
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 990 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 990 aptekach
Łagodzenie objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.
Każda tabletka powlekana zawiera 180 mg feksofenadyny chlorowodorku, co odpowiada 168 mg feksofenadyny.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
W kontrolowanych badaniach klinicznych częstość występowania częstych działań niepożądanych była podobna do obserwowanej w grupie placebo.
Zaburzenia układu nerwowego
Często (≥ 1/100 do < 1/10): bóle głowy, senność, zawroty głowy
Zaburzenia żołądka i jelit
Często (≥ 1/100 do < 1/10): nudności, suchość w jamie ustnej
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100): zmęczenie.
Następujące działania niepożądane były zgłaszane u osób dorosłych w ramach nadzoru po wprowadzeniu produktu do obrotu. Częstość ich występowania nie jest znana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Zaburzenia układu immunologicznego
reakcje nadwrażliwości z objawami, takimi jak: obrzęk naczynioruchowy, uczucie ucisku w klatce piersiowej, duszność, nagłe zaczerwienienie skóry i uogólnione objawy anafilaksji
Zaburzenia psychiczne bezsenność, nerwowość, zaburzenia snu lub koszmary senne/nieprawidłowe sny
Zaburzenia serca tachykardia, palpitacje
Zaburzenia żołądka i jelit biegunka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej wysypka, pokrzywka, świąd
Dorośli oraz dzieci w wieku 12 lat i starsze:
Zalecana dawka feksofenadyny chlorowodorku dla dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych wynosi 180 mg raz na dobę.
Tabletkę należy połknąć popijając wystarczającą ilością wody.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat:
Feksofenadyny chlorowodorek nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat w związku z brakiem danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.
Szczególne populacje zwiększonego ryzyka:
Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Nie jest konieczne dostosowywanie dawki feksofenadyny chlorowodorku w tych grupach pacjentów, jednakże u tych pacjentów lek należy stosować ostrożnie.
Pacjentów z chorobami układu krążenia w wywiadzie należy ostrzec, że leki przeciwhistaminowe z tej grupy mogą mieć związek z występowaniem działań niepożądanych takich jak tachykardia i kołatanie serca (patrz punkt 4.8).
Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. W tych grupach pacjentów feksofenadyny chlorowodorek należy stosować ostrożnie.
Pacjentów z chorobami układu krążenia w wywiadzie należy ostrzec, że leki przeciwhistaminowe z tej grupy mogą mieć związek z występowaniem działań niepożądanych takich jak tachykardia i kołatanie serca (patrz punkt 4.8).
Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. W tych grupach pacjentów feksofenadyny chlorowodorek należy stosować ostrożnie.
Feksofenadyna jest metabolizowana tylko w ograniczonym stopniu (w wątrobie i poza wątrobą) i z tego powodu mało prawdopodobne jest wystąpienie interakcji z lekami metabolizowanymi w wątrobie.
Feksofenadyna jest substratem dla P-gp i OATP. Stwierdzono, że równoczesne podawanie feksofenadyny i erytromycyny lub ketokonazolu powodowało 2 – 3-krotne zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu. Zmianom tym nie towarzyszył żaden wpływ na odstęp QT i nie było to związane ze wzrostem działań niepożądanych w porównaniu z tymi produktami leczniczymi podawanymi w monoterapii. Badania na zwierzętach wykazały taki wzrost, jednak wydaje się on być spowodowany zwiększonym wchłanianiem w przewodzie pokarmowym oraz zmniejszonym wydzielaniem żółci lub soków trawiennych. Stwierdzono również, że pojedyncza dawka lopinawiru w skojarzeniu z rytonawirem (400 mg/100 mg) zwiększa AUC dla feksofenadyny 4-krotnie, podczas gdy w stanie stacjonarnym skojarzenie lopinawir/rytonawir zwiększa AUC dla feksofenadyny 2,9-krotnie. Dlatego działania niepożądane feksofenadyny mogą się nasilić. Nie są znane interakcje farmakodynamiczne.
Nie zaobserwowano interakcji pomiędzy feksofenadyną i omeprazolem. Podawanie leków zobojętniających kwas solny w żołądku zawierających wodorotlenek glinu i magnezu 15 minut przed przyjęciem feksofenadyny powodowało zmniejszenie biodostępności feksofenadyny, najprawdopodobniej z powodu jej wiązania w przewodzie pokarmowym. Zaleca się odczekać 2 godziny między przyjęciem leków zobojętniających kwas solny w żołądku zawierających wodorotlenek glinu i magnezu a podaniem feksofenadyny.
Testy alergiczne: Stosowanie feksofenadyny chlorowodorku należy przerwać na trzy dni przed przeprowadzeniem testów alergicznych (punktowych testów skórnych).
Na podstawie danych farmakodynamicznych i zgłaszanych działań niepożądanych jest mało prawdopodobne, aby feksofenadyny chlorowodorek wywierał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. W obiektywnych badaniach wykazano, że Telfexo nie wywiera znaczącego wpływu na centralny układ nerwowy. Oznacza to, że pacjenci mogą prowadzić pojazdy lub wykonywać czynności wymagające koncentracji.
Jednakże w celu określenia nadwrażliwości u osób, u których występuje nietypowa reakcja na lek, zaleca się sprawdzenie indywidualnej reakcji na lek przed prowadzeniem pojazdu lub wykonywaniem skomplikowanych zadań.
W przypadku przedawkowania feksofenadyny zgłaszane były: zawroty głowy, senność, zmęczenie i suchość w jamie ustnej. Podawanie dzieciom dawek do 60 mg dwa razy na dobę przez dwa tygodnie oraz zdrowym dorosłym pojedynczych dawek do 800 mg i dawek do 690 mg dwa razy na dobę przez miesiąc lub dawki 240 mg raz na dobę przez rok nie powodowało istotnych klinicznie działań niepożądanych w porównaniu z placebo. Nie ustalono maksymalnej tolerowanej dawki feksofenadyny.
W przypadku przedawkowania należy rozważyć zastosowanie standardowych środków w celu usunięcia niewchłoniętego leku. Zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. Hemodializa nie usuwa skutecznie feksofenadyny z krwi.
Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Cena Telfexo 180 może się różnić w zależności od apteki, regionu, co wynika z indywidualnej polityki cenowej poszczególnych aptek.
Telfexo 180 nie jest refundowany. Jest to preparat, którego koszt pacjent pokrywa w całości, niezależnie od wskazań medycznych czy uprawnień.
Telfexo 180 jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Telfexo 180 nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Telfexo 180 nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Fexofenadinum są dostępne bez recepty, które na podstawie danych z serwisu KtoMaLek.pl są widoczne jako dostępne w aptekach. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje: