Sprawdzamy dostępność
leków w 10 928 aptekach
Lacydypina w postaci tabletek jest wskazana do stosowania w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi produktami przeciwnadciśnieniowymi, w tym z beta-adrenolitykami, lekami moczopędnymi i inhibitorami konwertazy angiotensyny.
Każda tabletka powlekana zawiera 4 mg lacydypiny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 258,33 mg laktozy jednowodnej w każdej tabletce powlekanej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Lacydypina jest przeciwwskazana u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Lacydypinę należy stosować bardzo ostrożnie u pacjentów, u których wystąpiła wcześniej reakcja alergiczna na inną pochodną dihydropirydyny, ze względu na teoretyczne ryzyko reakcji krzyżowej.
Wykazano ponadto, że pochodne dihydropirydyny zmniejszają przepływ krwi w tętnicach wieńcowych u pacjentów ze zwężeniem zastawki aorty, w związku z czym stosowanie lacydypiny u tych pacjentów jest przeciwwskazane.
Tak jak w przypadku innych antagonistów wapnia, leczenie lacydypiną należy przerwać w przypadku pacjentów, u których podczas leczenia rozwinie się wstrząs kardiogenny lub niestabilna dławica piersiowa.
Nie należy stosować lacydypiny podczas zawału serca lub w okresie miesiąca od wystąpienia zawału serca i w przypadku ciężkiej niewydolności lewej komory serca.
Dane z dużych badań klinicznych (wewnętrznych i opublikowanych) zostały użyte do określenia częstości od bardzo często do niezbyt często występujących działań niepożądanych.
Bardzo często > =1/10
Często > =1/100 do < 1/10
Niezbyt często > =1/1 000 do < 1/100
Rzadko > =1/10 000 do < 1/1 000
Bardzo rzadko < 1/10 000
Nieznana częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
Lacydypina w postaci tabletek jest na ogół dobrze tolerowana. Niektórzy pacjenci mogą odczuwać łagodne objawy niepożądane, związane ze znanym działaniem farmakologicznym, powodującym rozszerzenie naczyń obwodowych. Objawy te, oznaczone symbolem #, są zwykle przemijające i ustępują w czasie dalszego leczenia tą samą dawką lacydypiny.
Zaburzenia psychiczne
Depresja bardzo rzadko
Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy # często
Ból głowy# często
Drżenie bardzo rzadko
Zaburzenia serca
Kołatanie serca# często
Tachykardia często
Omdlenie niezbyt często
Dławica piersiowa niezbyt często
Podobnie jak w przypadku innych pochodnych dihydropirydyny obserwowano w pojedynczych przypadkach nasilenie istniejącej dławicy piersiowej, szczególnie na początku leczenia. Jest to bardziej prawdopodobne u pacjentów z objawową chorobą niedokrwienną serca. U pacjentów, u których rozwija się niestabilna dławica piersiowa należy przerwać stosowanie lacydypiny, pod nadzorem lekarza.
Zaburzenia naczyniowe
Nagłe zaczerwienienie, zwłaszcza twarzy# często
Niedociśnienie tętnicze niezbyt często
Zaburzenia żołądka i jelit
Dyskomfort w jamie brzusznej często
Nudności często
Rozrost dziąseł niezbyt często
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Wysypka często
Rumień często
Świąd często
Obrzęk naczynioruchowy rzadko
Pokrzywka rzadko
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Kurcze mięśni rzadko
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Wielomocz często
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Osłabienie często
Obrzęk# często
Badania diagnostyczne
Przemijające zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej
(czasami występuje klinicznie istotne zwiększenie) często
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: @urpl.gov.pl.
Podanie doustne.
Dorośli:
Leczenie nadciśnienia należy dostosować do nasilenia choroby i indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie.
Zalecana dawka początkowa wynosi 2 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do 4 mg (następnie, w razie konieczności, do 6 mg na dobę) po upływie czasu koniecznego do uzyskania pełnego działania farmakologicznego. W praktyce okres ten nie powinien być krótszy niż 3 do 4 tygodni. Nie stwierdzono, aby dawki dobowe większe niż 6 mg były znacząco bardziej skuteczne.
Tabletki produktu Lacydyna należy przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej rano. Leczenie lacydypiną może być kontynuowane bezterminowo.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:
Lacydypina jest metabolizowana głównie przez wątrobę i dlatego u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby może wystąpić większa biodostępność lacydypiny, a jej działanie obniżające ciśnienie tętnicze może być nasilone. Pacjentów tych należy starannie monitorować, a w ciężkich przypadkach może być konieczne zmniejszenie dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:
Ponieważ lacydypina nie jest wydalana przez nerki, dlatego też modyfikacja dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna.
Dzieci i młodzież:
Ponieważ brak doświadczeń dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania lacydypiny u dzieci, nie zaleca się jej stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Pacjenci w podeszłym wieku:
Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku.
W specjalistycznych badaniach nad lacydypiną nie wykazano jej wpływu ani na automatyczną czynność węzła zatokowo-przedsionkowego, ani na wydłużanie przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym. Jednakże, podobnie jak w przypadku innych antagonistów wapnia istnieje teoretyczna możliwość wpływu na czynność węzła zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego i dlatego należy zachować ostrożność stosując lacydypinę u pacjentów, u których wcześniej stwierdzono zaburzenia czynności węzła zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo -komorowego.
Podobnie jak w przypadku innych antagonistów wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny, należy zachować ostrożność stosując lacydypinę u pacjentów z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT. Należy także zachować ostrożność stosując lacydypinę u pacjentów leczonych jednocześnie produktami, które wydłużają odstęp QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy I i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwpsychotyczne, antybiotyki (np. erytromycyna) i niektóre leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna).
Podobnie jak inne leki należące do grupy antagonistów wapnia, lacydypinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z małą rezerwą czynnościową serca.
Nie ma dowodów, że stosowanie lacydypiny jest korzystne w prewencji wtórnej zawału mięśnia sercowego.
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa lacydypiny w leczeniu nadciśnienia tętniczego złośliwego.
Należy zachować ostrożność stosując lacydypinę u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ działanie przeciwnadciśnieniowe może być nasilone.
Brak dowodów, że lacydypina zaburza tolerancję glukozy lub pogarsza kontrolę cukrzycy.
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
W specjalistycznych badaniach nad lacydypiną nie wykazano jej wpływu ani na automatyczną czynność węzła zatokowo-przedsionkowego, ani na wydłużanie przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym. Jednakże, podobnie jak w przypadku innych antagonistów wapnia istnieje teoretyczna możliwość wpływu na czynność węzła zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego i dlatego należy zachować ostrożność stosując lacydypinę u pacjentów, u których wcześniej stwierdzono zaburzenia czynności węzła zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo -komorowego.
Podobnie jak w przypadku innych antagonistów wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny, należy zachować ostrożność stosując lacydypinę u pacjentów z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT. Należy także zachować ostrożność stosując lacydypinę u pacjentów leczonych jednocześnie produktami, które wydłużają odstęp QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy I i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwpsychotyczne, antybiotyki (np. erytromycyna) i niektóre leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna).
Podobnie jak inne leki należące do grupy antagonistów wapnia, lacydypinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z małą rezerwą czynnościową serca.
Nie ma dowodów, że stosowanie lacydypiny jest korzystne w prewencji wtórnej zawału mięśnia sercowego.
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa lacydypiny w leczeniu nadciśnienia tętniczego złośliwego.
Należy zachować ostrożność stosując lacydypinę u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ działanie przeciwnadciśnieniowe może być nasilone.
Brak dowodów, że lacydypina zaburza tolerancję glukozy lub pogarsza kontrolę cukrzycy.
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Charakterystyka produktu leczniczego Lacydyna
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja istotna
Podobnie jak w przypadku innych leków z grupy pochodnych dihydropirydyny, nie należy przyjmować lacydipiny razem z sokiem grejpfrutowym, gdyż może to wpływać na biodostępność leku..
Wybierz interesujące Cię informacje:
