
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 955 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 955 aptekach
• nadciśnienie pierwotne;
• obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca, obrzęk płuc, obrzęki pochodzenia wątrobowego, obrzęki pochodzenia nerkowego.
Jedna tabletka zawiera 5 mg torasemidu (Torasemidum).
Tabletki 5 mg zawierają 58,44 mg laktozy jednowodnej w tabletce.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
• nadwraŜliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którykolwiek składnik leku,
• zaburzenia czynności nerek z bezmoczem;
• śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe;
• niedociśnienie tętnicze;
• nadwraŜliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którykolwiek składnik leku;
• zaburzenia akcji serca;
• ciąŜa i laktacja.
Zaburzenia metabolizmu i odŜywiania
Podobnie jak w przypadku innych leków moczopędnych, w zaleŜności od wielkości stosowanej dawki i czasu leczenia pojawić się mogą zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, zwłaszcza przy stosowaniu diety niskosodowej. MoŜe wystąpić hipokaliemia, zwłaszcza przy diecie ubogiej w potas, przy towarzyszących wymiotach, biegunce, stosowaniu duŜej ilości środków przeczyszczających, a takŜe w przypadku zaburzeń czynności wątroby.
Przy znacznej diurezie, szczególnie na początku leczenia, a takŜe u pacjentów w podeszłym wieku mogą pojawić się objawy utraty elektrolitów i płynów, takie jak bóle i zawroty głowy, spadki ciśnienia, osłabienie, senność, stany splątania, utrata apetytu, kurcze mięśniowe. MoŜe okazać się konieczna zmiana dawki leku.
Torasemid moŜe powodować zwiększenie stęŜenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów w osoczu.
Mogą zaostrzyć się objawy kwasicy metabolicznej.
Zaburzenia naczyniowe
W pojedynczych przypadkach dochodziło do powikłań zakrzepowych i zaburzeń krąŜenia, spowodowanych zagęszczeniem krwi.
Zaburzenia Ŝołądka i jelit
Mogą wystąpić zaburzenia Ŝołądkowo-jelitowe, a w pojedynczych przypadkach - zapalenie trzustki.
Suchość błon śluzowych jamy ustnej
Zaburzenia nerki i dróg moczowych
U pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu, moŜe dochodzić do jego nagłego zatrzymania.
MoŜe pojawić się zwiększenie stęŜenia mocznika i kreatyniny w osoczu krwi.
Zaburzenia wątroby i dróg Ŝółciowych
Torasemid moŜe powodować zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych np. gammaGT (gamma-glutamylotransferaza).
Badania diagnostyczne
Donoszono o pojedynczych przypadkach zmniejszenia liczby czerwonych i białych krwinek, a takŜe płytek krwi.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
W pojedynczych przypadkach moŜe dochodzić do reakcji alergicznych, takich jak świąd, wysypka i nadwraŜliwość na światło.
Zaburzenia układu nerwowego
Mogą pojawić się pojedyncze przypadki zaburzeń widzenia i słuchu (szumy uszne, utrata słuchu).
Rzadko donoszono o parestezjach kończyn.
Dawkowanie Dorośli:
Nadciśnienie pierwotne
Zaleca się stosować dawkę 2,5 mg doustnie 1 raz na dobę. JeŜeli istnieje taka potrzeba, dawkę moŜna zwiększyć do 5 mg 1 raz na dobę. Przeprowadzone badania sugerują, Ŝe dawki większe od 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniŜenia ciśnienia krwi. Maksymalny efekt terapeutyczny osiągany jest po około 12 tygodniowym leczeniu.
Obrzęki
Zwykle stosuje się 5 mg doustnie 1 raz na dobę. JeŜeli konieczne, dawkę moŜna zwiększyć stopniowo do 20 mg 1 raz na dobę. W indywidualnych, wyjątkowych przypadkach stosowano 40 mg na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma potrzeby dostosowania dawkowania.
Stosowanie u dzieci
Brak doświadczeń klinicznych stosowania torasemidu w tej grupie wiekowej.
Stosowanie leku u pacjentów z niewydolnością wątroby
Podczas leczenia torasemidem, pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni być pod specjalną kontrolą ze względu na ryzyko zwiększenia stęŜenia torasemidu we krwi.
Przed rozpoczęciem leczenia torasemidem naleŜy przywrócić równowagę wodno-elektrolitową
(hipokaliemia, hiponatremia, hipowolemia) i usunąć przyczynę zaburzenia w oddawaniu moczu. Podczas długotrwałego leczenia torasemidem zaleca się regularną kontrolę gospodarki wodnoelektrolitowej, stęŜenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi.
Zaleca się dokładną kontrolę pacjentów ze skłonnością do zwiększonego stęŜenia kwasu moczowego we krwi (hiperurykemii) i skazy moczanowej.
NaleŜy kontrolować metabolizm węglowodanów u pacjentów z utajoną lub jawną cukrzycą.
Produkt zawiera laktozę jednowodną, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Przed rozpoczęciem leczenia torasemidem naleŜy przywrócić równowagę wodno-elektrolitową
(hipokaliemia, hiponatremia, hipowolemia) i usunąć przyczynę zaburzenia w oddawaniu moczu. Podczas długotrwałego leczenia torasemidem zaleca się regularną kontrolę gospodarki wodnoelektrolitowej, stęŜenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi.
Zaleca się dokładną kontrolę pacjentów ze skłonnością do zwiększonego stęŜenia kwasu moczowego we krwi (hiperurykemii) i skazy moczanowej.
NaleŜy kontrolować metabolizm węglowodanów u pacjentów z utajoną lub jawną cukrzycą.
Produkt zawiera laktozę jednowodną, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Charakterystyka produktu leczniczego Diuver
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 4 zamienników. Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 5,84 zł.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Wybierz interesujące Cię informacje: