Interakcje farmakodynamiczne
Na poziomie farmakodynamicznym odnotowano przypadki wystąpienia zespołu serotoninowego podczas stosowania cytalopramu z moklobemidem i buspironem.
Przeciwwskazane terapie skojarzone
Inhibitory MAO
Jednoczesne stosowanie cytalopramu z inhibitorami MAO może prowadzić do wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego (patrz punkt 4.3).
Odnotowano przypadki ciężkich i niekiedy zakończonych zgonem reakcji u pacjentów otrzymujących leki z grupy SSRI w połączeniu z inhibitorem monoaminooksydazy (MAOI), w tym nieodwracalnym MAOI - selegiliną oraz odwracalnymi MAOI - linezolidem i moklobemidem, oraz u pacjentów, którzy niedawno odstawili leczenie SSRI i rozpoczęli przyjmowanie MAOI. W niektórych przypadkach objawy przypominały zespół serotoninowy. Objawy interakcji substancji czynnej z MAOI obejmują: pobudzenie, drżenie, drgawki miokloniczne oraz hipertermię.
Pimozyd
Równoczesne podawanie pojedynczej dawki 2 mg pimozydu pacjentom leczonym racemicznym cytalopramem w dawce 40 mg/dobę przez 11 dni powodowało zwiększenie wartości AUC i Cmax pimozydu, jednak wynik ten nie był powtarzalny w całym badaniu. Jednoczesne podawanie pimozydu i cytalopramu powodowało średnie wydłużenie odstępu QT o około 10 ms. W związku z interakcjami odnotowanymi w przypadku stosowania małych dawek pimozydu, skojarzone podawanie cytalopramu i pimozydu jest przeciwwskazane.
Terapie skojarzone wymagające zachowania środków ostrożności podczas stosowania
Selegilina (selektywny inhibitor MAO-B)
Badanie interakcji farmakokinetycznych/farmakodynamicznych, w którym cytalopram (20 mg na dobę) podawano w skojarzeniu z selegiliną (10 mg na dobę)(selektywnym inhibitorem MAO-B) nie wykazało istotnych z klinicznego punktu widzenia interakcji. Jednoczesne stosowanie cytalopramu i selegiliny (w dawkach powyżej 10 mg na dobę) nie jest zalecane.
Serotoninergiczne produkty lecznicze
Lit i tryptofan
Nie stwierdza się interakcji farmakodynamicznej w badaniach klinicznych, w których cytalopram podawano w skojarzeniu z litem. Jednakże donoszono o zwiększonej sile działania leków po jednoczesnym podawaniu produktów z grupy SSRI oraz soli litu i (lub) tryptofanu. Z tego powodu powinno się zachować szczególną ostrożność w przypadku konieczności jednoczesnego podawania cytalopramu z wyżej wymienionymi produktami leczniczymi. Zawsze należy wykonywać rutynowe oznaczenia stężenia litu we krwi.
Podawanie cytalopramu w skojarzeniu z produktami leczniczymi o działaniu serotoninergicznym (np. z tramadolem, sumatryptanem) może prowadzić do nasilenia działania związanego z przekaźnictwem 5-HT. Do czasu, aż dostępne będą dalsze informacje, jednoczesne stosowanie cytalopramu i agonistów 5-HT takich jak sumatryptan i inne tryptany nie jest zalecane (patrz punkt 4.4).
Ziele dziurawca
Istnieje możliwość wystąpienia interakcji dynamicznych pomiędzy lekami z grupy SSRI a produktami zawierającymi ziele dziurawca (Hypericum perforatum), co może spowodować zwiększenie częstości występowania działań niepożądanych (patrz punkt 4.4). Nie badano interakcji farmakokinetycznych.
Krwotoki
Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki przeciwzakrzepowe, produkty lecznicze, które mogą wpływać na czynność płytek krwi, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), kwas acetylosalicylowy, dipirydamol oraz tyklopidyna lub inne leki (np. atypowe leki przeciwpsychotyczne, fenotiazyny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia krwotoku (patrz punkt 4.4).
Terapia elektrowstrząsowa
Brak badań klinicznych ustalających zagrożenia lub korzyści związane ze skojarzonym stosowaniem terapii elektrowstrząsowej i cytalopramu (patrz punkt 4.4).
Alkohol
Nie wykazano interakcji farmakodynamicznych ani farmakokinetycznych pomiędzy cytalopramem i alkoholem. Nie zaleca się jednak picia alkoholu w trakcie stosowania cytalopramu.
Produkty lecznicze powodujące wydłużenie odstępu QT lub hipokaliemię/hipomagnezemię
Zalecana jest ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania innych leków powodujących wydłużenie odstępu QT lub leków wywołujących hipokaliemię/hipomagnezemię, ponieważ podobnie jak cytalopram, mogą wydłużać odstęp QT.
Produkty lecznicze obniżające próg drgawkowy
Leki z grupy SSRI mogą powodować obniżenie progu drgawkowego. Zaleca się zachowanie ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu innych produktów leczniczych mogących obniżać próg drgawkowy (np. leków przeciwdepresyjnych (trójpierścieniowych, leków z grupy SSRI), leków neuroleptycznych (fenotiazyny, tioksanten i butyrifenon), meflokiny, bupropionu i tramadolu).
Dezypramina, imipramina
W badaniu farmakokinetycznym nie wykazano wpływu na stężenie cytalopramu ani imipraminy, chociaż stężenie dezypraminy, głównego metabolitu imipraminy, wzrosło. Gdy podawano dezypraminę w skojarzeniu zcytalopramem, obserwowano wzrost stężenia dezypraminy w osoczu. Konieczne może być zmniejszenie dawki dezypraminy.
Leki neuroleptyczne
Doświadczenie z cytalopramem nie wykazało klinicznie znaczących interakcji z lekami neuroleptycznymi. Jednak podobnie jak w przypadku innych leków z grupy SSRI, nie można wykluczyć możliwości wystąpienia reakcji farmakodynamicznej.
Interakcje farmakokinetyczne
Biotransformacja cytalopramu do demetylocytalopramu dokonuje się za pośrednictwem izoenzymów cytochromu P450: CYP2C19 (ok. 38%), CYP3A4 (ok. 31%) i CYP2D6 (ok. 31%). Fakt, że cytalopram jest metabolizowany przez więcej niż jeden izoenzym CYP oznacza, że hamowanie jego biotransformacji jest mniej prawdopodobne, ponieważ hamowanie jednego enzymu może być kompensowane przez drugi. Dlatego też istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, że jednoczesne podawanie cytalopramu z innymi produktami leczniczymi w praktyce klinicznej wywoła reakcje farmakokinetyczne produktów leczniczych.
Jedzenie
Nie wykazano wpływu pożywienia na wchłanianie ani inne właściwości farmakokinetyczne cytalopramu. Podawanie w skojarzeniu z ketokonazolem (silnym inhibitorem CYP3A4) nie spowodowało zmiany właściwości farmakokinetycznych cytalopramu.
Badanie interakcji farmakokinetycznych litu i cytalopramu nie wykazało żadnych interakcji farmakokinetycznych (patrz również powyżej).
Cymetydyna
Cymetydyna - inhibitor enzymów - wywołała niewielkie zwiększenie średniego stężenia cytalopramu w stanie stacjonarnym. Zaleca się zatem zachowanie ostrożności podczas podawania dużych dawek cytalopramu w skojarzeniu z dużymi dawkami cymetydyny. Jednoczesne podawanie escytalopramu (czynnego enancjomeru cytalopramu) z omeprazolem w dawce 30 mg raz na dobę (inhibitor CYP2C19) spowodowało umiarkowany (około 50%) wzrost stężenia escytalopramu w osoczu. Z tego względu zaleca się zachowanie ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu z inhibitorami CYP2C19 (np. omeprazolem, ezomeprazolem, fluwoksaminą, lanzoprazolem, tyklopidyną) lub cymetydyną. W oparciu o monitorowanie działań niepożądanych w trakcie leczenia skojarzonego, konieczne może być zmniejszenie dawki cytalopramu.
Metoprolol
Escytalopram (czynny enancjomer cytalopramu) jest inhibitorem enzymu CYP2D6. Zaleca się zachowanie ostrożności, gdy cytalopram podaje się w skojarzeniu z produktami leczniczymi, które są metabolizowane głównie przez ten enzym i które mają wąski indeks terapeutyczny, np. flekainidem, propafenonem i metoprololem (przy stosowaniu w niewydolności serca), lub niektórymi produktami leczniczymi wpływającymi na OUN, które są metabolizowane głównie przez CYP2D6, np. lekami przeciwdepresyjnymi takimi jak dezypramina, klomipramina i nortryptylina, lub lekami przeciwpsychotycznymi takimi jak rysperydon, tiorydazyna i haloperydol. Konieczne może być dostosowanie dawki. Jednoczesne stosowanie z metoprololem powodowało dwukrotny wzrost stężenia metoprololu w osoczu, ale nie spowodowało statystycznie znaczącego wzrostu wpływu metoprololu na ciśnienie krwi i częstość akcji serca.
Wpływ cytalopramu na inne produkty lecznicze
Badanie interakcji farmakokinetycznych / farmakodynamicznych, w którym cytalopram podawano w skojarzeniu z metoprololem (substratem CYP2D6) wykazało dwukrotne zwiększenie stężenia metoprololu, ale nie wykazało statystycznie istotnego wzrostu działania metoprololu na ciśnienie krwi i częstość akcji serca u zdrowych ochotników.
W porównaniu z innymi lekami z grupy SSRI, będącymi znaczącymi inhibitorami enzymów, cytalopram i demetylocytalopram nie odgrywają właściwie roli jako inhibitory CYP2C9, CYP2E1 i CYP3A4 i są jedynie słabymi inhibitorami CYP1A2, CYP2C19 i CYP2D6.
Lewomepromazyna, digoksyna, karbamazepina
Nie obserwowano zmian właściwości farmakokinetycznych lub jedynie bardzo małe zmiany, nie mające znaczenia klinicznego, gdy cytalopram podawano w skojarzeniu z substratami CYP1A2 (klozapiną i teofiliną), CYP2C9 (warfaryną), CYP2C19 (imipraminą i mefenytoiną), CYP2D6 (sparteiną, imipraminą, amitryptyliną, rysperydonem), oraz z substratami CYP3A4 (warfaryną, karbamazepiną (i jej metabolitem - epoksydem karbamazepiny) i triazolamem).
Nie obserwowano interakcji farmakokinetycznych pomiędzy cytalopramem i lewomepromazyną ani digoksyną (co oznacza, że cytalopram nie indukuje ani nie hamuje glikoproteiny P).