Lecalpin interakcje ulotka tabletki powlekane 10 mg 30 tabl.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Lecalpin tabletki powlekane | 10 mg | 30 tabl.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Lercanidipini hydrochloridum
Podmiot odpowiedzialny: ACTAVIS GROUP PTC EHF


  • Kiedy stosujemy lek Lecalpin?
  • Jaki jest skład leku Lecalpin?
  • Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Lecalpin?
  • Lecalpin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
  • Lecalpin - dawkowanie leku
  • Lecalpin – jakie środki ostrożności należy zachować?
  • Przyjmowanie leku Lecalpin w czasie ciąży
  • Czy Lecalpin wchodzi w interakcje z innymi lekami?
  • Czy Lecalpin wchodzi w interakcje z alkoholem?
  •  - gdzie kupić Lecalpin?

Opis produktu Lecalpin

Kiedy stosujemy lek Lecalpin?

Produkt leczniczy Lecalpin jest wskazany w leczeniu łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego samoistnego.


Jaki jest skład leku Lecalpin?

Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 9,4 mg lerkanidypiny.

Substancja pomocnicza: 30 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Lecalpin?

− Nadwrażliwość na substancję czynną (lerkanidypinę), którąkolwiek dihydropirydynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą;

− Zwężenie drogi odpływu lewej komory serca;

− Nieleczona zastoinowa niewydolność serca; − Niestabilna dusznica bolesna;

− Pierwszy miesiąc po przebytym zawale serca; − Ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby; − Jednoczesne stosowanie:

− silnych inhibitorów CYP3A4 (patrz punkt 4.5); − cyklosporyny (patrz punkt 4.5);

− soku grejpfrutowego (patrz punkt 4.5).

− Okres ciąży lub karmienia piersią (patrz punkt 4.6);

− U kobiet w okresie rozrodczym jeśli nie jest stosowana skuteczna antykoncepcja.


Lecalpin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Następujące działania niepożądane obserwowano w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu:

Określenie częstości:

Bardzo często: ≥l/10;

Często: ≥l/100, < 1/10;

Niezbyt często: ≥ 1/1000, < 1/100;

Rzadko: ≥l/10000, < 1/1000;

Bardzo rzadko: < 1/10000, nieznana (nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów i narządów

Działania niepożądane

Badania diagnostyczne

Bardzo rzadko

odwracalne zwiększenie aktywności transaminaz wątrobowych

Zaburzenia serca

Niezbyt często

Tachykardia, palpitacje, obrzęki obwodowe

Rzadko

Dusznica bolesna

Bardzo rzadko

Ból w klatce piersiowej, zawał serca, hipotensja

Niektóre dihydropirydyny mogły rzadko powodować bóle okolicy przedsercowej lub dusznicę bolesną. Bardzo rzadko pacjenci z uprzednio istniejącą dusznicą bolesną mogą odczuwać zwiększoną częstość, wydłużony czas trwania i zwiększoną ciężkość tych ataków.

Zaburzenia układu nerwowego

Niezbyt często

Ból głowy, zawroty głowy

Zaburzenia żołądka i jelit

Rzadko

Nudności, niestrawność, biegunka, ból brzucha, wymioty

Bardzo rzadko

Przerost dziąseł

Zaburzenia nerek i dróg

moczowych

Rzadko

Wielomocz

Bardzo rzadko

Częste oddawanie moczu

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Rzadko

Wysypka

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej:

Rzadko

Bóle mięśni

Zaburzenia naczyniowe

Niezbyt często

Zaczerwienienie

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Rzadko

Astenia, zmęczenie

Zaburzenia układu immunologicznego

Bardzo rzadko

Nadwrażliwość

Zaburzenia psychiczne

Rzadko

Senność


Lerkandypina nie wykazuje niekorzystnego wpływu na stężenie glukozy lub stężenie lipidów w surowicy krwi.


Lecalpin - dawkowanie leku

Droga podania: podanie doustne.

Zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę, co najmniej 15 minut przed posiłkiem; dawka może zostać zwiększona do 20 mg, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie.

Dawkę należy zwiększać stopniowo, ponieważ zanim wystąpi maksymalne działanie przeciwnadciśniowe może minąć około 2 tygodni.

W niektórych przypadkach, jeśli podczas stosowania jednego preparatu przeciwnadciśnieniowego ciśnienie nie jest wystarczająco kontrolowane, można uzyskać korzyść dodając lerkanidypinę do leczenia beta-adrenolitykami, lekami moczopędnymi (hydrochlorotiazyd) lub inhibitorem konwertazy angiotensyny.

Ponieważ krzywa reakcji w zależności od dawki jest rosnąca osiągając stałą w zakresie dawek 20 - 30 mg, jest mało prawdopodobne, że skuteczność będzie większa podczas stosowania większych dawek; może zwiększyć się natomiast ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Pacjenci w podeszłym wieku

Chociaż dane z badań farmakokinetycznych i klinicznych sugerują, że nie ma potrzeby dostosowania dawki dobowej, należy zachować specjalną ostrożność, kiedy rozpoczyna się leczenie u pacjentów w podeszłym wieku.

Dzieci i młodzież

Z powodu braku doświadczeń klinicznych, nie zaleca się stosowania lerkanidypiny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Zaburzenia czynności nerek lub wątroby

Zaleca się zachowanie specjalnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do średnio nasilonych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te podgrupy pacjentów, to zwiększenie dawki do 20 mg musi przebiegać z ostrożnością. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki. Lerkanidypina nie jest zalecana do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).

Podawanie

Tabletki należy przyjmować z niewielką ilością wody, co najmniej 15 minut przed posiłkiem.


Lecalpin – jakie środki ostrożności należy zachować?

Zespół chorego węzła zatokowego

Specjalna ostrożność jest zalecana, podczas stosowania lerkanidypiny u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego (bez stymulatora serca). Chociaż hemodynamicznie kontrolowane badania nie wykazały zaburzeń czynności lewej komory serca, zaleca się ostrożność także u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca. Sugeruje się, że niektóre krótko działające dihydropirydyny mogą wpływać na zwiększenie ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Pomimo tego, że lerkanidypina jest lekiem długo działającym, u tych pacjentów zalecana jest ostrożność.

Dusznica bolesna

Rzadko niektóre dihydropirydyny mogą prowadzić do bólu w okolicy przedsercowej lub dusznicy bolesnej. Bardzo rzadko pacjenci z uprzednio istniejącą dusznicą bolesną mogą odczuwać zwiększoną częstość, czas trwania i ciężkość tych ataków. W pojedynczych przypadkach może być obserwowany zawał mięśnia sercowego (patrz punkt 4.8).

Stosowanie w zaburzeniach czynności nerek lub wątroby

Zaleca się zachowanie specjalnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do średnio nasilonych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te podgrupy pacjentów, to zwiększenie dawki do 20 mg musi przebiegać z ostrożnością. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki.

Lerkanidypina nie jest zalecana do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).

Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działanie leków przeciwnadciśnieniowych, polegające na rozszerzeniu naczyń krwionośnych (patrz punkt 4.5).

Induktory CYP3A4

Induktory CYP3A4, takie jak leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina, karbamazepina) i ryfampicyna mogą zmniejszać stężenie lerkanidypiny w osoczu i dlatego skuteczność lerkanidypiny może być mniejsza niż oczekiwana (patrz punkt 4.5).

Lek ten zawiera laktozę jednowodną i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.


Przyjmowanie leku Lecalpin w czasie ciąży

Zespół chorego węzła zatokowego

Specjalna ostrożność jest zalecana, podczas stosowania lerkanidypiny u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego (bez stymulatora serca). Chociaż hemodynamicznie kontrolowane badania nie wykazały zaburzeń czynności lewej komory serca, zaleca się ostrożność także u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca. Sugeruje się, że niektóre krótko działające dihydropirydyny mogą wpływać na zwiększenie ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Pomimo tego, że lerkanidypina jest lekiem długo działającym, u tych pacjentów zalecana jest ostrożność.

Dusznica bolesna

Rzadko niektóre dihydropirydyny mogą prowadzić do bólu w okolicy przedsercowej lub dusznicy bolesnej. Bardzo rzadko pacjenci z uprzednio istniejącą dusznicą bolesną mogą odczuwać zwiększoną częstość, czas trwania i ciężkość tych ataków. W pojedynczych przypadkach może być obserwowany zawał mięśnia sercowego (patrz punkt 4.8).

Stosowanie w zaburzeniach czynności nerek lub wątroby

Zaleca się zachowanie specjalnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do średnio nasilonych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te podgrupy pacjentów, to zwiększenie dawki do 20 mg musi przebiegać z ostrożnością. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki.

Lerkanidypina nie jest zalecana do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).

Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działanie leków przeciwnadciśnieniowych, polegające na rozszerzeniu naczyń krwionośnych (patrz punkt 4.5).

Induktory CYP3A4

Induktory CYP3A4, takie jak leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina, karbamazepina) i ryfampicyna mogą zmniejszać stężenie lerkanidypiny w osoczu i dlatego skuteczność lerkanidypiny może być mniejsza niż oczekiwana (patrz punkt 4.5).

Lek ten zawiera laktozę jednowodną i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.


Charakterystyka produktu leczniczego Lecalpin

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Lecalpin z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Lecalpin z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Inne opakowania Lecalpin


Grupy

  • Blokery kanału wapniowego

Podobne produkty z tą samą substancją czynną


Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.