Sprawdzamy dostępność
leków w 10 989 aptekach
Nadciśnienie tętnicze pierwotne.
Jedna tabletka zawiera 1,544 mg dwuwodorofosforanu rylmenidyny, co odpowiada
1 mg rylmenidyny (Rilmenidinum).
Substancja pomocnicza: laktoza.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Nadwrażliwość na rylmenidynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu.
Ciężka depresja.
Nie należy stosować rylmenidyny u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny
< 15 ml/min) z powodu braku odpowiednich badań.
Jednoczesne stosowanie sultoprydu i rylmenidyny jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).
Nie stosować rylmenidyny u dzieci ze względu na brak odpowiednich badań.
Działania niepożądane występują rzadko, są łagodne i przemijające, należą do nich:
- astenia, uczucie kołatania serca, bezsenność, senność, męczliwość;
- bóle nadbrzusza, suchość w jamie ustnej, biegunka;
- wysypki.
Bardzo rzadko obserwowano:
- uczucie ziębnięcia kończyn;
- niedociśnienie ortostatyczne;
- zaburzenia czynności seksualnych;
- świąd skóry;
- lęk, depresja;
- obrzęki, skurcze mięśni;
- uderzenia gorąca;
- nudności, zaparcia.
Zaleca się stosowanie dawki 1 mg rylmenidyny (1 tabletka na dobę, przyjmowana rano). Jeżeli po miesiącu leczenia nie uzyska się normalizacji wartości ciśnienia tętniczego, dawkę można zwiększyć do 2 mg (1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem). Lek należy zażywać w trakcie posiłków.
Ze względu na dobrą tolerancję biologiczną i kliniczną rylmenidyna może być stosowana u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z cukrzycą.
U pacjentów z niewydolnością nerek, jeżeli klirens kreatyniny jest > 15 ml/min, modyfikacja dawki nie jest konieczna.
Leczenie jest długotrwałe.
Leczenia nie należy przerywać nagle. Jeśli zaistnieje konieczność odstawienia leku, dawkę należy stopniowo zmniejszać.
Leczenia nie należy przerywać nagle. Jeśli zaistnieje konieczność odstawienia leku, dawkę należy stopniowo zmniejszać.
Tak jak w przypadku innych leków hipotensyjnych leczenie rylmenidyną należy prowadzić pod stałą kontrolą lekarską, zwłaszcza pacjentów z chorobami układu krążenia (udar mózgu, zawał mięśnia sercowego).
Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia rylmenidyną.
U pacjentów z niewydolnością nerek, gdy klirens kreatyniny jest większy niż 15 ml/min, modyfikacja
dawki nie jest konieczna.
Produkt Tenaxum zawiera laktozę. Z tego względu nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko
występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Leczenia nie należy przerywać nagle. Jeśli zaistnieje konieczność odstawienia leku, dawkę należy stopniowo zmniejszać.
Tak jak w przypadku innych leków hipotensyjnych leczenie rylmenidyną należy prowadzić pod stałą kontrolą lekarską, zwłaszcza pacjentów z chorobami układu krążenia (udar mózgu, zawał mięśnia sercowego).
Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia rylmenidyną.
U pacjentów z niewydolnością nerek, gdy klirens kreatyniny jest większy niż 15 ml/min, modyfikacja
dawki nie jest konieczna.
Produkt Tenaxum zawiera laktozę. Z tego względu nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko
występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Skojarzenia przeciwwskazane
- sultopryd
Zwiększone ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza torsades de pointes.
Skojarzenia niezalecane
- alkohol
Alkohol zwiększa działanie sedacyjne tych substancji. Zaburzenie czujności może mieć niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych. Należy unikać spożywania napojów alkoholowych i leków zawierających alkohol.
- beta-adrenolityki stosowane w leczeniu niewydolności serca (bisoprolol, karwedilol, metoprolol)
Ośrodkowe zmniejszenie napięcia współczulnego i działanie rozszerzające naczynia leków przeciwnadciśnieniowych działających ośrodkowo może być szkodliwe u pacjentów z niewydolnością serca leczonych beta-adrenolitykiem i lekami rozszerzającymi naczynia.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania rylmenidyny i inhibitorów MAO.
Skojarzenia wymagające szczególnej uwagi
- baklofen
Zwiększenie działania przeciwnadciśnieniowego, należy monitorować leczenie i dostosować dawkę
w razie potrzeby.
- beta-adrenolityki
Znaczny wzrost ciśnienia tętniczego z powodu nagłego odstawienia.
Należy zachować ostrożność stosując rylmenidynę z trójpierścieniowymi lekami
przeciwdepresyjnymi ze względu na możliwość znoszenia działania hipotensyjnego rylmenidyny.
Możliwe skojarzenia leków
Doustne leki przeciwcukrzycowe, insulina, leki zmniejszające stężenie kwasu moczowego we krwi, leki zmniejszające stężenie trójglicerydów we krwi, pochodne glikozydów naparstnicy, leki przeciwarytmiczne, przeciwzakrzepowe, leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, inne leki przeciwnadciśnieniowe, w szczególności leki moczopędne, dihydralazyna a także inhibitory kanałów wapniowych i inhibitory konwertazy angiotensyny mogą być jednocześnie stosowane z produktem Tenaxum i żadne interakcje nie zostały opisane.
Badania przeprowadzone z zastosowaniem podwójnie ślepej próby, kontrolowane placebo, nie wykazały wpływu rylmenidyny w dawkach terapeutycznych na zdolność koncentracji. Jeżeli dawka jest większa niż 1 lub 2 mg na dobę, lub jeżeli rylmenidyna jest stosowana z innymi lekami działającymi na szybkość reakcji, istnieje prawdopodobieństwo osłabienia sprawności psychofizycznej, o czym należy poinformować pacjenta.
Nie zanotowano przypadków przedawkowania.
W razie przedawkowania może wystąpić niedociśnienie i zaburzenia świadomości.
Należy wykonać płukanie żołądka, można stosować sympatykomimetyki.
Rylmenidyna jest w małym stopniu usuwana z organizmu za pomocą dializy.
Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja istotna
Alkohol zwiększa działanie sedacyjne rylmenidyny. Zaburzenie czujności może mieć niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych. Należy unikać spożywania napojów alkoholowych i leków zawierających alkohol.
Cena Tenaxum może się różnić w zależności od apteki, regionu, co wynika z indywidualnej polityki cenowej poszczególnych aptek.
Tenaxum nie jest refundowany. Jest to preparat, którego koszt pacjent pokrywa w całości, niezależnie od wskazań medycznych czy uprawnień.
Tenaxum jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Tenaxum nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Tenaxum nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Rilmenidinum nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje:
