VERRUCUTAN

Substancjami czynnymi leku są: fluorouracyl oraz kwas salicylowy.

1 g roztworu zawiera 5 mg fluorouracylu oraz 100 mg kwasu salicylowego.

Pozostałe składniki to: dimetylosulfotlenek, etanol bezwodny, etylu octan, butylu metakrylanu i metylu metakrylanu kopolimer (80:20), piroksylina.

- jeśli pacjent jest uczulony na fluorouracyl, kwas salicylowy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,

- jeśli pacjentka karmi piersią,

- jeśli pacjentka jest w ciąży lub nie może z całą pewnością wykluczyć, że jest w ciąży,

- u niemowląt,

- jeśli pacjent ma niewydolność nerek,

- jeśli pacjent stosuje niektóre leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu ospy wietrznej lub półpaśca (leczenie Herpes zoster).

Nie wolno stosować leku Verrucutan jednocześnie z leczeniem brywudyną, sorywudyną i(lub) podobnymi grupami leków stosowanymi w leczeniu półpaśca. Leczenie można rozpocząć po 4 tygodniach od zaprzestania przyjmowania ww. leków. Jednoczesne stosowanie jednej z substancji czynnych leku, fluorouracylu, z brywudyną, sorywudyną i ich pochodnymi może doprowadzić do znacznego zwiększenia działań niepożądanych leku Verrucutan. Nie można rozpoczynać leczenia fluorouracylem przez co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia półpaśca brywudyną lub sorywudyną. Jeżeli pacjent w ostatnim czasie był leczony z powodu zakażenia półpaścem, należy poinformować o tym lekarza.

Lek Verrucutan nie jest przeznaczony do stosowania na duże powierzchnie skóry (większe niż 25 cm²) i nie wolno dopuścić do kontaktu leku z oczami i błonami śluzowymi.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 osoby na 10):w miejscu podania leku: rumień, stan zapalny, podrażnienie, pieczenie, ból, świąd.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):

w miejscu podania leku: krwawienie, strup, wysięk, nadżerka (powierzchowne uszkodzenie skóry). Może wystąpić ból głowy.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób): w miejscu podania leku: zapalenie skóry, obrzęk, owrzodzenie. Może wystąpić suchość oka, świąd oka, nasilone łzawienie.

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 osób):

Może wystąpić silne uczucie pieczenia, w takim przypadku należy przerwać leczenie.

- Ze względu na zawartość kwasu salicylowego w produkcie, mogą wystąpić łagodne objawy podrażnienia, jak zapalenie skóry i reakcje nadwrażliwości (kontaktowe reakcje alergiczne). Objawami podrażnienia mogą być także: swędzenie, zaczerwienienie i pęcherze poza miejscem kontaktu leku ze skórą.

- W okolicy brodawek, mogą wystąpić białawe przebarwienia i złuszczanie się skóry.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych

Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie

Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, Verrucutan stosuje się od 2 do 3 razy na dobę na każdą brodawkę.

Do stosowania na skórę.

Lek należy nanosić tylko na brodawkę. Nie należy nanosić leku na zdrową skórę. Skórę otaczającą brodawkę można ochronić przed lekiem poprzez nałożenie pasty lub maści. Jeżeli będzie to konieczne, lekarz lub farmaceuta może polecić odpowiedni lek. Zaleca się, aby przed zastosowaniem leku oczyścić łopatkę o szyjkę butelki. W przypadku bardzo małych brodawek w celu dokładnego naniesienia leku można zamiast łopatki używać np. wykałaczki. Przed każdym zastosowaniem leku Verrucutan należy najpierw usunąć powłokę pozostałą po uprzedniej aplikacji poprzez jej starcie.

W przypadku brodawek okołopaznokciowych lub podpaznokciowych, należy zwrócić uwagę, aby nie uległa zniszczeniu macierz paznokcia i lek Verrucutan nie przedostał się do łożyska paznokcia.

Lek Verrucutan nie jest przeznaczony do stosowania na duże powierzchnie skóry. Maksymalna powierzchnia objęta leczeniem nie powinna być większa niż 25 cm² powierzchni skóry.

Zaleca się regularne kontrole lekarskie w trakcie trwania terapii. Z doświadczeń wynika, że w wielu przypadkach np. przy silnie wystających brodawkach zwykłych lub brodawkach na powierzchni stóp, po leczeniu lekiem Verrucutan wskazane jest usunięcie przez lekarza pozostałej obumarłej tkanki.

Zwykle okres stosowania leku wynosi 6 tygodni.

Po ustąpieniu zmian chorobowych lek należy stosować jeszcze przez 1 tydzień.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest zbyt mocne lub za słabe należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Verrucutan

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawka leku należy skontaktować się z lekarzem.

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy kontynuować stosowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza lub informacjami zawartymi w tej ulotce.

W przypadku przerwania stosowania leku Verrucutan należy skontaktować się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Verrucutan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta rozpoznano brak aktywności enzymu dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD) (całkowity niedobór DPD).

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym przyjmowaniu fenytoiny stosowaniej w leczeniu ataków padaczkowych. Verrucutan może spowodować zwiększenie stężenia fenytoiny we krwi. Z tego powodu, podczas leczenia lekiem Verrucutan, należy regularnie monitorować stężenie fenytoiny we krwi.

Jeśli brodawki znajdują się w obszarze skóry z cienką warstwą naskórka, lek powinien być nakładany rzadziej i lekarz powinien częściej kontrolować leczenie, ponieważ kwas salicylowy znajdujący się w leku Verrucutan może powodować tworzenie się blizn.

Jeśli pacjent ma problemy z czuciem dotyku, bólu oraz temperatury (zaburzenia czucia, np. z powodu cukrzycy) konieczne jest ścisłe monitorowanie leczenia przez lekarza.

Podczas nakładania leku należy uważać, aby nie poplamić materiałów lub wyrobów z akrylu (np.

wanny z akrylu), ponieważ lek tworzy plamy, których nie można usunąć.

Lek Verrucutan jest łatwopalny, dopóki po nałożeniu nie utworzy się błona. Należy trzymać go z dala od ognia lub płomienia.

Leku Verrucutan nie należy stosować na krwawiące zmiany skórne.

Leku Verrucutan nie należy stosować u niemowląt. U dzieci ryzyko przedawkowania jest większe niż u dorosłych, dlatego – zwłaszcza u małych dzieci – nie należy przekraczać zalecanej powierzchni i częstości leczenia.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Verrucutan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta rozpoznano brak aktywności enzymu dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD) (całkowity niedobór DPD).

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym przyjmowaniu fenytoiny stosowaniej w leczeniu ataków padaczkowych. Verrucutan może spowodować zwiększenie stężenia fenytoiny we krwi. Z tego powodu, podczas leczenia lekiem Verrucutan, należy regularnie monitorować stężenie fenytoiny we krwi.

Jeśli brodawki znajdują się w obszarze skóry z cienką warstwą naskórka, lek powinien być nakładany rzadziej i lekarz powinien częściej kontrolować leczenie, ponieważ kwas salicylowy znajdujący się w leku Verrucutan może powodować tworzenie się blizn.

Jeśli pacjent ma problemy z czuciem dotyku, bólu oraz temperatury (zaburzenia czucia, np. z powodu cukrzycy) konieczne jest ścisłe monitorowanie leczenia przez lekarza.

Podczas nakładania leku należy uważać, aby nie poplamić materiałów lub wyrobów z akrylu (np.

wanny z akrylu), ponieważ lek tworzy plamy, których nie można usunąć.

Lek Verrucutan jest łatwopalny, dopóki po nałożeniu nie utworzy się błona. Należy trzymać go z dala od ognia lub płomienia.

Leku Verrucutan nie należy stosować na krwawiące zmiany skórne.

Leku Verrucutan nie należy stosować u niemowląt. U dzieci ryzyko przedawkowania jest większe niż u dorosłych, dlatego – zwłaszcza u małych dzieci – nie należy przekraczać zalecanej powierzchni i częstości leczenia.