Sprawdzamy dostępność
leków w 10 923 aptekach
Nadciśnienie tętnicze
Przewlekła stabilna dławica piersiowa
Dławica naczynioskurczowa (Prinzmetala)
Każda tabletka zawiera amlodypinę bezylanu w ilości odpowiadającej 5 mg amlodypiny.
Amlodypina jest przeciwwskazana u pacjentów z:
• Nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą lub na pochodne dihydropirydyny.
• Ciężkim niedociśnieniem.
• We wstrząsie (w tym wstrząs kardiogenny).
• Zawężeniem drogi odpływu krwi z lewej komory (np. duże zwężenie zastawki aorty).
• Niestabilną hemodynamicznie niewydolnością serca po ostrym zawale mięśnia sercowego.
Podsumowanie charakterystyki bezpieczeństwa
Do najczęściej występujących reakcji niepożądanych w trakcie terapii należą: senność, zawroty głowy, ból głowy, kołatanie serca, zaczerwienienie twarzy, ból brzucha, nudności, obrzęki kostek, obrzęki i zmęczenie.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
W trakcie leczenia amlodypiną zaobserwowano i zgłoszono następujące działania niepożądane o podanej częstości występowania: Bardzo często (≥1/10);
często (≥1/100 to < 1/10);
niezbyt często (≥1/1000 to ≤1/100);
rzadko (≥1/10 000 do ≤1/1000);
bardzo rzadko (≤1/10 000).
Działania niepożądane w każdej grupie częstości zostały przedstawione w kolejności do najmniej znaczących.
|
Klasyfikacja układów i narządów |
Częstość |
Działanie niepożądane |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: |
Bardzo rzadko: |
Leukocytopenia, trombocytopenia |
|
Zaburzenia układu immunologicznego: |
Bardzo rzadko: |
Reakcje uczuleniowe |
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: |
Bardzo rzadko: |
Hiperglikemia |
|
Zaburzenia psychiczne |
Niezbyt często: |
Bezsenność, zmiany nastroju (w tym lęk), depresja |
|
Rzadko: |
Dezorientacja |
|
|
Zaburzenia układu nerwowego: |
Często: |
Senność, zawroty i ból głowy (zwłaszcza na początku terapii) |
|
Niezbyt często: |
Drżenie, zaburzenia smaku, omdlenie, niedoczulica, parestezje |
|
|
Bardzo rzadko: |
Hipertonia, neuropatia obwodowa |
|
|
Zaburzenia oka: |
Niezbyt często: |
Zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie) |
|
Zaburzenia ucha i błędnika: |
Niezbyt często: |
Szumy uszne |
|
Zaburzenia serca |
Często: |
Kołatania serca |
|
Bardzo rzadko: |
Zawał mięśnia sercowego, arytmia (w tym bradykardia, częstoskurcz komorowy i migotanie przedsionków) |
|
|
Zaburzenia naczyniowe |
Często: |
Czerwienienie się |
|
Niezbyt często: |
Niedociśnienie |
|
|
Bardzo rzadko: |
Zapalenie naczyń |
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
Niezbyt często: |
Duszność, zapalenie błony śluzowej nosa |
|
Bardzo rzadko: |
Kaszel |
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit: |
Często: |
Ból brzucha, nudności |
|
Niezbyt często: |
Wymioty, niestrawność, zaburzenia pracy jelit (w tym biegunka i zaparcia), wysychanie śluzówki jamy ustnej |
|
|
Bardzo rzadko: |
Zapalenie trzustki, zapalenie żołądka, przerost dziąseł |
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: |
Bardzo rzadko: |
Zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych* |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: |
Niezbyt często: |
Łysienie, plamica, odbarwienie skóry, nadmierne pocenie, świąd, wysypka, wyprysk |
|
Bardzo rzadko: |
Obrzęk naczynioworuchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka, złuszczające się zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk Quinckego, nadwrażliwość na światło |
|
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe, tkanki łącznej i kości: |
Często: |
Obrzęk kostek |
|
Niezbyt często: |
Bóle stawowe, bóle mięśniowe, bolesne skurcze mięśni, ból pleców |
|
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych: |
Niezbyt często: |
Zaburzenia oddawania moczu, oddawanie moczu w nocy, częstsze oddawanie moczu |
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
Niezbyt często: |
Impotencja, ginekomastia |
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: |
Często |
Obrzęki, uczucie zmęczenia |
|
Niezbyt często: |
Ból w klatce piersiowej, osłabienie, bóle, złe samopoczucie |
|
|
Badania dodatkowe: |
Niezbyt często: |
Zwiększenie i zmniejszenie masy ciała |
*najczęściej odpowiednio do cholestazy
Niezwykle rzadko zgłaszano przypadki zespołu pozapiramidowego.
Dawkowanie
Dorośli:
W przypadku nadciśnienia i dławicy zazwyczaj dawka początkowa Amlodipine Fair-Med wynosi 5 mg, podawane raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej 10 mg na dobę w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta.
U pacjentów z nadciśnieniem Amlodipine Fair-Med stosuje się w skojarzeniu z tiazydowym lekiem moczopędnym, alfa-adrenolitykiem, beta-adrenolitykiem lub inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę. W przypadku dławicy Amlodipine Fair-Med można podawać w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu dławicy, u pacjentów z dławicą oporną na azotany i(lub) z odpowiednimi dawkami beta-adrenolityków).
Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania produktu Amlodipine Fair-Med w przypadku jednoczesnego stosowania tiazydowych leków moczopędnych, beta-adrenolityków i inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę.
Specjalne grupy pacjentów
Osoby w podeszłym wieku:
Produkt Amlodipine Fair-Med stosowany w podobnych dawkach u osób w podeszłym wieku jak i u młodszych pacjentów jest równie dobrze tolerowany. U osób w podeszłym wieku zaleca się zwykle typowy schemat dawkowania, ale należy zachować ostrożność przy zwiększaniu dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:
Nie określono zalecanych dawek u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby, dlatego też należy zachować ostrożność przy doborze dawki i rozpoczynać od podawania mniejszych dawek. Nie badano farmakokinetyki amlodypiny u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U takich pacjentów podawanie amlodypiny należy rozpocząć od najmniejszych dawki i powoli zwiększać dawkę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:
Zmiany stężeń amlodipiny w osoczu krwi nie są związane ze stopniem zaburzenia czynności nerek, dlatego też zaleca się stosowanie typowego dawkowania. Amlodypiny nie można usunąć za pomocą dializy.
Dzieci i młodzież
Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 17 lat z nadciśnieniem tętniczym.
Zalecana doustna dawka przeciwnadciśnieniowa u dzieci i młodzieży (6-17 lat) z nadciśnieniem wynosi początkowo 2,5 mg raz na dobę. Jeśli po 4 tygodniach ciśnienie krwi nie osiągnie pożądanej wartości, dawkę należy zwiększyć do 5 mg raz na dobę. U dzieci i młodzieży nie prowadzono badań nad dawkami przekraczającymi 5 mg na dobę.
W przypadku dawki 2,5 mg (aktualnie nie dostępnej), pacjent powinien otrzymać inny produkt dostępny aktualnie na rynku.
Dzieci w wieku poniżej 6 lat:
Brak dostępnych danych.
Sposób podawania
Tabletki do podawania doustnego.
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności amlodipiny w przełomie nadciśnieniowym.
Pacjenci z niewydolnością serca
Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością serca. W długoterminowym badaniu, kontrolowanym placebo u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (klasa III i IV według NYHA) obserwowano większą częstość obrzęku płuc u osób leczonych amlodypiną niż w grupie przyjmującej placebo. U pacjentów z zastoinową niewydolnością serca należy zachować ostrożność w przypadku antagonistów kanału wapniowego, do których zalicza się amlodypina, ponieważ mogą one w przyszłości zwiększyć ryzyko wystąpienia epizodów sercowo-naczyniowych, a nawet ryzyko śmierci.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Okres półtrwania amlodypiny jest wydłużony i wartości AUC są większe u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby; nie określono zaleceń dotyczących dawkowania. Z tego względu należy rozpocząć dawkowanie amlodypiny od najmniejszych dawek i należy zachować ostrożność, zarówno na początku terapii, jak i przy zwiększaniu dawki. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się powolne zwiększanie dawki i dokładną kontrolę.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U takich pacjentów amlodypinę można podawać w zwykłych dawkach. Zmiany stężeń amlodypiny w osoczu krwi nie są związane ze stopniem zaburzenia czynności nerek. Amlodypiny nie można usunąć za pomocą dializy.
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności amlodipiny w przełomie nadciśnieniowym.
Pacjenci z niewydolnością serca
Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością serca. W długoterminowym badaniu, kontrolowanym placebo u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (klasa III i IV według NYHA) obserwowano większą częstość obrzęku płuc u osób leczonych amlodypiną niż w grupie przyjmującej placebo. U pacjentów z zastoinową niewydolnością serca należy zachować ostrożność w przypadku antagonistów kanału wapniowego, do których zalicza się amlodypina, ponieważ mogą one w przyszłości zwiększyć ryzyko wystąpienia epizodów sercowo-naczyniowych, a nawet ryzyko śmierci.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Okres półtrwania amlodypiny jest wydłużony i wartości AUC są większe u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby; nie określono zaleceń dotyczących dawkowania. Z tego względu należy rozpocząć dawkowanie amlodypiny od najmniejszych dawek i należy zachować ostrożność, zarówno na początku terapii, jak i przy zwiększaniu dawki. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się powolne zwiększanie dawki i dokładną kontrolę.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U takich pacjentów amlodypinę można podawać w zwykłych dawkach. Zmiany stężeń amlodypiny w osoczu krwi nie są związane ze stopniem zaburzenia czynności nerek. Amlodypiny nie można usunąć za pomocą dializy.
Charakterystyka produktu leczniczego Amlodipine Fair-Med
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 13 zamienników.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja bardzo istotna
Flawonoidy (naryngenina) i furanokumaryny (6,7,-dihydroksybergamotyna) zawarte w soku grejpfrutowym hamują aktywność izoenzymu CYP3A4 odpowiedzialnego za metabolizm amlodypiny. Może to spowodować wzrost stężenia tego leku we krwi, a tym samym ryzyka działań niepożądanych. W czasie przyjmowania leku należy ograniczyć spożycie grejpfrutów i soku grejpfrutowego oraz nie popijać nim leków.
Wybierz interesujące Cię informacje:
