Interakcja istotna
- Dotyczy leków
- Lecalpin
Alkohol
Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on potęgować działanie wazodylatacyjne leków przeciwnadciśnieniowych.
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 928 aptekach
LECALPIN
Cena zależna od apteki
Brak informacji o dostępności produktu
Ulotka
- Kiedy stosujemy Lecalpin?
- Jaki jest skład Lecalpin?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania Lecalpin?
- Lecalpin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Lecalpin - dawkowanie
- Lecalpin – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie Lecalpin w czasie ciąży
- Czy Lecalpin wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Lecalpin wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Lercanidipini hydrochloridum.
Kiedy stosujemy Lecalpin?
Produkt leczniczy Lecalpin jest wskazany w leczeniu łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego samoistnego.
Jaki jest skład Lecalpin?
Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 9,4 mg lerkanidypiny.
Substancja pomocnicza: 30 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Lecalpin?
− Nadwrażliwość na substancję czynną (lerkanidypinę), którąkolwiek dihydropirydynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą;
− Zwężenie drogi odpływu lewej komory serca;
− Nieleczona zastoinowa niewydolność serca; − Niestabilna dusznica bolesna;
− Pierwszy miesiąc po przebytym zawale serca; − Ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby; − Jednoczesne stosowanie:
− silnych inhibitorów CYP3A4 (patrz punkt 4.5); − cyklosporyny (patrz punkt 4.5);
− soku grejpfrutowego (patrz punkt 4.5).
− Okres ciąży lub karmienia piersią (patrz punkt 4.6);
− U kobiet w okresie rozrodczym jeśli nie jest stosowana skuteczna antykoncepcja.
Lecalpin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Następujące działania niepożądane obserwowano w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu:
Określenie częstości:
Bardzo często: ≥l/10;
Często: ≥l/100, < 1/10;
Niezbyt często: ≥ 1/1000, < 1/100;
Rzadko: ≥l/10000, < 1/1000;
Bardzo rzadko: < 1/10000, nieznana (nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych).
| Klasyfikacja układów i narządów | Działania niepożądane | |
| Badania diagnostyczne | Bardzo rzadko | odwracalne zwiększenie aktywności transaminaz wątrobowych |
| Zaburzenia serca | Niezbyt często | Tachykardia, palpitacje, obrzęki obwodowe |
| Rzadko | Dusznica bolesna | |
| Bardzo rzadko | Ból w klatce piersiowej, zawał serca, hipotensja | |
| Niektóre dihydropirydyny mogły rzadko powodować bóle okolicy przedsercowej lub dusznicę bolesną. Bardzo rzadko pacjenci z uprzednio istniejącą dusznicą bolesną mogą odczuwać zwiększoną częstość, wydłużony czas trwania i zwiększoną ciężkość tych ataków. | ||
| Zaburzenia układu nerwowego | Niezbyt często | Ból głowy, zawroty głowy |
| Zaburzenia żołądka i jelit | Rzadko | Nudności, niestrawność, biegunka, ból brzucha, wymioty |
| Bardzo rzadko | Przerost dziąseł | |
| Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Rzadko | Wielomocz |
| Bardzo rzadko | Częste oddawanie moczu | |
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Rzadko | Wysypka |
| Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej: | Rzadko | Bóle mięśni |
| Zaburzenia naczyniowe | Niezbyt często | Zaczerwienienie |
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Rzadko | Astenia, zmęczenie |
| Zaburzenia układu immunologicznego | Bardzo rzadko | Nadwrażliwość |
| Zaburzenia psychiczne | Rzadko | Senność |
Lerkandypina nie wykazuje niekorzystnego wpływu na stężenie glukozy lub stężenie lipidów w surowicy krwi.
Lecalpin - dawkowanie
Droga podania: podanie doustne.
Zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę, co najmniej 15 minut przed posiłkiem; dawka może zostać zwiększona do 20 mg, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie.
Dawkę należy zwiększać stopniowo, ponieważ zanim wystąpi maksymalne działanie przeciwnadciśniowe może minąć około 2 tygodni.
W niektórych przypadkach, jeśli podczas stosowania jednego preparatu przeciwnadciśnieniowego ciśnienie nie jest wystarczająco kontrolowane, można uzyskać korzyść dodając lerkanidypinę do leczenia beta-adrenolitykami, lekami moczopędnymi (hydrochlorotiazyd) lub inhibitorem konwertazy angiotensyny.
Ponieważ krzywa reakcji w zależności od dawki jest rosnąca osiągając stałą w zakresie dawek 20 - 30 mg, jest mało prawdopodobne, że skuteczność będzie większa podczas stosowania większych dawek; może zwiększyć się natomiast ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Pacjenci w podeszłym wieku
Chociaż dane z badań farmakokinetycznych i klinicznych sugerują, że nie ma potrzeby dostosowania dawki dobowej, należy zachować specjalną ostrożność, kiedy rozpoczyna się leczenie u pacjentów w podeszłym wieku.
Dzieci i młodzież
Z powodu braku doświadczeń klinicznych, nie zaleca się stosowania lerkanidypiny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby
Zaleca się zachowanie specjalnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do średnio nasilonych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te podgrupy pacjentów, to zwiększenie dawki do 20 mg musi przebiegać z ostrożnością. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki. Lerkanidypina nie jest zalecana do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).
Podawanie
Tabletki należy przyjmować z niewielką ilością wody, co najmniej 15 minut przed posiłkiem.
Lecalpin – jakie środki ostrożności należy zachować?
Zespół chorego węzła zatokowego
Specjalna ostrożność jest zalecana, podczas stosowania lerkanidypiny u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego (bez stymulatora serca). Chociaż hemodynamicznie kontrolowane badania nie wykazały zaburzeń czynności lewej komory serca, zaleca się ostrożność także u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca. Sugeruje się, że niektóre krótko działające dihydropirydyny mogą wpływać na zwiększenie ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Pomimo tego, że lerkanidypina jest lekiem długo działającym, u tych pacjentów zalecana jest ostrożność.
Dusznica bolesna
Rzadko niektóre dihydropirydyny mogą prowadzić do bólu w okolicy przedsercowej lub dusznicy bolesnej. Bardzo rzadko pacjenci z uprzednio istniejącą dusznicą bolesną mogą odczuwać zwiększoną częstość, czas trwania i ciężkość tych ataków. W pojedynczych przypadkach może być obserwowany zawał mięśnia sercowego (patrz punkt 4.8).
Stosowanie w zaburzeniach czynności nerek lub wątroby
Zaleca się zachowanie specjalnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do średnio nasilonych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te podgrupy pacjentów, to zwiększenie dawki do 20 mg musi przebiegać z ostrożnością. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki.
Lerkanidypina nie jest zalecana do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).
Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działanie leków przeciwnadciśnieniowych, polegające na rozszerzeniu naczyń krwionośnych (patrz punkt 4.5).
Induktory CYP3A4
Induktory CYP3A4, takie jak leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina, karbamazepina) i ryfampicyna mogą zmniejszać stężenie lerkanidypiny w osoczu i dlatego skuteczność lerkanidypiny może być mniejsza niż oczekiwana (patrz punkt 4.5).
Lek ten zawiera laktozę jednowodną i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Przyjmowanie Lecalpin w czasie ciąży
Zespół chorego węzła zatokowego
Specjalna ostrożność jest zalecana, podczas stosowania lerkanidypiny u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego (bez stymulatora serca). Chociaż hemodynamicznie kontrolowane badania nie wykazały zaburzeń czynności lewej komory serca, zaleca się ostrożność także u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca. Sugeruje się, że niektóre krótko działające dihydropirydyny mogą wpływać na zwiększenie ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Pomimo tego, że lerkanidypina jest lekiem długo działającym, u tych pacjentów zalecana jest ostrożność.
Dusznica bolesna
Rzadko niektóre dihydropirydyny mogą prowadzić do bólu w okolicy przedsercowej lub dusznicy bolesnej. Bardzo rzadko pacjenci z uprzednio istniejącą dusznicą bolesną mogą odczuwać zwiększoną częstość, czas trwania i ciężkość tych ataków. W pojedynczych przypadkach może być obserwowany zawał mięśnia sercowego (patrz punkt 4.8).
Stosowanie w zaburzeniach czynności nerek lub wątroby
Zaleca się zachowanie specjalnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do średnio nasilonych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te podgrupy pacjentów, to zwiększenie dawki do 20 mg musi przebiegać z ostrożnością. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki.
Lerkanidypina nie jest zalecana do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).
Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działanie leków przeciwnadciśnieniowych, polegające na rozszerzeniu naczyń krwionośnych (patrz punkt 4.5).
Induktory CYP3A4
Induktory CYP3A4, takie jak leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina, karbamazepina) i ryfampicyna mogą zmniejszać stężenie lerkanidypiny w osoczu i dlatego skuteczność lerkanidypiny może być mniejsza niż oczekiwana (patrz punkt 4.5).
Lek ten zawiera laktozę jednowodną i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
- Substancja czynna:
- Lercanidipini hydrochloridum
- Dawka:
- 10 mg
- Postać:
- tabletki powlekane
- Działanie:
- Wewnętrzne
- Temp. przechowywania:
- od 2.0° C do 25.0° C
- Podmiot odpowiedzialny:
- ACTAVIS GROUP PTC EHF
- Grupy:
- Blokery kanału wapniowego
- Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
- Lek, Gotowy, Lek w Polsce
- Dostępność:
- Apteki szpitalne, Apteki otwarte, Punkty apteczne
- Podawanie:
- Doustnie
- Wydawanie:
- Na receptę Rp
- Rejestracja:
- Decyzja o dopuszczeniu (leki)
- Opakowanie handlowe:
- 30 tabl.
- Charakterystyka produktu leczniczego w formacie PDF :
- Pobierz
Charakterystyka produktu leczniczego Lecalpin
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Interakcje Lecalpin z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Lecalpin z żywnością
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Wybierz interesujące Cię informacje:
