
Sprawdzamy dostępność
leków w 11 003 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 11 003 aptekach
Mounjaro to lek przeznaczony do leczenia dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2, a także osób z otyłością lub nadwagą (przy BMI wynoszącym co najmniej 27 kg/m2). Substancją czynną zastosowaną w leku jest tirzepatyd (tirzepatide) – długo działający podwójny antagonista receptorów polipeptydu-1 (GLP-1).
Lek ma postać przezroczystego, bezbarwnego do jasnożółtego roztworu do wstrzykiwań. Dostępny jest w formie napełnionego półautomatycznego wstrzykiwacza (KwikPen). Występuje w następujących dawkach:
Pozostałe składniki leku to: dwuzasadowy siedmiowodny fosforan sodu, chlorek sodu, wodorotlenek sodu, stężony kwas chlorowodorowy, woda do wstrzykiwań.
Lek Mounjaro dostępny jest wyłącznie na receptę lekarską. Na ten moment na rynku nie ma dostępnych zamienników (zastrzyków lub tabletek), to jedyny lek zawierający tirzepatyd.
Lek Mounjaro wskazany jest w leczeniu pacjentów z niedostatecznie kontrolowaną cukrzycą typu 2 jako uzupełnienie odpowiedniej diety i aktywności fizycznej, zarówno w monoterapii, gdy pacjent z różnych powodów nie może stosować metforminy, jak i w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Lek obniża stężenie glukozy we krwi tylko wówczas, gdy jest ono wysokie.
Mounjaro wskazany jest również u pacjentów chcących zmniejszyć lub utrzymać masę ciała, jako uzupełnienie diety redukcyjnej i zwiększonej aktywności fizycznej. Lek zalecany jest u osób z BMI (ang. Body Mass Index – wskaźnik masy ciała) wynoszącym:
Lek należy przechowywać w lodówce w temperaturze 2 °C – 8 °C. Mounjaro może być przechowywany również poza lodówką, w temperaturze nieprzekraczającej 30°C nie dłużej niż 21 dni. Leku nie należy zamrażać – jeżeli doszło do zamrożenia, leku nie należy stosować.
Lek należy przechowywać poza zasięgiem dzieci.
Lek Mounjaro należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.
Początkowa dawka tirzepatydu wynosi 2,5 mg podawana raz w tygodniu, przez 4 tygodnie. Po tym okresie dawkę zwiększa się do 5 mg raz w tygodniu. Dawkę można zwiększać w przyrostach co 2,5 mg, po upływie co najmniej 4 tygodni, lecz o tym, czy zachodzi taka potrzeba, decyduje lekarz.
Zalecane dawki podtrzymujące to 5 mg, 10 mg i 15 mg. Maksymalna tygodniowa dawka leku wynosi 15 mg tirzepatydu.
Dzień cotygodniowych wystrzyknięć leku można zmienić, o ile od ostatniej dawki minęły co najmniej 3 dni.
Zastrzyki Mounjaro podaje się podskórnie w górną część ramienia, udo lub w okolicy brzucha (powłoki brzuszne). Cotygodniowe dawki leku można podawać w tę samą okolicę ciała, dbając o to, aby wstrzyknięcia wykonywać w różnych miejscach w obrębie tej okolicy. Jeżeli stosowane są inne leki w formie wstrzyknięć podskórnych, Mounjaro należy podawać w innym miejscu na ciele.
Lek można stosować o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków lub podczas jedzenia. Zaleca się, aby kolejne dawki leku stosować tego samego dnia każdego tygodnia (np. każdy wtorek). Aby zapamiętać daty podania kolejnych dawek, warto zapisywać je na opakowaniu zewnętrznym leku lub w kalendarzu.
Przed rozpoczęciem stosowania leku warto zapoznać się z „instrukcją użycia” leku.
Jeśli lek Mounjaro stosowany jest z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, należy oznaczać stężenie glukozy we krwi zgodnie z zaleceniami lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.
W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Mounjaro należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem – zbyt duża dawka leku może wywołać hipoglikemię, powodując nudności lub wymioty.
Jeżeli upłynęły nie więcej niż 4 dni – należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę, a kolejną przyjąć tak jak zwykle, w ustalonym dniu.
Jeżeli upłynęły ponad 4 dni – należy zrezygnować z pominiętej dawki, a kolejną przyjąć tak jak zwykle, w ustalonym dniu.
Terapii nie powinno się przerywać bez konsultacji z lekarzem – u pacjentów z cukrzycą typu 2 grozi to wzrostem stężenia glukozy we krwi.
Zastrzyków Mounjaro nie należy stosować, jeżeli mamy uczulenie na tirzepatyd lub substancje pomocnicze zawarte w tym leku.
Lek przeznaczony jest dla pacjentów powyżej 18. roku życia – jego działania nie badano w młodszych grupach wiekowych.
Zanim rozpoczniemy stosowanie leku, należy skonsultować się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą, jeżeli:
Przed rozpoczęciem farmakoterapii należy poinformować lekarza, pielęgniarkę lub farmaceutę o tym, jakie leki, produkty ziołowe i suplementy diety są aktualnie stosowane.
Lek Mounjaro opóźnia czas opróżniania żołądka, mogąc wpływać na tempo wchłaniania leków przyjmowanych doustnie. Pacjentom stosującym leki o wąskim indeksie terapeutycznym (np. digoksyna, warfaryna) zaleca się szczególną ostrożność.
Mounjaro skojarzony z innymi lekami przeciwcukrzycowymi
może zwiększać ryzyko hipoglikemii
u pacjenta. Aby ograniczyć to ryzyko, lekarz może zmodyfikować dawkowanie tych leków.Nie jest znany wpływ leku Mounjaro na rozwijający się płód, ponieważ nie prowadzono takich badań. Z tego powodu lek nie powinien być stosowany w okresie ciąży.
Brakuje badań na temat przenikania tirzepatydu do mleka kobiecego, jednakże nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i niemowląt. Decyzja o stosowaniu leku w okresie laktacji powinna zostać podjęta wspólnie z lekarzem.
W charakterystyce produktu leczniczego (ChPL) brak jest informacji na temat interakcji tirzepatydu z alkoholem. Trzeba jednak mieć na uwadze, że łączenie alkoholu z lekami przeciwcukrzycowymi rodzi ryzyko hipoglikemii, dlatego pacjentom zaleca się zachowanie ostrożności.
Jest mało prawdopodobne, że Mounjaro wpłynie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Niemniej stosowanie leku wraz z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną grozi wystąpieniem hipoglikemii, a to może spowodować obniżenie zdolności koncentracji.
Mounjaro, jak każdy inny lek, może powodować pewne skutki uboczne, choć nie u każdego pacjenta one wystąpią.
Ciężkim, lecz niezbyt często występującym działaniem niepożądanym stosowania tirzepatydu jest zapalenie trzustki, objawiające się silnym, uporczywym bólem brzucha promieniującym do pleców. Działanie to może występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów. Rzadko (nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów) odnotowywano ciężkie reakcje alergiczne – anafilaksję, obrzęk naczynioruchowy.
Bardzo często krótko po rozpoczęciu farmakoterapii wystąpić mogą nudności i biegunka, lecz objawy te nie są ciężkie i z czasem ustępują. Równie częstym powikłaniem jest hipoglikemia, zwłaszcza u pacjentów stosujących pochodną sulfonylomocznika lub insulinę. Hipoglikemia często zdarza się także u pacjentów stosujących metforminę skojarzoną z inhibitorem SGLT2 oraz niezbyt często, gdy łączona jest metformina z innym lekiem przeciwcukrzycowym.
Wśród innych, częstych działań niepożądanych zgłaszano:
Niezbyt często odnotowywano: kamicę żółciową i zapalenie pęcherzyka żółciowego, zmniejszenie masy ciała, ból w miejscu wstrzyknięcia, wzrost stężenia kalcytoniny (hormon tarczycowy).
Powyższy artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny. Przed zastosowaniem leku, zapoznaj się z pełną treścią ulotki dołączonej do opakowania (znajdziesz ją także poniżej). Dla bezpieczeństwa stosuj go zawsze zgodnie z ulotką, a w przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Nie posiadamy ulotki do tego leku.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Cena Mounjaro KwikPen może się różnić w zależności od apteki, regionu, co wynika z indywidualnej polityki cenowej poszczególnych aptek.
Mounjaro KwikPen nie jest refundowany. Jest to preparat, którego koszt pacjent pokrywa w całości, niezależnie od wskazań medycznych czy uprawnień.
Mounjaro KwikPen jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Mounjaro KwikPen nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Mounjaro KwikPen nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Tirzepatydum nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje: