Glucophage XR tabletki o przedłużonym uwalnianiu | 750 mg | 90 tabl. | 6 blist.po 15 szt.

1. NAZWA WŁASNA PRODUKTU LECZNICZEGO

Glucophage XR

750 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY SUBSTANCJI CZYNNYCH

Jedna tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 750 mg metforminy chlorowodorku, co
odpowiada 585 mg metforminy.

Wykaz substancji pomocniczych: patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu.

Białe, owalne, dwustronnie wypukłe tabletki o przedłużonym uwalnianiu z napisem „750" po
jednej stronie, a na drugiej stronie z napisem „Merck".

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Leczenie cukrzycy typu 2 u dorosłych, zwłaszcza u pacjentów otyłych, gdy za pomocą ściśle
przestrzeganej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowego stężenia glukozy
we krwi.

Glucophage XR można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi
lekami przeciwcukrzycowymi lub z insuliną.

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

W monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi:

• Zwykle dawka początkowa preparatu Glucophage XR 750 mg to 1 tabletka stosowana
raz na dobę podczas wieczornego posiłku.

• Po 10-15 dniach należy ustalić dawkę na podstawie wartości stężenia glukozy we
krwi. Powolne zwiększanie dawki może poprawić tolerancję leku ze strony przewodu
pokarmowego. Zalecana dawka to 2 tabletki na dobę w czasie wieczornego posiłku.

• W przypadku nie uzyskania kontroli stężenia glukozy we krwi po stosowaniu dawki 2
tabletki raz na dobę, dawkę preparatu Glucophage XR 750 mg można zwiększyć
maksymalnie do 3 tabletek, przyjmowanych raz na dobę podczas wieczornego
posiłku.

• U pacjentów już leczonych metforminą, dawka początkowa preparatu Glucophage XR
750 mg powinna być równoważna dawce dobowej metforminy w postaci tabletek o
natychmiastowym uwalnianiu. U pacjentów leczonych metforminą w dawce powyżej
2000 mg na dobę w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu, nie zaleca się
zamiany leczenia przeciwcukrzycowego na stosowanie leku Glucophage XR 750 mg.

• W przypadku zamiany innego doustnego leku przeciwcukrzycowego na Glucophage
XR 750 mg należy odstawić poprzednio stosowany lek i zastosować Glucophage XR
750 mg w dawce określonej powyżej.

Leczenie skojarzone z insuliną

Metforminą i insulina mogą być stosowane jednocześnie w celu uzyskania lepszej kontroli
stężenia glukozy we krwi. Zwykle początkowa dawka preparatu Glucophage XR 750 mg to 1
tabletka stosowana raz na dobę podczas wieczornego posiłku natomiast dawkę insuliny ustala
się na podstawie wyników badania stężenia glukozy we krwi.

Pacjenci w podeszłym wieku

Z uwagi na ryzyko zaburzeń czynności nerek u pacjentów w podeszłym wieku, dawkę
metforminy należy ustalić na podstawie parametrów czynności nerek. Podczas leczenia
konieczna jest regularna kontrola czynności nerek (patrz punkt 4.4).

Dzieci

Z powodu braku odpowiednich danych, preparatu Glucophage XR nie należy stosować u
dzieci.

4.3. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na chlorowodorek metforminy lub którykolwiek inny składnik
preparatu.

• Cukrzycowa kwasica ketonowa, stan przedśpiączkowy w cukrzycy.

• Niewydolność nerek lub zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny < 60 ml/min).

• Ostre choroby wiążące się z ryzykiem niewydolności nerek:

- Odwodnienie

- Ciężkie zakażenie

- Wstrząs

- Donaczyniowe podanie środków kontrastujących zawierających jod (patrz punkt
4.4.)

• Ostre lub przewlekłe choroby mogące być przyczyną niedotlenienia tkanek:

- Niewydolność serca lub niewydolność oddechowa

- Niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego

- Wstrząs

• Niewydolność wątroby, ostre zatrucie alkoholem, alkoholizm.

• Karmienie piersią (patrz punkt 4.6.).

4.4. Specjalne ostrzeżenia i szczególne środki ostrożności dotyczące stosowania

Kwasica mleczanowa

Kwasica mleczanowa jest rzadko występującym ale groźnym (z wysoką śmiertelnością w
razie braku natychmiastowego leczenia) powikłaniem metabolicznym mogącym powstać w
wyniku kumulacji metforminy. Zgłoszone przypadki kwasicy mleczanowej u chorych
leczonych metforminą występowały przede wszystkim u osób ze znaczną niewydolnością
nerek. Ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej można i należy zmniejszyć poprzez
dokładną ocenę również innych czynników ryzyka sprzyjających kwasicy mleczanowej, do
których należą: źle kontrolowana glikemia, ketoza, długotrwałe głodzenie, nadużywanie
alkoholu, niewydolność wątroby i inne stany związane z niedotlenieniem.

Rozpoznanie

Kwasica mleczanowa charakteryzuje się występowaniem duszności, kwasiczego oddechu,
bólu brzucha, hipotermii, a następnie śpiączki. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się
zmniejszenie pH krwi, zwiększenie stężenia mleczanów we krwi powyżej 5 mmol/1,
zwiększenie luki anionowej oraz zwiększenie stosunku stężenia mleczanów do stężenia
pirogronianów we krwi. W przypadku podejrzenia kwasicy metabolicznej metforminę należy
odstawić a pacjenta natychmiast poddać leczeniu w szpitalu (patrz punkt 4.9).

Czynność nerek

Ponieważ metforminą jest wydalana przez nerki, przed rozpoczęciem leczenia oraz regularnie
w czasie leczenia należy oznaczać klirens kreatyniny ( na podstawie równania Cockrofta -
Gaulta) i/lub stężenie kreatyniny w surowicy:

• przynajmniej raz w roku u pacjentów z prawidłową czynnością nerek,

• przynajmniej 2 do 4 razy w roku u pacjentów, u których stężenia kreatyniny są na
górnej granicy normy oraz u osób w podeszłym wieku.

Zaburzenie czynności nerek u osób w podeszłym wieku występuje często i jest bezobjawowe.
Szczególną ostrożność należy zachować w sytuacjach, w których czynność nerek może być
zaburzona, np. na początku stosowania leków hipotensyjnych lub moczopędnych oraz
niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Stosowanie środków kontrastujących zawierających jod:

Ponieważ donaczyniowe podanie środków kontrastujących zawierających jod podczas badań
radiologicznych może być przyczyną niewydolności nerek, metforminę należy odstawić przed
badaniem lub na czas badania. Leczenie można wznowić nie wcześniej niż po upływie 48
godzin od badania i tylko po stwierdzeniu, że czynność nerek jest prawidłowa.

Zabiegi chirurgiczne:

Chlorowodorek metforminy należy odstawić na 48 godzin przed planowanym zabiegiem
operacyjnym w znieczuleniu ogólnym. Podawanie leku można wznowić nie wcześniej niż po
upływie 48 godzin od zabiegu.

Inne ostrzeżenia

Podczas stosowania metforminy należy przestrzegać zaleceń diety cukrzycowej z regularnym
przyjmowaniem węglowodanów w ciągu dnia. Pacjenci z nadwagą powinni ponadto
kontynuować dietę niskokaloryczną.

Należy regularnie wykonywać badania laboratoryjne stosowane w cukrzycy.

Sama metforminą nie wywołuje hipoglikemii, ale zaleca się ostrożność w razie stosowania jej

w skojarzeniu z insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika.

Otoczka tabletki może być widoczna w stolcu. Należy poinformować o tym pacjenta.

4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania metforminy z następującymi lekami:

Alkohol

Podczas ostrego zatrucia alkoholem istnieje zwiększone ryzyko kwasicy mleczanowej,
szczególnie w przypadku:

• głodzenia lub niedożywienia

• niewydolności wątroby.

Należy unikać spożywania alkoholu i produktów zawierających alkohol.

Środki kontrastujące zawierające jod

Donaczyniowe podanie środków kontrastujących zawierających jod może prowadzić do
niewydolności nerek, a w jej wyniku do kumulacji metforminy zwiększającej ryzyko kwasicy
mleczanowej.

Przed badaniem lub w momencie badania metforminę należy odstawić. Leczenie można
wznowić nie wcześniej niż po 48 godzinach od badania i tylko po ocenie czynności nerek i
stwierdzeniu że jest ona prawidłowa (patrz punkt 4.4.).

Metforminę należy stosować ostrożnie z następującymi substancjami

Glikokortykosteroidy (podawanie ogólne i miejscowe), leki pobudzające receptory beta-2-
adrenergiczne i leki moczopędne

Leki te wykazują wewnętrzną aktywność hiperglikemiczną. Pacjenta należy poinformować o
konieczności częstej kontroli stężenia glukozy we krwi, szczególnie na początku leczenia. W
razie potrzeby należy indywidualnie dostosować dawkę leku przeciwcukrzycowego w czasie
jednoczesnego stosowania takich leków i po ich odstawieniu.

Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE)

Leki te mogą zmniejszać stężenie glukozy we krwi. W razie potrzeby należy indywidualnie
dostosować dawkę leku przeciwcukrzycowego w czasie jednoczesnego stosowania inhibitora
ACE i po jego odstawieniu.

4.6. Ciąża lub laktacja

Ciąża

Nie ma dotychczas odpowiednich danych epidemiologicznych. Badania na zwierzętach nie
wykazały szkodliwego wpływu metforminy na ciążę, rozwój zarodka i płodu, przebieg
porodu czy rozwój dziecka po urodzeniu (patrz punkt 5.3.).

W razie planowania ciąży jak i w czasie ciąży nie należy stosować metforminy. Cukrzycę
należy wówczas leczyć insuliną, aby uzyskać stężenia glukozy we krwi jak najbliższe
wartości prawidłowych i zmniejszyć ryzyko wad rozwojowych płodu związanych z
nieprawidłowym stężeniem glukozy we krwi.

Karmienie piersią

Metformina przenika do mleka samic szczura. Dane na ten temat u ludzi nie są dostępne.
Decyzję o tym, czy odstawić metforminę czy zaniechać karmienia piersią należy podjąć
indywidualnie oceniając znaczenie stosowania leku u danej kobiety.

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu.

Preparat Glucophage XR stosowany w monoterapii nie powoduje hipoglikemii i tym samym
nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu.

Należy jednak zwrócić pacjentowi uwagę na ryzyko wystąpienia hipoglikemii w przypadku
stosowania metforminy jednocześnie z innymi lekami przeciwcukrzycowymi (pochodne
sulfonylomocznika, insulina, repaglinid).

4.8. Działania niepożądane

Przypadki wystąpienia objawów niepożądanych zgłaszanych przez pacjentów leczonych preparatem Glucophage XR po jego wprowadzeniu do sprzedaży jak i z kontrolowanych badań klinicznych, były podobne do objawów niepożądanych zgłaszanych przez pacjentów leczonych preparatem Glucophage o natychmiastowym działaniu.

W czasie leczenia metforminą mogą wystąpić niżej wymienione działania niepożądane. Działania niepożądane mogą występować bardzo często: > 1/10; często: > 1/100, < 1/10; niezbyt często: > 1/1000, < 1/100; rzadko > 1/10000, < 1/1000; bardzo rzadko: < 1/10000 i w pojedynczych doniesieniach.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo rzadko: zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 i jej stężenia w surowicy podczas długotrwałego leczenia metforminą. Jeśli u chorego stwierdza się niedokrwistość megaloblastyczną należy wziąć pod uwagę taką etiologię. Bardzo rzadko-, kwasica mleczanowa (patrz punkt 4.4.).

Zaburzenia układu nerwowego

Często: zaburzenia smaku

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często: zaburzenia żołądkowo-j elito we, jak nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha i utrata apetytu. Te objawy niepożądane występują najczęściej na początku leczenia i w większości przypadków przemijają samoistnie. Powolne zwiększanie dawki może poprawić tolerancję leku ze strony przewodu pokarmowego.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Pojedyncze doniesienia: nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby lub zapalenie wątroby ustępujące po odstawieniu metforminy.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo rzadko: reakcje skórne takie jak rumień, świąd, pokrzywka

4.9. Przedawkowanie

Nie obserwowano hipoglikemii po dawkach metforminy nawet do 85 g, chociaż w takich
przypadkach występowała kwasica mleczanowa. Przedawkowanie metforminy lub
współistnienie innych czynników ryzyka może spowodować kwasicę mleczanową. Kwasica
mleczanowa jest to stan zagrożenia życia, który wymaga leczenia szpitalnego.
Najskuteczniejszą metodą usuwania mleczanów i metforminy z organizmu jest hemodializa.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa terapeutyczna: Doustne leki przeciwcukrzycowe, pochodne biguanidu.
Kod ATC: A 10B A02

Metforminą jest lekiem z grupy pochodnych biguanidów o właściwościach
przeciwhiperglikemicznych, który obniża stężenia glukozy na czczo i po posiłkach. Nie
pobudza wydzielania insuliny i dzięki temu nie powoduje hipoglikemii.

Metforminą ma trzy mechanizmy działania przeciwcukrzycowego:

1) zmniejsza wytwarzanie glukozy w wątrobie poprzez hamowanie glukoneogenezy i
glikogenolizy.

2) w mięśniach zwiększa wrażliwość na insulinę wzmagając obwodowy wychwyt
glukozy i jej zużycie.

3) opóźnia absorpcję glukozy w jelicie.

Metforminą pobudza wewnątrzkomórkową syntezę glikogenu wpływając na syntazę
glikogenu. Metforminą zwiększa zdolności transportowe wszystkich rodzajów transporterów
glukozy przez błony komórkowe (GLUT).

U ludzi, niezależnie od wpływu na glikemię, metforminą wywiera korzystny wpływ na
metabolizm lipidów. W kontrolowanych średnio- i długoterminowych badaniach klinicznych
wykazano, że metforminą w dawkach terapeutycznych zmniejsza stężenie cholesterolu
całkowitego, cholesterolu frakcji LDL i trójglicerydów.

Skuteczność kliniczna

Prospektywne randomizowane badania (UKPDS) wykazały długotrwałe korzyści z
intensywnej kontroli glikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2 i nadwagą, przyjmujących
metforminę o przedłużonym uwalnianiu w leczeniu pierwszego rzutu po nieskutecznym
leczeniu dietą.

Analiza wyników uzyskanych u pacjentów z nadwagą leczonych metforminą po
nieskutecznym leczeniu samą dietą wykazała:

• istotne zmniejszenie całkowitego ryzyka powikłań cukrzycowych w grupie leczonej
chlorowodorkiem metforminy (29,8 zdarzeń/1000 pacjento-lat) w porównaniu z grupą
leczoną samą dietą (43,3 zdarzeń/1000 pacjento-lat), p=0,0023 i w porównaniu z
łącznymi wynikami dla grup leczonych pochodnymi sulfonylomocznika i insuliną w
monoterapii (40,1 zdarzeń/1000 pacjento-lat), p=0,0034;

• istotne zmniejszenie całkowitego ryzyka śmiertelności związanej z cukrzycą:
chlorowodorek metforminy 7,5 zdarzeń/1000 pacjento -lat, sama dieta

12,7 zdarzeń/1000 pacjento-lat, p=0,017;

• istotne zmniejszenie całkowitego ryzyka śmiertelności ogólnej: chlorowodorek
metforminy 13,5 zdarzeń /1000 pacjento-lat w porównaniu z grupą leczoną samą dietą
20,6 zdarzeń /1000 pacjento-lat (p=0,011) oraz w porównaniu z łącznymi wynikami
dla grup leczonych pochodnymi sulfonylomocznika i insuliną w monoterapii

18,9 zdarzeń/1000 pacjento-lat (p=0,021);

• istotne zmniejszenie całkowitego ryzyka zawału serca: chlorowodorek metforminy
11 zdarzeń /1000 pacjento-lat, sama dieta 18 zdarzeń /1000 pacjento-lat (p=0,01).

W przypadku stosowania metforminy jako leku drugiego rzutu w skojarzeniu z pochodną
sulfonylomocznika, nie wykazano korzyści dotyczących odległego rokowania.

W cukrzycy typu 1 u niektórych chorych stosowano metforminę w skojarzeniu z insuliną, ale
kliniczne korzyści tego połączenia nie zostały oficjalnie ustalone.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po jednorazowym podaniu doustnym 1500 mg preparatu Glucophage XR 750 mg,
maksymalne stężenie metforminy w osoczu wynoszące 1193 ng/ml występuje po około
5 godzinach (od 4 do 12 godzin).

Wykazano, że u zdrowych ochotników, zarówno po posiłku jak i na czczo, podanie preparatu
Glucophage XR 750 mg w dawce 1500 mg jest biorównoważne z podaniem preparatu
Glucophage XR 500 mg w dawce 1500 mg w odniesieniu do Cmax i AUC.

Produkt biorównoważny wykazuje następujące właściwości:

W stanie stacjonarnym, podobnie jak dla postaci o natychmiastowym uwalnianiu, Cmax i AUC
nie wzrastają proporcjonalnie do podawanej dawki. Po jednorazowym podaniu doustnym
2000 mg metforminy w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu AUC jest podobne jak przy
podawaniu tabletek o natychmiastowym uwalnianiu w dawce 1000 mg dwa razy na dobę.

Zmienność międzyosobnicza Cmax i AUC dla tabletek metforminy o przedłużonym
uwalnianiu jest zbliżona do zmienności osobniczej obserwowanej dla postaci o
natychmiastowym uwalnianiu.

W przypadku podawania tabletek o przedłużonym uwalnianiu na czczo AUC zmniejsza się o
30% (bez wpływu zarówno na Cmax jak i Tmax).

Skład posiłku nie ma wpływu na wchłanianie metforminy w postaci tabletek o przedłużonym
uwalnianiu.

Podczas długotrwałego podawania do 2000 mg metforminy w postaci tabletek o
przedłużonym uwalnianiu nie obserwowano jej akumulacji.

Dystrybucja

Metformina w nieznacznym stopniu wiąże się z białkami osocza. Metformina przenika do
erytrocytów. Maksymalne stężenie leku we krwi jest mniejsze niż w osoczu i występuje mniej
więcej w tym samym czasie. Krwinki czerwone są prawdopodobnie drugim kompartmentem
dystrybucji metforminy. Średnia objętość dystrybucji (Vd) wynosi 63-276 1.

Metabolizm

Metformina jest wydalana z moczem w postaci niezmienionej. Nie zidentyfikowano żadnych
metabolitów metforminy u ludzi.

Wydalanie

Klirens nerkowy metforminy wynosi > 400 ml/min, co wskazuje, iż metformina jest wydalana
w wyniku przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Po podaniu doustnym
rzeczywisty okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji wynosi około 6,5 godz.
W przypadku zaburzeń czynności nerek klirens nerkowy jest zmniejszony proporcjonalnie do
klirensu kreatyniny a okres półtrwania jest wydłużony. Prowadzi to do zwiększenia stężenia
metforminy w osoczu.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane przedkliniczne pochodzące z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących
bezpieczeństwa stosowania leku, toksyczności dawki wielokrotnej, genotoksyczności,
karcynogenności i toksycznego wpływu na rozród, nie wykazały niebezpieczeństwa
stosowania u ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Magnezu stearynian
Karmeloza sodowa
Hypromeloza 1000
000 cPs.

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3. Okres ważności
3 lata.

6.4. Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii PVC /Al. lub PVC /PYDC/A1., umieszczone w tekturowym pudelku.

Wielkość opakowań: 30, 60, 90 lub 120 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.

6.6. Instrukcja dotycząca przygotowania leku do stosowania i usuwania jego
pozostałości

Nie ma szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Merck Sante s.a.s
37, rue Saint-Romain
69008 Lyon
Francja

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

15192

9. DATA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/ DATA
JEGO PRZEDŁUŻENIA

03.03.2009 r

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
03.03.2009 r