Losargamma HCT interakcje ulotka tabletki powlekane 100mg+25mg 28 tabl.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Losargamma HCT tabletki powlekane | 100mg+25mg | 28 tabl.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Losartanum kalicum, Hydrochlorothiazidum
Podmiot odpowiedzialny: WOERWAG PHARMA GMBH & KO.KG


  • Kiedy stosujemy lek Losargamma HCT?
  • Jaki jest skład leku Losargamma HCT?
  • Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Losargamma HCT?
  • Losargamma HCT – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
  • Losargamma HCT - dawkowanie leku
  • Losargamma HCT – jakie środki ostrożności należy zachować?
  • Przyjmowanie leku Losargamma HCT w czasie ciąży
  • Zamienniki leku
  • Czy Losargamma HCT wchodzi w interakcje z innymi lekami?
  • Czy Losargamma HCT wchodzi w interakcje z alkoholem?
  •  - gdzie kupić Losargamma HCT?

Opis produktu Losargamma HCT

Kiedy stosujemy lek Losargamma HCT?

Produkt leczniczy Losargamma HCT wskazany jest w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest odpowiednio kontrolowane losartanem lub hydrochlorotiazydem.


Jaki jest skład leku Losargamma HCT?

Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg losartanu potasowego, co odpowiada 91,52 mg losartanu oraz 25 mg hydrochlorotiazydu.

Substancje pomocnicze:

Każda tabletka powlekana zawiera 50,00 mg laktozy jednowodnej. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Losargamma HCT?

? Nadwrażliwość na losartan, pochodne sulfonamidów (jak hydrochlorotiazyd) lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.

? Hipokaliemia i hiperkaliemia odporne na leczenie.

? Ciężka niewydolność wątroby; cholestaza i niedrożność dróg żółciowych

? Oporna hiponatremia.

? Objawowa hiperurykemia/skaza moczanowa

? Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6)

? Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min)

? Bezmocz


Losargamma HCT – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Objawy niepożądane podzielono według następujących kategorii:

bardzo często > = 1/10; często > = 1/100 do < 1/10;

niezbyt często > = 1/1000 do < 1/100;

rzadko > = 1/10000 do < 1/1000;

bardzo rzadko < 10000;

częstość nieznana (do chwili obecnej nie mogła zostać ustalona)

W badaniach klinicznych soli losartanu potasowego i hydrochlorotiazydu, nie zaobserwowano szczególnych reakcji na taką kombinację. Działania niepożądane ograniczają się do tych, które obserwowano dla soli losartanu potasowego i (lub) hydrochlorotiazydu.

W kontrolowanych badaniach klinicznych dotyczących nadciśnienia pierwotnego, jedynym działaniem niepożądanym były zawroty głowy, odnoszące się do substancji czynnej z częstością występowania większą niż 1% lub więcej u pacjentów leczonych losartanem i hydrochlorotiazydem.

Oprócz tych działań niepożądanych, zaobserwowano inne działania niepożądane po wprowadzeniu produktu na rynek:

Badania diagnostyczne

Rzadko: Hiperkaliemia, wzrost ALT.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko: Zapalenie wątroby

Dodatkowe działania niepożądane, które obserwowano dla pojedynczych składników produktu leczniczego mogą być również działaniami niepożądanymi dla losartanu potasowego/hydrochlorotiazydu:

Losartan

Badania diagnostyczne

Często: Hiperkaliemia, łagodna redukcja hematokrytu i hemoglobiny Niezbyt często: Łagodny wzrost stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy Bardzo rzadko: Wzrost poziomu enzymów wątrobowych i bilirubiny

Zaburzenia serca:

Niezbyt często: Niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne, sternalgia, dusznica bolesna, blok przedsionkowo-komorowy stopnia II, zdarzenia mózgowo-naczyniowe, zawał mięśnia sercowego, kołatanie serca, arytmia (migotanie przedsionków, bradykardia zatokowa, tachykardia, częstoskurcz komorowy, migotanie komór)

Zaburzenia krwi i układu limfatycznego

Niezbyt często: Niedokrwistość, plamica Henocha-Schonleina, wybroczyny, hemoliza

Zaburzenia układu nerwowego Często: Ból głowy, zawroty głowy

Niezbyt często: Nerwowość, parestezje, neuropatia obwodowa, drżenie, migrena, omdlenia Zaburzenia oka

Niezbyt często: Zaburzenia widzenia, uczucia palenia/ pieczenia oczu, zapalenie spojówek, zmniejszenie ostrości widzenia

Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często: zawroty głowy, dzwonienie w uszach Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia

Często: Kaszel, zakażenia górnych dróg oddechowych, zatkanie nosa, zapalenie zatok, zaburzenia zatok Niezbyt często: Uczucie dyskomfortu w gardle, zapalenie gardła, zapalenie krtani, duszność, zapalenie oskrzeli, krwawienia z nosa, nieżyt nosa, trudności w oddychaniu

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Często: Ból brzucha, nudności, biegunka, niestrawność

Niezbyt często: Zaparcia, ból zębów, suchość w ustach, wzdęcia, nieżyt żołądka, wymioty Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często: oddawanie moczu w nocy, częste oddawanie moczu, zakażenia dróg moczowych Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często: Łysienie, zapalenie skóry, sucha skóra, rumień, zaczerwienienie, nadwrażliwość na światło, świąd, wysypka, pokrzywka, potliwość.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Często: Skurcze mięśni, ból pleców, ból kończyn dolnych, mięśnioból

Niezbyt często: Ból ramion, puchnięcie stawów, ból kolana, bóle mięśniowo-szkieletowe, ból ramion, sztywność, ból stawów, zapalenie stawów, ból biodra, fibromialgia, osłabienie mięśniowe

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Niezbyt często: Anoreksja, dna moczanowa

Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często: zapalenia naczyń

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często: Osłabienie, zmęczenie, ból w klatce piersiowej Niezbyt często: Obrzęk twarzy, gorączka

Zaburzenia układu odpornościowego

Rzadko: Reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Częstość nieznana: Zaburzenia czynności wątroby

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Niezbyt często: Obniżenie libido, impotencja

Zaburzenia psychiczne: Często: Bezsenność

Niezbyt często: Lęk, zaburzenia lękowe, zaburzenia lękowe z napadami lęku, stan splątania, depresja, nienormalne sny, zaburzenia snu, senność, zaburzenia pamięci

Hydrochlorotiazyd

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Niezbyt często: Agranulocytoza, niedokrwistość plastyczna, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, plamica, trombocytopenia

Zaburzenia układu nerwowego Często: ból głowy

Zaburzenia oka

Niezbyt często: Przejściowe zaburzenia widzenia, widzenie na żółto Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Niezbyt często: Zespół zaburzeń oddechowych, włączając zapalenie płuc i obrzęk płucny Zaburzenia żołądka i jelit

Niezbyt często: Zapalenie gruczołu ślinowego, skurcze, podrażnienie żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często: Cukromocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często: Nadwrażliwość na światło, pokrzywka, martwica toksyczno-rozpływna naskórka

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często: Skurcze mięśni

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Niezbyt często: Anoreksja, hiperglikemia, hiperurykemia, hipokaliemia, hiponatremia Zaburzenia naczyniowe

Niezbyt często: Martwicze zapalenie naczyń (zapalenie naczyń, zapalenie naczyń skórnych)

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Niezbyt często: Gorączka, zawroty głowy

Zaburzenia układu immunologicznego Rzadkie: Reakcje anafilaktyczne

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

Niezbyt często: żółtaczka (cholestaza wewnątrzwątrobowa), zapalenie trzustki

Zaburzenia psychiczne Niezbyt częste: Bezsenność


Losargamma HCT - dawkowanie leku

Produkt leczniczy Losargamma HCT może być podawany razem z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.

Produkt leczniczy Losargamma HCT należy połykać popijając szklanką wody.

Produkt leczniczy Losargamma HCT może być przyjmowany z posiłkami lub niezależnie od posiłków. Nadciśnienie

Produktu leczniczego Losargamma HCT nie należy stosować jako terapii początkowej, ale dopiero u tych pacjentów, u których nie osiągnięto kontroli ciśnienia krwi przy zastosowaniu samego losartanu bądź samego hydrochlorotiazydu.

Zaleca się dostosowanie dawki poszczególnych składników (losartanu i hydrochlorotiazydu).

U pacjentów, u których nie została osiągnięta odpowiednia kontrola nad ciśnieniem krwi, zaleca się, przejście z monoterapii na leczenie skojarzone.

Zazwyczaj dawka podtrzymująca produktu leczniczego Losargamma HCT to jedna tabletka produktu leczniczego Losargamma HCT 50+12,5 mg (losartan 50 mg+HCTZ 12,5 mg) raz na dobę. U pacjentów, którzy nie odpowiadają na leczenie produktem leczniczy Losargamma HCT 50+12,5 mg dawka może być zwiększona do jednej tabletki produktu leczniczego Losargamma 100+12,5 mg (losartan 100 mg+HCTZ 12,5 mg) lub jednej tabletki produktu leczniczego Losargamma HCT 100/25 mg (losartan 100 mg+HCTZ 25 mg) raz na dobę. Maksymalna dawka wynosi jedną tabletkę produktu leczniczego Losargamma HCT 100/25 mg raz na dobę. Zazwyczaj działanie przeciwnadciśnieniowe osiągane jest w ciągu trzech do czterech tygodni po rozpoczęciu leczenia. Produkt leczniczy Losargamma HCT 100+12,5 mg (losartan 100 mg+HCTZ 12,5 mg) stosuje się dla pacjentów, którzy przyjmując losartan w dawce 100 mg wymagają dodatkowej kontroli ciśnienia krwi.

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek oraz u pacjentów hemodializowanych.

U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30-50 ml/min) nie jest konieczne dostosowanie dawki. Produkt leczniczy Losargamma HCT nie jest zalecany u pacjentów hemodializowanych. Nie należy stosować produktu leczniczego Losargamma HCT u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) (patrz punkt 4.3).

Stosowanie u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej

Objętość krwi i (lub) ubytek sodu powinny być skorygowane przed podaniem produktu leczniczego Losargamma HCT.

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby

Produkt leczniczy Losargamma HCT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby patrz punkt 4.3).

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku zazwyczaj nie jest konieczne dostosowanie dawki.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (< 18 lat)

Nie ma doświadczenia w tej grupie wiekowej i z tego powodu losartan/hydrochlorotiazyd nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży.


Losargamma HCT – jakie środki ostrożności należy zachować?

Losartan

Obrzęk naczynioruchowy

Pacjenci z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka) powinni być pod ścisłą obserwacją (patrz punkt 4.8)

Niedociśnienie i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej

Objawowe niedociśnienie, szczególnie po podaniu pierwszej dawki, może wystąpić u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej i (lub) z niedoborem sodu na skutek intensywnego leczenia moczopędnego, ograniczenia soli w diecie, biegunki lub wymiotów. Takie niedobory należy wyrównać przed podaniem produktu leczniczego Losargamma HCT (patrz punkt 4.2 i 4.3).

Zaburzenia równowagi elektrolitowej

Zaburzenia równowagi elektrolitowej występują często u pacjentów z niewydolnością nerek związaną lub nie z cukrzycą. Dlatego należy dokładnie monitorować stężenie potasu oraz klirens kreatyniny, szczególnie u pacjentów z niewydolnością serca i klirensem kreatyniny między 30, a 50 ml/min.

Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu i substytutów soli zawierających potas razem z losartanem/hydrochlorotiazydem nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia czynności wątroby

W oparciu o dane farmakokinetyczne, które wykazują znaczne zwiększenie stężenia losartanu w osoczu u pacjentów z marskością wątroby, produkt leczniczy Losargamma HCT powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów ze stwierdzonym w wywiadzie łagodnym do umiarkowanego upośledzeniem czynności wątroby. Nie ma doświadczenia terapeutycznego z losartanem u pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby. Z tego powodu produkt leczniczy Losargamma HCT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

W wyniku hamowania układu renina-angitensyna-aldosteron, dochodzi do zmiany w czynności nerek, włączając niewydolność nerek (w szczególności u pacjentów, u których czynność nerek zależy od układu renina-angiotensyna-aldosteron, takich jak pacjenci z ciężką niewydolnością serca lub uprzednio występującymi zaburzeniami czynności nerek).

Tak jak w przypadku innych leków, które wpływają na układ renina-angiotensyna-aldosteron, istnieją doniesienia o zwiększeniu stężenia mocznika we krwi i kreatyniny w surowicy u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub ze zwężeniem tętnicy jedynej nerki; powyższe zmiany w czynności nerek są zwykle odwracalne po zakończeniu leczenia. Losartan należy stosować ostrożnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub ze zwężeniem tętnicy jedynej nerki.

Przeszczep nerki

Nie ma danych dotyczących stosowania u pacjentów po przebytym przeszczepie nerki. Hiperaldosteronizm pierwotny

Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem zazwyczaj nie odpowiadają na leki przeciwnadciśnieniowe działające przez zahamowanie układu renina-angiotensyna. Z tego powodu produkt leczniczy Losargamma HCT nie jest zalecany u tych pacjentów.

Choroba wieńcowa serca i zaburzenia mózgowo-naczyniowe

Tak jak w przypadku wszystkich leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne zmniejszenie ciśnienia krwi u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i zaburzeniami mózgowo-naczyniowymi może spowodować zawała mięśnia sercowego lub udar.

Niewydolność serca

U pacjentów z niewydolnością serca, z lub bez upośledzenia czynności nerek, tak jak w przypadku innych leków działających na układ renina-angiotensyna, występuje ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności nerek (często ostrej).

Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu Tak jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia, należy zachować ostrożność u pacjentów cierpiących na zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej lub na kardiomiopatię przerostową ze zwężeniem drogi odpływu.

Różnice etniczne

Tak jak zaobserwowano to w przypadku inhibitorów konwertazy angiotensyny, losartan i inni antagoniści angiotensyny są zdecydowanie mniej skuteczni w obniżaniu ciśnienia krwi u pacjentów rasy czarnej niż

pacjentów innych ras, prawdopodobnie z powodu większej częstotliwości występowania stanów niskoreninowych u pacjentów rasy czarnej z nadciśnieniem.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać stosowania produktu leczniczego Losargamma HCT w okresie ciąży. Jeśli stosowanie produktu leczniczego Losargamma HCT nie jest uznane za konieczne, u pacjentek planujących ciążę należy zmienić leczenie na inne leczenie przeciwnadciśnieniowe, którego profil uznany jest za bezpieczny w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, należy bezzwłocznie przerwać stosowanie produktu leczniczego Losargamma HCT i jeśli to konieczne, należy zastosować leczenie alternatywne (patrz punkt 4.3 i 4.6.)

Hydrochlorotiazyd

Niedociśnienie oraz zaburzenia równowagi elektrolitowej i płynów

Tak jak w przypadku innego leczenia przeciwnadciśnieniowego , u niektórych pacjentów może wystąpić objawowe niedociśnienie. Należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia objawów związanych z zaburzeniami równowagi płynów i elektrolitów np. hiponatremii, zasadowicy hipochloremicznej, hipomagnezemii lub hipokaliemii, które mogą rozwinąć się w trakcie występujących jednocześnie biegunki lub wymiotów. U takich pacjentów należy regularnie kontrolować poziomy elektrolitów w surowicy. U pacjentów z obrzękiem podczas upałów może wystąpić hiponatremia z rozcieńczenia.

Działanie metaboliczne i endokrynologiczne

Stosowanie tiazydów może upośledzić tolerancję glukozy i dlatego może być konieczna modyfikacja dawkowania leków przeciwcukrzycowych, w tym insuliny (patrz punkt 4.5). Utajona cukrzyca może pojawić się w trakcie leczenia tiazydem.

Tiazydy mogą zmniejszać wydalanie wapnia z moczem, powodując umiarkowany i przejściowy wzrost stężenia wapnia w surowicy. Znacząca hiperkalcemia może pojawić się u pacjentów z utajoną nadczynnością przytarczyc. Leczenie tiazydami należy odstawić przed przeprowadzeniem badania czynności wydzielniczej przytarczyc.

Zwiększenie stężenia cholesterolu i trójglicerydów może być związane ze stosowaniem tiazydowych leków moczopędnych.

U niektórych pacjentów stosowanie tiazydów może spowodować nagłe zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i (lub) napad dny. Ponieważ losartan zmniejsza stężenie kwasu moczowego we krwi, stosowanie losartanu w połączeniu z hydrochlorotiazydem powoduje zmniejszenie hiperurykemii indukowanej przez leki moczopędne.

Upośledzenie czynności wątroby

U pacjentów z upośledzeniem czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby, tiazydy powinny być stosowane z zachowaniem ostrożności ponieważ mogą spowodować cholestazę wewnątrzwątrobową, a łagodne zmiany w równowadze płynów i elektrolitów mogą przyspieszyć śpiączkę wątrobową. Produkt leczniczy Losargamma HCT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby (patrz punkt 4.3 i 5.2).

Inne

U pacjentów zażywających tiazydy mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości zarówno przy dodatnim jak i ujemnym wywiadzie alergicznym oraz z astmą oskrzelową w wywiadzie. Po stosowaniu tiazydów opisywano przypadki ujawnienia lub zaostrzenia układowego tocznia rumieniowatego.

Substancje pomocnicze

Produkt Losargamma HCT zawiera laktozę jednowodną. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub złym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego (patrz punkt 6.1).


Przyjmowanie leku Losargamma HCT w czasie ciąży

Losartan

Obrzęk naczynioruchowy

Pacjenci z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka) powinni być pod ścisłą obserwacją (patrz punkt 4.8)

Niedociśnienie i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej

Objawowe niedociśnienie, szczególnie po podaniu pierwszej dawki, może wystąpić u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej i (lub) z niedoborem sodu na skutek intensywnego leczenia moczopędnego, ograniczenia soli w diecie, biegunki lub wymiotów. Takie niedobory należy wyrównać przed podaniem produktu leczniczego Losargamma HCT (patrz punkt 4.2 i 4.3).

Zaburzenia równowagi elektrolitowej

Zaburzenia równowagi elektrolitowej występują często u pacjentów z niewydolnością nerek związaną lub nie z cukrzycą. Dlatego należy dokładnie monitorować stężenie potasu oraz klirens kreatyniny, szczególnie u pacjentów z niewydolnością serca i klirensem kreatyniny między 30, a 50 ml/min.

Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu i substytutów soli zawierających potas razem z losartanem/hydrochlorotiazydem nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia czynności wątroby

W oparciu o dane farmakokinetyczne, które wykazują znaczne zwiększenie stężenia losartanu w osoczu u pacjentów z marskością wątroby, produkt leczniczy Losargamma HCT powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów ze stwierdzonym w wywiadzie łagodnym do umiarkowanego upośledzeniem czynności wątroby. Nie ma doświadczenia terapeutycznego z losartanem u pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby. Z tego powodu produkt leczniczy Losargamma HCT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

W wyniku hamowania układu renina-angitensyna-aldosteron, dochodzi do zmiany w czynności nerek, włączając niewydolność nerek (w szczególności u pacjentów, u których czynność nerek zależy od układu renina-angiotensyna-aldosteron, takich jak pacjenci z ciężką niewydolnością serca lub uprzednio występującymi zaburzeniami czynności nerek).

Tak jak w przypadku innych leków, które wpływają na układ renina-angiotensyna-aldosteron, istnieją doniesienia o zwiększeniu stężenia mocznika we krwi i kreatyniny w surowicy u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub ze zwężeniem tętnicy jedynej nerki; powyższe zmiany w czynności nerek są zwykle odwracalne po zakończeniu leczenia. Losartan należy stosować ostrożnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub ze zwężeniem tętnicy jedynej nerki.

Przeszczep nerki

Nie ma danych dotyczących stosowania u pacjentów po przebytym przeszczepie nerki. Hiperaldosteronizm pierwotny

Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem zazwyczaj nie odpowiadają na leki przeciwnadciśnieniowe działające przez zahamowanie układu renina-angiotensyna. Z tego powodu produkt leczniczy Losargamma HCT nie jest zalecany u tych pacjentów.

Choroba wieńcowa serca i zaburzenia mózgowo-naczyniowe

Tak jak w przypadku wszystkich leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne zmniejszenie ciśnienia krwi u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i zaburzeniami mózgowo-naczyniowymi może spowodować zawała mięśnia sercowego lub udar.

Niewydolność serca

U pacjentów z niewydolnością serca, z lub bez upośledzenia czynności nerek, tak jak w przypadku innych leków działających na układ renina-angiotensyna, występuje ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności nerek (często ostrej).

Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu Tak jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia, należy zachować ostrożność u pacjentów cierpiących na zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej lub na kardiomiopatię przerostową ze zwężeniem drogi odpływu.

Różnice etniczne

Tak jak zaobserwowano to w przypadku inhibitorów konwertazy angiotensyny, losartan i inni antagoniści angiotensyny są zdecydowanie mniej skuteczni w obniżaniu ciśnienia krwi u pacjentów rasy czarnej niż

pacjentów innych ras, prawdopodobnie z powodu większej częstotliwości występowania stanów niskoreninowych u pacjentów rasy czarnej z nadciśnieniem.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać stosowania produktu leczniczego Losargamma HCT w okresie ciąży. Jeśli stosowanie produktu leczniczego Losargamma HCT nie jest uznane za konieczne, u pacjentek planujących ciążę należy zmienić leczenie na inne leczenie przeciwnadciśnieniowe, którego profil uznany jest za bezpieczny w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, należy bezzwłocznie przerwać stosowanie produktu leczniczego Losargamma HCT i jeśli to konieczne, należy zastosować leczenie alternatywne (patrz punkt 4.3 i 4.6.)

Hydrochlorotiazyd

Niedociśnienie oraz zaburzenia równowagi elektrolitowej i płynów

Tak jak w przypadku innego leczenia przeciwnadciśnieniowego , u niektórych pacjentów może wystąpić objawowe niedociśnienie. Należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia objawów związanych z zaburzeniami równowagi płynów i elektrolitów np. hiponatremii, zasadowicy hipochloremicznej, hipomagnezemii lub hipokaliemii, które mogą rozwinąć się w trakcie występujących jednocześnie biegunki lub wymiotów. U takich pacjentów należy regularnie kontrolować poziomy elektrolitów w surowicy. U pacjentów z obrzękiem podczas upałów może wystąpić hiponatremia z rozcieńczenia.

Działanie metaboliczne i endokrynologiczne

Stosowanie tiazydów może upośledzić tolerancję glukozy i dlatego może być konieczna modyfikacja dawkowania leków przeciwcukrzycowych, w tym insuliny (patrz punkt 4.5). Utajona cukrzyca może pojawić się w trakcie leczenia tiazydem.

Tiazydy mogą zmniejszać wydalanie wapnia z moczem, powodując umiarkowany i przejściowy wzrost stężenia wapnia w surowicy. Znacząca hiperkalcemia może pojawić się u pacjentów z utajoną nadczynnością przytarczyc. Leczenie tiazydami należy odstawić przed przeprowadzeniem badania czynności wydzielniczej przytarczyc.

Zwiększenie stężenia cholesterolu i trójglicerydów może być związane ze stosowaniem tiazydowych leków moczopędnych.

U niektórych pacjentów stosowanie tiazydów może spowodować nagłe zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i (lub) napad dny. Ponieważ losartan zmniejsza stężenie kwasu moczowego we krwi, stosowanie losartanu w połączeniu z hydrochlorotiazydem powoduje zmniejszenie hiperurykemii indukowanej przez leki moczopędne.

Upośledzenie czynności wątroby

U pacjentów z upośledzeniem czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby, tiazydy powinny być stosowane z zachowaniem ostrożności ponieważ mogą spowodować cholestazę wewnątrzwątrobową, a łagodne zmiany w równowadze płynów i elektrolitów mogą przyspieszyć śpiączkę wątrobową. Produkt leczniczy Losargamma HCT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby (patrz punkt 4.3 i 5.2).

Inne

U pacjentów zażywających tiazydy mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości zarówno przy dodatnim jak i ujemnym wywiadzie alergicznym oraz z astmą oskrzelową w wywiadzie. Po stosowaniu tiazydów opisywano przypadki ujawnienia lub zaostrzenia układowego tocznia rumieniowatego.

Substancje pomocnicze

Produkt Losargamma HCT zawiera laktozę jednowodną. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub złym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego (patrz punkt 6.1).


Zamienniki leku Losargamma HCT

Zamiast tego leku można wybrać jeden z 2 zamienników.

Lorista HD interakcje ulotka tabletki powlekane 100mg+25mg 28 tabl.

Lorista HD

tabletki powlekane | 100mg+25mg | 28 tabl.

lek na receptę | refundowany | 65+


Dostępny w ponad połowie aptek

Znajdź w aptekach

26,61 zł


Hyzaar Forte interakcje ulotka tabletki powlekane 100mg+25mg 28 tabl.

Hyzaar Forte

tabletki powlekane | 100mg+25mg | 28 tabl.

lek na receptę | refundowany | 65+


Dostępny w mniej niż połowie aptek

Znajdź w aptekach

28,26 zł


Interakcje Losargamma HCT z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Losargamma HCT z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Grupy

  • Leki działające na układ renina-angiotensyna

Podobne produkty z tą samą substancją czynną


Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.