LUMINALUM HASCO

Luminalum interakcje ulotka tabletki 100 mg 10 tabl.

Luminalum

tabletki | 100 mg | 10 tabl.
od 0,00 zł do 8,90 zł
Wybierz odpłatność
8,90zł
Trudno dostępny w aptekach

Ulotka


Kiedy stosujemy Luminalum?

Leczenie uogólnionych napadów padaczkowych toniczno-klonicznych i napadów częściowych prostych.


Jaki jest skład Luminalum?

Jedna tabletka zawiera substancję czynną:

Fenobarbital (Phenobarbitalum) 100 mg Substancja pomocnicza: laktoza 35 mg/1 tabletkę.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania Luminalum?

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

• Porfiria,

• Ciąża i okres karmienia,

• Alkoholizm,

• Niewydolność oddechowa,

• Ostre zatrucie środkami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, • Ciężka niewydolność wątroby i śpiączka wątrobowa.


Luminalum – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Zaburzenia układu nerwowego - często:

Senność, pobudzenie, dezorientacja, hiperkineza, depresja, ataksja, koszmary nocne, nerwowość, omamy, bezsenność, niepokój, bóle i zawroty głowy, nieprawidłowości w myśleniu;

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia – rzadko:

Hipowentylacja, bezdech, rozedma śródmiąższowa;

Zaburzenia serca – rzadko:

Bradykardia;

Zaburzenia naczyniowe – rzadko:

Niedociśnienie, omdlenie;

Zaburzenia żołądka i jelit – rzadko:

Nudności, wymioty, zaparcia;

Zaburzenia układu immunologicznego – rzadko:

Reakcje alergiczne, gorączka;

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych – rzadko:

Uszkodzenie wątroby, osoby w podeszłym wieku – zmniejszona wydolność wątroby jest wskazaniem do zmniejszenia dawki;

Zaburzenia krwi i układu chłonnego – rzadko:

Niedokrwistość megaloblastyczna, agranulocytoza, trombocytopenia;

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej – rzadko:

Osteopenia, krzywica;

Zgłaszano raporty o zmniejszonej gęstości mineralnej kości , osteopenii i osteoporozie oraz złamaniach kości u pacjentów poddawanych długookresowej terapii Luminalum. Mechanizm zaburzający metabolizm kości przez Luminalum nie został zidentyfikowany.

Zaburzenia psychiczne – rzadko:

Objawy odstawienie - zaburzenia snu, drżenie,zaburzenie widzenia, nudności, wymioty, niepokój, koszmary nocne, osłabienie, niedociśnienie ortostatyczne, zawroty głowy, drgawki, omamy.

Osoby w podeszłym wieku – pobudzenie, depresja, stan splątania;

Zaburzenia nerek i dróg moczowych – rzadko:

Osoby w podeszłym wieku – zmniejszona wydolność nerek jest wskazaniem do zmniejszenia dawki;

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej – bardzo rzadko:

Były zgłaszane ostre skórne działania niepożądane (SCARs): zespół Stevens-Johnsona (SJS) i toksyczna nekroliza naskórka (TEN) (patrz p. 4.4) oraz złuszczające zapalenie skóry. Jeśli występują reakcje skórne, należy odstawić barbituran

Produkt może powodować powstanie uzależnienia psychicznego i fizycznego, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu dużych dawek. Objawy nagłego odstawienia produktu mogą być ciężkie, a nawet mogą spowodować zgon.


Luminalum - dawkowanie

Dzieci. Preparat Luminalum nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci.

Dorośli. Doustnie 60 mg do 250 mg na dobę, w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych.


Luminalum – jakie środki ostrożności należy zachować?

Fenobarbital może wywołać:

-uzależnienie psychiczne i fizyczne, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu dużych dawek. Nagłe odstawienie preparatu może wtedy powodować objawy odstawienne

-reakcje skórne

• grożne dla życia reakcje skórne jak zespół Stevens-Johnsona (SJS) i toksyczna nekroliza naskórka (TEN) były zgłaszane w związku ze stosowaniem Luminalum

• Pacjenci powinni zostać poinformowani o objawach podmiotowych i przedmiotowych związanych z reakcjami skórnymi. Najwyższe ryzyko pojawienia się SJS lub TEN istnieje w czasie pierwszych tygodni leczenia.

• Jeśli się pojawiły objawy podmiotowe i przedmiotowe SJS lub TEN (np. postępująca wysypka występująca często z pęcherzami lub nadżerkami śluzówki), leczenie produktem Luminalum powinno zostać przerwane.

• Najlepsze rezultaty w zarządzaniu ryzykiem wystapienia SJS lub TEN związane są z wczesną diagnozą i natychmiastowym przerwaniem stosowania każdego podejrzanego leku. Wczesne wycofanie leku jest związane z lepszym rokowaniem.

• Jeśli u pacjenta rozwinęła się jedna z chorób – SJS lub TEN w związku ze stosowaniem Luminalum, Luminalum nie może być nigdy ponownie stosowany u tego pacjenta.

Pacjenci z niewydolnością nerek:

u pacjentów z niewydolnością nerek należy unikać długotrwałego leczenia fenobarbitalem. W przypadku kuracji krótkotrwałej dawki leku powinny być znacznie zmniejszone.

Pacjenci z niewydolnością wątroby:

należy bardzo ostrożnie stosować produkt u pacjentów z niewydolnością wątroby. Dawka początkowa powinna być zredukowana. Pacjenci w podeszłym wieku:

należy bardzo ostrożnie stosować preparat u pacjentów w podeszłym wieku. Mogą być oni bardziej wrażliwi na działanie leku z powodu zmian metabolizmu wątrobowego spowodowanych wiekiem. Należy zatem rozważyć redukcję dawki leku.

Preparat należy stosować ostrożnie również u pacjentów z astmą i w przypadku istnienia innych chorób, przebiegających z dusznością lub zwężeniem dróg oddechowych, ponadto u pacjentów, u których stwierdza się depresję z tendencjami samobójczymi, nadużywanie leków, zaburzenia krążenia mózgowego, ciężką niedokrwistość, hiperkinezę, nadczynność tarczycy, ostry lub przewlekły ból (ze względu na możliwość maskowania istotnych diagnostycznie objawów), cukrzycę, niedoczynność nadnerczy.

Ostrożnie stosować u pacjentów osłabionych, ponieważ w przypadku leczenia fenobarbitalem mogą wystąpić: pobudzenie, depresja i stany splątania.

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.


Przyjmowanie Luminalum w czasie ciąży

Fenobarbital może wywołać:

-uzależnienie psychiczne i fizyczne, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu dużych dawek. Nagłe odstawienie preparatu może wtedy powodować objawy odstawienne

-reakcje skórne

• grożne dla życia reakcje skórne jak zespół Stevens-Johnsona (SJS) i toksyczna nekroliza naskórka (TEN) były zgłaszane w związku ze stosowaniem Luminalum

• Pacjenci powinni zostać poinformowani o objawach podmiotowych i przedmiotowych związanych z reakcjami skórnymi. Najwyższe ryzyko pojawienia się SJS lub TEN istnieje w czasie pierwszych tygodni leczenia.

• Jeśli się pojawiły objawy podmiotowe i przedmiotowe SJS lub TEN (np. postępująca wysypka występująca często z pęcherzami lub nadżerkami śluzówki), leczenie produktem Luminalum powinno zostać przerwane.

• Najlepsze rezultaty w zarządzaniu ryzykiem wystapienia SJS lub TEN związane są z wczesną diagnozą i natychmiastowym przerwaniem stosowania każdego podejrzanego leku. Wczesne wycofanie leku jest związane z lepszym rokowaniem.

• Jeśli u pacjenta rozwinęła się jedna z chorób – SJS lub TEN w związku ze stosowaniem Luminalum, Luminalum nie może być nigdy ponownie stosowany u tego pacjenta.

Pacjenci z niewydolnością nerek:

u pacjentów z niewydolnością nerek należy unikać długotrwałego leczenia fenobarbitalem. W przypadku kuracji krótkotrwałej dawki leku powinny być znacznie zmniejszone.

Pacjenci z niewydolnością wątroby:

należy bardzo ostrożnie stosować produkt u pacjentów z niewydolnością wątroby. Dawka początkowa powinna być zredukowana. Pacjenci w podeszłym wieku:

należy bardzo ostrożnie stosować preparat u pacjentów w podeszłym wieku. Mogą być oni bardziej wrażliwi na działanie leku z powodu zmian metabolizmu wątrobowego spowodowanych wiekiem. Należy zatem rozważyć redukcję dawki leku.

Preparat należy stosować ostrożnie również u pacjentów z astmą i w przypadku istnienia innych chorób, przebiegających z dusznością lub zwężeniem dróg oddechowych, ponadto u pacjentów, u których stwierdza się depresję z tendencjami samobójczymi, nadużywanie leków, zaburzenia krążenia mózgowego, ciężką niedokrwistość, hiperkinezę, nadczynność tarczycy, ostry lub przewlekły ból (ze względu na możliwość maskowania istotnych diagnostycznie objawów), cukrzycę, niedoczynność nadnerczy.

Ostrożnie stosować u pacjentów osłabionych, ponieważ w przypadku leczenia fenobarbitalem mogą wystąpić: pobudzenie, depresja i stany splątania.

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.


Luminalum - interakcje

Podczas stosowania preparatu mogą wystąpić interakcje z różnymi lekami:

• leki przeciwzakrzepowe – fenobarbital pobudza wątrobowe enzymy mikrosomalne, co powoduje zwiększony metabolizm; fenobarbital zmniejsza stężenie dikumarolu w osoczu krwi, osłabiając działanie przeciwzakrzepowe. Może być konieczne określenie czasu protrombinowego i dostosowanie dawki leków przeciwzakrzepowych. Może wystąpić krwawienie po odstawieniu produktu.

• kortykosteroidy – fenobarbital może zwiększać metabolizm kortykosteroidów, prawdopodobnie w wyniku pobudzenia wątrobowych enzymów mikrosomalnych; zmniejsza skuteczność działania kortykosteroidów;

• gryzeofulwina – fenobarbital zmniejsza wchłanianie doustnie podanej gryzeofulwiny, zmniejszając w ten sposób jej stężenie we krwi. Pomimo, że wpływ mniejszego stężenia gryzeofulwiny we krwi na jej działanie terapeutyczne nie został ustalony, należy unikać jednoczesnego stosowania tych substancji;

• doksycyklina – fenobarbital zmniejsza okres półtrwania doksycykliny;

• fenytoina, kwas walproinowy, sól sodowa kwasu walproinowego – wpływ fenobarbitalu na metabolizm fenytoiny może być różny, dlatego w czasie jednoczesnego stosowania obu leków należy częściej oznaczać ich stężenie we krwi; kwas walproinowy i jego sól sodowa zmniejszają metabolizm fenobarbitalu;

• alkohol i leki hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego np. z grupy benzodiazepin – ich jednoczesne stosowanie z fenobarbitalem może spowodować dodatkowe działanie hamujące na ośrodkowy układ nerwowy, zwiększają one lub przedłużają działanie hamujące fenobarbitalu na ośrodkowy układ nerwowy;

• inhibitory monoaminooksydazy – przedłużają działanie hamujące fenobarbitalu na OUN, prawdopodobnie ze względu na hamowanie jego metabolizmu;

• doustne leki antykoncepcyjne zawierające estrogen – może być zmniejszona ich skuteczność ze względu na przyspieszony metabolizm estrogenu, zaleca się stosowanie niehormonalnych metod kontroli urodzeń;

• chloramfenikol, kortykotropina, cyklosporyna, dakarbazyna, metronidazol, chinidyna oraz glikozydy naparstnicy – może być wymagane dostosowanie dawki z powodu indukcji mikrosomalnych enzymów wątrobowych, zwiększających metabolizm tych leków;

• leki znieczulające stosowane po długotrwałym użyciu barbituranów- halotan, enfluran lub metoksyfluran – może być zwiększany metabolizm tych anestetyków, co prowadzi do zwiększonego ryzyka działania toksycznego na wątrobę;

• leki przeciwdrgawkowe - hydantoina – możliwość wystąpienia różnych nieprzewidzianych skutków związanych z metabolizmem tych leków – zalecane jest ścisłe monitorowanie ich stężenia we krwi;

• leki przeciwdrgawkowe – pochodne kwasu bursztynowego lub karbamazepina – fenobarbital może zwiększać ich metabolizm, co prowadzi do zmniejszenia stężenia tych leków w surowicy krwi – zaleca się ścisłe monitorowanie stężenia tych leków w surowicy krwi;

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – z powodu zwiększonego metabolizmu, spowodowanego indukcją mikrosomalnych enzymów wątrobowych, może wystąpić zmniejszone działanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych;

• blokery kanału wapniowego – zaleca się ostrożność w określaniu dawki tych środków, ponieważ skojarzenie tych leków z barbituranami może skutkować nadmiernym obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi;

• inhibitory anhydrazy węglanowej – zaleca się monitorowanie pacjentów w celu rozpoznania wczesnych objawów osteopenii i odstawienia tych leków, ponieważ barbiturany w skojarzeniu z inhibitorami zwiększają ryzyko wystąpienia osteopenii;

• cyklofosfamid – fenobarbital może indukować metabolizm cyklofosfamidu, co zwiększa powstawanie alkilujących metabolitów cyklofosfamidu;

• dizopiramid – fenobarbital może zmniejszyć stężenie tego leku w surowicy krwi do poziomu nieefektywnego, dlatego niezbędne jest monitorowanie stężenia tego leku w surowicy krwi;

• fenoprofen – fenobarbital może zmniejszyć okres półtrwania w fazie eliminacji tego leku prawdopodobnie z powodu zwiększonego metabolizmu. Zalecane jest dostosowanie dawki fenoprofenu;

• guanetydyna lub guanadrel – jednoczesne stosowanie z fenobarbitalem może powodować niedociśnienie ortostatyczne;

• haloperydol – może zmniejszyć się znacznie stężenie leku w surowicy krwi, może być konieczne dostosowanie dawki;

• ketamina – stosowanie ketaminy w dużych dawkach lub szybkie jej podanie zwiększa ryzyko wystąpienia niedociśnienia i (lub) depresji oddechowej;

• leki powodujące hipotermię – może zwiększyć się ryzyko wystąpienia hipotermii w przypadku jednoczesnego stosowania dużych dawek barbituranów lub ostrego przedawkowania;

• leukoworyna – duże dawki mogą przeciwdziałać przeciwdrgawkowym właściwościom fenobarbitalu;

• lewotyroksyna – fenobarbital może zwiększać rozkład leku w wątrobie, co prowadzi do konieczności zwiększenia dawki;

• loksapina, fenotiazyny, tioksanteny, maprotylina – leki te mogą obniżać próg drgawkowy;

• meksyletyna – fenobarbital powoduje zmniejszenie stężenia tego leku w surowicy krwi, należy monitorować stężenie meksyletyny w celu zapewnienia skuteczności działania;

• fenylbutazon – może zmniejszać działanie barbituranów, zwiększając ich metabolizm na drodze indukcji wątrobowych enzymów mikrosomalnych. Barbiturany mogą także zwiększać metabolizm fenylbutazonu i zmniejszać jego okres półtrwania;

• prymidon – jest metabolizowany do fenobarbitalu, może zmieniać przeciwpadaczkowe działanie barbituranów i zwiększać działanie uspokajające. Może być niezbędne zmniejszenie dawki prymidonu;

• ryfampicyna – może być niezbędna zmiana dawkowania;

• witamina D – fenobarbital może zmniejszać jej działanie ze względu na jej przyspieszony metabolizm. Długotrwałe leczenie fenobarbitalem może wymagać uzupełniania niedoboru witaminy D;

• ksantyny, np. aminofilina, kofeina, teofilina – barbiturany, a w szczególności fenobarbital, mogą zwiększać metabolizm ksantyn. Ksantyny mogą antagonizować nasenne działanie barbituranów.


Czy Luminalum wpływa na prowadzenie pojazdów ?

Podczas leczenia produktem nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.


Luminalum - przedawkowanie

Dawka 1 g podana doustnie dorosłemu pacjentowi powoduje ciężkie zatrucia. Dawka 2-10 g może doprowadzić do śmierci.

Ostre przedawkowanie objawia się hamowaniem ośrodkowego układu nerwowego i układu oddechowego, co prowadzi do arefleksji, zwężenia źrenic, skąpomoczu, tachykardii, niedociśnienia, obniżenia temperatury ciała i śpiączki. Może się również pojawić zespół wstrząsowy (bezdech, zapaść naczyniowa, zatrzymanie oddechu i śmierć).

Postępowanie po przedawkowaniu może wymagać podjęcia następujących działań:

• podtrzymanie oddychania włącznie z oddychaniem wspomaganym i podawaniem tlenu, jeśli jest to wskazane;

• kontrola parametrów wydolności układu krążenia i oddechowego;

• jeśli pacjent jest przytomny i nie stracił odruchu gardłowego można wywołać wymioty stosując preparat z korzenia wymiotnicy; należy jednocześnie zapobiec dostaniu się wymiocin do płuc; po ustaniu wymiotów można podać pacjentowi 30 gramów węgla aktywowanego w szklance wody;

• jeśli wywołanie wymiotów jest przeciwwskazane, można wykonać płukanie żołądka po wcześniejszym zabezpieczeniu dróg oddechowych rurką dotchawiczą;

• standardowe leczenie wstrząsu, jeśli konieczne;

• jeśli czynność nerek jest prawidłowa, wymuszona diureza może wspomóc eliminację fenobarbitalu; alkalizacja moczu zwiększa wydalanie nerkowe fenobarbitalu;

• hemodializa, chociaż nie rekomendowana jako działanie rutynowe, może być pomocna w niektórych przypadkach zatruć;

• pacjent powinien być przewracany z boku na bok co 30 minut;

• należy zapewnić odpowiednią opiekę pielęgniarską, aby zapobiec zapaleniu płuc, odleżynom, zachłyśnięciu i innym komplikacjom u pacjentów ze zmiennymi stanami świadomości;

• wskazane jest monitorowanie czynności życiowych i gospodarki wodno-elektrolitowej.

Substancja czynna:
Phenobarbitalum
Dawka:
100 mg
Postać:
tabletki
Działanie:
Wewnętrzne
Temp. przechowywania:
od 2.0° C do 25.0° C
Podmiot odpowiedzialny:
PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK S.A.
Grupy:
Leki psycholeptyczne
Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
Lek, Gotowy, Lek w Polsce
Dostępność:
Apteki otwarte, Apteki szpitalne
Podawanie:
Doustnie
Ostrzeżenia:
Upośledzający, Psychotrop (P), Silnie działający (B)
Wydawanie:
Na receptę Rp
Rejestracja:
Decyzja o dopuszczeniu (leki)
Opakowanie handlowe:
10 tabl.
Charakterystyka produktu leczniczego w formacie PDF :
Pobierz

CHPL - Charakterystyka produktu leczniczego Luminalum

Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.

Zamienniki leku

Zamiast tego leku można wybrać 1 zamiennik.   Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 1,89 zł.

Luminalum Unia interakcje ulotka tabletki 100 mg
tabletki | 100 mg | 10 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach

Podobne produkty z tą samą substancją czynną

Luminalum Unia interakcje ulotka tabletki 100 mg
tabletki | 100 mg | 10 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach
Luminalum interakcje ulotka czopki doodbytnicze 15 mg
czopki doodbytnicze | 15 mg | 10 czop.
lek na receptę
Trudno dostępny w aptekach

Interakcje Luminalum z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.

Interakcje Luminalum z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja istotna

Dotyczy leków
Luminalum

Alkohol

Alkohol nasila hamujące działanie fenobarbitalu na ośrodkowy układ nerwowy. Mogą wystąpić zaburzenia psychomotoryczne, nadmierna sedacja, a nawet zgon. Przewlekłe stosowanie fenobarbitalu z etanolem prowadzi do powstania tolerancji. W czasie trwania terapii należy rozważyć niebezpieczeństwo związane z jednoczesnym stosowaniem leku i alkoholu.

Najczęściej zadawane pytania dotyczące Luminalum tabletki | 100 mg | 10 tabl.

Ile kosztuje Luminalum?

Cena Luminalum w aptekach waha się od 0,00 do 8,90 zł zł i może się różnić w zależności od odpłatności lub uprawnień dodatkowych (np.: Dziecko, Senior).

Czy Luminalum jest refundowany?

Luminalum jest refundowany. Warunki refundacji mogą zależeć od wskazań medycznych zawartych w decyzji refundacyjnej, wieku pacjenta, uprawnień pacjenta, niepełnosprawności pacjenta lub decyzji lekarza.

Czy Luminalum jest na receptę?

Luminalum jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.

Czy Luminalum ma zamiennik bez recepty?

Dla Luminalum nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.

Czy Luminalum ma odpowiednik bez recepty?

Dla Luminalum nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.

Czy leki zawierające Phenobarbitalum są dostępne bez recepty?

Leki zawierające Phenobarbitalum są dostępne bez recepty, które na podstawie danych z serwisu KtoMaLek.pl są widoczne jako niedostępne w aptekach. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.

Najnowsze pytania pacjentów dotyczące Luminalum


Wybierz interesujące Cię informacje: