Sprawdzamy dostępność
leków w 10 914 aptekach
Talvosilen tabletki | 500mg+20mg | 20 tabl.
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę
Substancja czynna:
Paracetamolum, Codeini phosphas
Podmiot odpowiedzialny:
BENE-ARZNEIMITTEL GMBH
- Kiedy stosujemy lek Talvosilen?
- Jaki jest skład leku Talvosilen?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Talvosilen?
- Talvosilen – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Talvosilen - dawkowanie leku
- Talvosilen – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Talvosilen w czasie ciąży
- Czy Talvosilen wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Talvosilen wchodzi w interakcje z alkoholem?
Opis produktu Talvosilen
Kiedy stosujemy lek Talvosilen?
Bóle o średnim i dużym nasileniu, nieustępujące po zastosowaniu leków przeciwbólowych o działaniu obwodowym.Jaki jest skład leku Talvosilen?
1 tabletka zawiera 500 mg paracetamolu (Paracetamolum) oraz 20 mg kodeiny fosforanu półwodnego (Codeini phosphas hemihydricus). Pełny wykaz substancji pomocniczych: patrz punkt 6.1
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Talvosilen?
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Produktu leczniczego Talvosilen nie należy stosować w następujących przypadkach: ciężka niewydolność hepatocytów (wskaźnik Child-Pugh ? 9); niewydolność oddechowa; depresja ośrodka oddechowego; utrata przytomności; śpiączka; zapalenie płuc; ostry atak astmy; okres przedporodowy; zagrożenie porodem przedwczesnym; u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Talvosilen – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco: bardzo często (> 1/10) często (od > 1/100 do < 1/10) niezbyt często (od > 1/1000 do < 1/100) rzadko (od > 1/10 000 do < 1/1000) bardzo rzadko (< 1/10 000) Zaburzenia układu pokarmowego: Bardzo często: nudności, wymioty, zaparcia Niezbyt często: suchość błony śluzowej jamy ustnej Rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (transaminaz) Zaburzenia układu nerwowego: Bardzo często: uczucie zmęczenia, niewielkie bóle głowy Często: niewielka senność Niezbyt często: zaburzenia snu Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Niezbyt często: świąd, rumień, wysypka, pokrzywka Rzadko: ostre reakcje alergiczne, w tym zespół Stevensa-Johnsona Zaburzenia układu oddechowego: Niezbyt często: skrócenie oddechu Bardzo rzadko: skurcz oskrzeli (tzw. astma po analgetykach) Obrzęk płuc może wystąpić przy dużych dawkach, zwłaszcza u pacjentów z istniejącymi poprzednio zaburzeniami czynności płuc. Zaburzenia naczyniowe: Często: zmniejszenie ciśnienia krwi i omdlenia podczas przyjmowania dużych dawek Zaburzenia ucha i błędnika: Niezbyt często: szumy uszne Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Rzadko: małopłytkowość, leukocytopenia Bardzo rzadko: agranulocytoza, pancytopenia Zaburzenia układu immunologicznego: Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości takie jak obrzęk naczynioruchowy, duszność, wzmożone pocenie, nudności, gwałtowne obniżenie ciśnienia krwi prowadzące do wstrząsu. Uwaga Podczas długotrwałego stosowania dużych dawek istnieje ryzyko rozwoju uzależnienia. Po dużych dawkach i u osób o zwiększonej wrażliwości może dojść do zależnych od dawki zaburzeń koordynacji wzrokowo-ruchowej i pogorszenia ostrości widzenia. Ponadto może wystąpić zahamowanie ośrodka oddechowego i euforia. Kodeina, zwłaszcza w dawkach jednorazowych powyżej 60 mg, może zwiększać napięcie mięśniówki gładkiej. Po zastosowaniu dużych dawek terapeutycznych oraz podczas zatrucia produktem leczniczym mogą występować omdlenia oraz spadki ciśnienia krwi; u pacjentów podających w wywiadzie zaburzenia czynności płuc należy liczyć się z możliwością wystąpienia obrzęku płuc. Należy pouczyć pacjenta, by w przypadku wystąpienia oznak nadwrażliwości przerwał przyjmowanie produktu leczniczego i jak najszybciej skontaktował się z lekarzem. Nie zgłaszano dotychczas, by podczas stosowania produktu leczniczego zgodnie z jego przeznaczeniem zwiększył się zakres i rodzaj działań niepożądanych pochodzących od poszczególnych składników połączonych w jeden produkt złożony.
Talvosilen - dawkowanie leku
Dawkowanie Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: doustnie, jednorazowo 1 do 2 tabletek; w razie potrzeby dawkę można powtarzać co 6 do 8 godzin, nie częściej niż 4 razy na dobę. Dawka paracetamolu zależy od masy ciała oraz wieku pacjenta (zazwyczaj dawka pojedyncza wynosi 10 do 15 mg na kg masy ciała). W ciągu doby nie należy przekraczać łącznej dawki 60 mg/kg masy ciała. Maksymalna dawka dobowa: - paracetamolu wynosi 4000 mg; - kodeiny wynosi 160 mg; co odpowiada 8 tabletkom. Masa ciała (wiek) Dawka jednorazowa (odpowiednia dawka paracetamolu i kodeiny fosforanu półwodnego) Maksymalna dawka dobowa (24 godz.) (odpowiednia dawka paracetamolu i kodeiny fosforanu półwodnego) od 43 kg (dzieci powyżej 12 lat, młodzież i dorośli) 1 lub 2 tabletki (co odpowiada 500 lub 1000 mg paracetamolu i 20 lub 40 mg kodeiny fosforanu półwodnego) do 8 tabletek (co odpowiada maks. 4000 mg paracetamolu i maks. 160 mg kodeiny fosforanu półwodnego) Produktu leczniczego Talvosilen nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat lub o masie ciała mniejszej niż 43 kg, ze względu na niedopasowanie wielkości dawki dla tej grupy pacjentów. Sposób podawania Linia podziału na tabletce ułatwia tylko rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia, a nie podział na równe dawki. Tabletki należy przyjmować w całości, popijając odpowiednią ilością płynu, pomiędzy posiłkami. Przyjmowanie po jedzeniu może opóźnić działanie. Nie należy przyjmować tabletek w pozycji leżącej. Czas trwania przyjmowania leku powinien określić lekarz prowadzący leczenie. Niewydolność wątroby i lekka niewydolność nerek W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz z zespołem GilbertaMeulengrachta należy zmniejszyć dawkę lub wydłużyć odstępy pomiędzy dawkami. Ciężka niewydolność nerek W przypadku ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) należy zachowywać co najmniej 8-godzinne odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami.
Talvosilen – jakie środki ostrożności należy zachować?
Ze względu na ryzyko przedawkowania, należy sprawdzić czy inne przyjmowane równolegle leki nie zawierają paracetamolu i (lub) kodeiny. Talvosilen można stosować wyłącznie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka w następujących przypadkach: uzależnienie od opioidów; zaburzenia świadomości; stany z podwyższeniem ciśnienia śródczaszkowego; zaburzenia ośrodka oddechowego i czynności układu oddechowego; jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO; przewlekła obturacyjna choroba płuc. Talvosilen należy stosować ze szczególną ostrożnością (tzn. z wydłużeniem odstępów pomiędzy dawkami lub w zmniejszonych dawkach) oraz pod kontrolą lekarza w następujących przypadkach: niewydolność hepatocytów (wskaźnik Child-Pugh < 9); przewlekły alkoholizm; ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) oraz pacjenci poddawani dializie; zespół Gilberta-Meulengrachta; choroby mogące przebiegać ze zmniejszeniem stężenia glutationu (np. w przypadku cukrzycy, zakażenia HIV, zespołu Downa, nowotworów). Leczenie pacjentów po cholecystektomii należy prowadzić z zachowaniem ostrożności. Ze względu na skurcz zwieracza Oddiego mogą wystąpić objawy przypominające zawał serca oraz nasilenie objawów związanych z istniejącym zapaleniem trzustki. Ze względu na polimorfizm genetyczny cytochromu CYP2D6, u niektórych pacjentów kodeina nawet w dawkach terapeutycznych może być w takim stopniu metabolizowana do morfiny, że doprowadzi do klinicznych objawów zatrucia morfiną (patrz punkt 4.9). Należy kontrolować indywidualną reakcję pacjenta na lek, w celu szybkiego rozpoznania ewentualnego względnego przedawkowania. Szczególnie dotyczy to pacjentów w podeszłym wieku, z osłabioną czynnością nerek oraz z zaburzeniami oddychania (niebezpieczeństwo obrzęku płuc). Ciężkie objawy ostrej nadwrażliwości (np. wstrząs anafilaktyczny) obserwowano bardzo rzadko. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości pacjent powinien odstawić lek i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Przekroczenie zalecanej dawki może spowodować ciężkie uszkodzenie wątroby. W przypadku obniżonego ciśnienia krwi z jednoczesną hipowolemią nie należy stosować tego produktu leczniczego w dużych dawkach. W przypadku dłuższego stosowania paracetamolu w dużych dawkach mogą wystąpić bóle głowy, których nie wolno leczyć za pomocą podwyższonych dawek produktu leczniczego. W takich przypadkach nie należy dalej przyjmować leku przeciwbólowego bez uprzedniego porozumienia z lekarzem. Długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w połączeniu z lekami przeciwbólowymi o działaniu przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym, może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek i wystąpienia ryzyka niewydolności nerek (nefropatia po analgetykach). Podczas długotrwałego stosowania produktu leczniczego, podobnie jak w przypadku innych leków zawierających kodeinę, istnieje ryzyko uzależnienia. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy u osób uzależnionych w przeszłości od opioidów. Kodeina jest stosowana jako środek zastępczy przez osoby uzależnione od heroiny. Osoby uzależnione od alkoholu i leków uspokajających mają skłonności do nadużywania kodeiny. Nie należy nagle przerywać leczenia, jeśli produkt leczniczy stosowany był długotrwale, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu odstawiennego. Mogą wystąpić bóle głowy oraz zmęczenie, bóle mięśniowe, zdenerwowanie i objawy wegetatywne. Objawy odstawienia ustępują zazwyczaj samoistnie w ciągu kilku dni. Należy poinstruować pacjenta, że w takich przypadkach nie powinien ponownie zaczynać przyjmowania leków przeciwbólowych bez porozumienia z lekarzem. Leki zawierające kodeinę mogą być wydawane tylko z przepisu lekarza i stosowane pod ciągłą kontrolą lekarską. Należy poinstruować pacjenta, że odstępowanie osobom trzecim leków przepisanych pacjentowi przez lekarza jest niedozwolone.
Przyjmowanie leku Talvosilen w czasie ciąży
Ze względu na ryzyko przedawkowania, należy sprawdzić czy inne przyjmowane równolegle leki nie zawierają paracetamolu i (lub) kodeiny. Talvosilen można stosować wyłącznie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka w następujących przypadkach: uzależnienie od opioidów; zaburzenia świadomości; stany z podwyższeniem ciśnienia śródczaszkowego; zaburzenia ośrodka oddechowego i czynności układu oddechowego; jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO; przewlekła obturacyjna choroba płuc. Talvosilen należy stosować ze szczególną ostrożnością (tzn. z wydłużeniem odstępów pomiędzy dawkami lub w zmniejszonych dawkach) oraz pod kontrolą lekarza w następujących przypadkach: niewydolność hepatocytów (wskaźnik Child-Pugh < 9); przewlekły alkoholizm; ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) oraz pacjenci poddawani dializie; zespół Gilberta-Meulengrachta; choroby mogące przebiegać ze zmniejszeniem stężenia glutationu (np. w przypadku cukrzycy, zakażenia HIV, zespołu Downa, nowotworów). Leczenie pacjentów po cholecystektomii należy prowadzić z zachowaniem ostrożności. Ze względu na skurcz zwieracza Oddiego mogą wystąpić objawy przypominające zawał serca oraz nasilenie objawów związanych z istniejącym zapaleniem trzustki. Ze względu na polimorfizm genetyczny cytochromu CYP2D6, u niektórych pacjentów kodeina nawet w dawkach terapeutycznych może być w takim stopniu metabolizowana do morfiny, że doprowadzi do klinicznych objawów zatrucia morfiną (patrz punkt 4.9). Należy kontrolować indywidualną reakcję pacjenta na lek, w celu szybkiego rozpoznania ewentualnego względnego przedawkowania. Szczególnie dotyczy to pacjentów w podeszłym wieku, z osłabioną czynnością nerek oraz z zaburzeniami oddychania (niebezpieczeństwo obrzęku płuc). Ciężkie objawy ostrej nadwrażliwości (np. wstrząs anafilaktyczny) obserwowano bardzo rzadko. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości pacjent powinien odstawić lek i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Przekroczenie zalecanej dawki może spowodować ciężkie uszkodzenie wątroby. W przypadku obniżonego ciśnienia krwi z jednoczesną hipowolemią nie należy stosować tego produktu leczniczego w dużych dawkach. W przypadku dłuższego stosowania paracetamolu w dużych dawkach mogą wystąpić bóle głowy, których nie wolno leczyć za pomocą podwyższonych dawek produktu leczniczego. W takich przypadkach nie należy dalej przyjmować leku przeciwbólowego bez uprzedniego porozumienia z lekarzem. Długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w połączeniu z lekami przeciwbólowymi o działaniu przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym, może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek i wystąpienia ryzyka niewydolności nerek (nefropatia po analgetykach). Podczas długotrwałego stosowania produktu leczniczego, podobnie jak w przypadku innych leków zawierających kodeinę, istnieje ryzyko uzależnienia. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy u osób uzależnionych w przeszłości od opioidów. Kodeina jest stosowana jako środek zastępczy przez osoby uzależnione od heroiny. Osoby uzależnione od alkoholu i leków uspokajających mają skłonności do nadużywania kodeiny. Nie należy nagle przerywać leczenia, jeśli produkt leczniczy stosowany był długotrwale, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu odstawiennego. Mogą wystąpić bóle głowy oraz zmęczenie, bóle mięśniowe, zdenerwowanie i objawy wegetatywne. Objawy odstawienia ustępują zazwyczaj samoistnie w ciągu kilku dni. Należy poinstruować pacjenta, że w takich przypadkach nie powinien ponownie zaczynać przyjmowania leków przeciwbólowych bez porozumienia z lekarzem. Leki zawierające kodeinę mogą być wydawane tylko z przepisu lekarza i stosowane pod ciągłą kontrolą lekarską. Należy poinstruować pacjenta, że odstępowanie osobom trzecim leków przepisanych pacjentowi przez lekarza jest niedozwolone.
Charakterystyka produktu leczniczego Talvosilen
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Interakcje Talvosilen z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Talvosilen z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Inne opakowania Talvosilen
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Może Cię również zainteresować:
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) - przyczyny, objawy, leczenie, rokowania
Termofor - kiedy stosować? Termofor klasyczny czy termofor z pestek wiśni?
Serie leku na choroby serca wycofane z aptek
Eutyreoza − czym jest? Jakie choroby tarczycy przebiegają z eutyreozą?
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.