SEVEMED

Każda tabletka zawiera 800 mg sewelameru węglanu.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: każda tabletka powlekana zawiera 286,25 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

• Hipofosfatemia  Niedrożność jelit.

Streszczenie danych dotyczących profilu bezpieczeństwa

Do najczęściej występujących (≥ 5% pacjentów) działań niepożądanych należały zaburzenia żołądka i jelit. Większość tych działań niepożądanych miało charakter łagodny lub umiarkowany.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Bezpieczeństwo stosowania sewelameru (w postaci soli węglanowej lub chlorowodorowej) badano w ramach licznych badań klinicznych obejmujących łącznie 969 pacjentów poddawanych hemodializie, przy długości leczenia od 4 do 50 tygodni (724 pacjentów leczonych z zastosowaniem chlorowodorku sewelameru i 245 z zastosowaniem węglanu sewelameru ), 97 pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej, przy długości leczenia 12 tygodni (wszyscy leczeni z zastosowaniem chlorowodorku sewelameru ) oraz 128 pacjentów z CKD nie poddawanych dializie, przy długości leczenia od 8 do 12 tygodni (79 pacjentów leczonych z zastosowaniem chlorowodorku sewelameru i 49 z zastosowaniem węglanu sewelameru ).

Działania niepożądane, które wystąpiły podczas badań klinicznych oraz działania niepożądane zgłaszane spontanicznie w okresie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu podano w poniższej tabeli grupując je według częstości występowania. Częstość zgłoszeń sklasyfikowano jako bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥1/10,000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10,000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

* działania niepożądane zgłaszane w okresie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:

Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych 

i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 2-222 Warszawa

Tel: + 48 22 49 21 301 Fax: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl @urpl.gov.pl .

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dawkowanie

Dawka początkowa

Zalecana dawka początkowa węglanu sewelameru wynosi 2,4 g lub 4,8 g na dobę, w oparciu o potrzeby kliniczne i stężenie fosforu w surowicy krwi. Sevemed musi być zażywany trzy razy na dobę, z posiłkami.

*Plus późniejsza zmiana dawki zgodnie z instrukcją

W przypadku pacjentów stosujących już wcześniej środki wiążące fosforany (chlorowodorek sewelameru lub środki bazujące na wapniu), Sevemed powinien być podawany zgodnie z zasadą gram na gram z monitorowaniem stężenia fosforu w surowicy krwi, aby ustalić optymalną dawkę dobową.

Zmiana i utrzymanie dawki

Należy monitorować stężenie fosforanów w surowicy i indywidualnie dostosować dawkę węglanu sewelameru zwiększając ją o 0,8 g trzy razy na dobę (2,4 g/dobę) co 2 – 4 tygodnie aż do uzyskania możliwego do zaakceptowania stężenia fosforanów w surowicy oraz kontynuować dalsze regularne monitorowanie.

Pacjenci stosujący Sevemed powinni przestrzegać przepisanej im diety.

W praktyce klinicznej, leczenie ma charakter ciągły i opiera się na konieczności kontroli stężenia fosforu w surowicy krwi, a oczekiwana dawka dobowa wynosi średnio 6 g na dobę.

Dzieci i młodzież

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności produktu leczniczego Sevemed u dzieci w wieku poniżej 18 lat.

Sposób podawania Stosować doustnie.

Tabletki należy połykać w postaci nienaruszonej. Nie należy ich rozkruszać, żuć, ani przełamywać przed podaniem.

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności produktu leczniczego Sevemed u dorosłych pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, nie poddawanych dializie i ze stężeniem fosforu w surowicy krwi < 1,78 mmol/l. Z tego względu stosowanie produktu leczniczego Sevemed u takich pacjentów nie jest obecnie zalecane.

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności produktu leczniczego Sevemed u pacjentów z następującymi zaburzeniami:

• dysfagia

• zaburzenia przełykania

• poważne zaburzenia motoryki żołądkowo-jelitowej lub poważna gastropareza , zatrzymanie treści żołądkowej oraz odbiegające od normy lub nieregularne wypróżnienia

• aktywna choroba zapalna jelit

• poważny zabieg chirurgiczny przewodu pokarmowego

Z tego względu należy zachować szczególną ostrożność stosując Sevemed u takich pacjentów.

Niedrożność jelit całkowita i przepuszczająca

W bardzo rzadkich przypadkach obserwowano całkowitą lub przepuszczającą niedrożność jelit u pacjentów w czasie leczenia z zastosowaniem chlorowodorku sewelameru (kapsułki/tabletki), zawierającego tę samą resztę czynną, co węglan sewelameru . Zaparcie może być objawem poprzedzającym. Pacjentów, u których wystąpiło zaparcie należy dokładnie obserwować w trakcie leczenia z zastosowaniem produktu leczniczego Sevemed . W przypadku pacjentów, u których wystąpi zaparcie lub inne poważne objawy ze strony przewodu pokarmowego, leczenie z zastosowaniem produktu leczniczego Sevemed należy poddać ponownej ocenie.

Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek (ang. chronic kidney disease - CKD ) może dojść do spadku stężenia witamin A, D, E i K, zależnie od ich zawartości w diecie oraz stopnia nasilenia choroby. Nie można wykluczyć, że Sevemed może wiązać witaminy rozpuszczalne w tłuszczach zawarte w spożywanym pokarmie. W przypadku pacjentów nie otrzymujących dodatkowo witamin, lecz leczonych z zastosowaniem sewelameru , należy regularnie kontrolować stężenie witamin A, D, E i K w surowicy krwi. Zaleca się zapewnienie suplementacji tych witamin w uzasadnionych przypadkach. Zaleca się, aby pacjenci z CKD nie poddawani dializom otrzymywali dodatkowo witaminę D (w przybliżeniu 400 jednostek międzynarodowych natywnej witaminy D na dobę). Witamina ta może wchodzić w skład preparatu multiwitaminowego, stosowanego poza ustaloną dawką produktu leczniczego Sevemed . W przypadku pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej, zaleca się dodatkowy monitoring stężenia witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz kwasu foliowego, ponieważ stężenia witamin A, D, E i K nie były mierzone w trakcie badań klinicznych z udziałem takich pacjentów.

Niedobór folianów

Obecnie nie są dostępne wystarczające dane umożliwiające wykluczenie możliwości występowania niedoboru folianów w toku długookresowego leczenia z zastosowaniem produktu leczniczego Sevemed .

Hipokalcemia/hiperkalcemia

U pacjentów z CKD może dojść do hipokalcemii lub hiperkalcemii. Sevemed nie zawiera wapnia. Z tego względu należy w regularnych odstępach czasu sprawdzać stężenie wapnia w surowicy krwi i w razie konieczności zastosować suplementację wapniem pierwiastkowym.

Kwasica metaboliczna

Pacjenci z przewlekłą niewydolnością nerek wykazują predyspozycję do rozwoju kwasicy metabolicznej. Z tego względu zaleca się regularną kontrolę stężenia wodorowęglanów w surowicy krwi, jako elementu dobrej praktyki klinicznej.

Zapalenie otrzewnej

Pacjenci poddawani dializom są narażeni na określone ryzyko infekcji związane z tą procedurą. Zapalenie otrzewnej jest znanym powikłaniem występującym u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej, i w badaniu klinicznym nad chlorowodorkiem sewelameru donoszono o większej ilości przypadków zapalenia otrzewnej w grupie pacjentów otrzymujących sewelamer , niż w grupie kontrolnej. Pacjentów poddawanych dializom otrzewnowym należy ściśle monitorować, aby dopilnować poprawnego stosowania odpowiedniej techniki aseptycznej oraz zapewnić wczesne rozpoznanie i reagowanie na objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z zapaleniem otrzewnej.

Trudności z przełykaniem i krztuszenie się

Opisywano niezbyt częste przypadki trudności z przełykaniem tabletek Sevemed . Wiele z takich przypadków dotyczyło pacjentów ze współistniejącymi chorobami, obejmującymi trudności z przełykaniem lub anomalie przełyku. Należy zachować szczególną ostrożność stosując Sevemed u pacjentów mających trudności z przełykaniem. Należy rozważyć stosowanie sewelameru węglanu w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej u pacjentów z trudnościami w połykaniu w wywiadzie

Niedoczynność tarczycy

Zaleca się ściślejszy monitoring pacjentów z niedoczynnością tarczycy, którym jednocześnie podawane są węglan sewelameru i lewotyroksyna (patrz punkt 4.5).

Leczenie długotrwałe

W trwającym jeden rok badaniu klinicznym nie uzyskano dowodów na gromadzenie się sewelameru . Jednakże, potencjalnego wchłaniania i gromadzenia się sewelameru w trakcie długookresowej terapii (> jeden rok) nie można całkowicie wykluczyć (patrz punkt 5.2).

Nadczynność przytarczyc

Sevemed nie jest wskazany do kontroli nadczynności przytarczyc. U pacjentów z wtórną nadczynnością przytarczyc Sevemed należy stosować w kontekście podejścia obejmującego wiele działań terapeutycznych, które powinno obejmować suplementację wapnia, 1,25- dihydroksywitaminy D3 lub jednego z jej analogów w celu obniżenia stężenia nietkniętego parathormonu ( iPTH ).

Choroby zapalne żołądka i jelit

W literaturze opisano przypadki występowania ciężkich stanów zapalnych zlokalizowanych w różnych częściach przewodu pokarmowego (w tym ciężkich powikłań, takich jak krwawienie, perforacja, owrzodzenie, martwica, zapalenie jelita grubego) związanych z obecnością kryształów sewelameru . Nie wykazano jednak, aby kryształy sewelameru były przyczyną inicjującą tego typu zaburzenia. Należy ponownie rozważyć decyzję o leczeniu węglanem sewelameru /chlorowodorkiem sewelameru u pacjentów, u których wystąpiły ciężkie objawy ze strony przewodu pokarmowego.

Nietolerancja laktozy

Tabletka produktu leczniczego Sevemed zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi, dziedzicznymi zaburzeniami tolerancji galaktozy, niedoborem laktazy Lapp lub nieprawidłowym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku. 

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności produktu leczniczego Sevemed u dorosłych pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, nie poddawanych dializie i ze stężeniem fosforu w surowicy krwi < 1,78 mmol/l. Z tego względu stosowanie produktu leczniczego Sevemed u takich pacjentów nie jest obecnie zalecane.

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności produktu leczniczego Sevemed u pacjentów z następującymi zaburzeniami:

• dysfagia

• zaburzenia przełykania

• poważne zaburzenia motoryki żołądkowo-jelitowej lub poważna gastropareza , zatrzymanie treści żołądkowej oraz odbiegające od normy lub nieregularne wypróżnienia

• aktywna choroba zapalna jelit

• poważny zabieg chirurgiczny przewodu pokarmowego

Z tego względu należy zachować szczególną ostrożność stosując Sevemed u takich pacjentów.

Niedrożność jelit całkowita i przepuszczająca

W bardzo rzadkich przypadkach obserwowano całkowitą lub przepuszczającą niedrożność jelit u pacjentów w czasie leczenia z zastosowaniem chlorowodorku sewelameru (kapsułki/tabletki), zawierającego tę samą resztę czynną, co węglan sewelameru . Zaparcie może być objawem poprzedzającym. Pacjentów, u których wystąpiło zaparcie należy dokładnie obserwować w trakcie leczenia z zastosowaniem produktu leczniczego Sevemed . W przypadku pacjentów, u których wystąpi zaparcie lub inne poważne objawy ze strony przewodu pokarmowego, leczenie z zastosowaniem produktu leczniczego Sevemed należy poddać ponownej ocenie.

Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek (ang. chronic kidney disease - CKD ) może dojść do spadku stężenia witamin A, D, E i K, zależnie od ich zawartości w diecie oraz stopnia nasilenia choroby. Nie można wykluczyć, że Sevemed może wiązać witaminy rozpuszczalne w tłuszczach zawarte w spożywanym pokarmie. W przypadku pacjentów nie otrzymujących dodatkowo witamin, lecz leczonych z zastosowaniem sewelameru , należy regularnie kontrolować stężenie witamin A, D, E i K w surowicy krwi. Zaleca się zapewnienie suplementacji tych witamin w uzasadnionych przypadkach. Zaleca się, aby pacjenci z CKD nie poddawani dializom otrzymywali dodatkowo witaminę D (w przybliżeniu 400 jednostek międzynarodowych natywnej witaminy D na dobę). Witamina ta może wchodzić w skład preparatu multiwitaminowego, stosowanego poza ustaloną dawką produktu leczniczego Sevemed . W przypadku pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej, zaleca się dodatkowy monitoring stężenia witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz kwasu foliowego, ponieważ stężenia witamin A, D, E i K nie były mierzone w trakcie badań klinicznych z udziałem takich pacjentów.

Niedobór folianów

Obecnie nie są dostępne wystarczające dane umożliwiające wykluczenie możliwości występowania niedoboru folianów w toku długookresowego leczenia z zastosowaniem produktu leczniczego Sevemed .

Hipokalcemia/hiperkalcemia

U pacjentów z CKD może dojść do hipokalcemii lub hiperkalcemii. Sevemed nie zawiera wapnia. Z tego względu należy w regularnych odstępach czasu sprawdzać stężenie wapnia w surowicy krwi i w razie konieczności zastosować suplementację wapniem pierwiastkowym.

Kwasica metaboliczna

Pacjenci z przewlekłą niewydolnością nerek wykazują predyspozycję do rozwoju kwasicy metabolicznej. Z tego względu zaleca się regularną kontrolę stężenia wodorowęglanów w surowicy krwi, jako elementu dobrej praktyki klinicznej.

Zapalenie otrzewnej

Pacjenci poddawani dializom są narażeni na określone ryzyko infekcji związane z tą procedurą. Zapalenie otrzewnej jest znanym powikłaniem występującym u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej, i w badaniu klinicznym nad chlorowodorkiem sewelameru donoszono o większej ilości przypadków zapalenia otrzewnej w grupie pacjentów otrzymujących sewelamer , niż w grupie kontrolnej. Pacjentów poddawanych dializom otrzewnowym należy ściśle monitorować, aby dopilnować poprawnego stosowania odpowiedniej techniki aseptycznej oraz zapewnić wczesne rozpoznanie i reagowanie na objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z zapaleniem otrzewnej.

Trudności z przełykaniem i krztuszenie się

Opisywano niezbyt częste przypadki trudności z przełykaniem tabletek Sevemed . Wiele z takich przypadków dotyczyło pacjentów ze współistniejącymi chorobami, obejmującymi trudności z przełykaniem lub anomalie przełyku. Należy zachować szczególną ostrożność stosując Sevemed u pacjentów mających trudności z przełykaniem. Należy rozważyć stosowanie sewelameru węglanu w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej u pacjentów z trudnościami w połykaniu w wywiadzie

Niedoczynność tarczycy

Zaleca się ściślejszy monitoring pacjentów z niedoczynnością tarczycy, którym jednocześnie podawane są węglan sewelameru i lewotyroksyna (patrz punkt 4.5).

Leczenie długotrwałe

W trwającym jeden rok badaniu klinicznym nie uzyskano dowodów na gromadzenie się sewelameru . Jednakże, potencjalnego wchłaniania i gromadzenia się sewelameru w trakcie długookresowej terapii (> jeden rok) nie można całkowicie wykluczyć (patrz punkt 5.2).

Nadczynność przytarczyc

Sevemed nie jest wskazany do kontroli nadczynności przytarczyc. U pacjentów z wtórną nadczynnością przytarczyc Sevemed należy stosować w kontekście podejścia obejmującego wiele działań terapeutycznych, które powinno obejmować suplementację wapnia, 1,25- dihydroksywitaminy D3 lub jednego z jej analogów w celu obniżenia stężenia nietkniętego parathormonu ( iPTH ).

Choroby zapalne żołądka i jelit

W literaturze opisano przypadki występowania ciężkich stanów zapalnych zlokalizowanych w różnych częściach przewodu pokarmowego (w tym ciężkich powikłań, takich jak krwawienie, perforacja, owrzodzenie, martwica, zapalenie jelita grubego) związanych z obecnością kryształów sewelameru . Nie wykazano jednak, aby kryształy sewelameru były przyczyną inicjującą tego typu zaburzenia. Należy ponownie rozważyć decyzję o leczeniu węglanem sewelameru /chlorowodorkiem sewelameru u pacjentów, u których wystąpiły ciężkie objawy ze strony przewodu pokarmowego.

Nietolerancja laktozy

Tabletka produktu leczniczego Sevemed zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi, dziedzicznymi zaburzeniami tolerancji galaktozy, niedoborem laktazy Lapp lub nieprawidłowym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.