ciąży; nie można wykluczyć niewielkiego wzrostu ryzyka. Jeśli
kontynuacja leczenia inhibitorem ACE nie jest bezwzględnie konieczna, pacjentki planujące
ciążę powinny zastosować inny sposób leczenia. W przypadku stwierdzenia ciąży należy
natychmiast zakończyć podawanie leku i zastosować inny lek.

Lek podawany w drugim i trzecim trymestrze ciąży działa toksycznie na płód (zaburzenie
funkcji nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) oraz na noworodka (niewydolność
nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia) (patrz pkt. 5.3). W przypadku ekspozycji na lek od
drugiego trymestru, zaleca się badanie kontrolne USG nerek i czaszki.

Niemowlęta, których matki przyjmowały w okresie ciąży inhibitory ACE należy obserwować w
kierunku wystąpienia niedociśnienia (patrz pkt. 4.3 i 4.4).

Karmienie piersią

Ograniczone dane farmakokinetyczne wskazują na bardzo niskie stężenie leku w mleku matki
(patrz pkt. 5.2). Pomimo, że to stężenie wydaje się nie mieć znaczenia klinicznego, nie zaleca
się stosowania leku Acurenal podczas karmienia piersią wcześniaków i noworodków przez
pierwsze tygodnie po urodzeniu, z powodu hipotetycznego ryzyka działania na układ krążenia i
nerki oraz z braku doświadczenia klinicznego.

W przypadku starszych dzieci, stosowanie produktu Acurenal u matek karmiących piersią może
być rozważone, jeśli jest ono konieczne dla matki i nie obserwuje się działań niepożądanych u
dziecka.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Brak jest badań wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów. Prowadząc pojazd lub
obsługując maszynę należy mieć na uwadze, że mogą wystąpić zawroty głowy i uczucie
zmęczenia.

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i
zastoinową niewydolnością serca są: ból głowy, zawroty głowy, zapalenie błony śluzowej nosa,
kaszel, zakażenie górnych dróg oddechowych, zmęczenie, nudności, wymioty. Inne, mniej
częste działania niepożądane to: niestrawność, ból mięśni, ból w klatce piersiowej, ból brzucha,
biegunka, ból pleców, zapalenie zatok, bezsenność, parestezje, nerwowość, astenia, zapalenie
gardła, niedociśnienie, kołatania, wzdęcia, depresja, świąd, wysypka, impotencja, obrzęki, ból
stawów, niedowidzenie.

Zaburzenie czynności nerek, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia, neutropenia, agranulocytoza
(patrz pkt. 4.4).

Następujące działania niepożądane były obserwowane po zastosowaniu inhibitorów ACE:
Zaburzenia serca: tachykardia, zawał mięśnia sercowego.

Zaburzenia układu nerwowego: wylew krwi do mózgu, zaburzenia równowagi, omdlenie,
zaburzenia smaku, przemijający udar niedokrwienny.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: zapalenie oskrzeli, skurcz
oskrzeli, duszność.

Zaburzenia żołądka i jelit: zaparcie, suchość w ustach, zapalenie języka, niedrożność jelit,
obrzęk naczynioruchowy jelit. Rzadko zgłaszano zapalenie trzustki; w niektórych przypadkach
zakończone zgonem.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: żółtaczka zastoinowa, zapalenie wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie, rumień wielopostaciowy, martwica naskórka,

łuszczycopodobne zmiany na skórze, zespół Stevensa-Johnsona, pokrzywka. Może towarzyszyć

gorączka, eozynofilia i (lub) zwiększenie miana przeciwciał ANA.

Zaburzenia psychiczne: splątanie.

Zaburzenia oka: niewyraźne widzenie.

Zaburzenia ucha i błędnika: szumy uszne.

Badania diagnostyczne: może wystąpić zwiększone stężenie mocznika we krwi i kreatyniny
w osoczu. Zmniejszenie hematokrytu, liczby płytek krwi i leukocytów oraz zwiększenie
aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny w surowicy.

U pacjentów z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej odnotowano
pojedyncze przypadki niedokrwistości hemolitycznej.

4.9 Przedawkowanie

Brak jest danych dotyczących przedawkowania u ludzi. Najprawdopodobniejszą manifestacją
kliniczną są objawy związane z ciężkim niedociśnieniem, które należy leczyć przez dożylne
podanie płynów.

Hemodializa i dializa otrzewnowa są mało skuteczne w eliminacji chinaprylu i chinaprylatu.
Leczenie jest objawowe i podtrzymujące zgodnie ze standardami opieki medycznej.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki działające na układ renina-angiotensyna. Kod ATC: C09 AA
06

Chinapryl jest metabolizowany w wątrobie do aktywnego metabolitu - chinaprylatu, który jest
inhibitorem enzymu przekształcającego angiotensynę I w angiotensynę II (inhibitor konwertazy
angiotensyny ACE). Konwertaza angiotensyny katalizuje przemianę angiotensyny I
w angiotensynę II, która powoduje zwężenia naczyń krwionośnych i zwiększenie ciśnienia krwi.
W nadciśnieniu tętniczym i zastoinowej niewydolności serca chinaprylat hamuje działanie ACE
w surowicy i tkankach zmniejszając tym samym powstawanie angiotensyny II. Chinaprylat
powoduje zmniejszenie stężenia angiotensyny II, aldosteronu, katecholamin, argininy
i wazopresyny w osoczu i tkankach, natomiast zwiększenie stężenia kinin, zwiększenie stężenia
prostaglandyn o działaniu rozszerzającym naczynia. Zmniejszenie sekrecji aldosteronu przez
chinaprylat powoduje wzmożone wydzielanie sodu z moczem i zatrzymanie potasu

w organizmie. Zmniejsza naczyniowy opór obwodowy i obniża ciśnienie tętnicze, ciśnienie
w tętnicy płucnej, obciążenie wstępne, obciążenie następcze, zwiększa objętość wyrzutową,
zwiększa przepływ krwi przez nerki, zwiększa wartość wskaźnika sercowego.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym chinapryl wchłania się z przewodu pokarmowego w ok. 60%. Osiąga
maksymalne stężenie we krwi (proporcjonalne do podanej dawki) w ciągu 1 godziny od chwili
podania. Chinaprylat osiąga maksymalne stężenie we krwi po 2 godzinach od podania. Podczas
wielokrotnego podawania dawek stężenie chinaprylu i chinaprylatu stabilizuje się w drugim lub
trzecim dniu terapii.

Podawanie chinaprylu jednocześnie z jedzeniem powoduje dłuższy czas wchłaniania, ale nie
wpływa na biodostępność.

Dystrybucja

Chinapryl i chinaprylat wiążą się z białkami osocza w około 97%. W badaniach na szczurach
udowodniono, że chinapryl i jego metabolity nie przenikają przez barierę krew-mózg.

Laktacja

Po jednorazowym podaniu 20 mg chinaprylu sześciu kobietom karmiącym piersią, stosunek
mleko/osocze dla chinaprylu wynosił 0.12. Obecność chinaprylu nie została stwierdzona w
mleku po 4 godzinach od podania leku. Zawartość chinaprylatu pozostawała na
niewykrywalnym poziomie (< 5 ^g/L) w każdym momencie pomiaru. Zostało oszacowane, że
niemowlę karmione piersią otrzyma 1,6% dawki chinaprylu, która została dostosowana do masy
ciała pacjentki.

Metabolizm

Po wchłonięciu chinapryl metabolizowany jest w wątrobie do aktywnego metabolitu -
chinaprylatu. U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby zaburzony jest metabolizm
chinaprylu do chinaprylatu, stąd znacznie mniejsze stężenie aktywnego metabolitu we krwi
u tych pacjentów w porównaniu z osobami z prawidłową czynnością wątroby.

Eliminacja

Okres półtrwania w fazie eliminacji chinaprylu wynosi ok. 1 godziny, a chinaprylatu
ok. 2 godzin. Szybkość eliminacji zależy od niewydolności nerek.

Im większe zaburzenie czynności nerek tym dłuższy czas eliminacji i tym samym większe
stężenie chinaprylu i chinaprylatu we krwi.

Około 60% dawki chinaprylu wydalane jest z moczem, a pozostała część z kałem.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczność ostra

Toksyczność ostrą chinaprylu badano na myszach i szczurach. Stwierdzono, że po podaniu p.o.
dawka LD50 chinaprylu dla myszy wynosi 1840 mg/kg mc. (samice) i

1739 mg/kg mc. (samce), natomiast u szczurów zaobserwowano LD50 3 541 mg/kg mc. (samice)
i 4280 mg/kg mc. (samce).

Po podaniu dożylnym chinaprylu stwierdzono LD50 myszy 523 mg/kg mc. i 504 mg/kg mc.
(samice i samce), a dla szczurów odpowiednio 158 mg/kg mc. i 107 mg/kg mc. Podanie dożylne
chinaprylatu wykazało, że dawka śmiertelna dla szczura jest > 400 mg/kg mc., a dla myszy
> 1000 mg/kg mc. (największe badane dawki chinaprylatu).

Podawanie wielokrotne chinaprylu doustnie szczurom i psom wykazało, że jest dobrze
tolerowany przez szczury otrzymujące dawkę 200 mg/kg mc./dobę i przez psy otrzymujące
dawkę 125 mg/kg mc./dobę przez 2 tygodnie.

Dawki > 400 mg/kg u szczurów i > 125 mg/kg u psów powodowały podrażnienie przewodu
pokarmowego i umiarkowane zwiększenie stężenia azotu mocznikowego w krwi, które było
zależne od wielkości dawki chinaprylu.

Nie zbadano toksyczności przewlekłej (powyżej 3 miesięcy) u zwierząt.

Wpływ na płodność, reprodukcję

Podawanie chinaprylu w dawkach 10, 50 i 100 mg/kg mc. na dobę samcom i samicom
szczura przed parzeniem i w czasie ciąży nie powodowało znaczących zmian w masie
ciała, apetycie, współczynniku płodności, reprodukcji, rozwoju płodów, przeżywalności
i zachowaniu młodych.

Dawki 25, 75 i 150 mg/kg mc. podawane samicom w późnej ciąży nie miały wpływu na poród,
rozwój noworodków i laktację samic. Obserwowano znaczące zmniejszenie masy ciała osesków
karmionych mlekiem matki. Stężenie chinaprylu w mleku samic stanowiło 3-5% stężenia we
krwi samic po upływie 3-5 godzin od podania.

W badaniach przeprowadzonych na królikach stwierdzono toksyczny wpływ chinaprylu na płód.

Rakotwórczość, genotoksyczność, mutagenność

Chinapryl podawany szczurom i myszom w dawce od 75 do 100 mg/kg mc. na dobę (dawka
około 50 - 60 razy większa w stosunku do maksymalnej dawki stosowanej u ludzi w
przeliczeniu na mg/kg mc.) przez 104 tygodnie nie wykazywał działania rakotwórczego. Jedynie
u samic szczurów, którym podawano największą dawkę, stwierdzono zwiększenie częstości
występowania chłoniako-naczyniaków krezki oraz tłuszczaków.

Chinapryl i chinaprylat nie wykazały działania mutagennego w teście Ames'a oraz w testach
mutacji genetycznych.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki: magnezu węglan ciężki, laktoza jednowodna, żelatyna (E441), krospowidon
(E1202), magnezu stearynian (E572).

Otoczka Opadry II typ 33G28707 White: hypromeloza (E464), makrogol 3000, laktoza
jednowodna, triacetyna, tytanu dwutlenek (E171).

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Przechowywać w temperaturze poniżej 25oC, w opakowaniu oryginalnym. Chronić od wilgoci.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry Al i Al/OPA/PVC w tekturowym pudełku.

W tekturowym pudełku umieszczone są 3 blistry po 10 sztuk tabletek powlekanych wraz
z ulotką dla pacjenta.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU

ICN Polfa Rzeszów S.A.
ul. Przemysłowa 2
35-959 Rzeszów, Polska

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO