Furosemidum Polfarmex
tabletki
30 tabl. | 40 mg
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 918 aptekach
Brak informacji o dostępności produktu
Furosemidum tabletki | 40 mg | 40 tabl.
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę
Substancja czynna:
Furosemidum
Podmiot odpowiedzialny:
POLFARMEX S.A.
- Kiedy stosujemy lek Furosemidum?
- Jaki jest skład leku Furosemidum?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Furosemidum?
- Furosemidum – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Furosemidum - dawkowanie leku
- Furosemidum – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Furosemidum w czasie ciąży
- Czy Furosemidum wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Furosemidum wchodzi w interakcje z alkoholem?
Opis produktu Furosemidum
Kiedy stosujemy lek Furosemidum?
- obrzęki, będące objawem chorób układu krążenia (zastoinowa niewydolność serca), wątroby i nerek (w tym marskość wątroby i zespół nerczycowy),
- nadciśnienie tętnicze, w monoterapii lub skojarzeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie.
Jaki jest skład leku Furosemidum?
Jedna tabletka zawiera 40 mg furosemidu (Furosemidum) oraz substancje pomocnicze, w tym laktozę jednowodną - 27,5 mg.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Furosemidum?
Nadwrażliwość na furosemid, sulfamidy lub substancje pomocnicze preparatu, bezmocz, niedrożność dróg moczowych, stany przedśpiączkowe i śpiączka wątrobowa, niedobory elektrolitów, okres ciąży i karmienia piersią.
Furosemidum – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej (hipowolemia ze spadkiem ciśnienia tętniczego, hiponatremia, hipokaliemia, zwiększona utrata wapnia z moczem, zasadowica hipochloremiczna), rzadko - nudności, zaburzenia żołądkowe, zwiększenie poziomu kwasu moczowego i nasilenie dny, przemijające zwiększenie stężenia kreatyniny, glukozy i cholesterolu we krwi, bóle głowy, zawroty głowy, niedociśnienie. Sporadycznie wysypka, nadwrażliwość skóry na światło słoneczne, zapalenie trzustki. Furosemid może powodować przemijające lub nieodwracalne zaburzenia słuchu. Długotrwałe stosowanie furosemidu może powodować hipomagnezję, bardzo rzadko tężyczkę.
Furosemidum - dawkowanie leku
Dawkowanie należy ustalić indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta.
Doustnie:
obrzęki - początkowo 40 mg rano, a następnie 20 mg rano lub 40 mg co drugi dzień lub rzadziej; może być jednak konieczna dawka codzienna 80 mg lub większa, zwłaszcza w oligurii.
nadciśnienie tętnicze - początkowa dawka wynosi 40 mg dwa raz na dobę, następnie dawkę należy dostosować zależnie od reakcji pacjenta na lek. U pacjentów, u których nie uzyskuje się dostatecznego obniżenia ciśnienia można zastosować dodatkowy lek hipotensyjny. Dawkę drugiego leku należy zmniejszyć co najmniej o 50% w celu zapobieżenia nagłemu spadkowi ciśnienia.
W czasie leczenia należy kontrolować ciśnienie krwi.
Furosemidum – jakie środki ostrożności należy zachować?
W trakcie stosowania leku zalecana jest okresowa kontrola ciśnienia krwi, kontrola stężenia potasu we krwi (zwłaszcza u pacjentów przyjmujących jednocześnie glikozydy nasercowe, kortykosteroidy oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby), kontrola poziomu cukru we krwi (u pacjentów z cukrzycą).
W przypadku wystąpienia zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej (suchość w ustach, pragnienie, osłabienie, senność, niepokój, bóle i kurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie, skąpomocz, nudności i wymioty) należy zasięgnąć porady lekarza. Furosemid może powodować przemijające lub nieodwracalne uszkodzenia słuchu, zwłaszcza w przypadku współistniejącej niewydolności nerek, stosowania bardzo dużych dawek oraz w przypadku jednoczesnego stosowania z antybiotykami aminoglikozydowymi lub kwasem etakrynowym. Furosemid nasila nefrotoksyczne działanie (zaburzenie czynności nerek) cefalosporyn.
Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z przerostem gruczołu krokowego i zaburzeniami oddawania moczu. Furosemid nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie krwi. Zalecane jest zmniejszenie dawki stosowanych jednocześnie leków obniżających ciśnienie krwi oraz glikozydów naparstnicy. W przypadku leczenia skojarzeniowego z glikozydami naparstnicy oraz pacjentów z marskością wątroby może być konieczne podawanie preparatów potasu i niewielkich dawek leków moczopędnych oszczędzających potas.
U pacjentów leczonych furosemidem należy rozpoczynać stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) od małej dawki lub przejściowo odstawić lek moczopędny na 2 do 3 dni przed rozpoczęciem stosowania inhibitora ACE. Stosowanie leków z tej grupy u pacjentów leczonych furosemidem, należy rozpoczynać szczególnie ostrożnie i zmniejszyć dawkę lub odstawić furosemid przed zastosowaniem inhibitora ACE.
Furosemid nie jest wskazany u pacjentów z cukrzycą, ponieważ zmniejsza działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych, z grupy pochodnych sulfonylomocznika. Nie zaleca się stosowania furosemidu z preparatami litu, a w przypadku jednoczesnego stosowania należy rozważyć konieczność zmniejszenia dawki preparatów litu.
Furosemid podobnie jak inne sulfonamidy, może powodować przemijające zwiększanie stężenia kreatynin, zwiększenie stężenia kwasu moczowego i w rzadkich przypadkach nasilenie dny moczowej.
Furosemid zwiększa wrażliwość skóry na światło słoneczne. W przypadku wysypki, uczulenia na światło, gorączki lub śródmiąższowego zapalenia nerek, zapalenia naczyń lek należy odstawić.
Preparat zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Przyjmowanie leku Furosemidum w czasie ciąży
W trakcie stosowania leku zalecana jest okresowa kontrola ciśnienia krwi, kontrola stężenia potasu we krwi (zwłaszcza u pacjentów przyjmujących jednocześnie glikozydy nasercowe, kortykosteroidy oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby), kontrola poziomu cukru we krwi (u pacjentów z cukrzycą).
W przypadku wystąpienia zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej (suchość w ustach, pragnienie, osłabienie, senność, niepokój, bóle i kurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie, skąpomocz, nudności i wymioty) należy zasięgnąć porady lekarza. Furosemid może powodować przemijające lub nieodwracalne uszkodzenia słuchu, zwłaszcza w przypadku współistniejącej niewydolności nerek, stosowania bardzo dużych dawek oraz w przypadku jednoczesnego stosowania z antybiotykami aminoglikozydowymi lub kwasem etakrynowym. Furosemid nasila nefrotoksyczne działanie (zaburzenie czynności nerek) cefalosporyn.
Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z przerostem gruczołu krokowego i zaburzeniami oddawania moczu. Furosemid nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie krwi. Zalecane jest zmniejszenie dawki stosowanych jednocześnie leków obniżających ciśnienie krwi oraz glikozydów naparstnicy. W przypadku leczenia skojarzeniowego z glikozydami naparstnicy oraz pacjentów z marskością wątroby może być konieczne podawanie preparatów potasu i niewielkich dawek leków moczopędnych oszczędzających potas.
U pacjentów leczonych furosemidem należy rozpoczynać stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) od małej dawki lub przejściowo odstawić lek moczopędny na 2 do 3 dni przed rozpoczęciem stosowania inhibitora ACE. Stosowanie leków z tej grupy u pacjentów leczonych furosemidem, należy rozpoczynać szczególnie ostrożnie i zmniejszyć dawkę lub odstawić furosemid przed zastosowaniem inhibitora ACE.
Furosemid nie jest wskazany u pacjentów z cukrzycą, ponieważ zmniejsza działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych, z grupy pochodnych sulfonylomocznika. Nie zaleca się stosowania furosemidu z preparatami litu, a w przypadku jednoczesnego stosowania należy rozważyć konieczność zmniejszenia dawki preparatów litu.
Furosemid podobnie jak inne sulfonamidy, może powodować przemijające zwiększanie stężenia kreatynin, zwiększenie stężenia kwasu moczowego i w rzadkich przypadkach nasilenie dny moczowej.
Furosemid zwiększa wrażliwość skóry na światło słoneczne. W przypadku wysypki, uczulenia na światło, gorączki lub śródmiąższowego zapalenia nerek, zapalenia naczyń lek należy odstawić.
Preparat zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Charakterystyka produktu leczniczego Furosemidum
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Interakcje Furosemidum z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Furosemidum z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Inne opakowania Furosemidum
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Furosemidum Polpharma
tabletki
30 tabl. | 40 mg
Furosemidum Polfarmex
tabletki
30 tabl. | 40 mg
Furosemidum Polpharma
roztwór do wstrzykiwań
5 amp. po 2 ml | 10 mg/ml
Furosemid Medreg
tabletki
30 tabl. | 40 mg
Może Cię również zainteresować:
Czy mleko modyfikowane jest bezpieczne dla Twojego dziecka?
Zapalenie mięśnia sercowego – objawy, leczenie, przyczyny
Heterochromia - dlaczego niektóre osoby mają różnobarwne tęczówki oczu?
Zapłodnienie metodą in vitro – wszystko, co trzeba wiedzieć
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.
