
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 955 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 955 aptekach
Badania radiologiczne przewodu pokarmowego: przełyku, żołądka, jelita cienkiego i jelita grubego.
1 ml zawiesiny zawiera 1 g siarczanu baru (Barii sulfas).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sorbitol 70% (E420), metylu parahydroksybenzoesan (E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216).
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
Niedrożność jelit
Zapalenie otrzewnej
Wstrząs septyczny
Podejrzenie lub rozpoznanie perforacji w obrębie przewodu pokarmowego
Wrzodziejące zapalenie okrężnicy
Obecność przetoki tchawiczo-przełykowej
Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco:
-Bardzo często (≥ 1/10)
-Często (≥ 1/100 do < 1/10)
-Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100)
-Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000)
-Bardzo rzadko (< 1/10 000)
-Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo rzadko
Migrenowe bóle głowy. Przypadkowe dostanie się siarczanu baru do światła naczynia krwionośnego może być przyczyną nieodwracalnego uszkodzenia mózgu.
Zaburzenia serca
Bardzo rzadko
Zmiany w zapisie EKG, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Przypadkowe dostanie się siarczanu baru do światła naczynia krwionośnego (np. podczas wykonywania wlewu doodbytniczego) może być przyczyną powikłań takich jak: zatrzymanie akcji serca, zaburzenia rytmu serca, migotanie komór, bradykardia, asystolia.
Zaburzenia naczyniowe
Przypadkowe dostanie się siarczanu baru do światła naczynia krwionośnego (np. podczas wykonywania wlewu doodbytniczego) może być przyczyną rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC).
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Przypadkowe dostanie się siarczanu baru do światła naczynia krwionośnego (np. podczas wykonywania wlewu doodbytniczego) może być przyczyną powikłań takich jak: zator naczyń płucnych, niewydolność oddechowa.
Zaburzenia żołądka i jelit
Dysfagia (utrudnione połykanie pokarmu), zaparcia, biegunki, niedrożność przewodu pokarmowego, kurczowe bóle brzucha, ziarniniak barowy, zapalenie wyrostka robaczkowego. Przyczyną wystąpienia kurczowych bólów brzucha i biegunki może być zastosowanie zbyt dużej ilości produktu we wlewie doodbytniczym. U pacjentów w wieku podeszłym siarczan baru może zalegać nawet przez 4-6 dni po podaniu produktu.
Niewłaściwie wykonany wlew doodbytniczy może być przyczyną zapalenia okrężnicy, odbytu lub perforacji okrężnicy, w następstwie których środek cieniujący może wywołać zapalenie otrzewnej.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Reakcje nadwrażliwości - pokrzywka, świąd, rumień, uogólniona wysypka, obrzęk okołooczodołowy, kontaktowe zapalenie skóry. Objawy te mogą wystąpić natychmiast, jak również z pewnym opóźnieniem po zakończeniu badania.
Do użycia pod kontrolą medyczną.
Ilość podawanej zawiesiny powinna być każdorazowo określona przez prowadzącego badanie.
Doustnie
- do badania przełyku, żołądka, dwunastnicy i jelita cienkiego.
Doodbytniczo w formie wlewu
- do badania jelita grubego:
- metodą podwójnego kontrastu - produktu nie rozcieńcza się;
- metodą konwencjonalną - produkt rozcieńczyć wodą w stosunku 1:1.
Na ogół na jedno badanie zużywa się 80-200 g zawiesiny, zależnie od badanego odcinka przewodu pokarmowego, masy ciała osoby badanej, czasu trwania badania, itp.
Dla otrzymania jednolitej zawiesiny, przed otwarciem należy wielokrotnie wstrząsnąć pojemnikiem. Produkt przed podaniem należy ogrzać do temperatury ciała.
Po zakończeniu badania należy dążyć do usunięcia pozostałego kontrastu (przez odpowiednie nawodnienie, ewentualnie zastosowanie środków przeczyszczających), aby zapobiec powikłaniom związanym z zaleganiem siarczanu baru w przewodzie pokarmowym.
Stosować ostrożnie u pacjentów podających w wywiadzie skłonność do występowania zaparć. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentów z astmą, mukowiscydozą, nadciśnieniem tętniczym, zaawansowanymi chorobami serca, alergią, z reakcjami nadwrażliwości na środki cieniujące, zaburzeniami przełykania, osobom w podeszłym wieku oraz osobom wyniszczonym lub odwodnionym.
Siarczanu baru powinien być ze szczególną ostrożnością podawany dzieciom. Siarczanu baru nie należy stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy.
Stosować ostrożnie u pacjentów podających w wywiadzie skłonność do występowania zaparć. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentów z astmą, mukowiscydozą, nadciśnieniem tętniczym, zaawansowanymi chorobami serca, alergią, z reakcjami nadwrażliwości na środki cieniujące, zaburzeniami przełykania, osobom w podeszłym wieku oraz osobom wyniszczonym lub odwodnionym.
Siarczanu baru powinien być ze szczególną ostrożnością podawany dzieciom. Siarczanu baru nie należy stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy.
Charakterystyka produktu leczniczego Barium Sulfuricum Medana
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku wraz z innymi lekami dochodziło do jakichkolwiek interakcji, mających negatywny wpływ na zdrowie.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Wybierz interesujące Cię informacje: