Sinemet Cr 200/50 tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu | 200mg+50mg | 100 tabl.

1 tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 200 mg lewodopy i 50 mg karbidopy (Levodopum + Carbidopum) co odpowiada 50 mg karbidopy bezwodnej.

Substancje pomocnicze, patrz punkt 6.1.

Preparatu Sinemet CR 200/50 nie należy stosować, jeżeli istnieją przeciwwskazania do stosowania amin sympatykomimetycznych.

Jednoczesne stosowanie nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) z preparatem Sinemet CR 200/50 jest przeciwwskazane. Podawanie inhibitorów MAO należy przerwać co najmniej dwa tygodnie przed rozpoczęciem leczenia preparatem Sinemet CR 200/50. Sinemet CR 200/50 można stosować w skojarzeniu z selektywnym inhibitorem MAO typu B (np. chlorowodorek selegiliny), w dawce zalecanej przez producenta (patrz punkt 4.5).

Sinemet CR 200/50 jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na którykolwiek składnik preparatu lub u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem.

Preparatu Sinemet CR 200/50 nie należy stosować u osób z podejrzanymi, niezdiagnozowanymi zmianami skórnymi lub czerniakiem w wywiadzie, ponieważ lewodopa może pobudzać rozwój czerniaka złośliwego.

Nie stosować u pacjentów z ciężkimi psychozami.

W kontrolowanych badaniach klinicznych z udziałem chorych z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami motoryki wykazano, że Sinemet CR 200/50 nie wywołuje objawów niepożądanych, które wynikałyby jedynie ze stosowania postaci leku o kontrolowanym uwalnianiu.

Najczęściej występującymi objawami niepożądanymi były dyskinezy (ruchy mimowolne). Występują one częściej podczas stosowania preparatu Sinemet CR 200/50 niż podczas stosowania preparatu Sinemet tabletki.

Inne objawy niepożądane również występujące często (tzn. powyżej 2%) to: nudności, omamy, splątanie, zawroty głowy, ruchy pląsawicze i suchość w ustach.

Rzadziej (1-2%) występowały: zaburzenia snu, dystonie, senność, bezsenność, depresja, astenia, wymioty i anoreksja.

Do innych działań niepożądanych, które obserwowano w badaniach klinicznych lub po wprowadzeniu preparatu do obrotu, należą:

Zaburzenia ogólne: ból w klatce piersiowej, omdlenie.

Zaburzenia układu sercowo-naczyniowego: kołatanie serca, hipotonia ortostatyczna.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: zaparcie, biegunka, niestrawność, ból brzucha, ciemny kolor śliny.

Nadwrażliwość: obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, świąd.

Zaburzenia metabolizmu: zmniejszenie masy ciała.

Zaburzenia układu nerwowego/zaburzenia psychiczne: złośliwy zespół neuroleptyczny (patrz punkt 4.4), pobudzenie, lęk, zmniejszenie sprawności umysłowej, parestezje, dezorientacja, uczucie zmęczenia, ból głowy, zaburzenia pozapiramidowe i zaburzenia ruchowe, upadek, zaburzenia chodzenia, kurcze mięśni, zjawisko on-off, zaburzenia psychotyczne, w tym wyobrażenia i urojenia paranoidalne. Podczas stosowania lewodopy obserwowano senność, a w bardzo rzadkich przypadkach znaczne nasilenie senności w ciągu dnia z epizodami nagłego zaśnięcia.

Zaburzenia kontroli impulsów

U pacjentów leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi produktami dopaminergicznymi zawierającymi lewodopę, w tym produkt Sinemet CR 200/50, może wystąpić uzależnienie od hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanie oraz kompulsyjne lub napadowe objadanie się (patrz punkt 4.4).

Po wprowadzeniu preparatu do obrotu, u pacjentów leczonych lewodopą i (lub) agonistami receptora dopaminy rzadko opisywano występowanie patologicznej skłonności do gier hazardowych.

Zaburzenia oddechowe: duszność.

Zaburzenia skóry: zaczerwienienie, łysienie, wysypka, ciemny pot.

Zaburzenia oka: niewyraźne widzenie.

Zaburzenia dróg moczowych: ciemny mocz.

Inne działania niepożądane zgłaszane w przypadku stosowania lewodopy lub lewodopy w skojarzeniu z karbidopą, które mogą wystąpić podczas przyjmowania preparatu Sinemet CR 200/50:

Zaburzenia układu sercowo-naczyniowego: zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, zapalenie żył.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: gorzki smak, ślinotok, dysfagia, bruksizm, czkawka, krwawienie z przewodu pokarmowego, wzdęcia, uczucie palenia języka, rozwój wrzodu dwunastnicy.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: leukopenia, niedokrwistość hemolityczna i niehemolityczna, małopłytkowość, agranulocytoza.

Zaburzenia układu nerwowego/zaburzenia psychiczne: ataksja, drętwienie, nasilenie drżenia rąk, skurcze mięśniowe, skurcz powiek, szczękościsk, ujawnienie się utajonego zespołu Hornera, euforia, otępienie, depresja ze skłonnościami samobójczymi.

Zaburzenia skóry: nasilone wydzielanie potu.

Zaburzenia oka: podwójne widzenie, rozszerzenie źrenic, napadowe przymusowe patrzenie w górę.

Zaburzenia dróg moczowych: zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu, priapizm.

Zaburzenia ogólne: zwiększenie masy ciała, obrzęk, osłabienie, omdlenie, chrypka, ogólne złe samopoczucie, uderzenia gorąca, uczucie pobudzenia, niezwykły przebieg ruchów oddechowych, czerniak złośliwy (patrz punkt 4.3), czerwienica Henocha i Schonleina.

Stwierdzono występowanie drgawek; nie wykazano jednak ich związku ze stosowaniem lewodopy lub preparatu zawierającego lewodopę i karbidopę.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Podczas leczenia preparatami zawierającymi lewodopę i karbidopę stwierdzono zmiany, które mogą wystąpić także podczas leczenia preparatem Sinemet CR 200/50, w wynikach następujących badań laboratoryjnych: testy czynności wątroby, dotyczące fosfatazy zasadowej, aminotransferazy asparaginianowej (AspAT), aminotransferazy alaninowej (AlAT), dehydrogenazy mleczanowej (LDH), bilirubiny, azotu mocznikowego we krwi, kreatyniny, kwasu moczowego i dodatni test Coombsa.

Preparaty zawierające karbidopę i lewodopę, podczas przeprowadzania próby w celu oznaczenia ketonurii, mogą dawać fałszywie dodatni wynik stwierdzający obecność związków ketonowych w moczu. Wynik ten nie ulegnie zmianie po zagotowaniu próbki moczu. Fałszywie ujemny wynik można uzyskać podczas wykrywania cukromoczu przy użyciu metody oksydazy glukozowej. Zmniejszenie stężenia hemoglobiny i hematokrytu, zwiększenie stężenia glukozy w surowicy i liczby białych krwinek, bakterie i krew w moczu były obserwonane podczas stosowania preparatu Sinemet tabletki.

Każda tabletka preparatu Sinemet CR 200/50 zawiera lewodopę i karbidopę w proporcji 4:1 (200 mg lewodopy i 50 mg karbidopy).

Dawka dobowa preparatu Sinemet CR 200/50 musi być starannie ustalana, indywidualnie dla każdego pacjenta. W okresie dostosowywania dawki należy chorego starannie obserwować, zwracając szczególną uwagę na pojawienie się lub nasilenie objawów takich, jak nudności lub nieprawidłowe ruchy mimowolne, w tym dyskinezy, ruchy pląsawicze i dystonie.

Tabletki Sinemet CR 200/50 należy zażywać w całości lub po podzieleniu na pół. Nie wolno ich rozgryzać ani rozkruszać, aby zapewnić prawidłowe uwalnianie substancji czynnych.

Standardowe leki przeciw parkinsonizmowi, z wyjątkiem samej lewodopy, można stosować w skojarzeniu z preparatem Sinemet CR 200/50, uwzględniając, w razie potrzeby, zmiany w dawkowaniu. Sinemet CR 200/50 może być stosowany u pacjentów, którzy otrzymują preparaty pirydoksyny (witaminę B₆), gdyż karbidopa hamuje neutralizację działania lewodopy pod wpływem pirydoksyny (patrz punkt 4.5).

Dawkowanie początkowe

Pacjenci leczeni obecnie tradycyjnymi lekami zawierającymi połączenie lewodopy i inhibitora dekarboksylazy

Początkowo Sinemet CR 200/50 należy podawać w takiej dawce, aby dostarczona ilość lewodopy w ciągu doby nie zwiększyła się więcej niż o 10% w stosunku do ilości poprzednio podawanej (więcej niż 900 mg na dobę). Preparat Sinemet CR 200/50 należy podawać co 4-8 godzin w czasie czuwania. Jeżeli poszczególne dawki podzielone podawane w ciągu doby nie są równe, należy mniejsze dawki podawać wieczorem. Następnie należy stopniowo dostosowywać dawkę w zależności od odpowiedzi klinicznej w sposób opisany w punkcie “Indywidualne dobieranie dawki”. W niektórych przypadkach może być konieczne zwiększenie dawki lewodopy o 30% na dobę.

Poniżej przedstawiono wskazówki dotyczące zastępowania preparatem Sinemet CR 200/50 leczenia tradycyjnymi tabletkami zawierającymi lewodopę i inhibitor dekarboksylazy.

Wskazówki rozpoczęcia przestawiania z preparatów zawierających lewodopę i inhibitory dekarboksylazy na preparat Sinemet CR 200/50

Pacjenci leczeni dotychczas wyłącznie lewodopą

Należy odstawić lewodopę co najmniej 8 godzin przed rozpoczęciem stosowania preparatu Sinemet CR 200/50. U pacjentów z lekkim lub umiarkowanym nasileniem choroby zaleca się początkowo 1 tabletkę preparatu Sinemet CR 200/50 dwa lub trzy razy na dobę.

Pacjenci nie leczeni dotychczas lewodopą

U pacjentów w początkowym stadium choroby, którzy nie byli dotychczas leczeni lewodopą, terapię należy rozpocząć od dawki 100 mg + 25 mg (1/2 tabletki preparatu Sinemet CR 200/50). Zalecane jest stosowanie takiej dawki 2 razy na dobę. U pacjentów, u których konieczna jest większa dawka lewodopy, dawkowanie dobowe można zwiększyć do 2 tabletek preparatu Sinemet CR 200/50 podawanych 2 razy na dobę.

Jeśli lekarz uzna za wskazane, leczenie można rozpocząć od dawki 200 mg + 50 mg. Zaleca się początkowo 1 tabletkę preparatu Sinemet CR 200/50 podawaną 2 do 3 razy na dobę. Nie należy przekraczać dawki początkowej 600 mg lewodopy na dobę, należy ją podzielić na części podawane w odstępach nie mniejszych niż 6 godzin.

Indywidualne dobieranie dawki

Po początkowym zastosowaniu preparatu Sinemet CR 200/50 można zwiększyć lub zmniejszyć dawkę dobową i przerwy między poszczególnymi dawkami, w zależności od wyniku leczenia. U większości chorych dobre wyniki można osiągnąć stosując od 2 do 8 tabletek preparatu Sinemet CR 200/50 na dobę w dawkach podzielonych, podawanych co 4-12 godzin w czasie czuwania. Stosowano także większe dawki (do 12 tabletek) i krótsze przerwy w podawaniu (poniżej 4 godzin), lecz nie są one z reguły zalecane.

Jeżeli dawki preparatu Sinemet CR 200/50 podawane są z przerwami krótszymi niż 4 godziny lub dawki podzielone nie są równe, zaleca się zastosowanie mniejszej dawki wieczorem. U niektórych pacjentów działanie porannej dawki preparatu może rozpocząć się o godzinę później niż po podaniu preparatu Sinemet tabletki.

Dawkowanie preparatu należy zmieniać nie częściej niż co 3 dni.

Leczenie podtrzymujące

Ponieważ choroba Parkinsona jest chorobą postępującą, zalecana jest co pewien czas ocena kliniczna skuteczności leczenia. Może być konieczne zmodyfikowanie sposobu dawkowania preparatu Sinemet CR 200/50.

Jednoczesne stosowanie z innymi lekami przeciw parkinsonizmowi

Sinemet CR 200/50 można stosować jednocześnie z lekami antycholinergicznymi, agonistami dopaminy oraz amantadyną. Jeśli zastosuje się dodatkowy preparat, może być konieczna zmiana dawki preparatu Sinemet CR 200/50.

Odstawianie preparatu

Jeśli konieczne jest odstawienie lub zmniejszenie dawki preparatu Sinemet CR 200/50, należy starannie obserwować chorych, zwłaszcza jeżeli przyjmują leki przeciwpsychotyczne (patrz punkt 4.4).

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności preparatu Sinemet CR 200/50 w leczeniu dzieci. Stosowanie go u pacjentów w wieku poniżej 18 lat nie jest wskazane.

Sinemet CR 200/50 można podawać pacjentom przyjmującym dotychczas lewodopę w monoterapii, należy jednak odstawić lewodopę co najmniej 8 godzin przed rozpoczęciem stosowania preparatu Sinemet CR 200/50. W przypadku gdy stosowano poprzednio lewodopę w postaci o przedłużonym działaniu, należy zachować przerwę co najmniej 12 godzin.

Ponieważ karbidopa umożliwia przeniknięcie do mózgu większej ilości lewodopy i w konsekwencji powstanie większej ilości dopaminy, u pacjentów leczonych poprzednio wyłącznie lewodopą mogą wystąpić dyskinezy. Należy wówczas zmniejszyć dawkę preparatu Sinemet CR 200/50.

Sinemet CR 200/50 nie jest zalecany do leczenia polekowych zaburzeń układu pozapiramidowego ani pląsawicy Huntingtona.

Ze względu na inne właściwości farmakokinetyczne preparatu Sinemet CR 200/50 w porównaniu z konwencjonalnym preparatem zawierającym lewodopę i karbidopę (np. Sinemet tabletki), wpływ na dyskinezy występujące w godzinach rannych może być wolniejszy, niż podczas stosowania preparatu Sinemet tabletki. Częstość występowania dyskinez u pacjentów z bardziej nasilonymi zaburzeniami motoryki jest nieco większa podczas leczenia preparatem Sinemet CR 200/50 niż w przypadku stosowania konwencjonalnego preparatu Sinemet tabletki (odpowiednio 16,5% i 12,2%).

Sinemet CR 200/50 należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi chorobami układu krążenia lub płuc, astmą oskrzelową, chorobami nerek, wątroby lub układu wydzielania wewnętrznego, a także u pacjentów z chorobą wrzodową lub drgawkami w wywiadzie.

Należy zachować ostrożność w przypadku podawania preparatu Sinemet CR 200/50 pacjentom po przebytym zawale serca, u których występują zaburzenia rytmu pochodzenia przedsionkowego, zatokowego lub komorowego. U tych chorych należy szczególnie starannie monitorować czynność serca w początkowym okresie dostosowywania dawki.

Podczas stosowania lewodopy obserwowano senność oraz epizody nagłego zaśnięcia. W bardzo rzadkich przypadkach opisywano nagłe zaśnięcie w czasie wykonywania zwykłych czynności życia codziennego, w niektórych przypadkach bez objawów ostrzegawczych. Należy poinformować pacjenta o możliwych działaniach niepożądanych tego typu i zalecić zachowanie ostrożności w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn w okresie leczenia lewodopą. Pacjenci, u których występowała senność i (lub) nagłe zaśnięcie, powinni zaniechać prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ponadto można rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie terapii.

Podobnie jak lewodopa, Sinemet CR 200/50 może wywoływać ruchy mimowolne oraz zaburzenia psychiczne. Jeżeli u pacjentów leczonych lewodopą lub lewodopą oraz inhibitorem dekarboksylazy występują obecnie lub występowały w przeszłości nasilone ruchy mimowolne lub zaburzenia psychiczne, należy zachować szczególną ostrożność w okresie wprowadzania preparatu

Sinemet CR 200/50. Uważa się, że powodem występowania tych zaburzeń jest zwiększenie stężenia dopaminy w mózgu, które następuje po podaniu lewodopy. Zastosowanie preparatu

Sinemet CR 200/50 może wywołać nawrót ruchów mimowolnych. Należy wówczas zmniejszyć dawkę preparatu Sinemet CR 200/50. Należy zwrócić szczególną uwagę, czy u pacjentów nie pojawia się depresja z myślami samobójczymi. W związku z tym konieczne jest zachowanie ostrożności podczas leczenia pacjentów z psychozami występującymi obecnie lub w wywiadzie.

Po nagłym odstawieniu preparatów stosowanych w leczeniu parkinsonizmu może wystąpić zespół objawów, podobnych jak w przypadku złośliwego zespołu neuroleptycznego, w tym: sztywność mięśni, podwyższona temperatura ciała, zaburzenia psychiczne oraz zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej w surowicy. Konieczna jest staranna obserwacja pacjentów, u których nagle zmniejszono dawki lub odstawiono preparat zawierający lewodopę i karbidopę, szczególnie jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie preparaty przeciwpsychotyczne.

Możliwe jest, z zachowaniem ostrożności, leczenie preparatem Sinemet CR 200/50 pacjentów z jaskrą z szerokim kątem, pod warunkiem, że ciśnienie wewnątrzgałkowe jest dobrze kontrolowane, a jego zmiany uważnie monitorowane w czasie leczenia.

W czasie leczenia należy okresowo badać czynność wątroby, układu krwiotwórczego, układu krążenia i nerek.

W przypadku konieczności wykonania znieczulenia ogólnego Sinemet CR 200/50 można podawać tak długo, jak długo pacjent może przyjmować leki doustne. Jeżeli nastąpi okresowe przerwanie leczenia, można powrócić do zwykłego dawkowania preparatu, gdy tylko chory będzie mógł przyjmować leki doustne.

Czerniak: W badaniach epidemiologicznych wykazano, że ryzyko rozwoju czerniaka jest większe (od 2 do około 6 razy) u pacjentów z chorobą Parkinsona niż w populacji ogólnej. Nie jest jasne, czy obserwowane zwiększenie ryzyka było związane z chorobą Parkinsona, czy z obecnością innych czynników, takich jak przyjmowanie leków stosowanych w chorobie Parkinsona.

Ze względu na wyżej wymienione powody zaleca się pacjentom i lekarzom częste i regularne wykonywanie badań w celu wykrycia czerniaka podczas stosowania leku SINEMET CR 200/50 w jakichkolwiek wskazaniach. Najlepiej, gdyby okresowe badania skóry były wykonywane przez odpowiednio wykwalifikowanych specjalistów (np. dermatologów).

Należy regularnie monitorować pacjentów pod kątem rozwoju zaburzeń kontroli impulsów. Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów, że u osób leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi produktami dopaminergicznymi zawierającymi lewodopę, w tym produktem Sinemet CR 200/50 mogą wystąpić behawioralne objawy zaburzeń kontroli impulsów, w tym: uzależnienie od hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanie oraz kompulsyjne lub napadowe objadanie się. W takich przypadkach zaleca się przeanalizowanie stosowanego leczenia.

Sinemet CR 200/50 można podawać pacjentom przyjmującym dotychczas lewodopę w monoterapii, należy jednak odstawić lewodopę co najmniej 8 godzin przed rozpoczęciem stosowania preparatu Sinemet CR 200/50. W przypadku gdy stosowano poprzednio lewodopę w postaci o przedłużonym działaniu, należy zachować przerwę co najmniej 12 godzin.

Ponieważ karbidopa umożliwia przeniknięcie do mózgu większej ilości lewodopy i w konsekwencji powstanie większej ilości dopaminy, u pacjentów leczonych poprzednio wyłącznie lewodopą mogą wystąpić dyskinezy. Należy wówczas zmniejszyć dawkę preparatu Sinemet CR 200/50.

Sinemet CR 200/50 nie jest zalecany do leczenia polekowych zaburzeń układu pozapiramidowego ani pląsawicy Huntingtona.

Ze względu na inne właściwości farmakokinetyczne preparatu Sinemet CR 200/50 w porównaniu z konwencjonalnym preparatem zawierającym lewodopę i karbidopę (np. Sinemet tabletki), wpływ na dyskinezy występujące w godzinach rannych może być wolniejszy, niż podczas stosowania preparatu Sinemet tabletki. Częstość występowania dyskinez u pacjentów z bardziej nasilonymi zaburzeniami motoryki jest nieco większa podczas leczenia preparatem Sinemet CR 200/50 niż w przypadku stosowania konwencjonalnego preparatu Sinemet tabletki (odpowiednio 16,5% i 12,2%).

Sinemet CR 200/50 należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi chorobami układu krążenia lub płuc, astmą oskrzelową, chorobami nerek, wątroby lub układu wydzielania wewnętrznego, a także u pacjentów z chorobą wrzodową lub drgawkami w wywiadzie.

Należy zachować ostrożność w przypadku podawania preparatu Sinemet CR 200/50 pacjentom po przebytym zawale serca, u których występują zaburzenia rytmu pochodzenia przedsionkowego, zatokowego lub komorowego. U tych chorych należy szczególnie starannie monitorować czynność serca w początkowym okresie dostosowywania dawki.

Podczas stosowania lewodopy obserwowano senność oraz epizody nagłego zaśnięcia. W bardzo rzadkich przypadkach opisywano nagłe zaśnięcie w czasie wykonywania zwykłych czynności życia codziennego, w niektórych przypadkach bez objawów ostrzegawczych. Należy poinformować pacjenta o możliwych działaniach niepożądanych tego typu i zalecić zachowanie ostrożności w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn w okresie leczenia lewodopą. Pacjenci, u których występowała senność i (lub) nagłe zaśnięcie, powinni zaniechać prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ponadto można rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie terapii.

Podobnie jak lewodopa, Sinemet CR 200/50 może wywoływać ruchy mimowolne oraz zaburzenia psychiczne. Jeżeli u pacjentów leczonych lewodopą lub lewodopą oraz inhibitorem dekarboksylazy występują obecnie lub występowały w przeszłości nasilone ruchy mimowolne lub zaburzenia psychiczne, należy zachować szczególną ostrożność w okresie wprowadzania preparatu

Sinemet CR 200/50. Uważa się, że powodem występowania tych zaburzeń jest zwiększenie stężenia dopaminy w mózgu, które następuje po podaniu lewodopy. Zastosowanie preparatu

Sinemet CR 200/50 może wywołać nawrót ruchów mimowolnych. Należy wówczas zmniejszyć dawkę preparatu Sinemet CR 200/50. Należy zwrócić szczególną uwagę, czy u pacjentów nie pojawia się depresja z myślami samobójczymi. W związku z tym konieczne jest zachowanie ostrożności podczas leczenia pacjentów z psychozami występującymi obecnie lub w wywiadzie.

Po nagłym odstawieniu preparatów stosowanych w leczeniu parkinsonizmu może wystąpić zespół objawów, podobnych jak w przypadku złośliwego zespołu neuroleptycznego, w tym: sztywność mięśni, podwyższona temperatura ciała, zaburzenia psychiczne oraz zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej w surowicy. Konieczna jest staranna obserwacja pacjentów, u których nagle zmniejszono dawki lub odstawiono preparat zawierający lewodopę i karbidopę, szczególnie jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie preparaty przeciwpsychotyczne.

Możliwe jest, z zachowaniem ostrożności, leczenie preparatem Sinemet CR 200/50 pacjentów z jaskrą z szerokim kątem, pod warunkiem, że ciśnienie wewnątrzgałkowe jest dobrze kontrolowane, a jego zmiany uważnie monitorowane w czasie leczenia.

W czasie leczenia należy okresowo badać czynność wątroby, układu krwiotwórczego, układu krążenia i nerek.

W przypadku konieczności wykonania znieczulenia ogólnego Sinemet CR 200/50 można podawać tak długo, jak długo pacjent może przyjmować leki doustne. Jeżeli nastąpi okresowe przerwanie leczenia, można powrócić do zwykłego dawkowania preparatu, gdy tylko chory będzie mógł przyjmować leki doustne.

Czerniak: W badaniach epidemiologicznych wykazano, że ryzyko rozwoju czerniaka jest większe (od 2 do około 6 razy) u pacjentów z chorobą Parkinsona niż w populacji ogólnej. Nie jest jasne, czy obserwowane zwiększenie ryzyka było związane z chorobą Parkinsona, czy z obecnością innych czynników, takich jak przyjmowanie leków stosowanych w chorobie Parkinsona.

Ze względu na wyżej wymienione powody zaleca się pacjentom i lekarzom częste i regularne wykonywanie badań w celu wykrycia czerniaka podczas stosowania leku SINEMET CR 200/50 w jakichkolwiek wskazaniach. Najlepiej, gdyby okresowe badania skóry były wykonywane przez odpowiednio wykwalifikowanych specjalistów (np. dermatologów).

Należy regularnie monitorować pacjentów pod kątem rozwoju zaburzeń kontroli impulsów. Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów, że u osób leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi produktami dopaminergicznymi zawierającymi lewodopę, w tym produktem Sinemet CR 200/50 mogą wystąpić behawioralne objawy zaburzeń kontroli impulsów, w tym: uzależnienie od hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanie oraz kompulsyjne lub napadowe objadanie się. W takich przypadkach zaleca się przeanalizowanie stosowanego leczenia.