Rigevidon tabletki powlekane | 30mcg+150mcg | 21 tabl.

Każda tabletka zawiera 30 mikrogramów etynyloestradiolu (Ethinylestradiolum) i 150 mikrogramów lewonorgestrelu (Levonorgestrelum) . 

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Jedna tabletka zawiera 33 mg laktozy jednowodnej i 22,46 mg sacharozy.

Złożonych środków antykoncepcyjnych nie wolno stosować w razie występowania któregokolwiek z wymienionych poniżej stanów. Jeżeli którykolwiek z podanych stanów wystąpi po raz pierwszy w czasie stosowania złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego, należy natychmiast przerwać jego stosowanie:

- Zakrzepica żył występująca obecnie lub w wywiadzie (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna),

- Zakrzepica tętnic występująca obecnie lub w wywiadzie, (szczególnie zawał mięśnia sercowego) lub objawy zwiastunowe zakrzepicy (np. dławica piersiowa i przemijający napad niedokrwienny), 

- Incydenty mózgowo-naczyniowe obecnie lub w wywiadzie,

- Dziedziczna lub nabyta predyspozycja do występowania zakrzepicy żył lub tętnic, taka jak oporność na aktywowane białko C (ang. activated protein C, APC), niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S, hiperhomocysteinemia i obecność przeciwciał antyfosfolipidowych (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy),

- Występowanie istotnego czynnika ryzyka lub wielu czynników ryzyka zakrzepicy tętnic:

- wady zastawek, zakrzepowe zaburzenia rytmu serca,

- cukrzyca powikłana z mikro- lub makroangiopatią,

- ciężkie nadciśnienie 

- Zapalenie trzustki związane z ciężką hipertriglicerydemią, występujące obecnie lub w wywiadzie;

- Ciężka choroba wątroby występująca obecnie lub w wywiadzie, w przypadku nieprawidłowych wartości parametrów czynności wątroby;

- Rozwijający się guz wątroby lub występowanie takiego guza w przeszłości (łagodny lub złośliwy);

- Rozpoznanie bądź podejrzenie wystąpienia złośliwych guzów zależnych od hormonów płciowych (np. guzów narządów płciowych lub piersi);

- Krwawienie z pochwy o nieznanej etiologii;

- Migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie;

- Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

- Stosowanie produktu leczniczego Rigevidon jest przeciwwskazane w połączeniu z zielem dziurawca zwyczajnego ( Hypericum perforatum ).

Produkt leczniczy Rigevidon jest przeciwwskazany do jednoczesnego stosowania z produktami leczniczymi zawierającymi ombitaswir/parytaprewir/rytonawir, dazabuwir, glekaprewir/pibrentaswir lub sofosbuwir/welpataswir/woksylaprewir.

Podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych zaobserwowano następujące działania niepożądane:

Ciężkie działania niepożądane, takie jak incydenty zakrzepowo-zatorowe żył i tętnic, rak szyjki macicy i rak piersi oraz złośliwe guzy wątroby

Egzogenne estrogeny mogą wywoływać lub nasilać objawy dziedzicznego lub nabytego obrzęku naczynioruchowego.

Dawkowanie

Jak stosować produkt leczniczy Rigevidon

Należy przyjmować regularnie po jednej tabletce na dobę, bez pomijania tabletek, o tej samej porze dnia, przez 21 kolejnych dni. Pomiędzy kolejnymi blistrami należy zachować 7 dni przerwy.

Krwawienie z odstawienia zwykle pojawia się po 2-3 dniach od przyjęcia ostatniej tabletki i może się nie zakończyć po rozpoczęciu następnego blistra.

Jak rozpocząć stosowanie produktu leczniczego Rigevidon

U kobiet, które nie stosowały antykoncepcji hormonalnej w ostatnim miesiącu Przyjmowanie tabletek należy rozpocząć w 1. dniu naturalnego cyklu miesiączkowego (tj. w pierwszym dniu krwawienia miesiączkowego). 

Zmiana ze stosowania innego złożonego hormonalnego środka antykoncepcyjnego (złożony doustny środek antykoncepcyjny, system terapeutyczny dopochwowy lub system transdermalny)

Należy przyjąć pierwszą tabletkę produktu leczniczego Rigevidon w następnym dniu po przyjęciu ostatniej tabletki zawierającej substancje czynne poprzedniego środka antykoncepcyjnego lub najpóźniej w następnym dniu po zwykłej przerwie w przyjmowaniu tabletek.

W przypadku stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego lub systemu transdermalnego, pierwszą tabletkę należy przyjąć w dniu usunięcia lub najpóźniej w dniu planowanej aplikacji nowego systemu.

Zmiana z produktu zawierającego wyłącznie progestagen (tabletki zawierające wyłącznie progestagen lub minitabletki, wstrzyknięcia, implant lub system domaciczny uwalniający progestagen (IUS)) Zmiany ze stosowania minitabletek można dokonać w dowolnym dniu cyklu, a stosowanie tabletek produktu leczniczego Rigevidon należy rozpocząć następnego dnia. 

Zmianę ze stosowania implantu lub IUS należy przeprowadzić w dniu ich usunięcia, a w przypadku środków antykoncepcyjnych w postaci wstrzyknięcia – w dniu planowanego kolejnego wstrzyknięcia. W tych wszystkich przypadkach należy doradzić stosowanie dodatkowej metody antykoncepcyjnej w ciągu pierwszych 7 dni leczenia.

Po poronieniu w pierwszym trymestrze ciąży

Kobieta może rozpocząć przyjmowanie produktu leczniczego Rigevidon natychmiast. Nie jest konieczne stosowanie dodatkowej metody antykoncepcyjnej.

Po porodzie lub poronieniu w drugim trymestrze ciąży

Z uwagi na fakt, iż w okresie poporodowym występuje zwiększone ryzyko zaburzeń zakrzepowozatorowych, nie należy rozpoczynać stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych wcześniej niż po upływie 21-28 dni od porodu lub poronienia w drugim trymestrze ciąży. Zaleca się stosowanie dodatkowej, mechanicznej metody antykoncepcyjnej przez pierwszych 7 dni leczenia. Jeśli jednak doszło już do stosunku, przed rozpoczęciem przyjmowania złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży lub odczekać do wystąpienia pierwszego krwawienia miesiączkowego.

W przypadku karmienia piersią.

Pominięcie tabletek

Skuteczność antykoncepcyjna może się zmniejszyć w przypadku pominięcia dawki, szczególnie w przypadku, gdy wydłuża to przerwę pomiędzy ostatnią tabletką z bieżącego opakowania i pierwszą tabletką z następnego opakowania.

Jeżeli pacjentka zauważyła fakt pominięcia dawki w ciągu 12 godzin od zwykłej pory przyjmowania tabletek , należy natychmiast przyjąć pominiętą tabletkę, a następnie kontynuować leczenie tak jak wcześniej, przyjmując następną tabletkę o zwykłej porze.

Jeżelipacjentka zauważyła fakt pominięcia dawki później niż w ciągu 12 godzin od pory zwykłego przyjmowania tabletek skuteczność antykoncepcyjna nie jest zapewniona.

Nie należy przerywać przyjmowania tabletek na dłużej niż 7 dni.

Aby zachować właściwy stopień zahamowania osi podwzgórzowo-przysadkowo-jajnikowej, koniecznych jest 7 dni nieprzerwanego przyjmowania tabletek.

W codziennej praktyce lekarskiej, należy udzielić następujących informacji:

Tydzień 1

Kobieta powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę, tak szybko jak tylko sobie o tym przypomni, nawet jeżeli będzie to oznaczać przyjęcie równocześnie 2 tabletek. Następnie powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze. Równocześnie powinna stosować metodę mechaniczną, np. prezerwatywę, przez następnych 7 dni. Jeżeli w ciągu poprzednich 7 dni doszło do stosunku, należy rozważyć możliwość zajścia w ciążę. Im więcej zapomnianych tabletek i im krótszy odstęp czasu między pominięciem tabletki i zwykłą przerwą w stosowaniu tabletek, tym większe ryzyko zajścia w ciążę.

Tydzień 2

Kobieta powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę, tak szybko jak tylko sobie o tym przypomni, nawet jeżeli będzie to oznaczać przyjęcie równocześnie 2 tabletek. Następnie powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze. Jeżeli w ciągu 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki produkt przyjmowano prawidłowo, nie jest konieczne stosowanie jakichkolwiek dodatkowych metod antykoncepcyjnych. W przeciwnym przypadku lub, gdy kobieta zapomniała o przyjęciu więcej niż 1 tabletki, należy jej doradzić, aby stosowała antykoncepcję mechaniczną (taką jak prezerwatywa) przez 7 dni.

Tydzień 3

Istnieje duże ryzyko niepowodzenia antykoncepcji ze względu na zbliżającą się przerwę w stosowaniu tabletek. Zmniejszeniu skuteczności antykoncepcyjnej można jednak zapobiec przez odpowiednie skorygowanie przyjmowania tabletek. Jeżeli przestrzega się jednej z niżej podanych zasad postępowania nie ma konieczności stosowania dodatkowych metod antykoncepcyjnych, pod warunkiem, że wszystkie tabletki były przyjmowane prawidłowo w ciągu 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki. W przeciwnym przypadku kobiecie należy doradzić, aby zastosowała się do pierwszej z wymienionych zasad i stosowała równocześnie mechaniczną metodę antykoncepcyjną (taką jak prezerwatywa) przez następnych 7 dni.

1. Kobieta powinna przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę, tak szybko jak tylko sobie o tym przypomni, nawet jeżeli będzie to oznaczać przyjęcie równocześnie 2 tabletek. Następnie powinna kontynuować przyjmowanie tabletek o zwykłej porze. Następnego dnia po przyjęciu ostatniej tabletki z blistra kobieta powinna przyjąć pierwszą tabletkę z kolejnego blistra, tj. bez zachowywania przerwy w stosowaniu tabletek pomiędzy kolejnymi blistrami. Krwawienie z odstawienia prawdopodobnie nie wystąpi do czasu zakończenia stosowania tabletek z drugiego blistra, jednak może dojść do plamienia lub krwawienia śródcyklicznego w dniach przyjmowania tabletek.

2. Kobiecie można również doradzić, aby zaprzestała przyjmowania tabletek z aktualnego blistra. W takim przypadku powinna zachować 7-dniową przerwę w stosowaniu tabletek, wliczając do niej dni, w których zapomniała przyjąć tabletki, a następnie kontynuować przyjmowanie tabletek z kolejnego blistra. 

Jeżeli kobieta zapomniała przyjąć tabletki i nie wystąpi u niej krwawienie z odstawienia podczas pierwszej planowej przerwy w ich przyjmowaniu, należy rozważyć możliwość ciąży.

W przypadku wystąpienia zaburzeń żołądka i jelit:

W przypadku wystąpienia ciężkich zaburzeń żołądka i jelit (np. wymioty i biegunka), wchłanianie substancji czynnych może nie być całkowite. Należy wówczas stosować dodatkowe metody antykoncepcji.

W przypadku wystąpienia wymiotów lub ciężkiej biegunki w ciągu 3 do 4 godzin od przyjęcia tabletki, należy najszybciej jak to możliwe przyjąć nową tabletkę. Jeśli jest to możliwe, nową tabletkę należy przyjąć w ciągu 12 godzin od zwykłej pory stosowania tabletek.

Jeśli minęło więcej niż 12 godzin, należy zastosować zalecenia dotyczące pominiętych tabletek. 

Jeżeli kobieta nie chce zmieniać zwykłego schematu stosowania tabletek, powinna przyjąć wymaganą ilość dodatkowych tabletek z następnego opakowania.

Sposób podawania Podanie doustne.

Ostrzeżenia

Jeżeli występuje którykolwiek z poniższych stanów lub czynników ryzyka, przed rozpoczęciem stosowania doustnego środka antykoncepcyjnego należy omówić indywidualnie z każdą kobietą stosunek korzyści do ryzyka. 

Należy zalecić kobiecie, aby w razie nasilenia, zaostrzenia lub wystąpienia po raz pierwszy tych stanów lub czynników ryzyka, zgłosiła się do lekarza prowadzącego, który zdecyduje, czy należy zaprzestać stosowania doustnego środka antykoncepcyjnego.

Produkt leczniczy Rigevidon, tabletki powlekane, a zakrzepica

Stosowanie wszystkich złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych niesie za sobą zwiększone ryzyko wystąpienia incydentu zakrzepowo-zatorowego żył, w porównaniu do niestosowania takich produktów. To zwiększone ryzyko zakrzepowo-zatorowe żył jest większe w pierwszym roku stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. U kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne o małej zawartości estrogenu (zawierających mniej niż 0,050 mg etynyloestradiolu), u których nie występują czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, badania epidemiologiczne wykazały, że częstość występowania incydentów zakrzepowo-zatorowych żył wynosi od około 20 przypadków na 100 000 kobietolat (dla kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel) oraz 40 przypadków na 100 000 kobietolat (dla kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zawierające dezogestrel lub gestoden). U kobiet nie stosujących takich produktów leczniczych, ryzyko to wynosi 5-10 przypadków na 100 000 kobietolat oraz 60 przypadków na 100 000 ciąż. Incydenty zakrzepowo-zatorowe w 1-2% przypadków kończą się zgonem.

Niektóre badania epidemiologiczne wiązały również stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych ze zwiększonym ryzykiem tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (zawał mięśnia sercowego, przejściowy udar niedokrwienny).

Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepicy w innych naczyniach krwionośnych, np. w naczyniach wątroby, krezki, nerek lub żyłach oraz tętnicach siatkówki, u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne. Nie ustalono jednoznacznie, czy przypadki te mają związek ze stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Objawy incydentów zakrzepowo-zatorowych żył lub tętnic lub udaru mogą być następujące:

- nietypowy ból i (lub) obrzęk nóg;

- nagły, silny ból w klatce piersiowej, niezależnie od tego, czy promieniuje do lewego ramienia;

- nagła duszność;

- nietypowy, ciężki i długotrwały ból głowy;

- nagła częściowa lub całkowita utrata wzroku;

- podwójne widzenie;

- niewyraźna mowa lub afazja;

- zawroty głowy;

- utrata przytomności z ogniskowymi drgawkami lub bez nich;

- znaczne osłabienie lub silne zdrętwienie, które wystąpiło nagle i dotyczy jednej strony ciała; -zaburzenia ruchu;

- ostry ból brzucha.

U kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, ryzyko powikłań zakrzepowozatorowych żył zwiększa się wraz z:

- wiekiem;

- dodatnim wywiadem rodzinnym dotyczącym występowania incydentów zakrzepowozatorowych żył (u brata, siostry lub u rodzica w stosunkowo młodym wieku). W przypadku podejrzewania wrodzonej predyspozycji do tego typu zaburzeń, należy rozważyć konieczność specjalistycznej opinii przed zastosowaniem doustnego środka antykoncepcyjnego;

- długotrwałym unieruchomieniem, rozległą operacją, zabiegiem chirurgicznym kończyn dolnych lub poważnym urazem. W takich sytuacjach zaleca się przerwanie stosowania tabletek antykoncepcyjnych (w przypadku planowanego zabiegu chirurgicznego – co najmniej cztery tygodnie przed zabiegiem) i ponowne zastosowanie po upływie dwóch tygodni od uzyskania przez kobietę całkowitej sprawności ruchowej. W przypadku, gdy nie odstawiono na czas stosowania doustnej antykoncepcji, należy wdrożyć leczenie przeciwzakrzepowe.

- otyłością (indeks masy ciała powyżej 30 kg/m²);

- nie ustalono jednoznacznie potencjalnego wpływu żylaków i zaburzeń zakrzepowo-zatorowych w obrębie żył powierzchownych w powstawaniu lub rozwoju zakrzepicy żył.

U kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, ryzyko powikłań zakrzepowozatorowych tętnic lub udaru zwiększa się wraz z:

- wiekiem;

- paleniem papierosów (kobietom w wieku powyżej 35 lat należy zdecydowanie zalecić zaprzestanie palenia, jeżeli zdecydują się na stosowanie doustnego środka antykoncepcyjnego);

- występowaniem dyslipoproteinemii;

- występowaniem nadciśnienia tętniczego; -w przypadku migreny;

- otyłością (indeks masy ciała powyżej 30 kg/m²);

- dodatnim wywiadem rodzinnym dotyczącym występowania incydentów zakrzepowozatorowych tętnic (u brata, siostry lub u rodzica w stosunkowo młodym wieku). W przypadku podejrzewania wrodzonej predyspozycji do tego typu zaburzeń, należy rozważyć konieczność specjalistycznej opinii przed zastosowaniem doustnego środka antykoncepcyjnego;

- występowaniem wad zastawek serca; 

- występowaniem migotania przedsionków.

Obecność poważnego czynnika ryzyka lub kilku czynników ryzyka rozwoju chorób żył lub tętnic może również stanowić przeciwwskazanie. Można również rozważyć możliwość leczenia przeciwzakrzepowego. W przypadku wystąpienia objawów sugerujących zakrzepicę, kobietom stosującym antykoncepcję doustną należy zalecić skontaktowanie się z lekarzem. W przypadku potwierdzenia zakrzepicy, należy odstawić antykoncepcję doustną. Z uwagi na możliwe działanie teratogenne leczenia przeciwzakrzepowego przy pomocy pochodnych kumaryny, należy zalecić inną metodę antykoncepcji.

Należy uwzględnić zwiększone ryzyko zakrzepowo-zatorowe podczas okresu poporodowego.

Inne stany kliniczne, które mogą być związane z incydentami naczyniowymi to: cukrzyca, toczeń rumieniowaty rozsiany, zespół hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe zapalne choroby jelit (choroba

Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego) oraz niedokrwistość sierpowatokrwinkowa. 

Zwiększona częstość lub nasilenie migreny podczas stosowania antykoncepcji doustnej (możliwy zwiastun udaru) mogą uzasadniać natychmiastowe odstawienie leczenia.

Produkt leczniczy Rigevidon, tabletki powlekane, a guzy

Niektóre badania epidemiologiczne wskazują na możliwość związku pomiędzy stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, a ryzykiem rozwoju raka szyjki macicy u kobiet stosujących długotrwale złożone doustne środki antykoncepcyjne (> 5 lat). Jednakże nadal dokładnie nie wyjaśniono, w jakim stopniu może to się wiązać z innymi czynnikami ryzyka, takimi jak określone zachowania seksualne oraz zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV).

W metaanalizie 54 badań epidemiologicznych wykazano, że u kobiet długotrwale przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne nieznacznie zwiększa się względne ryzyko (ang. Relative Risk, RR = 1,24) zachorowania na raka piersi . To zwiększone ryzyko stopniowo zanika w ciągu 10 lat od zaprzestania stosowania złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego. 

Ponieważ rak piersi występuje rzadko u kobiet w wieku poniżej 40 lat, zwiększenie liczby rozpoznanych przypadków tej choroby u kobiet stosujących obecnie lub w przeszłości złożone doustne środki antykoncepcyjne jest niewielkie wobec ryzyka raka piersi w czasie całego życia.

W badaniach tych brak jest dowodów na istnienie związku przyczynowo-skutkowego. Obserwowane zwiększenie ryzyka może wynikać z wcześniejszego rozpoznania raka piersi u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, z działania biologicznego tych produktów leczniczych lub z obu tych czynników. Wydaje się, że przypadki raka piersi zdiagnozowane u kobiet, które kiedykolwiek stosowały złożone doustne środki antykoncepcyjne, są mniej zaawansowane niż u kobiet, które nigdy nie stosowały tych środków.

W rzadkich przypadkach donoszono o występowaniu łagodnych (np. gruczolak wątroby, ogniskowy rozrost guzkowy) lub jeszcze rzadziej złośliwych guzów wątroby u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne. 

W pojedynczych przypadkach guzy te prowadziły do zagrażających życiu krwotoków do jamy brzusznej. W przypadku wystąpienia silnego bólu w górnej części brzucha, powiększenia wątroby lub objawów krwotoku do jamy brzusznej u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, w diagnostyce różnicowej należy wziąć pod uwagę możliwość rozpoznania guza wątroby.

Inne stany

Depresja

Obniżony nastrój i depresja to dobrze znane działania niepożądane stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Depresja może mieć ciężki przebieg i jest dobrze znanym czynnikiem ryzyka zachowań samobójczych i samobójstw. Jeśli u pacjentki wystąpią zmiany nastroju lub objawy depresji, również krótko po rozpoczęciu leczenia, zaleca się, aby skonsultowała się z lekarzem.

Hipertriglicerydemia

Kobiety z hipertriglicerydemią lub z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku hipertriglicerydemii, mogą być narażone na zwiększone ryzyko zapalenia trzustki podczas przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Nadciśnienie tętnicze

U kilku kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zaobserwowano umiarkowane zwiększenie wartości ciśnienia tętniczego, które jednak rzadko miało znaczenie kliniczne. Natychmiastowe odstawienie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych jest uzasadnione jedynie w rzadkich przypadkach. 

Utrzymywanie się wysokich wartości ciśnienia tętniczego lub niekontrolowane nadciśnienie tętnicze za pomocą leków przeciwnadciśnieniowych u kobiet z nadciśnieniem tętniczym stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne powinno prowadzić do odstawienia tych środków.

Stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych można wznowić po uzyskaniu prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego przy pomocy leków przeciwnadciśnieniowych.

Choroby wątroby

Wystąpienie ostrych lub przewlekłych zaburzeń czynności wątroby może wymagać odstawienia złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego do momentu powrotu jej funkcji do wartości prawidłowych. 

Obrzęk naczynioruchowy

Egzogenne estrogeny mogą wywoływać lub nasilać objawy dziedzicznego lub nabytego obrzęku naczynioruchowego.

Nietolerancja glukozy i (lub) cukrzyca

Złożone doustne środki antykoncepcyjne mogą wpływać na obwodową insulinooporność. Nie jest jednak konieczne dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych u kobiet z cukrzycą stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne o małej dawce (zawierające mniej niż 0,05 mg etinyloestradiolu). Należy jednakże uważnie monitorować kobiety z cukrzycą, szczególnie podczas rozpoczęcia stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Inne 

W przypadku powtórnego wystąpienia żółtaczki cholestatycznej i (lub) świądu związanego z zastojem żółci, które po raz pierwszy były obserwowane w okresie ciąży lub w okresie poprzedniego stosowania steroidowych hormonów płciowych, należy przerwać stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. 

Odnotowano, że następujące stany mogą wystąpić lub nasilić się zarówno w ciąży, jak i podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, chociaż nie istnieją jednoznaczne dowody na ich związek ze stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych: żółtaczka i (lub) świąd związany z zastojem żółci, kamica żółciowa, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka ciężarnych, utrata słuchu w wyniku otosklerozy.

Podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych odnotowano pogorszenie przebiegu depresji, padaczki, choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Może wystąpić ostuda, szczególnie u kobiet z ostudą ciężarnych w wywiadzie. Kobiety z tendencją do występowania ostudy powinny unikać ekspozycji na światło słoneczne lub promieniowanie ultrafioletowe podczas przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Szczególną uwagę należy poświecić pacjentkom z hiperprolaktynemią.

Badanie lekarskie i (lub) konsultacja

Przed rozpoczęciem przyjmowania lub ponownym rozpoczęciem stosowania produktu leczniczego Rigevidon, należy zebrać dokładny wywiad lekarski (w tym rodzinny) oraz upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży. Należy przeprowadzić pomiar ciśnienia tętniczego krwi oraz badanie lekarskie uwzględniając przeciwwskazania i ostrzeżenia. 

Należy poinformować kobietę, by zapoznała się uważnie z ostrzeżeniami i dokładnie przestrzegała zaleceń. Częstość wykonywania badań i ich rodzaj należy ustalić indywidualnie dla każdej kobiety w oparciu o obowiązujące schematy postępowania.

Pacjentkę należy ostrzec, że złożone doustne środki antykoncepcyjne nie chronią przed zakażeniem wirusem HIV (AIDS) ani przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. 

Badania laboratoryjne

Stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, takich jak: badania czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy i nerek, badanie białek osocza (nośnikowych), takich jak globulina wiążąca kortykosteroidy (CBG) oraz frakcja lipidowa i lipoproteinowa, parametry metabolizmu węglowodanów, parametry krzepliwości i fibrynolizy. Zmiany pozostają na ogół w zakresie wartości prawidłowych.

Zmniejszenie skuteczności

Skuteczność złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych może być zmniejszona w przypadku pominięcia tabletek, zaburzeń żołądka i jelit, bądź też podczas równoczesnego stosowania innych produktów leczniczych.

Zaburzenia cyklu

W przypadku doustnych środków antykoncepcyjnych możliwe jest wystąpienie nieregularnego krwawienia (plamienie lub krwawienie śródcykliczne), szczególnie w pierwszych miesiącach stosowania. Nieregularne krwawienie można uznać za istotne jeżeli utrzymuje się dłużej niż około 3 cykle.

W razie utrzymywania się lub wystąpienia nieregularnych krwawień po uprzednio regularnych cyklach, należy rozważyć istnienie ewentualnych niehormonalnych przyczyn tych zaburzeń, przy czym zaleca się wykonanie odpowiednich badań diagnostycznych w celu wykluczenia choroby nowotworowej lub ciąży. Może to wymagać łyżeczkowania jamy macicy. 

U niektórych kobiet krwawienie z odstawienia podczas przerwy w stosowaniu tabletek może nie wystąpić. Jeżeli doustny środek antykoncepcyjny był przyjmowany zgodnie z zaleceniami istnieje niewielkie prawdopodobieństwo ciąży. Jednak, jeżeli kobieta nie przestrzegała tych zaleceń w okresie przed pierwszym brakiem krwawienia z odstawienia lub jeżeli nie wystąpiły dwa kolejne krwawienia, przed kontynuowaniem stosowania doustnego środka antykoncepcyjnego należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.

Zwiększenie aktywności AlAT

Podczas badań klinicznych u pacjentów leczonych z powodu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) produktami leczniczymi zawierającymi ombitaswir/parytaprewir/rytonawir i dazabuwir z rybawiryną lub bez, zwiększenie aktywności aminotransferaz (AlAT) do wartości ponad pięciokrotnie większych niż górna granica normy występowało znacząco częściej u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające etynyloestradiol, takie jak złożone hormonalne produkty antykoncepcyjne.

Zaobserwowano również zwiększenie aktywności AlAT podczas stosowania leków przeciwwirusowych stosowanych w leczeniu HCV zawierających glekaprewir/pibrentaswir i sofosbuwir/welpataswir/woksylaprewir.

Substancje pomocnicze 

Produkt leczniczy zawiera laktozę.

Pacjentki z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy, lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny stosować tego produktu leczniczego. 

Produkt leczniczy zawiera sacharozę. 

Pacjentki z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinny przyjmować tego produktu leczniczego. Produkt leczniczy zawiera sód

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, to znaczy ten lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Ostrzeżenia

Jeżeli występuje którykolwiek z poniższych stanów lub czynników ryzyka, przed rozpoczęciem stosowania doustnego środka antykoncepcyjnego należy omówić indywidualnie z każdą kobietą stosunek korzyści do ryzyka. 

Należy zalecić kobiecie, aby w razie nasilenia, zaostrzenia lub wystąpienia po raz pierwszy tych stanów lub czynników ryzyka, zgłosiła się do lekarza prowadzącego, który zdecyduje, czy należy zaprzestać stosowania doustnego środka antykoncepcyjnego.

Produkt leczniczy Rigevidon, tabletki powlekane, a zakrzepica

Stosowanie wszystkich złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych niesie za sobą zwiększone ryzyko wystąpienia incydentu zakrzepowo-zatorowego żył, w porównaniu do niestosowania takich produktów. To zwiększone ryzyko zakrzepowo-zatorowe żył jest większe w pierwszym roku stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. U kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne o małej zawartości estrogenu (zawierających mniej niż 0,050 mg etynyloestradiolu), u których nie występują czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, badania epidemiologiczne wykazały, że częstość występowania incydentów zakrzepowo-zatorowych żył wynosi od około 20 przypadków na 100 000 kobietolat (dla kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel) oraz 40 przypadków na 100 000 kobietolat (dla kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zawierające dezogestrel lub gestoden). U kobiet nie stosujących takich produktów leczniczych, ryzyko to wynosi 5-10 przypadków na 100 000 kobietolat oraz 60 przypadków na 100 000 ciąż. Incydenty zakrzepowo-zatorowe w 1-2% przypadków kończą się zgonem.

Niektóre badania epidemiologiczne wiązały również stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych ze zwiększonym ryzykiem tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (zawał mięśnia sercowego, przejściowy udar niedokrwienny).

Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepicy w innych naczyniach krwionośnych, np. w naczyniach wątroby, krezki, nerek lub żyłach oraz tętnicach siatkówki, u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne. Nie ustalono jednoznacznie, czy przypadki te mają związek ze stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Objawy incydentów zakrzepowo-zatorowych żył lub tętnic lub udaru mogą być następujące:

- nietypowy ból i (lub) obrzęk nóg;

- nagły, silny ból w klatce piersiowej, niezależnie od tego, czy promieniuje do lewego ramienia;

- nagła duszność;

- nietypowy, ciężki i długotrwały ból głowy;

- nagła częściowa lub całkowita utrata wzroku;

- podwójne widzenie;

- niewyraźna mowa lub afazja;

- zawroty głowy;

- utrata przytomności z ogniskowymi drgawkami lub bez nich;

- znaczne osłabienie lub silne zdrętwienie, które wystąpiło nagle i dotyczy jednej strony ciała; -zaburzenia ruchu;

- ostry ból brzucha.

U kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, ryzyko powikłań zakrzepowozatorowych żył zwiększa się wraz z:

- wiekiem;

- dodatnim wywiadem rodzinnym dotyczącym występowania incydentów zakrzepowozatorowych żył (u brata, siostry lub u rodzica w stosunkowo młodym wieku). W przypadku podejrzewania wrodzonej predyspozycji do tego typu zaburzeń, należy rozważyć konieczność specjalistycznej opinii przed zastosowaniem doustnego środka antykoncepcyjnego;

- długotrwałym unieruchomieniem, rozległą operacją, zabiegiem chirurgicznym kończyn dolnych lub poważnym urazem. W takich sytuacjach zaleca się przerwanie stosowania tabletek antykoncepcyjnych (w przypadku planowanego zabiegu chirurgicznego – co najmniej cztery tygodnie przed zabiegiem) i ponowne zastosowanie po upływie dwóch tygodni od uzyskania przez kobietę całkowitej sprawności ruchowej. W przypadku, gdy nie odstawiono na czas stosowania doustnej antykoncepcji, należy wdrożyć leczenie przeciwzakrzepowe.

- otyłością (indeks masy ciała powyżej 30 kg/m²);

- nie ustalono jednoznacznie potencjalnego wpływu żylaków i zaburzeń zakrzepowo-zatorowych w obrębie żył powierzchownych w powstawaniu lub rozwoju zakrzepicy żył.

U kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, ryzyko powikłań zakrzepowozatorowych tętnic lub udaru zwiększa się wraz z:

- wiekiem;

- paleniem papierosów (kobietom w wieku powyżej 35 lat należy zdecydowanie zalecić zaprzestanie palenia, jeżeli zdecydują się na stosowanie doustnego środka antykoncepcyjnego);

- występowaniem dyslipoproteinemii;

- występowaniem nadciśnienia tętniczego; -w przypadku migreny;

- otyłością (indeks masy ciała powyżej 30 kg/m²);

- dodatnim wywiadem rodzinnym dotyczącym występowania incydentów zakrzepowozatorowych tętnic (u brata, siostry lub u rodzica w stosunkowo młodym wieku). W przypadku podejrzewania wrodzonej predyspozycji do tego typu zaburzeń, należy rozważyć konieczność specjalistycznej opinii przed zastosowaniem doustnego środka antykoncepcyjnego;

- występowaniem wad zastawek serca; 

- występowaniem migotania przedsionków.

Obecność poważnego czynnika ryzyka lub kilku czynników ryzyka rozwoju chorób żył lub tętnic może również stanowić przeciwwskazanie. Można również rozważyć możliwość leczenia przeciwzakrzepowego. W przypadku wystąpienia objawów sugerujących zakrzepicę, kobietom stosującym antykoncepcję doustną należy zalecić skontaktowanie się z lekarzem. W przypadku potwierdzenia zakrzepicy, należy odstawić antykoncepcję doustną. Z uwagi na możliwe działanie teratogenne leczenia przeciwzakrzepowego przy pomocy pochodnych kumaryny, należy zalecić inną metodę antykoncepcji.

Należy uwzględnić zwiększone ryzyko zakrzepowo-zatorowe podczas okresu poporodowego.

Inne stany kliniczne, które mogą być związane z incydentami naczyniowymi to: cukrzyca, toczeń rumieniowaty rozsiany, zespół hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe zapalne choroby jelit (choroba

Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego) oraz niedokrwistość sierpowatokrwinkowa. 

Zwiększona częstość lub nasilenie migreny podczas stosowania antykoncepcji doustnej (możliwy zwiastun udaru) mogą uzasadniać natychmiastowe odstawienie leczenia.

Produkt leczniczy Rigevidon, tabletki powlekane, a guzy

Niektóre badania epidemiologiczne wskazują na możliwość związku pomiędzy stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, a ryzykiem rozwoju raka szyjki macicy u kobiet stosujących długotrwale złożone doustne środki antykoncepcyjne (> 5 lat). Jednakże nadal dokładnie nie wyjaśniono, w jakim stopniu może to się wiązać z innymi czynnikami ryzyka, takimi jak określone zachowania seksualne oraz zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV).

W metaanalizie 54 badań epidemiologicznych wykazano, że u kobiet długotrwale przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne nieznacznie zwiększa się względne ryzyko (ang. Relative Risk, RR = 1,24) zachorowania na raka piersi . To zwiększone ryzyko stopniowo zanika w ciągu 10 lat od zaprzestania stosowania złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego. 

Ponieważ rak piersi występuje rzadko u kobiet w wieku poniżej 40 lat, zwiększenie liczby rozpoznanych przypadków tej choroby u kobiet stosujących obecnie lub w przeszłości złożone doustne środki antykoncepcyjne jest niewielkie wobec ryzyka raka piersi w czasie całego życia.

W badaniach tych brak jest dowodów na istnienie związku przyczynowo-skutkowego. Obserwowane zwiększenie ryzyka może wynikać z wcześniejszego rozpoznania raka piersi u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, z działania biologicznego tych produktów leczniczych lub z obu tych czynników. Wydaje się, że przypadki raka piersi zdiagnozowane u kobiet, które kiedykolwiek stosowały złożone doustne środki antykoncepcyjne, są mniej zaawansowane niż u kobiet, które nigdy nie stosowały tych środków.

W rzadkich przypadkach donoszono o występowaniu łagodnych (np. gruczolak wątroby, ogniskowy rozrost guzkowy) lub jeszcze rzadziej złośliwych guzów wątroby u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne. 

W pojedynczych przypadkach guzy te prowadziły do zagrażających życiu krwotoków do jamy brzusznej. W przypadku wystąpienia silnego bólu w górnej części brzucha, powiększenia wątroby lub objawów krwotoku do jamy brzusznej u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne, w diagnostyce różnicowej należy wziąć pod uwagę możliwość rozpoznania guza wątroby.

Inne stany

Depresja

Obniżony nastrój i depresja to dobrze znane działania niepożądane stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Depresja może mieć ciężki przebieg i jest dobrze znanym czynnikiem ryzyka zachowań samobójczych i samobójstw. Jeśli u pacjentki wystąpią zmiany nastroju lub objawy depresji, również krótko po rozpoczęciu leczenia, zaleca się, aby skonsultowała się z lekarzem.

Hipertriglicerydemia

Kobiety z hipertriglicerydemią lub z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku hipertriglicerydemii, mogą być narażone na zwiększone ryzyko zapalenia trzustki podczas przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Nadciśnienie tętnicze

U kilku kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zaobserwowano umiarkowane zwiększenie wartości ciśnienia tętniczego, które jednak rzadko miało znaczenie kliniczne. Natychmiastowe odstawienie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych jest uzasadnione jedynie w rzadkich przypadkach. 

Utrzymywanie się wysokich wartości ciśnienia tętniczego lub niekontrolowane nadciśnienie tętnicze za pomocą leków przeciwnadciśnieniowych u kobiet z nadciśnieniem tętniczym stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne powinno prowadzić do odstawienia tych środków.

Stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych można wznowić po uzyskaniu prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego przy pomocy leków przeciwnadciśnieniowych.

Choroby wątroby

Wystąpienie ostrych lub przewlekłych zaburzeń czynności wątroby może wymagać odstawienia złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego do momentu powrotu jej funkcji do wartości prawidłowych. 

Obrzęk naczynioruchowy

Egzogenne estrogeny mogą wywoływać lub nasilać objawy dziedzicznego lub nabytego obrzęku naczynioruchowego.

Nietolerancja glukozy i (lub) cukrzyca

Złożone doustne środki antykoncepcyjne mogą wpływać na obwodową insulinooporność. Nie jest jednak konieczne dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych u kobiet z cukrzycą stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne o małej dawce (zawierające mniej niż 0,05 mg etinyloestradiolu). Należy jednakże uważnie monitorować kobiety z cukrzycą, szczególnie podczas rozpoczęcia stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Inne 

W przypadku powtórnego wystąpienia żółtaczki cholestatycznej i (lub) świądu związanego z zastojem żółci, które po raz pierwszy były obserwowane w okresie ciąży lub w okresie poprzedniego stosowania steroidowych hormonów płciowych, należy przerwać stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. 

Odnotowano, że następujące stany mogą wystąpić lub nasilić się zarówno w ciąży, jak i podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, chociaż nie istnieją jednoznaczne dowody na ich związek ze stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych: żółtaczka i (lub) świąd związany z zastojem żółci, kamica żółciowa, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka ciężarnych, utrata słuchu w wyniku otosklerozy.

Podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych odnotowano pogorszenie przebiegu depresji, padaczki, choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Może wystąpić ostuda, szczególnie u kobiet z ostudą ciężarnych w wywiadzie. Kobiety z tendencją do występowania ostudy powinny unikać ekspozycji na światło słoneczne lub promieniowanie ultrafioletowe podczas przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Szczególną uwagę należy poświecić pacjentkom z hiperprolaktynemią.

Badanie lekarskie i (lub) konsultacja

Przed rozpoczęciem przyjmowania lub ponownym rozpoczęciem stosowania produktu leczniczego Rigevidon, należy zebrać dokładny wywiad lekarski (w tym rodzinny) oraz upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży. Należy przeprowadzić pomiar ciśnienia tętniczego krwi oraz badanie lekarskie uwzględniając przeciwwskazania i ostrzeżenia. 

Należy poinformować kobietę, by zapoznała się uważnie z ostrzeżeniami i dokładnie przestrzegała zaleceń. Częstość wykonywania badań i ich rodzaj należy ustalić indywidualnie dla każdej kobiety w oparciu o obowiązujące schematy postępowania.

Pacjentkę należy ostrzec, że złożone doustne środki antykoncepcyjne nie chronią przed zakażeniem wirusem HIV (AIDS) ani przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. 

Badania laboratoryjne

Stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, takich jak: badania czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy i nerek, badanie białek osocza (nośnikowych), takich jak globulina wiążąca kortykosteroidy (CBG) oraz frakcja lipidowa i lipoproteinowa, parametry metabolizmu węglowodanów, parametry krzepliwości i fibrynolizy. Zmiany pozostają na ogół w zakresie wartości prawidłowych.

Zmniejszenie skuteczności

Skuteczność złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych może być zmniejszona w przypadku pominięcia tabletek, zaburzeń żołądka i jelit, bądź też podczas równoczesnego stosowania innych produktów leczniczych.

Zaburzenia cyklu

W przypadku doustnych środków antykoncepcyjnych możliwe jest wystąpienie nieregularnego krwawienia (plamienie lub krwawienie śródcykliczne), szczególnie w pierwszych miesiącach stosowania. Nieregularne krwawienie można uznać za istotne jeżeli utrzymuje się dłużej niż około 3 cykle.

W razie utrzymywania się lub wystąpienia nieregularnych krwawień po uprzednio regularnych cyklach, należy rozważyć istnienie ewentualnych niehormonalnych przyczyn tych zaburzeń, przy czym zaleca się wykonanie odpowiednich badań diagnostycznych w celu wykluczenia choroby nowotworowej lub ciąży. Może to wymagać łyżeczkowania jamy macicy. 

U niektórych kobiet krwawienie z odstawienia podczas przerwy w stosowaniu tabletek może nie wystąpić. Jeżeli doustny środek antykoncepcyjny był przyjmowany zgodnie z zaleceniami istnieje niewielkie prawdopodobieństwo ciąży. Jednak, jeżeli kobieta nie przestrzegała tych zaleceń w okresie przed pierwszym brakiem krwawienia z odstawienia lub jeżeli nie wystąpiły dwa kolejne krwawienia, przed kontynuowaniem stosowania doustnego środka antykoncepcyjnego należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.

Zwiększenie aktywności AlAT

Podczas badań klinicznych u pacjentów leczonych z powodu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) produktami leczniczymi zawierającymi ombitaswir/parytaprewir/rytonawir i dazabuwir z rybawiryną lub bez, zwiększenie aktywności aminotransferaz (AlAT) do wartości ponad pięciokrotnie większych niż górna granica normy występowało znacząco częściej u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające etynyloestradiol, takie jak złożone hormonalne produkty antykoncepcyjne.

Zaobserwowano również zwiększenie aktywności AlAT podczas stosowania leków przeciwwirusowych stosowanych w leczeniu HCV zawierających glekaprewir/pibrentaswir i sofosbuwir/welpataswir/woksylaprewir.

Substancje pomocnicze 

Produkt leczniczy zawiera laktozę.

Pacjentki z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy, lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny stosować tego produktu leczniczego. 

Produkt leczniczy zawiera sacharozę. 

Pacjentki z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinny przyjmować tego produktu leczniczego. Produkt leczniczy zawiera sód

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, to znaczy ten lek uznaje się za „wolny od sodu”.