Przed podjęciem decyzji o leczeniu farmakologicznym należy przeprowadzić wywiad oraz badanie fizykalne w celu rozpoznania zaburzenia erekcji oraz ustalenia potencjalnych przyczyn tego schorzenia.
Przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia zaburzeń erekcji lekarz powinien wziąć pod uwagę stan układu sercowo-naczyniowego pacjenta, ponieważ z aktywnością seksualną wiąże się pewien stopień ryzyka wystąpienia zaburzeń czynności serca (patrz
CHPL
: punkt 4.3).
Wardenafil
ma właściwości rozszerzaj
ące
naczynia krwionośne, co może powodować łagodne i przemijaj
ące
obniżenie ciśnienia tętniczego krwi (patrz
CHPL
: punkt 5.1). Pacjenci z zaburzonym odpływem z lewej komory serca, np. ze zwężeniem aorty lub
idiopatycznym
przerostowym
podzastawkowym
zwężeniem aorty mogą być wrażliwi na działanie substancji rozszerzaj
ących
naczynia, w tym na inhibitory
fosfodiesterazy
5.
Produkty lecznicze stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji należy stosować ostrożnie u pacjentów z anatomicznymi zniekształceniami prącia (takimi jak: skrzywienie prącia, zwłóknienie ciał jamistych lub choroba
Peyroniego
) lub u pacjentów ze schorzeniami mog
ącymi
predysponować do wystąpienia priapizmu (takimi jak: niedokrwistość
sierpowatokrwinkowa
, szpiczak mnogi lub białaczka).
Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania
wardenafilu
w postaci tabletek ulegaj ących rozpadowi w jamie ustnej w połączeniu z
wardenafilem
w postaci tabletek powlekanych lub z innymi metodami leczenia zaburzeń erekcji. Dlatego nie zaleca się stosowania takich połączeń.
Tolerancja na dawkę maksymalną 20 mg może być mniejsza u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat lub więcej) (patrz
CHPL
: punkty 4.2 i 4.8).
Jednoczesne stosowanie leków blokuj
ących
receptory a-adrenergiczne
Jednoczesne stosowanie
wardenafilu
z lekami blokuj
ącymi
receptory a-adrenergiczne może u niektórych pacjentów doprowadzić do objawowego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, ponieważ obydwa leki rozszerzaj ą naczynia krwionośne. U pacjentów z ustalonym leczeniem lekami blokuj
ącymi
receptory a-adrenergiczne leczenie
wardenafilem
należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki początkowej 5 mg w postaci tabletek powlekanych.
Wardenafil
może być stosowany w dowolnym momencie, niezależnie od przyjmowanej
tamsulosyny
lub
alfuzosyny
. W przypadku jednoczesnego stosowania innych leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne oraz
wardenafilu
należy zachować odstęp między podaniem leków (patrz
CHPL
: punkt 4.5). U pacjentów, którzy już przyjmują optymalną dawkę
wardenafilu
, terapię lekami blokuj
ącymi
receptory a-adrenergiczne należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki. Stopniowe zwiększanie dawki leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne może powodować dalsze obniżanie ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów stosuj ących
wardenafil
.
Jednoczesne stosowanie inhibitorów cytochromu CYP3A4
Należy unikać jednoczesnego stosowania
wardenafilu
z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4, takimi jak:
itrakonazol
i
ketokonazol
(do podawania doustnego), ponieważ dochodzi wówczas do znacznego zwiększenia stężenia
wardenafilu
w osoczu (patrz
CHPL
: punkty 4.5 i 4.3).
Może być konieczne dostosowanie dawki
wardenafilu
, jeżeli jednocześnie stosuje się leki, które w umiarkowanym stopniu hamują aktywność enzymu CYP3A4, takie jak erytromycyna i
klarytromycyna
(patrz
CHPL
: punkty 4.5 i 4.2).
Należy oczekiwać, że jednoczesne przyjmowanie
wardenafilu
z
grejfrutem
lub sokiem
grejfrutowym
doprowadzi do zwiększenia stężenia
wardenafilu
w osoczu. Dlatego
wardenafilu
nie należy popijać sokiem
grejfrutowym
(patrz
CHPL
: punkt 4.5).
Wpływ na odstęp
QT
Wykazano, że doustne podanie
wardenafilu
w pojedynczej dawce 10 mg lub 80 mg powoduje wydłużenie odstępu
QT
średnio o (odpowiednio) 8 milisekund i 10 milisekund. Podanie pojedynczej dawki 10 mg
wardenafilu
jednocześnie z 400 mg
gatyfloksacyny
, substancji czynnej o porównywalnym wpływie na odstęp
QT
, prowadziło do wydłużenia o dodatkowe 4 milisekundy odstępu
QT
, w porównaniu do którejkolwiek z tych substancji czynnych
podawnej
osobno. Wpływ tych zmian
QT
na obraz kliniczny nie jest znany (patrz
CHPL
: punkt 5.1).
Znaczenie kliniczne tego odkrycia nie jest znane i nie można go uogólniać na wszystkich pacjentów w każdych warunkach, ponieważ jego wystąpienie będzie uzależnione od indywidualnych czynników ryzyka i stanów predysponuj
ących
, które mogą wystąpić w dowolnym czasie i u każdego pacjenta. Najlepiej jest unikać stosowania leków, które mogą wydłużyć odstęp
QTc
, w tym
wardenafilu
, u pacjentów z określonymi czynnikami ryzyka, np. z hipokaliemią, wrodzonym zespołem wydłużonego
QT
, stosuj
ących
jednocześnie leki
przeciwarytmiczne
z klasy
Ia
(np. chinidyna, prokainamid) lub klasy III (np.
amiodaron
, sotalol).
Wpływ na wzrok
W związku z przyjmowaniem
wardenafilu
i innych inhibitorów PDE5 zgłaszano zaburzenia widzenia
1 przypadki niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (
NAION
). Pacjentowi należy zalecić, aby w przypadku wystąpienia nagłych zaburzeń widzenia przerwał przyjmowanie produktu leczniczego
Vardenafil
Accord i niezwłocznie skonsultował się z lekarzem (patrz
CHPL
: punkt 4.3).
Wpływ na krwawienie
Badania
in vitro
na ludzkich płytkach krwi wskazują, że
wardenafil
nie wykazuje działania
przeciwagregacyjnego
, jednakże w dużych stężeniach (przewyższaj
ących
stężenia terapeutyczne) nasila
przeciwagregacyjne
działanie donora tlenku azotu -
nitroprusydku
sodu. U ludzi
wardenafil
ani w
monoterapii
, ani w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym nie wpływa na czas krwawienia (patrz
CHPL
: punkt 4.5). Brak jest danych dotycz
ących
bezpieczeństwa stosowania
wardenafilu
u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia oraz u pacjentów z czynną chorobą wrzodową żołądka. Dlatego zastosowanie
wardenafilu
u tych pacjentów powinno być poprzedzone wnikliwą oceną stosunku korzyści do ryzyka wynikaj
ących
z terapii.