Inhibace Plus tabletki powlekane | 5mg+12,5mg | 28 tabl.

1 tabletka powlekana zawiera 5 mg cylazaprylu (Cilazaprilum) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum).

Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna 119,18 mg Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Inhibace Plus jest przeciwwskazany:

- u pacjentów z nadwrażliwością na cylazapryl lub którykolwiek składnik produktu, inny inhibitor ACE, tiazydy, pochodne sulfonamidów;

- u pacjentów, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy związany z podawaniem inhibitora ACE lub u pacjentów, u których występuje wrodzony lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy;

- u pacjentów, u których występuje bezmocz;

- u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią (patrz punkt 4.6).

Produkt Inhibace Plus jest zazwyczaj dobrze tolerowany. W większości przypadków działania niepożądane są przemijające, a ich nasilenie niewielkie lub umiarkowane i nie wymagają odstawienia leku.

W badaniach klinicznych nie zaobserwowano żadnych nietypowych dla tego skojarzenia działań niepożądanych. Do obserwowanych u pacjentów (≥ 2%) działań niepożądanych należą: ból głowy, zawroty głowy, zmęczenie i kaszel.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Podczas stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny opisywano zaburzenia krwi. Były to m.in. neutropenia i agranulocytoza (szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek oraz u pacjentów z zaburzeniami naczyniowymi w przebiegu kolagenoz, jak toczeń rumieniowaty układowy i twardzina układowa), małopłytkowość i niedokrwistość.

Zaburzenia serca

Na początku leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny może wystąpić znaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca oraz u pacjentów z niedoborem sodu lub hipowolemią. Zgłaszano również przypadki występowania zawału mięśnia sercowego i udaru, które mogły być związane ze znacznymi spadkami ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub naczyniową chorobą mózgu. Występowały również inne działania niepożądane ze strony układu krążenia, m.in. tachykardia, kołatania serca i ból w klatce piersiowej.

Zaburzenia żołądk a i jelit

W przypadku stosowania inhibitorów ACE, w tym u pacjentów leczonych produktem Inhibace Plus, zgłaszano pojedyncze przypadki wystąpienia zapalenia trzustki, w niektórych przypadkach zakończone zgonem.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Zgłaszano pojedyncze przypadki wystąpienia zaburzeń czynności wątroby, takich jak podwyższenie wyników testów wątrobowych (zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy zasadowej, GGTP, stężenia bilirubiny) oraz zapalenie wątroby związane z cholestazą przebiegające z martwicą lub bez martwicy komórek.

Zaburzenia układu immunologicznego

Podobnie jak podczas stosowania innych inhibitorów ACE donoszono o przypadkach obrzęku naczynioruchowego, chociaż u pacjentów otrzymujących cilazapryl były one rzadkie (patrz punkt 4.4). Ponieważ zespół ten może być związany z obrzękiem krtani, jeśli obrzękiem objęte są: twarz, wargi, język, głośnia i (lub) krtań, należy odstawić Inhibace Plus i niezwłocznie wdrożyć odpowiednie leczenie.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Po zastosowaniu inhibitorów konwertazy mogą wystąpić wysypki skórne (w tym rumień wielopostaciowy i toksyczna nekroliza naskórka); donoszono także o przypadkach reakcji nadwrażliwości na światło, łysienia i innych reakcji nadwrażliwości. Reakcje nadwrażliwości na światło należą do najczęściej zgłaszanych reakcji skórnych u pacjentów otrzymujących tiazydy. Inne zgłaszane reakcje skórne obejmowały: zapalenie naczyń, rumień wielopostaciowy i pseudoporfirię.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

U pacjentów z ciężką niewydolnością krążenia, zwężeniem tętnicy nerkowej lub zaburzeniami czynności nerek donoszono o pojedynczych przypadkach wystąpienia ostrej niewydolności nerek ( patrz punkt 4.4).

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Ostre śródmiąższowe zapalenie płuc i ostry obrzęk płuc są rzadkimi, lecz potencjalnie niebezpiecznymi powikłaniami u pacjentów otrzymujących tiazydy; mogą one być związane z reakcją nadwrażliwości. U pacjentów leczonych inhibitorami ACE obserwowano występowanie kaszlu.

Badania diagnostyczne

W czasie leczenia produktem Inhibace Plus rzadko obserwuje się istotnie klinicznie zmiany wyników badań laboratoryjnych. W rzadkich przypadkach donoszono o neutropenii/leukopenii, zwiększeniu aktywności enzymów wątrobowych oraz zmniejszeniu stężenia sodu w surowicy krwi. W kontrolowanych badaniach klinicznych całkowita ilość klinicznie istotnych nieprawidłowych wyników badań laboratoryjnych była niższa w grupie leczonych produktem Inhibace Plus niż w grupie otrzymującej placebo. Żaden z pacjentów otrzymujących Inhibace Plus nie przerwał leczenia z powodu wystąpienia nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych.

Zalecaną dawką u dorosłych jest jedna tabletka podawana raz na dobę.

Przyjmowanie posiłku nie wpływa na wchłanianie leku w sposób klinicznie znaczący, dlatego Inhibace Plus można podawać zarówno przed, jak i po posiłku. Produkt należy zawsze przyjmować o tej samej porze dnia.

Zalecenia dotyczące dawkowania w szczególnych grupach pacjentów

Zaburzenie czynności nerek

W przypadku konieczności zastosowania leczenia skojarzonego leku moczopędnego i cylazaprylu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek zalecane jest podanie raczej diuretyku pętlowego niż diuretyku tiazydowego. Z tego względu podawanie produktu Inhibace Plus u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek nie jest zalecane (patrz punkt 4.4).

Marskość wątroby

Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych produktu Inhibace Plus u pacjentów z marskością wątroby. W związku z ryzykiem wystąpienia klinicznie istotnego niedociśnienia u pacjentów z marskością wątroby leczonych standardowymi dawkami inhibitorów konwertazy angiotensyny , należy zachować szczególną ostrożność stosując w tej grupie pacjentów produkt Inhibace Plus.

Pacjenci przyjmujący wcześniej leki moczopędne

U pacjentów przyjmujących leki moczopędne z innych powodów niż nadciśnienie tętnicze, zastosowanie cylazaprylu może, po pierwszych dawkach, sporadycznie doprowadzić do wystąpienia objawowego niedociśnienia. W celu zmniejszenia prawdopodobieństwa spowodowania niedociśnienia, leki moczopędne należy odstawić na 2 do 3 dni przed planowanym rozpoczęciem leczenia cylazaprylem. Jeśli odstawienie leku moczopędnego nie jest możliwe, pacjent powinien być starannie monitorowany przez kilka godzin po podaniu leku, do czasu stabilizacji wartości ciśnienia tętniczego.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

Badania kliniczne dotyczące skuteczności i tolerancji leczenia skojarzonego cylazaprylu i hydrochlorotiazydu przeprowadzone zarówno u osób w wieku podeszłym jak i u młodszych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nie wykazały istotnych różnic w obu grupach wiekowych.

Dzieci

Bezpieczeństwo i skuteczność zastosowania produktu Inhibace Plus u dzieci nie zostało dotychczas ustalone. Z tego względu Inhibace Plus nie jest polecany do stosowania u dzieci.

Inhibace Plus nie powinien być stosowany u pacjentów ze zwężeniem ujścia aorty oraz drogi odpływu z lewej komory serca

Zaburzenie czynności wątroby

W rzadkich przypadkach stosowanie inhibitorów ACE może przyczyniać się do wystąpienia związanego z cholestazą zapalenia wątroby prowadzącego do piorunującej martwicy wątroby i (czasami) zgonu pacjenta. Jeśli w trakcie leczenia inhibitorami ACE wystąpi żółtaczka lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, leki te należy odstawić, zaś pacjenta poddać obserwacji.

Inhibace Plus należy stosować z ostrożnością u pacjentów z zaburzoną czynnością lub postępującą chorobą wątroby, gdyż nawet niewielkie zmiany elektrolitowe związane z leczeniem mogą przyczynić się do powstania śpiączki wątrobowej. Pacjentów tych należy starannie monitorować.

Zaburzenie czynności nerek

Zahamowanie inhibitorami ACE aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron może prowadzić do zaburzenia czynności nerek u pacjentów, u których czynność nerek zależy głównie od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron i wywołać zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy krwi ustępujące zazwyczaj po odstawieniu inhibitorów ACE i (lub) leków moczopędnych. Zgłaszano przypadki ciężkiego zaburzenia czynności nerek i, rzadko, ostrej niewydolności nerek ( patrz punkt 4.8).

U niektórych pacjentów, bez istniejącej naczyniowej choroby nerek, przyjmujących Inhibace Plus obserwowano, zazwyczaj przejściowe i niewielkie, wzrosty stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy krwi. Jeśli taka sytuacja ma miejsce, może być konieczne przerwanie leczenia lekiem Inhibace Plus.

Badanie pacjenta z nadciśnieniem tętniczym zawsze powinno uwzględniać ocenę czynności nerek.

Neutropenia

Rzadko opisywano neutropenię i agranulocytozę występującą w wyniku stosowania ACE inhibitorów. Należy rozważyć okresowe monitorowanie liczby leukocytów we krwi u pacjentów ze schorzeniami tkanki łącznej i chorobami nerek (takich jak: układowy toczeń rumieniowaty, twardzina skóry) oraz u pacjentów otrzymujących leczenie immunosupresyjne, szczególnie jeśli występuje u nich zaburzenie czynności nerek.

Stężenie potasu w surowicy krwi

Obniżające stężenie potasu w surowicy krwi działanie hydrochlorotiazydu zazwyczaj jest osłabione działaniem cylazaprylu.

W badaniach klinicznych, u pacjentów leczonych produktem Inhibace Plus, rzadko obserwowano wzrost stężenia potasu w surowicy krwi. Do czynników ryzyka wystąpienia zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi należą: niewydolność nerek, cukrzyca, jednoczesne stosowanie diuretyków oszczędzających potas, uzupełnianie potasu i (lub) stosowanie środków zawierających sole potasu, których podawanie równocześnie z produktem Inhibace Plus nie jest zalecane i jeśli zachodzi taka konieczność powinny być stosowane ostrożnie. W przypadku obecności czynników ryzyka zaleca się częste monitorowanie stężenia potasu w surowicy krwi.

Działania metaboliczne i endokrynne

Tiazydy mogą zmniejszać nerkowe wydzielanie wapnia i dlatego mogą również powodować przemijające i niewielkie podwyższenie stężenia wapnia w surowicy krwi, nawet u osób bez współistniejących zaburzeń metabolizmu wapnia. Znaczna hiperkalcemia może być dowodem utajonej nadczynności przytarczyc. Przed wykonaniem testów oceniających czynność przytarczyc powinno się odstawić tiazydy.

Stosowanie hydrochlorotiazydu było związane z ostrymi napadami porfirii i dlatego lek ten uważa się za niebezpieczny u pacjentów z porfirią.

U niektórych pacjentów otrzymujących diuretyki może pojawić się hiperurykemia lub wystąpić ostry napad dny moczanowej.

Cukrzyca

Podawanie chorym na cukrzycę inhibitorów ACE może nasilać efekt hipoglikemizujący doustnych leków przeciwcukrzycowych lub insuliny.

U chorych na cukrzycę leczonych tiazydami może wystąpić hiperglikemia. W tych przypadkach może być wymagane dostosowanie podawanych dotychczas dawek insuliny lub leków hipoglikemizujących. Tiazydy mogą ujawnić nierozpoznaną wcześniej u pacjenta nietolerancję glukozy.

Chirurgia/anestezja

Jednoczesne stosowanie w czasie zabiegów chirurgicznych ACE inhibitorów i leków znieczulających, mających działanie hipotensyjne, może doprowadzić do spadku ciśnienia tętniczego krwi. W przypadku wystąpienia niedociśnienia wskazane jest podanie środków wypełniających łożysko naczyniowe, a w przypadku nieskuteczności takiego postępowania, podanie dożylne angiotensyny II.

Nadwrażliwość/obrzęk naczynioruchowy

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym produktem Inhibace Plus, był obserwowany obrzęk naczynioruchowy.

Reakcje uczuleniowe na tiazydy mogą występować, zarówno u pacjentów z alergią lub astmą, jak i nie podających w wywiadzie tych schorzeń.

Hemodializa/anafilaksja

Istnieją dane kliniczne potwierdzające, że hemodializa lub LDL-afereza prowadzona za pomocą membran wysokiego przepływu - poliakrylnitratowych z siarczanem metallylu (takie jak AN69) prowadzona u pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym cylazaprylem, może wywołać reakcje anafilaktyczne włącznie ze wstrząsem zagrażającym życiu. Patomechanizm tego zjawiska nie jest znany. Wyżej opisanych procedur należy unikać u pacjentów leczonych cylazaprylem.

Reakcje anafilaktyczne mogą wystąpić również u pacjentów poddanych leczeniu odczulającemu jadem os lub pszczół, jeśli jednocześnie są leczeni inhibitorami ACE. Cylazapryl musi zatem być odstawiony przed rozpoczęciem odczulania, a w leczeniu alternatywnym nadciśnienia tętniczego nie wolno podawać beta-adrenolityków.

Kaszel

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE obserwowano występowanie kaszlu. Kaszel ten jest zwykle suchy, bezproduktywny i ustępuje po zaprzestaniu leczenia inhibitorem ACE.

Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozo-galaktozy nie powinni stosować cylazaprylu.

Dodatkowe informacje dotyczące środków ostrożności: patrz punkt 4.2.

Inhibace Plus nie powinien być stosowany u pacjentów ze zwężeniem ujścia aorty oraz drogi odpływu z lewej komory serca

Zaburzenie czynności wątroby

W rzadkich przypadkach stosowanie inhibitorów ACE może przyczyniać się do wystąpienia związanego z cholestazą zapalenia wątroby prowadzącego do piorunującej martwicy wątroby i (czasami) zgonu pacjenta. Jeśli w trakcie leczenia inhibitorami ACE wystąpi żółtaczka lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, leki te należy odstawić, zaś pacjenta poddać obserwacji.

Inhibace Plus należy stosować z ostrożnością u pacjentów z zaburzoną czynnością lub postępującą chorobą wątroby, gdyż nawet niewielkie zmiany elektrolitowe związane z leczeniem mogą przyczynić się do powstania śpiączki wątrobowej. Pacjentów tych należy starannie monitorować.

Zaburzenie czynności nerek

Zahamowanie inhibitorami ACE aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron może prowadzić do zaburzenia czynności nerek u pacjentów, u których czynność nerek zależy głównie od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron i wywołać zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy krwi ustępujące zazwyczaj po odstawieniu inhibitorów ACE i (lub) leków moczopędnych. Zgłaszano przypadki ciężkiego zaburzenia czynności nerek i, rzadko, ostrej niewydolności nerek ( patrz punkt 4.8).

U niektórych pacjentów, bez istniejącej naczyniowej choroby nerek, przyjmujących Inhibace Plus obserwowano, zazwyczaj przejściowe i niewielkie, wzrosty stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy krwi. Jeśli taka sytuacja ma miejsce, może być konieczne przerwanie leczenia lekiem Inhibace Plus.

Badanie pacjenta z nadciśnieniem tętniczym zawsze powinno uwzględniać ocenę czynności nerek.

Neutropenia

Rzadko opisywano neutropenię i agranulocytozę występującą w wyniku stosowania ACE inhibitorów. Należy rozważyć okresowe monitorowanie liczby leukocytów we krwi u pacjentów ze schorzeniami tkanki łącznej i chorobami nerek (takich jak: układowy toczeń rumieniowaty, twardzina skóry) oraz u pacjentów otrzymujących leczenie immunosupresyjne, szczególnie jeśli występuje u nich zaburzenie czynności nerek.

Stężenie potasu w surowicy krwi

Obniżające stężenie potasu w surowicy krwi działanie hydrochlorotiazydu zazwyczaj jest osłabione działaniem cylazaprylu.

W badaniach klinicznych, u pacjentów leczonych produktem Inhibace Plus, rzadko obserwowano wzrost stężenia potasu w surowicy krwi. Do czynników ryzyka wystąpienia zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi należą: niewydolność nerek, cukrzyca, jednoczesne stosowanie diuretyków oszczędzających potas, uzupełnianie potasu i (lub) stosowanie środków zawierających sole potasu, których podawanie równocześnie z produktem Inhibace Plus nie jest zalecane i jeśli zachodzi taka konieczność powinny być stosowane ostrożnie. W przypadku obecności czynników ryzyka zaleca się częste monitorowanie stężenia potasu w surowicy krwi.

Działania metaboliczne i endokrynne

Tiazydy mogą zmniejszać nerkowe wydzielanie wapnia i dlatego mogą również powodować przemijające i niewielkie podwyższenie stężenia wapnia w surowicy krwi, nawet u osób bez współistniejących zaburzeń metabolizmu wapnia. Znaczna hiperkalcemia może być dowodem utajonej nadczynności przytarczyc. Przed wykonaniem testów oceniających czynność przytarczyc powinno się odstawić tiazydy.

Stosowanie hydrochlorotiazydu było związane z ostrymi napadami porfirii i dlatego lek ten uważa się za niebezpieczny u pacjentów z porfirią.

U niektórych pacjentów otrzymujących diuretyki może pojawić się hiperurykemia lub wystąpić ostry napad dny moczanowej.

Cukrzyca

Podawanie chorym na cukrzycę inhibitorów ACE może nasilać efekt hipoglikemizujący doustnych leków przeciwcukrzycowych lub insuliny.

U chorych na cukrzycę leczonych tiazydami może wystąpić hiperglikemia. W tych przypadkach może być wymagane dostosowanie podawanych dotychczas dawek insuliny lub leków hipoglikemizujących. Tiazydy mogą ujawnić nierozpoznaną wcześniej u pacjenta nietolerancję glukozy.

Chirurgia/anestezja

Jednoczesne stosowanie w czasie zabiegów chirurgicznych ACE inhibitorów i leków znieczulających, mających działanie hipotensyjne, może doprowadzić do spadku ciśnienia tętniczego krwi. W przypadku wystąpienia niedociśnienia wskazane jest podanie środków wypełniających łożysko naczyniowe, a w przypadku nieskuteczności takiego postępowania, podanie dożylne angiotensyny II.

Nadwrażliwość/obrzęk naczynioruchowy

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym produktem Inhibace Plus, był obserwowany obrzęk naczynioruchowy.

Reakcje uczuleniowe na tiazydy mogą występować, zarówno u pacjentów z alergią lub astmą, jak i nie podających w wywiadzie tych schorzeń.

Hemodializa/anafilaksja

Istnieją dane kliniczne potwierdzające, że hemodializa lub LDL-afereza prowadzona za pomocą membran wysokiego przepływu - poliakrylnitratowych z siarczanem metallylu (takie jak AN69) prowadzona u pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym cylazaprylem, może wywołać reakcje anafilaktyczne włącznie ze wstrząsem zagrażającym życiu. Patomechanizm tego zjawiska nie jest znany. Wyżej opisanych procedur należy unikać u pacjentów leczonych cylazaprylem.

Reakcje anafilaktyczne mogą wystąpić również u pacjentów poddanych leczeniu odczulającemu jadem os lub pszczół, jeśli jednocześnie są leczeni inhibitorami ACE. Cylazapryl musi zatem być odstawiony przed rozpoczęciem odczulania, a w leczeniu alternatywnym nadciśnienia tętniczego nie wolno podawać beta-adrenolityków.

Kaszel

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE obserwowano występowanie kaszlu. Kaszel ten jest zwykle suchy, bezproduktywny i ustępuje po zaprzestaniu leczenia inhibitorem ACE.

Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozo-galaktozy nie powinni stosować cylazaprylu.

Dodatkowe informacje dotyczące środków ostrożności: patrz punkt 4.2.