Oxycodone Molteni roztwór do wstrzykiwań i infuzji | 50 mg/ml | 5 amp. po 1 ml

Oxycodone Molteni 50 mg/ml (odpowiada 45 mg oksykodonu ).

Każda ampułka o objętości 1 ml zawiera 50 mg oksykodonu chlorowodorku.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Ten produkt leczniczy zawiera 0,038 mmol sodu (0,874 mg) na 1 ml.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz CHPL : punkt 6.1.

Lek Oxycodone Molteni jest przeciwwskazany u pacjentów ze znaną nadwrażliwością na oksykodon lub na którąkolwiek substancje pomocniczą wymienioną w CHPL w punkcie 6.1.

Oxycodone Molteni nie należy stosować w żadnej sytuacji, gdy przeciwwskazane jest stosowanie opioidów, tj. w następujących przypadkach: depresja oddechowa; uraz głowy; niedrożność jelita; ostry ból brzucha; przewlekła obturacyjna choroba płuc; serce płucne; przewlekła astma oskrzelowa; hiperkapnia; umiarkowana lub ciężka niewydolność wątroby; ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min); przewlekłe zaparcia; jednoczesne stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy lub w ciągu 2 tygodni od zaprzestania ich stosowania; ciąża.

Działania niepożądane są typowe jak dla wszystkich agonistów receptorów opioidowych. Może wystąpić tolerancja i uzależnienie (patrz CHPL : punkt 4.4). Zaparciom można zapobiegać stosując odpowiedni środek przeczyszczający. Jeśli występowanie nudności lub wymiotów jest kłopotliwe, stosowanie oksykodonu może być połączone z podawaniem leków przeciwwymiotnych.

Działania niepożądane zgłaszane spontanicznie lub obserwowane w badaniach klinicznych są przedstawione w poniższej tabeli. W ramach każdego z układów i narządów działania niepożądane są sklasyfikowane zgodnie z częstością ich występowania, w następujący sposób: bardzo często (> 1/10), często (> 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> 1/1000 do < 1/100), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania

produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl @urpl.gov.pl. Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.

Droga podania:

Podskórne wstrzyknięcie lub infuzja.

Dożylne wstrzyknięcie lub infuzja.

Dawkowanie:

Dawkowanie należy dostosować do nasilenia bólu, indywidualnego stanu pacjenta oraz przyjmowanych obecnie lub wcześniej leków.

Osoby dorosłe powyżej 18 roku życia:

Następujące dawki początkowe są zalecane u pacjentów nieleczonych wcześniej opioidami. Początkowa dawka powinna być dostosowana do wcześniejszego lub równoczesnego leczenia (w szczególności, jeśli pacjent był leczony wcześniej przy pomocy innych opioidów), ogólnego stanu pacjenta, a także nasilenia bólu. Jeśli działanie przeciwbólowe jest niewystarczające, lub gdy wzrasta natężenie bólu może być konieczne stopniowe zwiększanie dawki.

- iv. (bolus): Lek należy rozcieńczyć przy pomocy roztworu soli fizjologicznej 0,9%, dekstrozy 5% lub wody do wstrzykiwań. Należy podawać pojedynczą dawkę w bolusie od 1 do 10 mg powoli, w ciągu 1-2 minut. Dawki nie powinny być podawane częściej niż co 4 godziny.

- iv. (infuzja): Lek należy rozcieńczyć przy pomocy roztworu soli fizjologicznej 0,9%, dekstrozy 5% lub wody do wstrzykiwań. Początkowa zalecana dawka to 2 mg/h u pacjentów nieleczonych wcześniej opioidami.

- iv. ( PCA ): Lek należy rozcieńczyć przy pomocy roztworu soli fizjologicznej 0,9%, dekstrozy 5% lub wody do wstrzykiwań. Dawka 0,03 mg/kg powinna być podawana w postaci bolusa, z czasem refrakcji minimum5 minut u pacjentów nieleczonych wcześniej opioidami.

- SC. (bolus): Lek należy rozcieńczyć przy pomocy roztworu soli fizjologicznej 0,9%, dekstrozy 5% lub wody do wstrzykiwań. Zaleca się rozpocz ęcie leczenia od dawki 5 mg, powtarzanej zgodnie z potrzebami w odstępach 4-godzinnych u pacjentów nieleczonych wcześniej opioidami.

- SC. (infuzja): W razie potrzeby lek należy rozcieńczyć przy pomocy roztworu soli fizjologicznej 0,9%, dekstrozy 5% lub wody do wstrzykiwań. Dawka początkowa wynosi 7,5 mg/dobę i jest zalecana dla pacjentów wcześniej nieleczonych przy pomocy opioidów, miareczkowanie stopniowe, zgodnie z kontrolą objawów. Pacjenci z nowotworami, u których doszło do zamiany oksykodonu doustnego na oksykodon pozajelitowy mogą wymagać znacznie silniejszej dawki (patrz CHPL : poniżej).

Zamiana u pacjentów oksykodonu doustnego na oksykodon pozajelitowy:

Dawka powinna być oparta na następującym stosunku: 2 mg oksykodonu doustnego jest równoważne 1 mg oksykodonu pozajelitowego. Należy podkreślić, że jest to zalecana dawka wymagana. Różnice występujące między pacjentami wymagaj ą, aby u każdego pacjenta dokładnie dostosować odpowiednią dawkę.

Osoby w podeszłym wieku:

Najniższą dawkę należy podawać przy zachowaniu ostrożności w doborze dawki w celu opanowania bólu.

Pacjenci z niewydolnością nerek lub wątroby:

U pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek i/lub łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować z zachowaniem ostrożności. Najniższą dawkę należy podawać przy zachowaniu ostrożności w doborze dawki w celu opanowania bólu.

Dzieci poniżej 18 roku życia:

Brak danych dotyczących stosowania leku Oxycodone Molteni u pacjentów poniżej 18 roku życia.

Zastosowanie w przypadku przewlekłego bólu pochodzenia nienowotworowego:

Opioidy nie są środkiem pierwszego wyboru w przypadku przewlekłego bólu pochodzenia nienowotworowego, nie są one również zalecane jako jedyny sposób leczenia. Bóle przewlekłe, w przypadku których wykazano, że mogą być łagodzone przez działanie silnych opioidów obejmują przewlekłe bóle zwyrodnieniowe i chorobę zwyrodnieniową dysku. Potrzebę dalszego leczenia w przypadku przewlekłego bólu pochodzenia nienowotworowego należy oceniać w regularnych odstępach czasu.

Zaprzestanie leczenia:

W przypadku, gdy pacjent nie wymaga dalszego leczenia przy pomocy oksykodonu , może być wskazane, aby stopniowo zmniejszać dawkę, aby zapobiec objawom odstawienia.

Sposób podawania

Instrukcje dotyczące rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz CHPL : punkt 6.6.

Głównym ryzykiem związanym z nadmierną dawką opioidów jest depresja oddechowa.

Należy zachować ostrożność przy podawaniu oksykodonu osobom osłabionym w podeszłym wieku; pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności płuc, zaburzeniami czynności wątroby lub nerek; pacjentom cierpiącym na obrzęk śluzowaty, niedoczynność tarczycy, chorobę Addisona , psychozę toksyczną, przerost gruczołu krokowego, niewydolność nadnerczy, alkoholizm, majaczenie alkoholowe, choroby dróg żółciowych, zapalenie trzustki, choroby zapalne jelit, niedociśnienie, hipowolemię oraz u pacjentów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym . Lek Oxycodone Molteni nie powinien być stosowany, gdy istnieje możliwość wystąpienia porażennej niedrożności jelit. Jeśli istnieje podejrzenie wystąpienia porażennej niedrożności jelit lub wystąpi ona w trakcie stosowania produktu leczniczego, należy niezwłocznie zaprzestać stosowania produktu (patrz CHPL : punkt 4.3). Lek Oxycodone Molteni należy stosować ostrożnie przed, lub w trakcie operacji, oraz w ciągu pierwszych 24 godzin po operacji.

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków opioidowych produkty lecznicze zawierające oksykodon należy stosować ostrożnie u pacjentów po operacji jelit, jako, że wykazano zdolność opioidów do osłabienia funkcjonalności jelit i nie powinny być one wykorzystywane do momentu, w którym lekarz jest pewny, iż przywrócone zostało normalne funkcjonowanie jelit.

W przypadku pacjentów, którzy cierpią z powodu przewlekłego bólu pochodzenia nienowotworowego, opioidy powinny być stosowane w ramach kompleksowego programu leczenia z udziałem innych leków i metod leczenia. Istotnym elementem oceny pacjenta z przewlekłym bólem pochodzenia nienowotworowego jest analiza historii uzależnienia i nadużywania substancji przez pacjenta.

Jeśli właściwym jest podj ęcie leczenia opioidami u danego pacjenta, głównym celem leczenia nie jest zmniejszenie dawki leku opioidowego, lecz ustalenie dawki optymalnej do uśmierzenia bólu przy ograniczeniu do minimum działań niepożądanych. Pacjent powinien być w stałym kontakcie z lekarzem prowadzącym, aby było możliwe odpowiednie dostosowanie dawki. Silnie zaleca się, aby lekarz oceniał wyniki leczenia zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia bólu. Lekarz i pacjent mogą podj ąć decyzję o przerwaniu leczenia, jeśli cele te nie zostały osiągnięte.

Podczas długotrwałego stosowania u pacjenta może się rozwinąć tolerancja na lek i konieczne okaże się stopniowe zwiększanie dawki dla utrzymania stałego łagodzenia bólu. Przewlekłe stosowanie niniejszego

produktu leczniczego może prowadzić do uzależnienia fizycznego, a w przypadku nagłego przerwania leczenia do rozwoju zespołu odstawienia. Gdy pacjent nie będzie już wymagał leczenia oksykodonem , zaleca się stopniowe zmniejszenie dawki, aby zapobiec wystąpieniu objawów odstawiennych . W przypadku leków opioidowych, objawy odstawienne mogą obejmować niektóre, lub wszystkie z następujących objawów: niepokój, łzawienie, wyciek z nosa, ziewanie, pocenie się, dreszcze, bóle mięśni, rozszerzenie źrenic i palpitacje serca. Inne objawy jakie mogą wystąpić to: drażliwość, lęk, bóle pleców, bóle stawów, osłabienie, skurcze brzucha, bezsenność, nudności, brak apetytu, wymioty, biegunka, lub zwiększone ciśnienie krwi, zwiększona częstotliwość oddechu lub tętna.

Przeczulica bólowa, która nie będzie reagować na dalszy wzrost dawki oksykodonu występuje bardzo rzadko, zwłaszcza w przypadku zastosowania bardzo dużych dawek. Konieczne może okazać się zmniejszenie dawki oksykodonu lub zastosowanie innego leku opioidowego.

Oxycodone Molteni jest lekiem uzależniającym podobnym do innych silnych agonistów receptorów opioidowych. Oxycodone Molteni może być nadużywany przez osoby o ukrytych lub jawnych uzależnieniach. W przypadku opioidowych leków przeciwbólowych, w tym oksykodonu istnieje potencjał dla rozwoju uzależnienia psychicznego. Dlatego też Oxycodone Molteni należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z uzależnieniem od alkoholu i narkotyków.

Podobnie jak w przypadku innych leków opioidowych, noworodki urodzone przez matki uzależnione mogą wykazywać po urodzeniu objawy odstawienia oraz depresji oddechowej.

Jednoczesne stosowanie alkoholu i leku Oxycodone może zintensyfikować działania niepożądane Oxycodone Molteni ; należy unikać ich jednoczesnego stosowania.

Niniejszy produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na 1 ml, oznacza to, że zasadniczo produkt jest „wolny od sodu".

Głównym ryzykiem związanym z nadmierną dawką opioidów jest depresja oddechowa.

Należy zachować ostrożność przy podawaniu oksykodonu osobom osłabionym w podeszłym wieku; pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności płuc, zaburzeniami czynności wątroby lub nerek; pacjentom cierpiącym na obrzęk śluzowaty, niedoczynność tarczycy, chorobę Addisona , psychozę toksyczną, przerost gruczołu krokowego, niewydolność nadnerczy, alkoholizm, majaczenie alkoholowe, choroby dróg żółciowych, zapalenie trzustki, choroby zapalne jelit, niedociśnienie, hipowolemię oraz u pacjentów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym . Lek Oxycodone Molteni nie powinien być stosowany, gdy istnieje możliwość wystąpienia porażennej niedrożności jelit. Jeśli istnieje podejrzenie wystąpienia porażennej niedrożności jelit lub wystąpi ona w trakcie stosowania produktu leczniczego, należy niezwłocznie zaprzestać stosowania produktu (patrz CHPL : punkt 4.3). Lek Oxycodone Molteni należy stosować ostrożnie przed, lub w trakcie operacji, oraz w ciągu pierwszych 24 godzin po operacji.

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków opioidowych produkty lecznicze zawierające oksykodon należy stosować ostrożnie u pacjentów po operacji jelit, jako, że wykazano zdolność opioidów do osłabienia funkcjonalności jelit i nie powinny być one wykorzystywane do momentu, w którym lekarz jest pewny, iż przywrócone zostało normalne funkcjonowanie jelit.

W przypadku pacjentów, którzy cierpią z powodu przewlekłego bólu pochodzenia nienowotworowego, opioidy powinny być stosowane w ramach kompleksowego programu leczenia z udziałem innych leków i metod leczenia. Istotnym elementem oceny pacjenta z przewlekłym bólem pochodzenia nienowotworowego jest analiza historii uzależnienia i nadużywania substancji przez pacjenta.

Jeśli właściwym jest podj ęcie leczenia opioidami u danego pacjenta, głównym celem leczenia nie jest zmniejszenie dawki leku opioidowego, lecz ustalenie dawki optymalnej do uśmierzenia bólu przy ograniczeniu do minimum działań niepożądanych. Pacjent powinien być w stałym kontakcie z lekarzem prowadzącym, aby było możliwe odpowiednie dostosowanie dawki. Silnie zaleca się, aby lekarz oceniał wyniki leczenia zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia bólu. Lekarz i pacjent mogą podj ąć decyzję o przerwaniu leczenia, jeśli cele te nie zostały osiągnięte.

Podczas długotrwałego stosowania u pacjenta może się rozwinąć tolerancja na lek i konieczne okaże się stopniowe zwiększanie dawki dla utrzymania stałego łagodzenia bólu. Przewlekłe stosowanie niniejszego

produktu leczniczego może prowadzić do uzależnienia fizycznego, a w przypadku nagłego przerwania leczenia do rozwoju zespołu odstawienia. Gdy pacjent nie będzie już wymagał leczenia oksykodonem , zaleca się stopniowe zmniejszenie dawki, aby zapobiec wystąpieniu objawów odstawiennych . W przypadku leków opioidowych, objawy odstawienne mogą obejmować niektóre, lub wszystkie z następujących objawów: niepokój, łzawienie, wyciek z nosa, ziewanie, pocenie się, dreszcze, bóle mięśni, rozszerzenie źrenic i palpitacje serca. Inne objawy jakie mogą wystąpić to: drażliwość, lęk, bóle pleców, bóle stawów, osłabienie, skurcze brzucha, bezsenność, nudności, brak apetytu, wymioty, biegunka, lub zwiększone ciśnienie krwi, zwiększona częstotliwość oddechu lub tętna.

Przeczulica bólowa, która nie będzie reagować na dalszy wzrost dawki oksykodonu występuje bardzo rzadko, zwłaszcza w przypadku zastosowania bardzo dużych dawek. Konieczne może okazać się zmniejszenie dawki oksykodonu lub zastosowanie innego leku opioidowego.

Oxycodone Molteni jest lekiem uzależniającym podobnym do innych silnych agonistów receptorów opioidowych. Oxycodone Molteni może być nadużywany przez osoby o ukrytych lub jawnych uzależnieniach. W przypadku opioidowych leków przeciwbólowych, w tym oksykodonu istnieje potencjał dla rozwoju uzależnienia psychicznego. Dlatego też Oxycodone Molteni należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z uzależnieniem od alkoholu i narkotyków.

Podobnie jak w przypadku innych leków opioidowych, noworodki urodzone przez matki uzależnione mogą wykazywać po urodzeniu objawy odstawienia oraz depresji oddechowej.

Jednoczesne stosowanie alkoholu i leku Oxycodone może zintensyfikować działania niepożądane Oxycodone Molteni ; należy unikać ich jednoczesnego stosowania.

Niniejszy produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na 1 ml, oznacza to, że zasadniczo produkt jest „wolny od sodu".