
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 990 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 990 aptekach
Zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na roksytromycynę:
? zakażenia górnych dróg oddechowych (paciorkowcowe zapalenie gardła, ostre zapalenie zatok obocznych nosa),
? zapalenie ucha środkowego,
? zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli),
? zakażenia skóry i tkanek miękkich, wywołane przez gronkowce,
? błonica,
? nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, zapalenie pochwy i szyjki macicy, wywołane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum.
Podejmując decyzję o leczeniu należy uwzględnić oficjalne zalecenia dotyczące stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Roxithromycinum
1 tabletka powlekana zawiera 150 mg roksytromycyny. Substancje pomocnicze biologicznie czynne: laktoza. Pełny wykaz substancji pomocniczych - patrz punkt 6.1.
? Nadwrażliwość na roksytromycynę lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
? Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe.
? Jednoczesne podawanie preparatów zawierających ergotaminę lub dihydroergotaminę, a także terfenadynę, asteinizol, cyzapryd, pimozyd, ze względu na możliwość wystąpienia arytmii komorowych.
Działania niepożądane podczas stosowania roksytromycyny nie są częste i rzadko prowadzą do zaprzestania leczenia.
Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:
? zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, wzdęcia, skurcze, bóle brzucha, biegunka lub zaparcie, utrata apetytu;
? zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: skórne reakcje nadwrażliwości (zaczerwienienie, pokrzywka, świąd, wysypka);
? zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, szumy uszne, encefalopatia;
? zaburzenia serca: tachykardia, wydłużenie odstępu QT i zaburzenia rytmu serca;
? zaburzenia układu immunologicznego: obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, reakcje alergiczne objawiające się skurczem oskrzeli;
? zaburzenia krwi i układu chłonnego: eozynofilia, limfopenia;
? zaburzenia endokrynologiczne: hiperglikemia;
? zaburzenia układu rozrodczego i piersi: kandydoza pochwy;
? zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, żółtaczka cholestatyczna, ostre uszkodzenie komórek wątroby.
Ponadto opisywano podwyższenie temperatury ciała, zaburzenia smaku i węchu, zmianę zabarwienia paznokci.
Dawkowanie u dorosłych
Zwykle zalecana dawka dla pacjentów o masie ciała powyżej 40 kg wynosi 300 mg na dobę, tzn. 150 mg (1 tabletka) co 12 godzin lub 300 mg (2 tabletki) co 24 godziny (15 minut przed posiłkiem).
Sposób stosowania leku
Tabletki należy przyjmować w całości, bez rozgryzania, popijając dużą ilością płynu, około kwadransa przed posiłkiem, gdyż wtedy substancja czynna najlepiej się wchłania.
Dawkowanie u osób z ciężką niewydolnością wątroby łub nerek U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby dawkę leku należy zmniejszyć: należy podawać 150 mg raz na dobę (jedna tabletka 150 mg co 24 godziny, 15 minut przed posiłkiem).
Takie samo dawkowanie zaleca się u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 0,25 ml/s czyli < 15 ml/min).
Należy zachować ostrożność podczas stosowania roksytromycyny u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby. U tych osób roksytromycynę stosuje się tylko w przypadku jednoznacznych wskazań; podczas leczenia należy okresowo kontrolować czynność wątroby lub zmniejszyć o połowę dawkę.
Szczególną ostrożność należy zachować podczas stosowania roksytromycyny u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 25 ml/s); należy wówczas zmniejszyć dawkę roksytromycyny lub wydłużyć odstępy czasu między kolejnymi dawkami. Podczas przedłużonego stosowania roksytromycyny może wystąpić nadkażenie opornymi drobnoustrojami.
Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli u pacjenta występuje biegunka w okresie stosowania leku. Może być ona objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit, wywołanego przez toksyny nadmiernie namnożonej w jelitach bakterii Clostridium difficile. Zapalenie może mieć przebieg lekki lub ciężki. Lekkie zwykle ustępuje po odstawieniu leku. W cięższych przypadkach lekarz może zalecić przyjmowanie metronidazolu lub wankomycyny. Pacjent nie powinien przyjmować leków hamujących perystaltykę ani innych działających zapierająco.
Preparat Renicin zawiera laktozę. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancjągalaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania roksytromycyny u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby. U tych osób roksytromycynę stosuje się tylko w przypadku jednoznacznych wskazań; podczas leczenia należy okresowo kontrolować czynność wątroby lub zmniejszyć o połowę dawkę.
Szczególną ostrożność należy zachować podczas stosowania roksytromycyny u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 25 ml/s); należy wówczas zmniejszyć dawkę roksytromycyny lub wydłużyć odstępy czasu między kolejnymi dawkami. Podczas przedłużonego stosowania roksytromycyny może wystąpić nadkażenie opornymi drobnoustrojami.
Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli u pacjenta występuje biegunka w okresie stosowania leku. Może być ona objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit, wywołanego przez toksyny nadmiernie namnożonej w jelitach bakterii Clostridium difficile. Zapalenie może mieć przebieg lekki lub ciężki. Lekkie zwykle ustępuje po odstawieniu leku. W cięższych przypadkach lekarz może zalecić przyjmowanie metronidazolu lub wankomycyny. Pacjent nie powinien przyjmować leków hamujących perystaltykę ani innych działających zapierająco.
Preparat Renicin zawiera laktozę. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancjągalaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Nie należy stosować roksytromycyny równocześnie z lekami zawierającymi ergotaminę lub innymi alkaloidami sporyszu. Ergotamina może powodować skurcz naczyń krwionośnych z objawami poważnego niedotlenienia, w wyniku którego następuje martwica tkanki.
Stosowanie roksytromycyny w skojarzeniu z takimi lekami, jak astemizol, terfenadyna, pimozyd lub cyzapryd może powodować wydłużenie odstępu QT i ciężkie komorowe zaburzenia rytmu serca, spowodowane zwiększeniem stężenia tych leków w osoczu.
Równoczesne stosowanie teofiliny i roksytromycyny może powodować nieznaczące klinicznie zwiększenie stężenia teofiliny w surowicy i nasilenie jej działań niepożądanych. Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których roksytromycyna stosowana jest równocześnie z warfaryną (lub innymi doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi) lub cyklosporyną. Donoszono o nasileniu działania warfaryny oraz zwiększeniu stężeń cyklosporyny w osoczu, co powodowało konieczność monitorowania czasu protrombinowego lub INR (ang. International Normalisation Ratio) oraz stężeń cyklosporyny w osoczu.
Należy zachować ostrożność, jeśli roksytromycyna stosowana jest równocześnie z benzodiazepinami (diazepam, triazolam, midazolam, alprazolam) i digoksynąlub innymi glikozydami nasercowymi.
Roksytromycyna może wywoływać zawroty głowy, co może wpływać na sprawność psychofizyczną podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
W przypadku przedawkowania antybiotyków makrolidowych mogą wystąpić nudności, wymioty, biegunka, rzadko zaburzenie czynności wątroby, bóle i zawroty głowy.
W przypadku przedawkowania konieczne jest płukanie żołądka z dodatkiem węgla aktywowanego. Stosuje się leczenie objawowe. Nie ma specyficznego antidotum. Hemodializa i dializa otrzewnowa nie są skuteczne w usuwaniu roksytromycyny z organizmu.
Zamiast tego leku można wybrać 1 zamiennik.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Cena Renicin może się różnić w zależności od apteki, regionu, co wynika z indywidualnej polityki cenowej poszczególnych aptek.
Renicin nie jest refundowany. Jest to preparat, którego koszt pacjent pokrywa w całości, niezależnie od wskazań medycznych czy uprawnień.
Renicin jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Renicin nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Renicin nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Roxithromycinum nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje: