Sprawdzamy dostępność
leków w 10 929 aptekach
XITROCIN
Ulotka
- Kiedy stosujemy Xitrocin?
- Jaki jest skład Xitrocin?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania Xitrocin?
- Xitrocin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Xitrocin - dawkowanie
- Xitrocin – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie Xitrocin w czasie ciąży
- Zamienniki leku
- Czy Xitrocin wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Xitrocin wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Roxithromycinum.
Kiedy stosujemy Xitrocin?
Produkt stosowany jest w leczeniu następujących zakażeń bakteryjnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na roksytromycynę:
- zapalenie migdałków (angina) wywołane przez paciorkowce z grupy A beta-hemolizujące - jako alternatywa dla antybiotyków beta-laktamowych,
- ostre zapalenia zatok obocznych nosa, gdy nie można zastosować antybiotyku beta-laktamowego,
- zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli,
- pozaszpitalne zapalenie płuc u pacjentów bez czynników ryzyka, bez objawów ciężkiego stanu klinicznego i przy braku objawów klinicznych wskazujących na zakażenie wywołane przez pneumokoki; w przypadku podejrzenia atypowego zapalenia płuc makrolidy są wskazane niezależnie od nasilenia objawów,
- zakażenia skóry i tkanki podskórnej o lekkim przebiegu wywołane przez Staphylococcus aureus lub Streptococcus pyogenes,
- nierzeżączkowe zakażenia narządów płciowych wywołane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum.
Podejmując decyzję o leczeniu produktem Xitrocin należy uwzględnić oficjalne zalecenia dotyczące stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Jaki jest skład Xitrocin?
1 tabletka zawiera 100 mg lub 150 mg roksytromycyny (Roxithromycinum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna.
1 tabletka 100 mg zawiera 38,50 mg laktozy jednowodnej.
1 tabletka 150 mg zawiera 57,75 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Xitrocin?
Produkt leczniczy jest przeciwwskazany:
- u pacjentów z nadwrażliwością na roksytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1;
- podczas równoczesnego stosowania takich leków, jak alkaloidy sporyszu, cyzapryd, astemizol, pimozyd, terfenadyna.
Xitrocin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Częstość występowania objawów niepożądanych ocenia się na 4,1-21,6% u dorosłych, 4,2-6,9% u dzieci i 3% u pacjentów w wieku > =65 lat, przy czym większość (75-80%) stanowią objawy niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, jak biegunka, nudności, wymioty, kolki jelitowe. Należy podkreślić, że tylko u 1-1,3% całkowitej populacji pacjentów, 2% pacjentów w wieku podeszłym oraz u 0,6% dzieci przerwano leczenie ze względu na występowanie działań niepożądanych. U 68,7% pacjentów, u których wystąpiły działania niepożądane, nie było konieczności przerwania leczenia, przy czym u 75,6% tych pacjentów wykazano związek tych
działań ze stosowaniem roksytromycyny. W większości przypadków (62,9%) objawy niepożądane ustąpiły pomimo kontynuowania leczenia. W obserwacjach wieloośrodkowych przeprowadzonych u 2917 pacjentów i opublikowanych w 1987 r. stwierdzono występowanie objawów niepożądanych po podaniu roksytromycyny.
Częstość występowania działań niepożądanych określono w następujący sposób: bardzo często (> =1/10); często (> =1/100 do < 1/10); niezbyt często (> =1/1 000 do < 1/100); rzadko (> =1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000) lub częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Rzadko: osłabienie, złe samopoczucie.
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: ból brzucha, nudności.
Niezbyt często: zaparcia, biegunka, niestrawność, wzdęcia, wymioty.
Rzadko: smoliste stolce.
Bardzo rzadko: ostre zapalenie trzustki.
Zaburzenia układu nerwowego
Niezbyt często: bóle głowy, zawroty głowy.
Zaburzenia ucha i błędnika
Rzadko: szumy uszne.
Zaburzenia oka
Rzadko: zaburzenia czynności narządu wzroku.
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Rzadko: grzybica jamy ustnej, grzybica pochwy.
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: reakcje typu anafilaktycznego, obrzęk naczynioruchowy, astma oskrzelowa, skurcz oskrzeli.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: świąd skóry, wysypka, pokrzywka.
Rzadko: złuszczające zapalenie naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, wyprysk.
Bardzo rzadko: pigmentacja paznokci.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zapalenie wątroby, w tym przebiegające z cholestazą, przemijająca niewydolność wątroby, niekiedy z żółtaczką, nieprawidłowe wartości testów wątrobowych. Bardzo rzadko: piorunujący przebieg zapalenia wątroby.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Rzadko: brak łaknienia, hiperglikemia.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo rzadko: agranulocytoza, neutropenia.
Xitrocin - dawkowanie
Dorośli i dzieci w wieku od 15 lat
Zazwyczaj stosowana dawka leku Xitrocin, to 150 mg dwa razy na dobę.
Dzieci w wieku poniżej 15 lat
Zaleca się podawanie od 5 do 8 mg/kg mc. na dobę w dwóch dawkach podzielonych nie dłużej niż 10 dni. Nie należy podawać dawki większej niż stosowana u dorosłych.
Dzieci o masie ciała od 12 do 23 kg: należy zastosować produkt o mniejszej zawartości substancji czynnej.
Dzieci o masie ciała od 24 do 40 kg: najczęściej stosuje się 100 mg co 12 godzin. Sposób podawania
Lek należy przyjmować pół godziny przed posiłkiem.
Xitrocin – jakie środki ostrożności należy zachować?
Nie zaleca się stosowania u pacjentów z niewydolnością wątroby. W razie konieczności zastosowania roksytromycyny, należy zmniejszyć jej dawkę o połowę i kontrolować czynność wątroby. Jeśli w czasie stosowania leku parametry czynności wątroby pogorszą się, należy rozważyć odstawienie leku.
W trakcie leczenia może wystąpić przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy zasadowej oraz stężenia bilirubiny w surowicy krwi.
U niektórych pacjentów leczonych roksytromycyną może wystąpić rzekomobłoniaste zapalenie jelit wywołane przez Clostridium difficile, objawiające się biegunką o różnym stopniu nasilenia. Niekiedy wystarczy tylko odstawić lek. W cięższych przypadkach konieczne jest doustne podawanie wankomycyny lub metronidazolu. Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę ani innych działających zapierająco.
W niektórych przypadkach makrolidy, w tym roksytromycyna, mogą powodować wydłużenie odstępu QT. Dlatego roksytromycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z wrodzonym wydłużeniem odstępu QT, w sytuacjach sprzyjających wystąpieniu zaburzeń rytmu serca (np. nie wyrównana hipokaliemia lub hipomagnezemia, klinicznie znacząca bradykardia), jak również u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne klasy IA i III.
Lek zawiera laktozę i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Przyjmowanie Xitrocin w czasie ciąży
Nie zaleca się stosowania u pacjentów z niewydolnością wątroby. W razie konieczności zastosowania roksytromycyny, należy zmniejszyć jej dawkę o połowę i kontrolować czynność wątroby. Jeśli w czasie stosowania leku parametry czynności wątroby pogorszą się, należy rozważyć odstawienie leku.
W trakcie leczenia może wystąpić przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy zasadowej oraz stężenia bilirubiny w surowicy krwi.
U niektórych pacjentów leczonych roksytromycyną może wystąpić rzekomobłoniaste zapalenie jelit wywołane przez Clostridium difficile, objawiające się biegunką o różnym stopniu nasilenia. Niekiedy wystarczy tylko odstawić lek. W cięższych przypadkach konieczne jest doustne podawanie wankomycyny lub metronidazolu. Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę ani innych działających zapierająco.
W niektórych przypadkach makrolidy, w tym roksytromycyna, mogą powodować wydłużenie odstępu QT. Dlatego roksytromycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z wrodzonym wydłużeniem odstępu QT, w sytuacjach sprzyjających wystąpieniu zaburzeń rytmu serca (np. nie wyrównana hipokaliemia lub hipomagnezemia, klinicznie znacząca bradykardia), jak również u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne klasy IA i III.
Lek zawiera laktozę i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
- Substancja czynna:
- Roxithromycinum
- Dawka:
- 100 mg
- Postać:
- tabletki powlekane
- Działanie:
- Wewnętrzne
- Temp. przechowywania:
- od 15.0° C do 25.0° C
- Podmiot odpowiedzialny:
- PABIANICKIE ZAKŁ.FARMACEUTYCZNE POLFA S.A.
- Grupy:
- Leki przeciwbakteryjne stosowane ogólnie
- Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
- Lek, Gotowy, Lek w Polsce
- Dostępność:
- Apteki szpitalne, Apteki otwarte, Punkty apteczne
- Podawanie:
- Doustnie
- Ostrzeżenia:
- Silnie działający (B)
- Wydawanie:
- Na receptę Rp
- Rejestracja:
- Decyzja o dopuszczeniu (leki)
- Opakowanie handlowe:
- 10 tabl. (fiol.)
Zamienniki leku
Zamiast tego leku można wybrać 1 zamiennik.
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Interakcje Xitrocin z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Xitrocin z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Wybierz interesujące Cię informacje: