ROSUVASTATIN MOMAJA

10 mg: każda tabletka powlekana zawiera 10 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

10 mg: każda tabletka powlekana zawiera 79,9 mg laktozy jednowodnej.

Stosowanie produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja jest przeciwwskazane:

- u pacjentów z nadwrażliwością na rozuwastatynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

- u pacjentów z czynną chorobą wątroby, w tym z niewyjaśnioną, trwale zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy i ponad 3-krotnym zwiększeniem powyżej górnej granicy normy (GGN) aktywności jednej z nich.

- u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).

- u pacjentów z miopatią.

- u pacjentów jednocześnie leczonych cyklosporyną.

- w ciąży, w okresie karmienia piersią i u pacjentek w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży.

Stosowanie produktu leczniczego w dawce 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii/rabdomiolizy. Do tych czynników należą:

- umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny < 60 ml/min)

- niedoczynność tarczycy

- genetycznie uwarunkowane choroby mięśni występujące u pacjenta lub w wywiadzie rodzinnym

- przebyte w przeszłości uszkodzenia mięśni po stosowaniu innych inhibitorów reduktazy HMGCoA lub fibratów

- nadużywanie alkoholu

- sytuacje, w których może wystąpić zwiększone stężenie leku w osoczu

- pochodzenie azjatyckie

- jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów.

Działania niepożądane występujące po zastosowaniu rozuwastatyny są najczęściej łagodne i przemijające. W kontrolowanych badaniach klinicznych z powodu reakcji niepożądanych leczenie przerywano u mniej niż 4% pacjentów otrzymujących rozuwastatynę.

Lista działań niepożądanych przedstawiona w postaci tabelarycznej

Na podstawie danych z badań klinicznych i obszernego doświadczenia z okresu po wprowadzeniu rozuwastatyny do obrotu przedstawiono następujący profil jej działań niepożądanych. Działania niepożądane wyszczególnione poniżej zostały sklasyfikowane według częstości ich występowania oraz klasyfikacji układów i narządów.

Częstości występowania działań niepożądanych są określone według następującej konwencji: często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Tabela 2 Działania niepożądane leku na podstawie danych z badań klinicznych i doświadczenia z porejestracyjnego stosowania leku

Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, częstość występowania działań niepożądanych wydaje się być zależna od dawki.

Wpływ na nerki: U pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano białkomocz wykrywany testem paskowym, głównie pochodzenia kanalikowego. Zmianę zawartości białka w moczu z „brak” lub „ślad” na „++” lub więcej stwierdzano w pewnym momencie leczenia dawką 10 mg i 20 mg u mniej niż 1% pacjentów oraz u około 3% pacjentów leczonych dawką 40 mg. Niewielką zmianę zawartości białka w moczu z „brak” lub „ślad” na „+” obserwowano przy dawce 20 mg. W większości przypadków białkomocz zmniejsza się lub znika spontanicznie podczas kontynuowanego leczenia. Przegląd danych z badań klinicznych i doświadczenia po wprowadzeniu leku do obrotu nie wykazał związku przyczynowego między białkomoczem a ostrą lub postępującą chorobą nerek.

U pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano krwiomocz, przy czym dane z badań klinicznych wskazują, że częstość występowania krwiomoczu jest niewielka.

Wpływ na mięśnie szkieletowe: U pacjentów leczonych rozuwastatyną we wszystkich dawkach, a zwłaszcza w dawkach > 20 mg, opisywano występowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bóle mięśni, miopatię (w tym zapalenie mięśni) i rzadko rabdomiolizę z lub bez ostrej niewydolności nerek. U pacjentów przyjmujących rozuwastatynę obserwowano zależne od dawki zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej; w większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające. W razie zwiększenia aktywności kinazy kreatynowej (> 5 x GGN) leczenie należy przerwać.

Wpływ na wątrobę: Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, u niewielkiej liczby pacjentów przyjmujących rozuwastatynę obserwowano zależne od dawki zwiększenie aktywności aminotransferaz; w większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające.

Podczas stosowania niektórych statyn opisywano następujące zdarzenia niepożądane: zaburzenia funkcji seksualnych w wyjątkowych przypadkach śródmiąższowa choroba płuc, zwłaszcza przy długotrwałym leczeniu.

Częstość zgłaszania rabdomiolizy, ciężkich zdarzeń niepożądanych ze strony nerek i ciężkich zdarzeń niepożądanych ze strony wątroby (polegających głównie na zwiększeniu aktywności aminotransferaz wątrobowych) jest większa u pacjentów stosujących dawkę 40 mg.

Dzieci i młodzież: W trwającym 52 tygodnie badaniu klinicznym prowadzonym z udziałem dzieci i młodzieży zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej > 10 x GGN i objawy ze strony mięśni następujące po ćwiczeniach lub zwiększonej aktywności fizycznej obserwowane były częściej niż u dorosłych. Pod innymi względami profil bezpieczeństwa rozuwastatyny u dzieci i młodzieży był podobny do profilu bezpieczeństwa u dorosłych.

Przed rozpoczęciem leczenia pacjent powinien rozpocząć standardową dietę mającą na celu zmniejszenie stężenia cholesterolu i kontynuować tę dietę w czasie leczenia. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami, zależnie od celu terapii oraz reakcji pacjenta na leczenie.

Produkt leczniczy Rosuvastatin Momaja można przyjmować o dowolnej porze dnia, z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. 

Leczenie hipercholesterolemii

Zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg lub 10 mg, doustnie, raz na dobę, zarówno u pacjentów, nigdy wcześniej nie leczonych statynami, jak i u pacjentów przestawianych z innego leku z grupy inhibitorów reduktazy HMG-CoA. Przy wyborze dawki początkowej należy uwzględnić stężenie cholesterolu u danego pacjenta, ryzyko przyszłych chorób sercowo-naczyniowych oraz potencjalne ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz niżej). Jeśli jest to konieczne, po 4 tygodniach leczenia dawkę można zwiększyć. Z powodu zwiększonej częstości występowania działań niepożądanych po podaniu dawki 40 mg w porównaniu ze stosowaniem mniejszych dawek ostateczne zwiększenie dawki do dawki maksymalnej 40 mg można rozważyć jedynie u pacjentów z ciężką hipercholesterolemią i dużym ryzykiem sercowo-naczyniowym (w szczególności u pacjentów z hipercholesterolemią rodzinną), u których nie uzyskano założonego celu terapii po zastosowaniu dawki 20 mg i którzy będą poddawani rutynowej kontroli. Zaleca się, aby leczenie dawką 40 mg było prowadzone pod kontrolą specjalisty.

Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym

W badaniu oceniającym zmniejszenie ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych stosowano dawkę 20 mg na dobę.

Dzieci i młodzież

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży powinno być prowadzone przez specjalistów.

Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 17 lat (w fazie < II-V wg skali Tannera)

U dzieci i młodzieży z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę.

• U dzieci w wieku od 6 do 9 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zakres zwykle stosowanych dawek wynosi od 5 mg do 10 mg doustnie raz na dobę. Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania dawek większych niż 10 mg na dobę w tej populacji pacjentów.

• U dzieci w wieku od 10 do 17 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zakres zwykle stosowanych dawek wynosi od 5 do 20 mg doustnie raz na dobę. Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania dawek większych niż 20 mg w tej populacji pacjentów.

Zwiększania dawek u dzieci należy dokonywać na podstawie indywidualnej odpowiedzi na lek i w zależności od tolerancji leczenia, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi leczenia u dzieci i młodzieży. Przed rozpoczęciem leczenia rozuwastatyną u dzieci i młodzieży należy zastosować standardową dietę obniżającą stężenie cholesterolu; stosowanie tej diety należy kontynuować podczas leczenia rozuwastatyną.

Doświadczenie dotyczące stosowania rozuwastatyny u dzieci z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną jest ograniczone do niewielkiej liczby dzieci w wieku między 8 a 17 lat.

Tabletki 40 mg nie są przeznaczone do stosowania u dzieci i młodzieży.

Dzieci w wieku poniżej 6 lat

Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania rozuwastatyny u dzieci w wieku poniżej 6 lat. W związku z tym nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Zalecana dawka początkowa u pacjentów w wieku > 70 lat wynosi 5 mg. Nie ma konieczności zmiany dawki produktu u pacjentów z innych grup wiekowych.

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek

Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek.

Zalecana dawka początkowa u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 60 ml/min) wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja w jakiejkolwiek dawce jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Nie stwierdzono zwiększenia ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę u pacjentów mających 7 lub mniej punktów w skali Childa-Pugha. Zwiększenie ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę obserwowano jednak u pacjentów z 8 lub 9 punktami w skali Childa-Pugha. U tych pacjentów należy rozważyć ocenę czynności nerek. Nie ma doświadczenia ze stosowaniem leku u pacjentów mających więcej niż 9 punktów w skali Childa-Pugha. Stosowanie produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną chorobą wątroby.

Rasa

U pacjentów pochodzenia azjatyckiego stwierdzano zwiększoną ekspozycję ustrojową na rozuwastatynę. U pacjentów pochodzenia azjatyckiego zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u tych pacjentów.

Polimorfizmy genetyczne

Znane są konkretne typy polimorfizmu genetycznego, które mogą prowadzić do zwiększonej ekspozycji na rozuwastatynę. U pacjentów, u których stwierdzono tego typu polimorfizm, zalecane jest stosowanie mniejszej dawki dobowej rozuwastatyny.

Dawkowanie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii

Zalecana dawka początkowa u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u niektórych pacjentów z tej grupy.

Terapia współistniejąca

Rozuwastatyna jest substratem dla różnych białek transportujących (np. OATP1B1 oraz BCRP). Ryzyko miopatii (w tym rabdomiolizy) jest zwiększone, gdy rozuwastatyna jest podawana jednocześnie z pewnymi produktami leczniczymi, które mogą zwiększać stężenie rozuwastatyny w osoczu z powodu interakcji z tymi białkami transportującymi (np. z cyklosporyną oraz niektórymi inhibitorami proteazy, w tym z kombinacjami rytonawiru z atazanawirem, lopinawirem i (lub) typranawirem. Gdy jest to możliwe, należy rozważyć zastosowanie alternatywnych leków, a jeżeli konieczne, rozważyć czasowe przerwanie leczenia rozuwastatyną. 

W sytuacjach, gdy jednoczesne stosowanie tych leków z rozuwastatyną jest niemożliwe do uniknięcia, należy uważnie rozważyć korzyści i zagrożenia wynikające z leczenia skojarzonego oraz dostosowanie dawek rozuwastatyny.

Wpływ na nerki

U pacjentów leczonych dużymi dawkami rozuwastatyny, w szczególności dawką 40 mg, stwierdzano w większości przypadków sporadyczne lub przemijające występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego, wykrywanej testem paskowym. Nie stwierdzono, aby występowanie proteinurii poprzedzało wystąpienie ostrej lub postępującej choroby nerek. Częstość występowania poważnych działań niepożądanych ze strony nerek zgłaszanych w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu jest większa u pacjentów stosujących dawki 40 mg. U pacjentów leczonych dawką 40 mg należy rozważyć ocenę czynności nerek podczas rutynowej kontroli.

Wpływ na mięśnie szkieletowe

U pacjentów leczonych rozuwastatyną, we wszystkich dawkach, ale w szczególności w dawkach powyżej 20 mg, opisywano występowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii oraz rzadko rabdomiolizy. Bardzo rzadkie przypadki rabdomiolizy zgłaszano po zastosowaniu ezetymibu w połączeniu z inhibitorem reduktazy HMG-CoA. Należy zachować ostrożność jeśli te leki są stosowane łącznie, ponieważ nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej.

Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA częstość występowania rabdomiolizy związanej z przyjmowaniem rozuwastatyny po wprowadzeniu leku do obrotu jest większa u pacjentów stosujących dawki 40 mg.

Pomiar aktywności kinazy kreatynowej

Aktywności kinazy kreatynowej (CK) nie należy badać po intensywnym wysiłku fizycznym lub w przypadku występowania innych możliwych przyczyn zwiększenia aktywności CK, gdyż może to uniemożliwić interpretację wyniku badania. Jeśli w badaniu wyjściowym aktywność CK była znacznie zwiększona (> 5 x GGN), należy po 5-7 dniach wykonać badanie kontrolne w celu potwierdzenia wyników. Jeśli powtórne badanie potwierdzi wyjściowy wynik CK > 5x GGN, nie należy rozpoczynać leczenia.

Przed rozpoczęciem leczenia

Tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, produkt leczniczy Rosuvastatin Momaja należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii/rabdomiolizy. Do tych czynników należą:

- zaburzenia czynności nerek

- niedoczynność tarczycy

- genetycznie uwarunkowane choroby mięśni występujące u pacjenta lub w wywiadzie rodzinnym

- przebyte w przeszłości uszkodzenia mięśni po stosowaniu innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA lub fibratów

- nadużywanie alkoholu

- wiek > 70 lat

- sytuacje, w których może wystąpić zwiększone stężenie leku w osoczu

- jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów.

W tej grupie pacjentów należy rozważyć ryzyko i możliwe korzyści związane z leczeniem, zalecana jest również obserwacja stanu klinicznego. Jeśli w badaniu wyjściowym stwierdza się znacznie zwiększoną aktywność kinazy kreatynowej (> 5 x GGN), nie należy rozpoczynać leczenia.

W trakcie leczenia

Należy poinformować pacjenta, aby niezwłocznie powiadomił lekarza, jeśli wystąpią niewyjaśnione bóle mięśni, osłabienie siły mięśniowej lub kurcze mięśni, szczególnie jeśli towarzyszy im złe samopoczucie lub gorączka. U tych pacjentów należy wykonać badanie aktywności kinazy kreatynowej. Jeśli aktywność kinazy kreatynowej jest znacznie zwiększona (> 5 x GGN) lub jeśli objawy ze strony mięśni są nasilone i powodują dolegliwości podczas codziennych czynności (nawet wtedy, gdy CK ≤5 x GGN), należy przerwać leczenie. Po ustąpieniu objawów klinicznych i zmniejszeniu aktywności kinazy kreatynowej do wartości prawidłowych można rozważyć ponowne zastosowanie produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja lub innego inhibitora reduktazy HMG-CoA w najmniejszej dawce. Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą. Jeśli u pacjenta nie występują objawy kliniczne nie zaleca się rutynowej kontroli aktywności kinazy kreatynowej. Istnieją bardzo rzadkie doniesienia o występowaniu martwiczej miopatii o podłożu immunologicznym (ang. immune-mediated necrotising myopathy – IMNM) w czasie lub po leczeniu statynami, w tym rozuwastatyną. Klinicznie IMNM charakteryzuje się osłabieniem mięśni proksymalnych i zwiększoną aktywnością kinazy kreatynowej w surowicy, które utrzymują się pomimo zaprzestania leczenia statynami.

W badaniach klinicznych nie uzyskano dowodów na nasilone działanie na mięśnie szkieletowe u niewielkiej liczby pacjentów, którym podawano rozuwastatynę wraz z innym lekiem. Jednak u pacjentów otrzymujących inne inhibitory reduktazy HMG-CoA jednocześnie z pochodnymi kwasu fibrowego, w tym gemfibrozylem, cyklosporyną, kwasem nikotynowym, lekami przeciwgrzybiczymi z grupy azoli, inhibitorami proteazy oraz antybiotykami makrolidowymi obserwowano zwiększenie częstości występowania zapalenia mięśni i miopatii. Gemfibrozyl stosowany jednocześnie z niektórymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA zwiększa ryzyko miopatii. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania rozuwastatyny i gemfibrozylu. Należy dokładnie rozważyć korzyści wynikające ze zmiany stężenia lipidów na skutek terapii skojarzonej z zastosowaniem rozuwastatyny i leków z grupy fibratów lub niacyny oraz potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem takiej terapii skojarzonej. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego w dawce 40 mg oraz leków z grupy fibratów jest przeciwwskazane.

Produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja nie należy stosować w skojarzeniu z preparatami kwasu fusydowego do ogólnoustrojowego stosowania ani przez okres 7 dni od zaprzestania leczenia kwasem fusydowym. U pacjentów, u których ogólnoustrojowe stosowanie kwasu fusydowego uważa się za konieczne, leczenie statynami należy przerwać na czas terapii kwasem fusydowym. Zgłaszano przypadki wystąpienia rabdomiolizy (również śmiertelne) u pacjentów otrzymujących kwas fusydowy w skojarzeniu ze statynami. Pacjentowi należy zalecić, aby w razie wystąpienia jakichkolwiek objawów w postaci osłabienia mięśni, bólu mięśni lub tkliwości mięśni, niezwłocznie zgłosił się do lekarza.

Leczenie statynami można ponownie zastosować siedem dni po podaniu ostatniej dawki kwasu fusydowego.

W wyjątkowych okolicznościach, gdy konieczne jest przedłużone ogólnoustrojowe stosowanie kwasu fusydowego, np. w ramach leczenia ciężkich zakażeń, konieczność podania produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja w skojarzeniu z kwasem fusydowym należy rozważać wyłącznie w indywidualnych przypadkach i pod ścisłą kontrolą medyczną.

Produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja nie należy stosować u pacjentów z ostrymi, ciężkimi stanami wskazującymi na miopatię lub predysponującymi do rozwoju wtórnej niewydolności nerek na skutek rabdomiolizy (np. sepsa, niedociśnienie tętnicze, poważny zabieg chirurgiczny, uraz, ciężkie zaburzenia metaboliczne, endokrynologiczne lub elektrolitowe; lub niekontrolowane napady padaczkowe).

Wpływ na wątrobę

Tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, produkt leczniczy Rosuvastatin Momaja powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów spożywających nadmierne ilości alkoholu i (lub) z chorobą wątroby w wywiadzie.

Zaleca się wykonanie badań czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia i 3 miesiące po jego rozpoczęciu. Należy przerwać leczenie lub zmniejszyć dawkę produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja, jeśli aktywność aminotransferaz w surowicy jest ponad 3-krotnie większe niż górna granica normy. Częstość występowania ciężkich zdarzeń niepożądanych ze strony wątroby (głównie zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych) zgłaszanych po wprowadzeniu leku do obrotu jest większa u pacjentów stosujących dawki 40 mg.

U pacjentów z wtórną hipercholesterolemią spowodowaną niedoczynnością tarczycy lub zespołem nerczycowym przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Rosuvastatin Momaja należy zastosować odpowiednie leczenie choroby podstawowej.

Rasa

Badania farmakokinetyczne wskazują na zwiększoną ekspozycję u osób pochodzenia azjatyckiego w porównaniu z rasą kaukaską.

Inhibitory proteazy

Zwiększona ekspozycja ustrojowa na rozuwastatynę była obserwowana u pacjentów przyjmujących rozuwastatynę jednocześnie z różnymi inhibitorami proteazy w skojarzeniu z rytonawirem. Należy rozważyć zarówno korzyści wynikające ze zmniejszenia stężenia lipidów wskutek stosowania rozuwastatyny u pacjentów z zakażeniem HIV przyjmujących inhibitory proteazy, jak i możliwość zwiększenia stężenia rozuwastatyny w osoczu podczas rozpoczynania leczenia i zwiększania dawki rozuwastatyny u pacjentów leczonych inhibitorami proteazy. Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny z inhibitorami proteazy nie jest zalecane, o ile dawka rozuwastatyny nie zostanie dostosowana.

Nietolerancja laktozy

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Śródmiąższowa choroba płuc

W wyjątkowych przypadkach zgłaszano występowanie śródmiąższowej choroby płuc w czasie stosowania niektórych statyn, zwłaszcza podczas długotrwałego leczenia. Występujące objawy mogą obejmować duszność, nieproduktywny kaszel i pogorszenie ogólnego stanu zdrowia (zmęczenie, zmniejszenie masy ciała i gorączka). Jeśli istnieje podejrzenie, że u pacjenta rozwinęła się śródmiąższowa choroba płuc, należy przerwać leczenie statynami.

Cukrzyca

Istnieją dowody na to, że statyny jako klasa leków zwiększają stężenie glukozy we krwi, a u niektórych pacjentów, należących do grupy wysokiego ryzyka rozwoju cukrzycy w przyszłości, mogą doprowadzić do hiperglikemii o takim nasileniu, przy którym odpowiednim postępowaniem będzie leczenie przeciwcukrzycowe. Ryzyko to jednak nie powinno być powodem zaprzestania leczenia statynami, ponieważ korzyści w postaci zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób naczyniowych na skutek stosowania statyn są większe. Pacjenci z grupy ryzyka (stężenie glukozy na czczo od 5,6 do 6,9 mmol/l, BMI> 30 kg/m2, zwiększone stężenie triglicerydów, nadciśnienie tętnicze) powinni pozostawać zarówno pod kontrolą kliniczną jak i biochemiczną zgodnie z krajowymi wytycznymi. W badaniu JUPITER zgłaszana całkowita częstość występowania cukrzycy wynosiła 2,8% w grupie przyjmującej rozuwastatynę i 2,3% w grupie przyjmującej placebo, głównie wśród pacjentów ze stężeniem glukozy na czczo między 5,6 a 6,9 mmol/l.

Dzieci i młodzież

Obserwacja wzrostu liniowego (wzrost ciała), masy ciała, BMI (indeks masy ciała) i rozwoju drugorzędowych cech płciowych ocenianych wg skali Tannera u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat przyjmujących rozuwastatynę ogranicza się do okresu dwóch lat. Po dwóch latach leczenia w ramach badania klinicznego nie wykryto wpływu na wzrost, masę ciała, indeks BMI lub dojrzałość płciową.

W badaniu klinicznym u dzieci i młodzieży przyjmujących rozuwastatynę przez 52 tygodnie zwiększenie aktywności kinazy kreatyniny > 10 × GGN i objawy mięśniowe następujące po ćwiczeniach lub zwiększonej aktywności fizycznej obserwowane były częściej niż w czasie obserwacji prowadzonej w ramach badań klinicznych u dorosłych.

Wpływ na nerki

U pacjentów leczonych dużymi dawkami rozuwastatyny, w szczególności dawką 40 mg, stwierdzano w większości przypadków sporadyczne lub przemijające występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego, wykrywanej testem paskowym. Nie stwierdzono, aby występowanie proteinurii poprzedzało wystąpienie ostrej lub postępującej choroby nerek. Częstość występowania poważnych działań niepożądanych ze strony nerek zgłaszanych w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu jest większa u pacjentów stosujących dawki 40 mg. U pacjentów leczonych dawką 40 mg należy rozważyć ocenę czynności nerek podczas rutynowej kontroli.

Wpływ na mięśnie szkieletowe

U pacjentów leczonych rozuwastatyną, we wszystkich dawkach, ale w szczególności w dawkach powyżej 20 mg, opisywano występowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii oraz rzadko rabdomiolizy. Bardzo rzadkie przypadki rabdomiolizy zgłaszano po zastosowaniu ezetymibu w połączeniu z inhibitorem reduktazy HMG-CoA. Należy zachować ostrożność jeśli te leki są stosowane łącznie, ponieważ nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej.

Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA częstość występowania rabdomiolizy związanej z przyjmowaniem rozuwastatyny po wprowadzeniu leku do obrotu jest większa u pacjentów stosujących dawki 40 mg.

Pomiar aktywności kinazy kreatynowej

Aktywności kinazy kreatynowej (CK) nie należy badać po intensywnym wysiłku fizycznym lub w przypadku występowania innych możliwych przyczyn zwiększenia aktywności CK, gdyż może to uniemożliwić interpretację wyniku badania. Jeśli w badaniu wyjściowym aktywność CK była znacznie zwiększona (> 5 x GGN), należy po 5-7 dniach wykonać badanie kontrolne w celu potwierdzenia wyników. Jeśli powtórne badanie potwierdzi wyjściowy wynik CK > 5x GGN, nie należy rozpoczynać leczenia.

Przed rozpoczęciem leczenia

Tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, produkt leczniczy Rosuvastatin Momaja należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii/rabdomiolizy. Do tych czynników należą:

- zaburzenia czynności nerek

- niedoczynność tarczycy

- genetycznie uwarunkowane choroby mięśni występujące u pacjenta lub w wywiadzie rodzinnym

- przebyte w przeszłości uszkodzenia mięśni po stosowaniu innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA lub fibratów

- nadużywanie alkoholu

- wiek > 70 lat

- sytuacje, w których może wystąpić zwiększone stężenie leku w osoczu

- jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów.

W tej grupie pacjentów należy rozważyć ryzyko i możliwe korzyści związane z leczeniem, zalecana jest również obserwacja stanu klinicznego. Jeśli w badaniu wyjściowym stwierdza się znacznie zwiększoną aktywność kinazy kreatynowej (> 5 x GGN), nie należy rozpoczynać leczenia.

W trakcie leczenia

Należy poinformować pacjenta, aby niezwłocznie powiadomił lekarza, jeśli wystąpią niewyjaśnione bóle mięśni, osłabienie siły mięśniowej lub kurcze mięśni, szczególnie jeśli towarzyszy im złe samopoczucie lub gorączka. U tych pacjentów należy wykonać badanie aktywności kinazy kreatynowej. Jeśli aktywność kinazy kreatynowej jest znacznie zwiększona (> 5 x GGN) lub jeśli objawy ze strony mięśni są nasilone i powodują dolegliwości podczas codziennych czynności (nawet wtedy, gdy CK ≤5 x GGN), należy przerwać leczenie. Po ustąpieniu objawów klinicznych i zmniejszeniu aktywności kinazy kreatynowej do wartości prawidłowych można rozważyć ponowne zastosowanie produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja lub innego inhibitora reduktazy HMG-CoA w najmniejszej dawce. Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą. Jeśli u pacjenta nie występują objawy kliniczne nie zaleca się rutynowej kontroli aktywności kinazy kreatynowej. Istnieją bardzo rzadkie doniesienia o występowaniu martwiczej miopatii o podłożu immunologicznym (ang. immune-mediated necrotising myopathy – IMNM) w czasie lub po leczeniu statynami, w tym rozuwastatyną. Klinicznie IMNM charakteryzuje się osłabieniem mięśni proksymalnych i zwiększoną aktywnością kinazy kreatynowej w surowicy, które utrzymują się pomimo zaprzestania leczenia statynami.

W badaniach klinicznych nie uzyskano dowodów na nasilone działanie na mięśnie szkieletowe u niewielkiej liczby pacjentów, którym podawano rozuwastatynę wraz z innym lekiem. Jednak u pacjentów otrzymujących inne inhibitory reduktazy HMG-CoA jednocześnie z pochodnymi kwasu fibrowego, w tym gemfibrozylem, cyklosporyną, kwasem nikotynowym, lekami przeciwgrzybiczymi z grupy azoli, inhibitorami proteazy oraz antybiotykami makrolidowymi obserwowano zwiększenie częstości występowania zapalenia mięśni i miopatii. Gemfibrozyl stosowany jednocześnie z niektórymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA zwiększa ryzyko miopatii. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania rozuwastatyny i gemfibrozylu. Należy dokładnie rozważyć korzyści wynikające ze zmiany stężenia lipidów na skutek terapii skojarzonej z zastosowaniem rozuwastatyny i leków z grupy fibratów lub niacyny oraz potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem takiej terapii skojarzonej. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego w dawce 40 mg oraz leków z grupy fibratów jest przeciwwskazane.

Produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja nie należy stosować w skojarzeniu z preparatami kwasu fusydowego do ogólnoustrojowego stosowania ani przez okres 7 dni od zaprzestania leczenia kwasem fusydowym. U pacjentów, u których ogólnoustrojowe stosowanie kwasu fusydowego uważa się za konieczne, leczenie statynami należy przerwać na czas terapii kwasem fusydowym. Zgłaszano przypadki wystąpienia rabdomiolizy (również śmiertelne) u pacjentów otrzymujących kwas fusydowy w skojarzeniu ze statynami. Pacjentowi należy zalecić, aby w razie wystąpienia jakichkolwiek objawów w postaci osłabienia mięśni, bólu mięśni lub tkliwości mięśni, niezwłocznie zgłosił się do lekarza.

Leczenie statynami można ponownie zastosować siedem dni po podaniu ostatniej dawki kwasu fusydowego.

W wyjątkowych okolicznościach, gdy konieczne jest przedłużone ogólnoustrojowe stosowanie kwasu fusydowego, np. w ramach leczenia ciężkich zakażeń, konieczność podania produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja w skojarzeniu z kwasem fusydowym należy rozważać wyłącznie w indywidualnych przypadkach i pod ścisłą kontrolą medyczną.

Produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja nie należy stosować u pacjentów z ostrymi, ciężkimi stanami wskazującymi na miopatię lub predysponującymi do rozwoju wtórnej niewydolności nerek na skutek rabdomiolizy (np. sepsa, niedociśnienie tętnicze, poważny zabieg chirurgiczny, uraz, ciężkie zaburzenia metaboliczne, endokrynologiczne lub elektrolitowe; lub niekontrolowane napady padaczkowe).

Wpływ na wątrobę

Tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, produkt leczniczy Rosuvastatin Momaja powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów spożywających nadmierne ilości alkoholu i (lub) z chorobą wątroby w wywiadzie.

Zaleca się wykonanie badań czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia i 3 miesiące po jego rozpoczęciu. Należy przerwać leczenie lub zmniejszyć dawkę produktu leczniczego Rosuvastatin Momaja, jeśli aktywność aminotransferaz w surowicy jest ponad 3-krotnie większe niż górna granica normy. Częstość występowania ciężkich zdarzeń niepożądanych ze strony wątroby (głównie zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych) zgłaszanych po wprowadzeniu leku do obrotu jest większa u pacjentów stosujących dawki 40 mg.

U pacjentów z wtórną hipercholesterolemią spowodowaną niedoczynnością tarczycy lub zespołem nerczycowym przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Rosuvastatin Momaja należy zastosować odpowiednie leczenie choroby podstawowej.

Rasa

Badania farmakokinetyczne wskazują na zwiększoną ekspozycję u osób pochodzenia azjatyckiego w porównaniu z rasą kaukaską.

Inhibitory proteazy

Zwiększona ekspozycja ustrojowa na rozuwastatynę była obserwowana u pacjentów przyjmujących rozuwastatynę jednocześnie z różnymi inhibitorami proteazy w skojarzeniu z rytonawirem. Należy rozważyć zarówno korzyści wynikające ze zmniejszenia stężenia lipidów wskutek stosowania rozuwastatyny u pacjentów z zakażeniem HIV przyjmujących inhibitory proteazy, jak i możliwość zwiększenia stężenia rozuwastatyny w osoczu podczas rozpoczynania leczenia i zwiększania dawki rozuwastatyny u pacjentów leczonych inhibitorami proteazy. Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny z inhibitorami proteazy nie jest zalecane, o ile dawka rozuwastatyny nie zostanie dostosowana.

Nietolerancja laktozy

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Śródmiąższowa choroba płuc

W wyjątkowych przypadkach zgłaszano występowanie śródmiąższowej choroby płuc w czasie stosowania niektórych statyn, zwłaszcza podczas długotrwałego leczenia. Występujące objawy mogą obejmować duszność, nieproduktywny kaszel i pogorszenie ogólnego stanu zdrowia (zmęczenie, zmniejszenie masy ciała i gorączka). Jeśli istnieje podejrzenie, że u pacjenta rozwinęła się śródmiąższowa choroba płuc, należy przerwać leczenie statynami.

Cukrzyca

Istnieją dowody na to, że statyny jako klasa leków zwiększają stężenie glukozy we krwi, a u niektórych pacjentów, należących do grupy wysokiego ryzyka rozwoju cukrzycy w przyszłości, mogą doprowadzić do hiperglikemii o takim nasileniu, przy którym odpowiednim postępowaniem będzie leczenie przeciwcukrzycowe. Ryzyko to jednak nie powinno być powodem zaprzestania leczenia statynami, ponieważ korzyści w postaci zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób naczyniowych na skutek stosowania statyn są większe. Pacjenci z grupy ryzyka (stężenie glukozy na czczo od 5,6 do 6,9 mmol/l, BMI> 30 kg/m2, zwiększone stężenie triglicerydów, nadciśnienie tętnicze) powinni pozostawać zarówno pod kontrolą kliniczną jak i biochemiczną zgodnie z krajowymi wytycznymi. W badaniu JUPITER zgłaszana całkowita częstość występowania cukrzycy wynosiła 2,8% w grupie przyjmującej rozuwastatynę i 2,3% w grupie przyjmującej placebo, głównie wśród pacjentów ze stężeniem glukozy na czczo między 5,6 a 6,9 mmol/l.

Dzieci i młodzież

Obserwacja wzrostu liniowego (wzrost ciała), masy ciała, BMI (indeks masy ciała) i rozwoju drugorzędowych cech płciowych ocenianych wg skali Tannera u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat przyjmujących rozuwastatynę ogranicza się do okresu dwóch lat. Po dwóch latach leczenia w ramach badania klinicznego nie wykryto wpływu na wzrost, masę ciała, indeks BMI lub dojrzałość płciową.

W badaniu klinicznym u dzieci i młodzieży przyjmujących rozuwastatynę przez 52 tygodnie zwiększenie aktywności kinazy kreatyniny > 10 × GGN i objawy mięśniowe następujące po ćwiczeniach lub zwiększonej aktywności fizycznej obserwowane były częściej niż w czasie obserwacji prowadzonej w ramach badań klinicznych u dorosłych.