Kiedy stosujemy Syntostygmin?
Zahamowanie perystaltyki jelit, aż po niedrożność paralityczną jelit (najczęściej pooperacyjną), atonia pooperacyjna pęcherza moczowego, myasthenia gravis, jako antidotum na tubokurarynę.
Syntostygmin - działanie
Inhibitor acetylocholinesterazy, charakteryzujący się takim samym działaniem jak fizostygmina, lecz jest lepiej oceniany z powodu mniejszego ryzyka działań niepożądanych.
Jaki jest skład Syntostygmin?
Jedna ampułka 1 ml zawiera 0,5 mg metylosiarczanu neostygminy.
Substancje pomocnicze:
sodu chlorek, woda do wstrzykiwań.
Ilość sodu w preparacie: 3,542 mg/ml, co odpowiada 0,154 mmol/ml.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Syntostygmin?
Mechaniczna niedrożność jelit, zatrzymanie moczu spowodowane urazem mechanicznym, astma oskrzelowa, miotonia we wszystkich formach. Ze specjalną ostrożnością należy stosować lek u pacjentów chorych na bradykardię, którzy niedawno przeszli okluzję tętnicy wieńcowej, cierpiących na padaczkę, hipertensję
Syntostygmin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Zwiększone wydzielanie (ślinotok, łzawienie, wydzielanie oskrzelowe, przy jednoczesnym kaszlu, poceniu się), mioza (zwężenie źrenicy oka), zaburzone widzenie dali, nasilenie perystaltyki aż do skurczów przewodu pokarmowego, biegunka, mdłości aż do wymiotów, bóle typu kolkowego, bolesne oddawanie moczu, od mioklonii do drgawek tonicznych, ryzyko spowodowania ataku astmy oskrzelowej, hipotensja.
Syntostygmin - dawkowanie
Atonia jelit i pęcherza moczowego:
podanie 1 ampułki podskórnie, domięśniowo albo powoli dożylnie. Jeśli zachodzi taka potrzeba, iniekcję można powtórzyć po upływie 3-6 godzin.
Do iniekcji przezżylnej zaleca się rozrzedzenie leku izotonicznym roztworem chlorku sodu albo 5% roztworem glukozy. W tym celu lek również można podać podskórnie albo domięśniowo.