Contraseton system terapeutyczny dopochwowy | (120mcg+15mcg)/24h | 1 sasz.

Contraseton zawiera 11,0 mg etonogestrelu ( Etonogestrelum ) i 3,474 mg etynyloestradiolu

(Ethinylestradiolum). System terapeutyczny dopochwowy uwalnia etonogestrel i etynyloestradiol w średniej ilości odpowiednio 0,120 mg i 0,015 mg w ciągu 24 godzin przez okres 3 tygodni.

Pełny wykaz substancji pomocniczych został podany w punkcie 6.1.

Złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych nie należy stosować w następuj ących przypadkach.

Jeżeli jakikolwiek z podanych objawów wystąpi po raz pierwszy w okresie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton , należy jak najszybciej usunąć system terapeutyczny dopochwowy.

• Występowanie lub ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ang. venous thromboemboJism , VTE )

• Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa - czynna (leczona przeciwzakrzepowymi produktami leczniczymi) lub przebyta VTE , np. zakrzepica żył głębokich (ang. deep venous thrombosis, DVT ), zatorowość płucna (ang. puJmonary embolism , PE)

• Znana dziedziczna lub nabyta predyspozycja do występowania żylnej choroby zakrzepowozatorowej np. oporność na aktywowane białko C (ang. activated protein C resistance , APCR ) (w tym czynnik V Leiden ), niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S

• Rozległy zabieg operacyjny związany z długotrwałym unieruchomieniem (patrz punkt 4.4)

• Wysokie ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wskutek występowania wielu czynników ryzyka (patrz punkt 4.4)

• Występowanie lub ryzyko rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (ang.arterial thromboembolism , ATE )

• Tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe - czynne tętnicze zaburzenia zakrzepowozatorowe , tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe w wywiadzie (np. zawał mięśnia sercowego) lub objawy prodromalne (np. dławica piersiowa)

• Choroby naczyń mózgowych - czynny udar, przebyty udar lub objawy prodromalne w wywiadzie (np. przemijaj ący napad niedokrwienny, ang. transient ischemic attack , TIA ) o Stwierdzona dziedziczna lub nabyta skłonność do występowania tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych np. hiperhomocysteinemia i obecność przeciwciał antyfosfolipidowych (przeciwciała antykardiolipinowe , antykoagulant toczniowy).

• Migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie

• Wysokie ryzyko rozwoju zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic z powodu występowania wielu czynników ryzyka (patrz punkt 4.4) lub występowania jednego z poważnych czynników ryzyka, takich jak:

• cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi

• ciężkie nadciśnienie tętnicze

• ciężka dyslipoproteinemia

• Zapalenie trzustki obecnie lub w przeszłości, jeśli współwystępuje z ciężką hipertriglicerydemią.

• Ciężka choroba wątroby obecnie lub w przeszłości, tak długo jak parametry czynności wątroby nie powrócą do normy

• Występowanie obecnie lub w przeszłości nowotworów wątroby (łagodnych lub złośliwych)

• Obecność lub podejrzenie złośliwych nowotworów narządów płciowych lub piersi zależnych od hormonów płciowych

• Krwawienia z pochwy o nieznanej etiologii

• Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1

Jednoczesne stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton z produkatami leczniczymi zawieraj ącymi ombitaswir/parytaprewir/ rytonawir i dazabuwir jest przeciwskazane (patrz punkty 4.4 oraz 4.5).

Do najczęstszych działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych z etonogestrelem i etynyloestradiolem należał ból głowy oraz zapalenie pochwy i upławy, zgłaszane przez 5-6% kobiet.

Opis wybranych działań niepożądanych

U kobiet stosuj ących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne odnotowano zwiększone ryzyko wystąpienia żylnych i tętniczych incydentów zakrzepowych i zakrzepowo-zatorowych, w tym zawału serca, udaru, przemijaj ącego napadu niedokrwiennego, zakrzepicy żylnej oraz zatorowości płucnej, które zostały szerzej omówione w punkcie 4.4.

Także inne działania niepożądane zgłaszane przez kobiety stosuj ące złożone hormonalne środki antykoncepcyjne zostały opisane szczegółowo w punkcie 4.4.

Działania niepożądane zgłoszone w badaniach klinicznych, badaniach obserwacyjnych lub w okresie po wprowadzeniu do obrotu systemu terapeutycznego dopochwowego zawieraj ącego etonogestrel i etynyloestradiol przedstawiono w poniższej tabeli. Do opisania poszczególnych działań niepożądanych użyto najbardziej odpowiednich terminów według MedDRA.

Wszystkie działania niepożądane zostały wymienione zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz według częstości występowania; często (> 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> 1/1000 do < 1/100), rzadko (> 1/10 000 do < 1/1000) oraz nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

!

) Lista działań niepożądanych oparta na zgłoszeniach spontanicznych.

Istnieją doniesienia na temat nowotworów zależnych od hormonów płciowych (np. nowotwory wątroby, piersi) u pacjentek przyjmuj ących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne. Więcej informacji patrz punkt 4.4.

Interakcje

Interakcje innych produktów leczniczych (induktorów enzymów) z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi mogą prowadzić do wystąpienia krwawienia śródcyklicznego i (lub) nieskuteczności działania antykoncepcyjnego (patrz punkt 4.5)

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl @urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dawkowanie

Żeby działanie antykoncepcyjne było skuteczne, system terapeutyczny dopochwowy Contraseton musi być stosowany zgodnie z zaleceniami (patrz „Jak stosować system terapeutyczny dopochwowy Contraseton " i „Jak rozpocząć stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton ").

Dzieci i młodzież

Nie badano bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton u młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Sposób podawania

JAK STOSOWAĆ SYSTEM TERAPEUTYCZNY DOPOCHWOWY CONTRASETON

Pacjentka umieszcza system terapeutyczny dopochwowy Contraseton w pochwie samodzielnie. Lekarz powinien poinstruować pacjentkę, w jaki sposób zakładać i usuwać system terapeutyczny dopochwowy Contraseton . W celu założenia systemu terapeutycznego dopochwowego pacjentka powinna przyjąć najwygodniejszą dla siebie pozycję, np. stoj ąc z jedną nogą uniesioną, siedz ąc w kucki lub leżąc. System terapeutyczny dopochwowy Contraseton należy ścisnąć i umieścić w pochwie tak, aby nie przeszkadzał. Umiejscowienie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton w pochwie nie ma zasadniczego znaczenia dla jego działania antykoncepcyjnego (patrz Ryciny 1-4).

Po założeniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton (patrz punkt „Jak rozpocząć stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton "), pozostaje on w pochwie nieprzerwanie przez 3 tygodnie. Zaleca się regularne sprawdzanie obecności systemu terapeutycznego dopochwowego w pochwie (na przykład przed i po stosunku). W razie przypadkowego wypadnięcia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton należy postępować zgodnie z zaleceniami zawartymi w punkcie 4.2 „Postępowanie w razie wypadnięcia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton " (więcej informacji: patrz również punkt 4.4 „Samoistne wypadnięcie"). System terapeutyczny dopochwowy Contraseton należy usunąć po 3 tygodniach stosowania, w tym samym dniu tygodnia, w którym był założony. Po przerwie w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego trwającej jeden tydzień, zakłada się nowy system terapeutyczny dopochwowy (np. jeśli system terapeutyczny dopochwowy Contraseton założono w środę około godz. 22, należy go usunąć również w środę, 3 tygodnie później, około godziny 22. W następną środę należy założyć nowy system terapeutyczny dopochwowy). System terapeutyczny dopochwowy Contraseton można usunąć, zaczepiaj ąc palcem wskazującym o brzeg systemu terapeutycznego dopochwowego lub chwytaj ąc system terapeutyczny dopochwowy palcem wskazującym i środkowym i pociągaj ąc go (patrz CHPL : Rycina 5). Zużyty system terapeutyczny dopochwowy należy włożyć do saszetki (przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt) i zutylizować w sposób zgodny z zaleceniami podanymi w punkcie 6.6. Krwawienie z odstawienia występuje zwykle po upływie 2-3 dni po usunięciu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton i może nie ustąpić całkowicie do czasu założenia nowego systemu terapeutycznego dopochwowego.

patrz CHPL : Rycina 1. Wyjąć system terapeutyczny dopochwowy Contraseton z saszetki

patrz CHPL : Rycina 2. Ścisnąć system terapeutyczny dopochwowy Contraseton

patrz CHPL : Rycina 3. Wybrać najwygodniejszą pozycję do założenia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton

patrz CHPL :Rycina 4A patrz CHPL :Rycina 4B patrz CHPL :Rycina 4C

Włożyć system terapeutyczny dopochwowy Contraseton do pochwy jedną ręką (Rycina 4A), w razie potrzeby drugą ręką rozchylaj ąc wargi sromowe. Umieścić system terapeutyczny dopochwowy Contraseton wewnątrz pochwy tak, aby nie przeszkadzał (Rycina 4B). System terapeutyczny dopochwowy Contraseton pozostawia się w pochwie przez 3 tygodnie (Rycina 4C).

patrz CHPL : Rycina 5.

System terapeutyczny dopochwowy Contraseton można usunąć, zaczepiaj ąc palcem wskazującym o brzeg systemu terapeutycznego dopochwowego lub chwytaj ąc system terapeutyczny dopochwowy palcem wskazującym i środkowym i pociągaj ąc go.

JAK ROZPOCZĄĆ STOSOWANIE SYSTEMU TERAPEUTYCZNEGO DOPOCHWOWEGO

CONTRASETON

W poprzednim cyklu nie stosowano hormonalnego środka antykoncepcyjnego

System terapeutyczny dopochwowy Contraseton należy założyć pierwszego dnia naturalnego cyklu (tj. pierwszego dnia miesiączki). Można również rozpocząć stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton między 2. a 5. dniem cyklu, ale w takim wypadku w czasie pierwszego cyklu przez pierwsze 7 dni stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton zaleca się jednoczesne stosowanie mechanicznej metody antykoncepcji.

Dotychczas stosowano złożone hormonalne środki antykoncepcyjne

System terapeutyczny dopochwowy Contraseton należy założyć najpóźniej w dniu następującym po przerwie w stosowaniu tabletek lub systemu transdermalnego , stosowanego wcześniej złożonego hormonalnego środka antykoncepcyjnego, lub po okresie stosowania tabletek zawieraj ących placebo.

Jeżeli pacjentka regularnie i prawidłowo stosowała poprzednią metodę antykoncepcji i jeżeli jest pewne, że nie jest w ciąży, może zmienić dotychczasową złożoną antykoncepcj ę hormonalną na system terapeutyczny dopochwowy Contraseton w dowolnym dniu cyklu.

Przerwa w stosowaniu dotychczasowego środka antykoncepcyjnego nigdy nie powinna przekraczać zaleconego czasu.

Dotychczas stosowano antykoncepcj ę zawieraj ąc ą tylko progestagen ( minitabletka , implant lub iniekcje) lub system terapeutyczny domaciczny uwalniaj ący progestagen [IUS]

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton zamiast minitabletki można rozpocząć w dowolnym dniu (w przypadku implantu i systemu - w dniu usunięcia implantu lub systemu, w przypadku iniekcji - w dniu następnego zaplanowanego wstrzyknięcia), ale we wszystkich tych przypadkach przez pierwsze 7 dni stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton należy dodatkowo stosować mechaniczne metody antykoncepcji.

Po poronieniu w pierwszym trymestrze ciąży

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton można rozpocząć natychmiast. Nie ma potrzeby jednoczesnego stosowania dodatkowych metod antykoncepcji. Jeśli rozpoczęcie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton bezpośrednio po poronieniu wydaje się niewskazane, pacjentka powinna postępować według zaleceń podanych w punkcie: „W poprzednim cyklu nie stosowano hormonalnego środka antykoncepcyjnego". W międzyczasie powinna stosować inną metodę antykoncepcji.

Po porodzie lub poronieniu w drugim trymestrze ciąży

Informacje dla kobiet karmi ących piersią podano w punkcie 4.6.

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton należy rozpocząć w czwartym tygodniu po porodzie lub po poronieniu w drugim trymestrze ciąży. W razie późniejszego rozpoczęcia stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton , należy zalecić jednoczesne stosowanie mechanicznej metody antykoncepcji przez pierwsze 7 dni stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton . Jeśli jednak w tym czasie miał miejsce stosunek, przed rozpocz ęciem stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton należy wykluczyć ciążę lub pacjentka powinna poczekać do wystąpienia pierwszej miesiączki.

NIEWŁAŚCIWE STOSOWANIE SYSTEMU TERAPEUTYCZNEGO DOPOCHWOWEGO CONTRASETON

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton w sposób inny niż opisany w zaleceniach może zmniejszyć jego skuteczność antykoncepcyjną i pogorszyć kontrolę cyklu. Aby uniknąć utraty działania antykoncepcyjnego w wyniku niewłaściwego stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego, należy przestrzegać poniższych zasad:

• Postępowanie w wypadku dłuższej przerwy w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton

Pacjentka powinna jak najszybciej założyć nowy system terapeutyczny dopochwowy. Dodatkowo przez następne 7 dni powinna stosować mechaniczne metody antykoncepcji, takie jak prezerwatywa. Jeśli w czasie przerwy w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton miał miejsce stosunek, należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży. Im przerwa w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton była dłuższa, tym większe ryzyko zajścia w ciążę.

• Postępowanie w razie wypadnięcia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton

System terapeutyczny dopochwowy Contraseton powinien się znajdować w pochwie nieprzerwanie przez okres 3 tygodni. W wypadku samoistnego wypadnięcia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton , należy go umyć w zimnej lub letniej (nie gorącej) wodzie i jak najszybciej ponownie założyć.

Jeśli system terapeutyczny dopochwowy Contraseton znajdował się poza pochwą przez czas krótszy niż 3 godziny, nie wpłynęło to na skuteczność tej metody antykoncepcyjnej. Pacjentka powinna jak najszybciej ponownie założyć system terapeutyczny dopochwowy, nie później niż w ciągu 3 godzin od wypadnięcia.

Jeśli pacjentka podejrzewa lub jest pewna, że system terapeutyczny dopochwowy Contraseton znajdował się poza pochwą przez czas dłuższy niż 3 godziny w pierwszym lub drugim tygodniu stosowania, skuteczność antykoncepcyjna systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton mogła się zmniejszyć. Pacjentka powinna jak najszybciej ponownie założyć system terapeutyczny dopochwowy. Dodatkowo przez okres pierwszych 7 dni stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton po jego ponownym założeniu należy stosować mechaniczne metody antykoncepcji, takie jak prezerwatywa. Im dłużej system terapeutyczny dopochwowy Contraseton znajdował się poza pochwą i im bliżej planowanej przerwy w jego stosowaniu miało to miejsce, tym większe ryzyko zajścia w ciążę.

Jeśli pacjentka podejrzewa lub jest pewna, że Contraseton znajdował się poza pochwą przez czas dłuższy niż 3 godziny w trzecim tygodniu stosowania, skuteczność antykoncepcyjna systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton mogła się zmniejszyć. Pacjentka powinna wyrzucić ten system terapeutyczny dopochwowy i wybrać jedno z dwóch poniższych rozwiązań:

1. Jak najszybciej założyć nowy system terapeutyczny dopochwowy Contraseton Uwaga: Założenie nowego systemu terapeutycznego dopochwowego oznacza rozpoczęcie następnego, trzytygodniowego okresu jego stosowania. Może to spowodować brak spodziewanego krwawienia z odstawienia. Może jednak pojawić się plamienie lub krwawienie śródcykliczne.

2. Odczekać do wystąpienia krwawienia z odstawienia i założyć nowy system terapeutyczny dopochwowy, nie później niż 7 dni (7x24 godziny) od czasu usunięcia lub samoistnego wypadnięcia poprzedniego systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton . Uwaga: Powyższy sposób postępowania można przyjąć tylko wtedy, jeśli system terapeutyczny dopochwowy Contraseton był stosowany w sposób nieprzerwany przez ostatnie 7 dni.

Jeżeli nie wiadomo, jak długo system terapeutyczny dopochwowy Contraseton znajdował się poza pochwą, należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży. Przed włożeniem nowego system terapeutycznego dopochwowego należy wykonać test ciążowy.

• Postępowanie w wypadku dłuższego stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton

Mimo, że nie jest to zalecany sposób postępowania, jeśli system terapeutyczny dopochwowy Contraseton był stosowany nie dłużej niż 4 tygodnie, skuteczność antykoncepcyjna jest zachowana. Pacjentka może zrobić jednotygodniową przerwę w jego stosowaniu, a następnie założyć nowy system terapeutyczny dopochwowy. Jeśli system terapeutyczny dopochwowy Contraseton stosowano dłużej niż 4 tygodnie, skuteczność antykoncepcyjna może być zmniejszona, a przed założeniem nowego systemu terapeutycznego dopochwowego należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.

Jeśli pacjentka nie stosowała się do zaleconego sposobu użycia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton i w kolejnej przerwie w jego stosowaniu krwawienie z odstawienia nie wystąpiło, przed założeniem nowego systemu terapeutycznego dopochwowego należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.

JAK OPÓŹNIĆ WYSTĄPIENIE KRWAWIENIA LUB PRZESUNĄĆ JE W CZASIE

W wyjątkowych przypadkach, aby opóźnić wystąpienie krwawienia z odstawienia, pacjentka może założyć nowy system terapeutyczny dopochwowy, opuszczaj ąc tygodniową przerwę w jego stosowaniu. Nowy system terapeutyczny dopochwowy można używać przez następne 3 tygodnie. W tym czasie może występować krwawienie śródcykliczne lub plamienie. Po tygodniowej przerwie w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego powraca się do normalnego stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

Aby przesunąć w czasie wystąpienie krwawienia z odstawienia na inny dzień tygodnia niż ten, do którego pacjentka jest przyzwyczajona, pacjentka może skrócić kolejną przerwę w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton o dowolną liczbę dni. Im przerwa w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton jest krótsza, tym większe jest prawdopodobieństwo braku krwawienia z odstawienia po jego usunięciu i wystąpienia krwawienia śródcyklicznego lub plamienia w czasie stosowania następnego systemu terapeutycznego dopochwowego.

OSTRZEŻENIA

Jeżeli występuje którykolwiek z poniższych stanów lub czynniki ryzyka, należy omówić z pacjentką zasadność stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

W razie pogorszenia lub wystąpienia po raz pierwszy któregokolwiek z wymienionych stanów lub czynników ryzyka kobieta powinna zgłosić się do lekarza prowadz ącego , który zadecyduje, czy konieczne jest przerwanie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

1. Zaburzenia układu krążenia

Ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

• Stosowanie jakichkolwiek złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w porównaniu do sytuacji, gdy terapia nie jest stosowana. Stosowanie produktów zawieraj ących lewonorgestrel , norgestimat lub noretisteron jest związane z najmniejszym ryzykiem rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Stosowanie innych produktów, takich jak system terapeutyczny dopochwowy Contraseton może być związane z dwukrotnie większym ryzykiem. Decyzja o zastosowaniu produktu spoza grupy najmniejszego ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej powinna zostać podj ęta wyłącznie po rozmowie z pacjentką, w celu zapewnienia, że rozumie ona ryzyko żylnej choroby zakrzepowozatorowej związane z systemem terapeutycznym dopochwowym Contraseton , jak obecne czynniki ryzyka wpływają na to ryzyko oraz, że ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest największe w pierwszym roku stosowania. Istnieją pewne dowody, świadcz ące , że ryzyko zwiększa się, gdy złożone hormonalne środki antykoncepcyjne są przyjmowane ponownie po przerwie w stosowaniu wynoszącej 4 tygodnie lub więcej.

• U około 2 na 10 000 kobiet, które nie stosują złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych i nie są w ciąży, w okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowozatorowa . Jakkolwiek ryzyko to może być znacznie większe, w zależności od czynników ryzyka występuj ących u danej pacjentki (patrz poniżej).

• Szacuje się, że spośród 10 000 kobiet, które stosują małe dawki złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawieraj ących lewonorgestrel , u około 6 kobiet ¹ , w okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Uzyskano niejednoznaczne wyniki dotycz ące ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związanego ze stosowaniem systemu terapeutycznego dopochwowego zawieraj ącego etonogestrel + etynyloestradiol w porównaniu do złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawieraj ących lewonorgestrel (relatywne ryzyko szacowane w zakresie od braku wzrostu, RR=0,96, do prawie dwukrotnego wzrostu ryzyka, RR=1,90). Przekłada się to na 6 do 12 przypadków żylnej choroby zakrzepowozatorowej w okresie roku na 10 000 kobiet stosuj ących system terapeutyczny dopochwowy zawieraj ący etonogestrel + etynyloestradiol .

• W obydwu sytuacjach, liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przypadaj ących na okres roku jest mniejsza niż oczekiwana liczba przypadków u kobiet w ciąży lub w okresie poporodowym.

• Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa może być śmiertelna w 1-2% przypadków.

1 Punkt środkowy z zakresu od 5 do 7 na 10 000 kobiet w okresie roku, w oparciu o relatywne ryzyko wynosz ące około 2,3 do 3,6 dla złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawieraj ących lewonorgestrel w porównaniu do sytuacji, gdy terapia nie jest stosowana.

Liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przypadaj ących na 10 000 kobiet w okresie roku . Patrz wykres CHPL

Pacjentki niestosuj ące złożonych Złożone hormonalne środki antykoncepcyjne Złożone hormonalne środki antykoncepcyjne hormonalnych środków zawieraj ące lewonorgestrel zawieraj ące etonogestrel antykoncepcyjnych (2 przypadki) (5-7 przypadków) (6-12 przypadków)

• U pacjentek stosuj ących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne niezwykle rzadko zgłaszano przypadki zakrzepicy w innych naczyniach krwionośnych, np. wątrobowych, krezkowych, nerkowych lub w żyłach i tętnicach siatkówki.

Czynniki ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Ryzyko wystąpienia żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentek stosuj ących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne może znacząco wzrosnąć w przypadku występowania dodatkowych czynników ryzyka, szczególnie, jeśli występuje kilka czynników ryzyka jednocześnie (patrz tabela).

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton jest przeciwwskazane, jeśli u pacjentki występuje jednocześnie kilka czynników ryzyka, zwiększaj ących ryzyko wystąpienia zakrzepicy żylnej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety wstępuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników - w tym przypadku należy ocenić całkowite ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

• Nie osiągnięto konsensusu, co do możliwej roli żylaków oraz zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych na wystąpienie lub progresję żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

• Należy uwzględnić zwiększone ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej w ciąży oraz w szczególności w 6-tygodniowym okresie poporodowym („Ciąża i laktacja" patrz punkt 4.6).

Objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (zakrzepicy żył głębokich oraz zatorowości płucnej)

Należy poinformować pacjentkę, że w razie wystąpienia następuj ących objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza i powiedzieć personelowi medycznemu, że stosuje się złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.

Objawy zakrzepicy żył głębokich (ang. deep vein thrombosis, DVT ) mogą obejmować:

- obrzęk nogi i (lub) stopy lub obrzęk wzdłuż żyły w nodze

- ból lub tkliwość w nodze, które mogą być odczuwane wyłącznie w czasie stania lub chodzenia

- zwiększona temperatura w zmienionej chorobowo nodze; czerwona lub przebarwiona skóra nogi

Objawy zatorowości płucnej (ang. pulmonary embolism , PE) mogą obejmować: - nagłe niewyjaśnione spłycenie oddechu lub przyspieszenie oddechu

- nagły napad kaszlu, który może być połączony z krwiopluciem

- ostry ból w klatce piersiowej

- ciężkie zamroczenie lub zawroty głowy

- przyspieszone lub nieregularne bicie serca

Niektóre z tych objawów (np. „spłycenie oddechu", „kaszel") są niespecyficzne i mogą być niepoprawnie zinterpretowane jako występuj ące częściej lub mniej poważne stany (np. zakażenia układu oddechowego).

Inne objawy zamknięcia naczyń mogą obejmować: nagły ból, obrzęk oraz lekko niebieskie przebarwienie kończyn.

Jeżeli zamknięcie naczynia wystąpi w oku, objawy mogą obejmować bezbolesne zaburzenia widzenia, które mogą przekształcić się w utratę widzenia. W niektórych przypadkach utrata widzenia może nastąpić niemal natychmiast.

Ryzyko rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Badania epidemiologiczne wykazały związek pomiędzy stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych, a zwiększonym ryzykiem rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (zawału mięśnia sercowego) lub incydentów naczyniowo-mózgowych (np. przemijaj ącego napadu niedokrwiennego, udaru). Przypadki tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych mogą być śmiertelne.

Czynniki ryzyka rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Ryzyko wystąpienia tętniczych powikłań zakrzepowo-zatorowych lub napadów naczyniowomózgowych u pacjentek stosuj ących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne jest zwiększone u kobiet, u których występują czynniki ryzyka (patrz tabela). Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton jest przeciwwskazane, jeżeli u pacjentki występuje jeden poważny lub jednocześnie kilka czynników ryzyka rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych, które stawiają pacjentkę w grupie wysokiego ryzyka rozwoju zakrzepicy tętniczej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety wstępuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników - w tym przypadku należy ocenić całkowite ryzyko. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Objawy tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Należy poinformować pacjentkę, że w razie wystąpienia następuj ących objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza i powiedzieć personelowi medycznemu, że stosuje się złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.

Objawy napadu naczyniowo-mózgowego mogą obejmować:

- nagłe zdrętwienie lub osłabienie twarzy, rąk lub nóg, szczególnie po jednej stronie ciała;

- nagłe trudności z chodzeniem, zawroty głowy, utratę równowagi lub koordynacji

- nagła dezorientacja, trudności z mówieniem lub rozumieniem

- nagłe trudności z widzeniem w jednym lub obydwu oczach

- nagłe, ciężkie lub długotrwałe bóle głowy bez ustalonej przyczyny

- utratę przytomności lub omdlenie z drgawkami lub bez drgawek

Przejściowe objawy sugerują, że zdarzenie jest przemijającym napadem niedokrwiennym (ang. transient ischemic attack , TIA ).

Objawy zawału serca (ang. myocardial infarction , MI) mogą być następuj ące :

- ból, uczucie dyskomfortu, uczucie ucisku, ociężałość, uczucie ściskania lub pełności w klatce piersiowej, ramieniu lub poniżej mostka

- uczucie dyskomfortu promieniuj ące do pleców, szczęki, gardła, ramienia, żołądka;

- uczucie pełności, niestrawności lub zadławienia

- nadmierne pocenie się, nudności, wymioty lub zawroty głowy

- skrajne osłabienie, niepokój lub spłycenie oddechu - przyspieszone lub nieregularne bicie serca.

• W razie podejrzenia lub potwierdzonych objawów żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej lub tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych należy przerwać stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Ze względu na teratogenne skutki leczenia przeciwzakrzepowego (leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny), należy rozpocząć stosowanie innej, skutecznej metody antykoncepcji.

2. Nowotwory

• Badania epidemiologiczne wskazują, że długotrwałe stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych stanowi czynnik ryzyka rozwoju raka szyjki macicy u kobiet zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego (ang. Human Papilloma Virus , HPV). Wciąż istnieją jednak niejasności na temat tego, w jakim stopniu na wyniki tych badań wpływają czynniki zakłócaj ące (np. różnice w liczbie partnerów seksualnych lub stosowanie mechanicznych metod antykoncepcji). Brak jest danych epidemiologicznych na temat ryzyka rozwoju raka szyjki macicy u kobiet stosuj ących system terapeutyczny dopochwowy Contraseton (patrz punkt „Badanie lekarskie / konsultacja").

• Z metaanalizy 54 badań epidemiologicznych wynika, że u kobiet stosuj ących złożoną doustną antykoncepcj ę hormonalną istnieje nieznacznie zwiększone ryzyko względne (RR = 1,24) raka piersi. Ryzyko to stopniowo zmniejsza się w czasie 10 lat po zaprzestaniu stosowania antykoncepcji. Ponieważ u kobiet poniżej 40. roku życia rak piersi występuje rzadko, zwiększona liczba rozpoznań raka piersi u kobiet obecnie lub w przeszłości stosuj ących złożoną doustną antykoncepcj ę hormonalną jest stosunkowo niewielka w porównaniu z ogólnym ryzykiem rozwoju raka piersi. Przypadki raka piersi rozpoznane u kobiet, które kiedykolwiek stosowały antykoncepcj ę hormonalną, są na ogół mniej zaawansowane klinicznie niż przypadki rozpoznane u kobiet nigdy niestosuj ących antykoncepcji. Obserwowane zwiększone ryzyko może być spowodowane wcześniejszym rozpoznawaniem raka piersi u kobiet stosuj ących złożoną doustną antykoncepcj ę hormonalną, działaniem biologicznym tej metody antykoncepcji lub obu tych czynników łącznie.

• W rzadkich przypadkach u kobiet stosuj ących złożoną doustną antykoncepcj ę hormonalną występowały łagodne, a jeszcze rzadziej złośliwe nowotwory wątroby. W pojedynczych przypadkach nowotwory te prowadziły do zagrażaj ących życiu krwawień do jamy brzusznej. Z tego względu u kobiet stosuj ących system terapeutyczny dopochwowy Contraseton , u których występuje ostry ból brzucha, powiększenie wątroby lub objawy krwotoku wewnętrznego, należy w rozpoznaniu różnicowym wziąć pod uwagę możliwość nowotworu wątroby.

3. Zwiększenie aktywności ALT

Podczas badań klinicznych z udziałem pacjentów leczonych z powodu zakażenia wirusem zapaleniem wątroby typu C (HCV) produktami leczniczymi zawieraj ącymi ombitaswir/parytaprewir/ rytonawir i dazabuwir w monoterapii lub w skojarzeniu z rybawiryną, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej ponad 5-krotnie przekraczającej górną granicę normy występowało znacznie częściej u kobiet stosuj ących produkty lecznicze zawieraj ące etynyloestradiol , takie jak złożone hormonalne środki antykoncepcyjne ( CHC ) (patrz punkty 4.3 oraz 4.5).

4. Inne zaburzenia

• U kobiet z hipertriglicerydemią lub wywiadem rodzinnym w tym kierunku, stosuj ących antykoncepcj ę hormonalną, może występować zwiększone ryzyko wywołania zapalenia trzustki.

• Mimo, że u wielu kobiet stosuj ących antykoncepcj ę hormonalną odnotowano nieznaczny wzrost ciśnienia tętniczego, istotny wzrost ciśnienia występuje rzadko. Dokładnie nie ustalono związku między stosowaniem antykoncepcji hormonalnej, a nadciśnieniem tętniczym. Jednak w razie

utrzymywania się istotnego wzrostu ciśnienia tętniczego w czasie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton wskazane jest wstrzymanie jego stosowania i rozpoczęcie leczenia nadciśnienia. Jeśli lekarz uzna to za stosowne, po uzyskaniu prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego za pomocą produktów leczniczych można powrócić do stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

• Istnieją doniesienia o wystąpieniu lub zaostrzeniu następuj ących zaburzeń zarówno w okresie ciąży jak i podczas stosowania antykoncepcji hormonalnej, jakkolwiek brak jest jednoznacznych dowodów potwierdzaj ących ich związek ze stosowaniem antykoncepcji: żółtaczka i (lub) świąd związane z cholestazą; kamica żółciowa; porfiria; toczeń rumieniowaty układowy; zespół hemolityczno-mocznicowy; pląsawica Sydenhama ; pemfigoid ciężarnych; utrata słuchu spowodowana otosklerozą; (dziedziczny) obrzęk naczynioruchowy.

• Ostre lub przewlekłe zaburzenia czynności wątroby mogą stwarzać konieczność odstawienia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton do czasu normalizacji parametrów czynności wątroby. Nawrót żółtaczki cholestatycznej i (lub) świądu związanego z cholestazą, które występowały w okresie ciąży lub poprzedniego stosowania hormonów płciowych, narzuca potrzebę zaprzestania stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

• Mimo, że estrogeny i progestageny mogą powodować oporność tkanek obwodowych na insulinę i wpływać na tolerancję glukozy, nie ma danych przemawiaj ących za koniecznością zmiany schematu leczenia u kobiet chorych na cukrzycę, stosuj ących antykoncepcj ę hormonalną. Kobiety choruj ące na cukrzycę, stosuj ące system terapeutyczny dopochwowy Contraseton , powinny jednak pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską, zwłaszcza w czasie pierwszych kilku miesięcy stosowania.

• Istnieją doniesienia na temat występowania nowych przypadków lub zaostrzenia przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziej ącego zapalenia jelita grubego u pacjentek przyjmuj ących hormonalne środki antykoncepcyjne, ale dowody na związek z ich stosowaniem nie są jednoznaczne.

• Niekiedy występuje ostuda, zwłaszcza u kobiet, u których występowała wcześniej. Pacjentki ze skłonnością do występowania ostudy powinny unikać ekspozycji na promieniowanie słoneczne lub promieniowanie ultrafioletowe w czasie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

• Trudności z założeniem systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton lub tendencja do jego wypadania mogą występować w przypadku następuj ących chorób: wypadanie szyjki macicy, przepuklina pęcherza moczowego i (lub) odbytnicy, ciężkie lub nawykowe zaparcia. W bardzo rzadkich przypadkach donoszono, że Contraseton został nieumyślnie założony w cewce moczowej i możliwie finalnie w pęcherzu moczowym. Dlatego też, w przypadku występowania objawów zapalenia pęcherza moczowego w diagnostyce różnicowej należy rozważyć niewłaściwe położenie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

• W czasie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton może niekiedy występować zapalenie pochwy. Nie wykazano, aby leczenie zapalenia pochwy zmniejszało skuteczność systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton lub, aby stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton wpływało na proces leczenia zapalenia pochwy (patrz punkt 4.5).

• Bardzo rzadko donoszono o przylgnięciu systemu terapeutycznego dopochwowego do pochwy, wymagającym usunięcia przez lekarza.

BADANIE LEKARSKIE/KONSULTACJA

Przed rozpocz ęciem lub wznowieniem stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton należy zebrać kompletny wywiad lekarski (w tym wywiad rodzinny) i sprawdzić, czy pacjentka nie jest w ciąży. Należy dokonać pomiaru ciśnienia tętniczego krwi oraz przeprowadzić badanie fizykalne, bior ąc pod uwagę przeciwwskazania (patrz punkt 4.3) oraz ostrzeżenia (patrz punkt 4.4). Ważne jest zwrócenie uwagi kobiety na informacje dotycz ące zakrzepicy żył i tętnic, w tym na ryzyko stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton w porównaniu z innymi złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic, znane czynniki ryzyka oraz co należy robić w przypadku podejrzenia zakrzepicy.

Należy również polecić kobietom dokładne przeczytanie ulotki i stosowanie się do znajduj ących się w niej zaleceń. Częstość i rodzaj badań powinny zostać dobrane na podstawie przyjętych zaleceń praktyki i dostosowane do każdej pacjentki.

Należy poinformować kobiety, że hormonalne środki antykoncepcyjne nie chronią przed zarażeniem wirusem HIV (AIDS) oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.

ZMNIEJSZONA SKUTECZNOŚĆ

Skuteczność systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton może być zmniejszona w wypadku nieprzestrzegania zaleceń (punkt 4.2) lub jednoczesnego stosowania produktów leczniczych zmniejszaj ących stężenie etynyloestradiolu i (lub) etonogestrelu w osoczu (punkt 4.5).

ZMNIEJSZONA KONTROLA CYKLU

W czasie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton mogą występować nieregularne krwawienia (plamienia i krwawienia śródcykliczne). Jeśli nieregularne krwawienia są zjawiskiem nowym, a dotychczas w czasie poprawnego stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton cykle były regularne, należy rozważyć przyczyny pozahormonalne , wdrażaj ąc odpowiednie metody diagnostyczne dla wykluczenia choroby nowotworowej lub ciąży. Do metod tych może się zaliczać zabieg wyłyżeczkowania jamy macicy.

U niektórych kobiet krwawienie z odstawienia może nie wystąpić w czasie przerwy w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton . Jeśli Contraseton był stosowany zgodnie z zaleceniami opisanymi w punkcie 4.2, prawdopodobieństwo ciąży jest bardzo małe. Jeśli jednak Contraseton nie był stosowany zgodnie z zaleceniami i nie wystąpiło spodziewane krwawienie z odstawienia lub jeśli spodziewane krwawienie nie wystąpiło dwukrotnie, przed kontynuowaniem stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.

EKSPOZYCJA PARTNERA NA ETYNYLOESTRADIOL I ETONOGESTREL

Wielkość ekspozycji na etynyloestradiol i etonogestrel w czasie stosunku i jej potencjalne znaczenie farmakologiczne dla partnera nie zostały określone.

USZKODZENIE SYSTEMU TERAPEUTYCZNEGO DOPOCHWOWEGO CONTRASETON

Bardzo rzadko donoszono o uszkodzeniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton w czasie stosowania (patrz punkt 4.5). Pacjentka powinna w takim przypadku usunąć uszkodzony system terapeutyczny dopochwowy i jak najszybciej założyć nowy, dodatkowo przez następnych 7 dni stosuj ąc mechaniczne metody antykoncepcji, takie jak prezerwatywa. Należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży, a pacjentka powinna się skontaktować z lekarzem.

SAMOISTNE WYPADNIĘCIE

Istnieją doniesienia o samoistnym wypadnięciu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton , na przykład z powodu niewłaściwego założenia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton , w czasie usuwania tamponu, podczas stosunku lub w przypadku ciężkiego lub przewlekłego zaparcia. Wypadnięcie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton niezauważone przez dłuższy czas może spowodować brak skuteczności antykoncepcyjnej i (lub) wystąpienie krwawienia śródcyklicznego. Z tych względów pacjentki stosuj ące Contraseton powinny regularnie sprawdzać jego właściwe położenie (na przykład przed i po stosunku).

Jeśli Contraseton znajdował się poza pochwą przez czas krótszy niż 3 godziny, nie wpłynęło to na skuteczność antykoncepcyjną. Pacjentka powinna umyć system terapeutyczny dopochwowy w zimnej lub letniej (nie gorącej) wodzie i jak najszybciej założyć go ponownie, nie później niż w ciągu 3 godzin od wypadnięcia.

Jeśli pacjentka podejrzewa lub jest pewna, że system terapeutyczny dopochwowy Contraseton znajdował się poza pochwą przez czas dłuższy niż 3 godziny, skuteczność antykoncepcyjna mogła się zmniejszyć. W tym przypadku należy postępować zgodnie z instrukcją zawartą w punkcie 4.2 „Postępowanie w razie wypadnięcia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton ".

OSTRZEŻENIA

Jeżeli występuje którykolwiek z poniższych stanów lub czynniki ryzyka, należy omówić z pacjentką zasadność stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

W razie pogorszenia lub wystąpienia po raz pierwszy któregokolwiek z wymienionych stanów lub czynników ryzyka kobieta powinna zgłosić się do lekarza prowadz ącego , który zadecyduje, czy konieczne jest przerwanie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

1. Zaburzenia układu krążenia

Ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

• Stosowanie jakichkolwiek złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w porównaniu do sytuacji, gdy terapia nie jest stosowana. Stosowanie produktów zawieraj ących lewonorgestrel , norgestimat lub noretisteron jest związane z najmniejszym ryzykiem rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Stosowanie innych produktów, takich jak system terapeutyczny dopochwowy Contraseton może być związane z dwukrotnie większym ryzykiem. Decyzja o zastosowaniu produktu spoza grupy najmniejszego ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej powinna zostać podj ęta wyłącznie po rozmowie z pacjentką, w celu zapewnienia, że rozumie ona ryzyko żylnej choroby zakrzepowozatorowej związane z systemem terapeutycznym dopochwowym Contraseton , jak obecne czynniki ryzyka wpływają na to ryzyko oraz, że ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest największe w pierwszym roku stosowania. Istnieją pewne dowody, świadcz ące , że ryzyko zwiększa się, gdy złożone hormonalne środki antykoncepcyjne są przyjmowane ponownie po przerwie w stosowaniu wynoszącej 4 tygodnie lub więcej.

• U około 2 na 10 000 kobiet, które nie stosują złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych i nie są w ciąży, w okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowozatorowa . Jakkolwiek ryzyko to może być znacznie większe, w zależności od czynników ryzyka występuj ących u danej pacjentki (patrz poniżej).

• Szacuje się, że spośród 10 000 kobiet, które stosują małe dawki złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawieraj ących lewonorgestrel , u około 6 kobiet ¹ , w okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Uzyskano niejednoznaczne wyniki dotycz ące ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związanego ze stosowaniem systemu terapeutycznego dopochwowego zawieraj ącego etonogestrel + etynyloestradiol w porównaniu do złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawieraj ących lewonorgestrel (relatywne ryzyko szacowane w zakresie od braku wzrostu, RR=0,96, do prawie dwukrotnego wzrostu ryzyka, RR=1,90). Przekłada się to na 6 do 12 przypadków żylnej choroby zakrzepowozatorowej w okresie roku na 10 000 kobiet stosuj ących system terapeutyczny dopochwowy zawieraj ący etonogestrel + etynyloestradiol .

• W obydwu sytuacjach, liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przypadaj ących na okres roku jest mniejsza niż oczekiwana liczba przypadków u kobiet w ciąży lub w okresie poporodowym.

• Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa może być śmiertelna w 1-2% przypadków.

1 Punkt środkowy z zakresu od 5 do 7 na 10 000 kobiet w okresie roku, w oparciu o relatywne ryzyko wynosz ące około 2,3 do 3,6 dla złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawieraj ących lewonorgestrel w porównaniu do sytuacji, gdy terapia nie jest stosowana.

Liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przypadaj ących na 10 000 kobiet w okresie roku . Patrz wykres CHPL

Pacjentki niestosuj ące złożonych Złożone hormonalne środki antykoncepcyjne Złożone hormonalne środki antykoncepcyjne hormonalnych środków zawieraj ące lewonorgestrel zawieraj ące etonogestrel antykoncepcyjnych (2 przypadki) (5-7 przypadków) (6-12 przypadków)

• U pacjentek stosuj ących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne niezwykle rzadko zgłaszano przypadki zakrzepicy w innych naczyniach krwionośnych, np. wątrobowych, krezkowych, nerkowych lub w żyłach i tętnicach siatkówki.

Czynniki ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Ryzyko wystąpienia żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentek stosuj ących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne może znacząco wzrosnąć w przypadku występowania dodatkowych czynników ryzyka, szczególnie, jeśli występuje kilka czynników ryzyka jednocześnie (patrz tabela).

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton jest przeciwwskazane, jeśli u pacjentki występuje jednocześnie kilka czynników ryzyka, zwiększaj ących ryzyko wystąpienia zakrzepicy żylnej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety wstępuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników - w tym przypadku należy ocenić całkowite ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

• Nie osiągnięto konsensusu, co do możliwej roli żylaków oraz zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych na wystąpienie lub progresję żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

• Należy uwzględnić zwiększone ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej w ciąży oraz w szczególności w 6-tygodniowym okresie poporodowym („Ciąża i laktacja" patrz punkt 4.6).

Objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (zakrzepicy żył głębokich oraz zatorowości płucnej)

Należy poinformować pacjentkę, że w razie wystąpienia następuj ących objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza i powiedzieć personelowi medycznemu, że stosuje się złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.

Objawy zakrzepicy żył głębokich (ang. deep vein thrombosis, DVT ) mogą obejmować:

- obrzęk nogi i (lub) stopy lub obrzęk wzdłuż żyły w nodze

- ból lub tkliwość w nodze, które mogą być odczuwane wyłącznie w czasie stania lub chodzenia

- zwiększona temperatura w zmienionej chorobowo nodze; czerwona lub przebarwiona skóra nogi

Objawy zatorowości płucnej (ang. pulmonary embolism , PE) mogą obejmować: - nagłe niewyjaśnione spłycenie oddechu lub przyspieszenie oddechu

- nagły napad kaszlu, który może być połączony z krwiopluciem

- ostry ból w klatce piersiowej

- ciężkie zamroczenie lub zawroty głowy

- przyspieszone lub nieregularne bicie serca

Niektóre z tych objawów (np. „spłycenie oddechu", „kaszel") są niespecyficzne i mogą być niepoprawnie zinterpretowane jako występuj ące częściej lub mniej poważne stany (np. zakażenia układu oddechowego).

Inne objawy zamknięcia naczyń mogą obejmować: nagły ból, obrzęk oraz lekko niebieskie przebarwienie kończyn.

Jeżeli zamknięcie naczynia wystąpi w oku, objawy mogą obejmować bezbolesne zaburzenia widzenia, które mogą przekształcić się w utratę widzenia. W niektórych przypadkach utrata widzenia może nastąpić niemal natychmiast.

Ryzyko rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Badania epidemiologiczne wykazały związek pomiędzy stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych, a zwiększonym ryzykiem rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (zawału mięśnia sercowego) lub incydentów naczyniowo-mózgowych (np. przemijaj ącego napadu niedokrwiennego, udaru). Przypadki tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych mogą być śmiertelne.

Czynniki ryzyka rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Ryzyko wystąpienia tętniczych powikłań zakrzepowo-zatorowych lub napadów naczyniowomózgowych u pacjentek stosuj ących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne jest zwiększone u kobiet, u których występują czynniki ryzyka (patrz tabela). Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton jest przeciwwskazane, jeżeli u pacjentki występuje jeden poważny lub jednocześnie kilka czynników ryzyka rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych, które stawiają pacjentkę w grupie wysokiego ryzyka rozwoju zakrzepicy tętniczej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety wstępuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników - w tym przypadku należy ocenić całkowite ryzyko. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.3).

Tabela: Czynniki ryzyka rozwoju tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Objawy tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

Należy poinformować pacjentkę, że w razie wystąpienia następuj ących objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza i powiedzieć personelowi medycznemu, że stosuje się złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.

Objawy napadu naczyniowo-mózgowego mogą obejmować:

- nagłe zdrętwienie lub osłabienie twarzy, rąk lub nóg, szczególnie po jednej stronie ciała;

- nagłe trudności z chodzeniem, zawroty głowy, utratę równowagi lub koordynacji

- nagła dezorientacja, trudności z mówieniem lub rozumieniem

- nagłe trudności z widzeniem w jednym lub obydwu oczach

- nagłe, ciężkie lub długotrwałe bóle głowy bez ustalonej przyczyny

- utratę przytomności lub omdlenie z drgawkami lub bez drgawek

Przejściowe objawy sugerują, że zdarzenie jest przemijającym napadem niedokrwiennym (ang. transient ischemic attack , TIA ).

Objawy zawału serca (ang. myocardial infarction , MI) mogą być następuj ące :

- ból, uczucie dyskomfortu, uczucie ucisku, ociężałość, uczucie ściskania lub pełności w klatce piersiowej, ramieniu lub poniżej mostka

- uczucie dyskomfortu promieniuj ące do pleców, szczęki, gardła, ramienia, żołądka;

- uczucie pełności, niestrawności lub zadławienia

- nadmierne pocenie się, nudności, wymioty lub zawroty głowy

- skrajne osłabienie, niepokój lub spłycenie oddechu - przyspieszone lub nieregularne bicie serca.

• W razie podejrzenia lub potwierdzonych objawów żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej lub tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych należy przerwać stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Ze względu na teratogenne skutki leczenia przeciwzakrzepowego (leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny), należy rozpocząć stosowanie innej, skutecznej metody antykoncepcji.

2. Nowotwory

• Badania epidemiologiczne wskazują, że długotrwałe stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych stanowi czynnik ryzyka rozwoju raka szyjki macicy u kobiet zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego (ang. Human Papilloma Virus , HPV). Wciąż istnieją jednak niejasności na temat tego, w jakim stopniu na wyniki tych badań wpływają czynniki zakłócaj ące (np. różnice w liczbie partnerów seksualnych lub stosowanie mechanicznych metod antykoncepcji). Brak jest danych epidemiologicznych na temat ryzyka rozwoju raka szyjki macicy u kobiet stosuj ących system terapeutyczny dopochwowy Contraseton (patrz punkt „Badanie lekarskie / konsultacja").

• Z metaanalizy 54 badań epidemiologicznych wynika, że u kobiet stosuj ących złożoną doustną antykoncepcj ę hormonalną istnieje nieznacznie zwiększone ryzyko względne (RR = 1,24) raka piersi. Ryzyko to stopniowo zmniejsza się w czasie 10 lat po zaprzestaniu stosowania antykoncepcji. Ponieważ u kobiet poniżej 40. roku życia rak piersi występuje rzadko, zwiększona liczba rozpoznań raka piersi u kobiet obecnie lub w przeszłości stosuj ących złożoną doustną antykoncepcj ę hormonalną jest stosunkowo niewielka w porównaniu z ogólnym ryzykiem rozwoju raka piersi. Przypadki raka piersi rozpoznane u kobiet, które kiedykolwiek stosowały antykoncepcj ę hormonalną, są na ogół mniej zaawansowane klinicznie niż przypadki rozpoznane u kobiet nigdy niestosuj ących antykoncepcji. Obserwowane zwiększone ryzyko może być spowodowane wcześniejszym rozpoznawaniem raka piersi u kobiet stosuj ących złożoną doustną antykoncepcj ę hormonalną, działaniem biologicznym tej metody antykoncepcji lub obu tych czynników łącznie.

• W rzadkich przypadkach u kobiet stosuj ących złożoną doustną antykoncepcj ę hormonalną występowały łagodne, a jeszcze rzadziej złośliwe nowotwory wątroby. W pojedynczych przypadkach nowotwory te prowadziły do zagrażaj ących życiu krwawień do jamy brzusznej. Z tego względu u kobiet stosuj ących system terapeutyczny dopochwowy Contraseton , u których występuje ostry ból brzucha, powiększenie wątroby lub objawy krwotoku wewnętrznego, należy w rozpoznaniu różnicowym wziąć pod uwagę możliwość nowotworu wątroby.

3. Zwiększenie aktywności ALT

Podczas badań klinicznych z udziałem pacjentów leczonych z powodu zakażenia wirusem zapaleniem wątroby typu C (HCV) produktami leczniczymi zawieraj ącymi ombitaswir/parytaprewir/ rytonawir i dazabuwir w monoterapii lub w skojarzeniu z rybawiryną, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej ponad 5-krotnie przekraczającej górną granicę normy występowało znacznie częściej u kobiet stosuj ących produkty lecznicze zawieraj ące etynyloestradiol , takie jak złożone hormonalne środki antykoncepcyjne ( CHC ) (patrz punkty 4.3 oraz 4.5).

4. Inne zaburzenia

• U kobiet z hipertriglicerydemią lub wywiadem rodzinnym w tym kierunku, stosuj ących antykoncepcj ę hormonalną, może występować zwiększone ryzyko wywołania zapalenia trzustki.

• Mimo, że u wielu kobiet stosuj ących antykoncepcj ę hormonalną odnotowano nieznaczny wzrost ciśnienia tętniczego, istotny wzrost ciśnienia występuje rzadko. Dokładnie nie ustalono związku między stosowaniem antykoncepcji hormonalnej, a nadciśnieniem tętniczym. Jednak w razie

utrzymywania się istotnego wzrostu ciśnienia tętniczego w czasie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton wskazane jest wstrzymanie jego stosowania i rozpoczęcie leczenia nadciśnienia. Jeśli lekarz uzna to za stosowne, po uzyskaniu prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego za pomocą produktów leczniczych można powrócić do stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

• Istnieją doniesienia o wystąpieniu lub zaostrzeniu następuj ących zaburzeń zarówno w okresie ciąży jak i podczas stosowania antykoncepcji hormonalnej, jakkolwiek brak jest jednoznacznych dowodów potwierdzaj ących ich związek ze stosowaniem antykoncepcji: żółtaczka i (lub) świąd związane z cholestazą; kamica żółciowa; porfiria; toczeń rumieniowaty układowy; zespół hemolityczno-mocznicowy; pląsawica Sydenhama ; pemfigoid ciężarnych; utrata słuchu spowodowana otosklerozą; (dziedziczny) obrzęk naczynioruchowy.

• Ostre lub przewlekłe zaburzenia czynności wątroby mogą stwarzać konieczność odstawienia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton do czasu normalizacji parametrów czynności wątroby. Nawrót żółtaczki cholestatycznej i (lub) świądu związanego z cholestazą, które występowały w okresie ciąży lub poprzedniego stosowania hormonów płciowych, narzuca potrzebę zaprzestania stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

• Mimo, że estrogeny i progestageny mogą powodować oporność tkanek obwodowych na insulinę i wpływać na tolerancję glukozy, nie ma danych przemawiaj ących za koniecznością zmiany schematu leczenia u kobiet chorych na cukrzycę, stosuj ących antykoncepcj ę hormonalną. Kobiety choruj ące na cukrzycę, stosuj ące system terapeutyczny dopochwowy Contraseton , powinny jednak pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską, zwłaszcza w czasie pierwszych kilku miesięcy stosowania.

• Istnieją doniesienia na temat występowania nowych przypadków lub zaostrzenia przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziej ącego zapalenia jelita grubego u pacjentek przyjmuj ących hormonalne środki antykoncepcyjne, ale dowody na związek z ich stosowaniem nie są jednoznaczne.

• Niekiedy występuje ostuda, zwłaszcza u kobiet, u których występowała wcześniej. Pacjentki ze skłonnością do występowania ostudy powinny unikać ekspozycji na promieniowanie słoneczne lub promieniowanie ultrafioletowe w czasie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

• Trudności z założeniem systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton lub tendencja do jego wypadania mogą występować w przypadku następuj ących chorób: wypadanie szyjki macicy, przepuklina pęcherza moczowego i (lub) odbytnicy, ciężkie lub nawykowe zaparcia. W bardzo rzadkich przypadkach donoszono, że Contraseton został nieumyślnie założony w cewce moczowej i możliwie finalnie w pęcherzu moczowym. Dlatego też, w przypadku występowania objawów zapalenia pęcherza moczowego w diagnostyce różnicowej należy rozważyć niewłaściwe położenie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton .

• W czasie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton może niekiedy występować zapalenie pochwy. Nie wykazano, aby leczenie zapalenia pochwy zmniejszało skuteczność systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton lub, aby stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton wpływało na proces leczenia zapalenia pochwy (patrz punkt 4.5).

• Bardzo rzadko donoszono o przylgnięciu systemu terapeutycznego dopochwowego do pochwy, wymagającym usunięcia przez lekarza.

BADANIE LEKARSKIE/KONSULTACJA

Przed rozpocz ęciem lub wznowieniem stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton należy zebrać kompletny wywiad lekarski (w tym wywiad rodzinny) i sprawdzić, czy pacjentka nie jest w ciąży. Należy dokonać pomiaru ciśnienia tętniczego krwi oraz przeprowadzić badanie fizykalne, bior ąc pod uwagę przeciwwskazania (patrz punkt 4.3) oraz ostrzeżenia (patrz punkt 4.4). Ważne jest zwrócenie uwagi kobiety na informacje dotycz ące zakrzepicy żył i tętnic, w tym na ryzyko stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton w porównaniu z innymi złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic, znane czynniki ryzyka oraz co należy robić w przypadku podejrzenia zakrzepicy.

Należy również polecić kobietom dokładne przeczytanie ulotki i stosowanie się do znajduj ących się w niej zaleceń. Częstość i rodzaj badań powinny zostać dobrane na podstawie przyjętych zaleceń praktyki i dostosowane do każdej pacjentki.

Należy poinformować kobiety, że hormonalne środki antykoncepcyjne nie chronią przed zarażeniem wirusem HIV (AIDS) oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.

ZMNIEJSZONA SKUTECZNOŚĆ

Skuteczność systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton może być zmniejszona w wypadku nieprzestrzegania zaleceń (punkt 4.2) lub jednoczesnego stosowania produktów leczniczych zmniejszaj ących stężenie etynyloestradiolu i (lub) etonogestrelu w osoczu (punkt 4.5).

ZMNIEJSZONA KONTROLA CYKLU

W czasie stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton mogą występować nieregularne krwawienia (plamienia i krwawienia śródcykliczne). Jeśli nieregularne krwawienia są zjawiskiem nowym, a dotychczas w czasie poprawnego stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton cykle były regularne, należy rozważyć przyczyny pozahormonalne , wdrażaj ąc odpowiednie metody diagnostyczne dla wykluczenia choroby nowotworowej lub ciąży. Do metod tych może się zaliczać zabieg wyłyżeczkowania jamy macicy.

U niektórych kobiet krwawienie z odstawienia może nie wystąpić w czasie przerwy w stosowaniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton . Jeśli Contraseton był stosowany zgodnie z zaleceniami opisanymi w punkcie 4.2, prawdopodobieństwo ciąży jest bardzo małe. Jeśli jednak Contraseton nie był stosowany zgodnie z zaleceniami i nie wystąpiło spodziewane krwawienie z odstawienia lub jeśli spodziewane krwawienie nie wystąpiło dwukrotnie, przed kontynuowaniem stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.

EKSPOZYCJA PARTNERA NA ETYNYLOESTRADIOL I ETONOGESTREL

Wielkość ekspozycji na etynyloestradiol i etonogestrel w czasie stosunku i jej potencjalne znaczenie farmakologiczne dla partnera nie zostały określone.

USZKODZENIE SYSTEMU TERAPEUTYCZNEGO DOPOCHWOWEGO CONTRASETON

Bardzo rzadko donoszono o uszkodzeniu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton w czasie stosowania (patrz punkt 4.5). Pacjentka powinna w takim przypadku usunąć uszkodzony system terapeutyczny dopochwowy i jak najszybciej założyć nowy, dodatkowo przez następnych 7 dni stosuj ąc mechaniczne metody antykoncepcji, takie jak prezerwatywa. Należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży, a pacjentka powinna się skontaktować z lekarzem.

SAMOISTNE WYPADNIĘCIE

Istnieją doniesienia o samoistnym wypadnięciu systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton , na przykład z powodu niewłaściwego założenia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton , w czasie usuwania tamponu, podczas stosunku lub w przypadku ciężkiego lub przewlekłego zaparcia. Wypadnięcie systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton niezauważone przez dłuższy czas może spowodować brak skuteczności antykoncepcyjnej i (lub) wystąpienie krwawienia śródcyklicznego. Z tych względów pacjentki stosuj ące Contraseton powinny regularnie sprawdzać jego właściwe położenie (na przykład przed i po stosunku).

Jeśli Contraseton znajdował się poza pochwą przez czas krótszy niż 3 godziny, nie wpłynęło to na skuteczność antykoncepcyjną. Pacjentka powinna umyć system terapeutyczny dopochwowy w zimnej lub letniej (nie gorącej) wodzie i jak najszybciej założyć go ponownie, nie później niż w ciągu 3 godzin od wypadnięcia.

Jeśli pacjentka podejrzewa lub jest pewna, że system terapeutyczny dopochwowy Contraseton znajdował się poza pochwą przez czas dłuższy niż 3 godziny, skuteczność antykoncepcyjna mogła się zmniejszyć. W tym przypadku należy postępować zgodnie z instrukcją zawartą w punkcie 4.2 „Postępowanie w razie wypadnięcia systemu terapeutycznego dopochwowego Contraseton ".