Sprawdzamy dostępność
leków w 10 914 aptekach
Neuran 300 kapsułki twarde | 300 mg | 100 kaps.
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę
Substancja czynna:
Gabapentinum
Podmiot odpowiedzialny:
RANBAXY POLAND SP. Z O.O.
- Kiedy stosujemy lek Neuran 300?
- Jaki jest skład leku Neuran 300?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Neuran 300?
- Neuran 300 – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Neuran 300 - dawkowanie leku
- Neuran 300 – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Neuran 300 w czasie ciąży
- Zamienniki leku
- Czy Neuran 300 wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Neuran 300 wchodzi w interakcje z alkoholem?
Opis produktu Neuran 300
Kiedy stosujemy lek Neuran 300?
Padaczka
Gabapentyna jest wskazana jako lek wspomagający w leczeniu napadów częściowych, które są lub nie są wtórnie uogólnione, u dzieci w wieku 6 lat i starszych oraz u dorosłych (patrz punkt 5.1).
Gabapentyna jest wskazana w monoterapii napadów częściowych, które są lub nie są wtórnie uogólnione, u młodzieży w wieku 12 lat i starszej oraz u dorosłych.
Leczenie obwodowego bólu neuropatycznego
Gabapentyna jest wskazana w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego, np. bolesnej neuropatii cukrzycowej oraz nerwobólu po przebytym półpaścu u dorosłych.
Jaki jest skład leku Neuran 300?
100 mg: Każda kapsułka zawiera 100 mg gabapentyny (Gabapentinum) .
300 mg: Każda kapsułka zawiera 300 mg gabapentyny (Gabapentinum) .
400 mg: Każda kapsułka zawiera 400 mg gabapentyny (Gabapentinum) .
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Neuran 300?
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Neuran 300 – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Działania niepożądane obserwowane podczas badań klinicznych przeprowadzonych u pacjentów z padaczką (u których stosowano leczenie wspomagające i monoterapię) oraz u pacjentów z bólem neuropatycznym wymieniono razem w zestawieniu poniżej, według klasy i częstości ich występowania bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10000). Jeżeli działanie niepożądane stwierdzane było z różną częstością w badaniach klinicznych, wymienione zostało w kategorii o największej z obserwowanych częstości występowania.
Dodatkowe działania niepożądane zaobserwowane po wprowadzeniu produktu do obrotu, zakwalifikowano do grupy o nieznanej częstości (częstość tych działań nie może być określona na podstawie dostępnych badań) i oznaczono kursywą poniżej.
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Bardzo często: zakażenie wirusowe
Często: zapalenie płuc, zakażenie układu oddechowego, zakażenie dróg moczowych, zakażenie, zapalenie ucha środkowego
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Często: leukopenia
Częstość nieznana: małopłytkowość
Zaburzenia układu immunologicznego
Niezbyt często: reakcje alergiczne (np. pokrzywka)
Częstość nieznana: zespół nadwrażliwości, reakcje uogólnione ze zmiennymi objawami, które mogą obejmować gorączkę, wysypkę, zapalenie wątroby, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, eozynofilię oraz niekiedy inne objawy podmiotowe i przedmiotowe
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: | jadłowstręt, wzmożone łaknienie |
Niezbyt często: | hiperglikemia (najczęściej obserwowane u pacjentów z cukrzycą) |
Rzadko: | hipoglikemia (najczęściej obserwowane u pacjentów z cukrzycą) |
Nie znana: | hiponatremia |
Zaburzenia psychiczne
Często: wrogość, splątanie i labilność emocjonalna, depresja, lęk, nerwowość, zaburzenia myślenia
Częstość nieznana: omamy
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: | senność, zawroty głowy, ataksja |
Często: | drgawki, hiperkinezy, dyzartria, amnezja, drżenie, bezsenność, ból głowy, zaburzenia czucia, takie jak parestezje czy niedoczulica, zaburzenia koordynacji, oczopląs, wzmożone, osłabione lub zniesione odruchy |
Niezbyt często: | zmniejszona ruchliwość, pogorszenie funkcji umysłow |
Rzadko: | utrata świadomości |
Częstość nieznana: Zaburzenia oka | inne zaburzenia ruchowe (np. choreoatetoza, dyskinezy, dystonia) |
Często: | zaburzenia widzenia, takie jak niedowidzenie, podwójne widzenie |
Zaburzenia ucha i błędnika
Często: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
Częstość nieznana: szumy uszne
Zaburzenia serca
Niezbyt często: kołatanie serca
Zaburzenia naczyniowe
Często: nadciśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Często: duszność, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, kaszel, nieżyt nosa
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: wymioty, nudności, zaburzenia dotyczące zębów, zapalenie dziąseł, biegunka, ból brzucha, niestrawność, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej lub gardła, wzdęcia
Częstość nieznana: zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Częstość nieznana: zapalenie wątroby, żółtaczka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: obrzęk twarzy, plamica opisywana najczęściej jako występowanie siniaków na skutek urazów fizycznych, wysypka, świąd, trądzik
Częstość nieznana: zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, łysienie, osutka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często: bóle stawów, bóle mięśni, bóle pleców, drganie mięśni Częstość nieznana: rabdomioliza , drgawki kloniczne mięśni
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Częstość nieznana: ostra niewydolność nerek, nietrzymanie moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Często: impotencja
Częstość nieznana: hipertrofia piersi, ginekomastia
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo często: | uczucie zmęczenia, gorączka |
Często: | obrzęki obwodowe, zaburzenia chodu, astenia, ból, złe samopoczucie, zespół grypopodobny |
Niezbyt często: | obrzęki uogólnione, upadki |
Częstość nieznana: | objawy odstawienne (głównie lęk, bezsenność, nudności, bóle, pocenie się), |
bóle w klatce piersiowej. Opisywano również nagłe zgony z niewyjaśnionych przyczyn, dla których nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego ze stosowaniem gabapentyny.
Badania diagnostyczne
Często: zmniejszenie liczby leukocytów we krwi, zwiększenie masy ciała
Niezbyt często: zwiększone wartości testów czynnościowych wątroby AspAT, AlAT oraz bilirubiny
Częstość nieznana: zmiany stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi
Urazy i zatrucia
Często: przypadkowe urazy, złamania, otarcia naskórka
Podczas leczenia gabapentyną opisywano przypadki ostrego zapalenia trzustki. Związek przyczynowo-skutkowy ze stosowaniem gabapentyny jest niejasny (patrz punkt 4.4).
U pacjentów hemodializowanych ze schyłkową niewydolnością nerek zaobserwowano miopatie wraz ze zwiększoną aktywnością kinazy kreatynowej.
Zakażenia dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, drgawki i zapalenie oskrzeli stwierdzano wyłącznie w badaniach klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci. Dodatkowo w badaniach klinicznych u dzieci często obserwowano agresywne zachowania i hiperkinezy.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Neuran 300 - dawkowanie leku
Do stosowania doustnego.
Gabapentynę można przyjmować niezależnie od posiłków i należy ją połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody).
Dla wszystkich wskazań schemat ustalania dawki na początku leczenia opisano w tabeli 1. Schemat ten zaleca się u młodzieży w wieku 12 lat i starszej oraz udorosłych. Instrukcje dotyczące dawkowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat podano w osobnym podpunkcie w dalszej części niniejszego punktu.
Tabela 1 | ||
SCHEMAT DAWKOWANIA – POCZĄTKOWE ZWIĘKSZANIE DAWKI | ||
Dzień 1 | Dzień 2 | Dzień 3 |
300 mg raz na dobę | 300 mg dwa razy na dobę | 300 mg trzy razy na dobę |
Przerwanie stosowania gabapentyny
Zgodnie z obecną praktyką kliniczną, odstawienie gabapentyny powinno odbywać się stopniowo przez minimum tydzień niezależnie od wskazania.
Padaczka
Padaczka zwykle wymaga długotrwałego leczenia. Dawkowanie ustala lekarz w zależności od indywidualnej tolerancji i skuteczności.
Dorośli i młodzież
W badaniach klinicznych skuteczny zakres dawek wynosił od 900 do 3600 mg/dobę. Leczenie można rozpocząć od zwiększania dawki w sposób opisany w tabeli 1 lub podając 300 mg trzy razy na dobę w dniu 1. Następnie, zależnie od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na lek i tolerancji, dawkę można zwiększać o 300 mg/dobę co 2-3 dni do maksymalnej dawki 3600 mg/dobę. U niektórych pacjentów wskazane może być wolniejsze zwiększanie dawki gabapentyny. Minimalny czas do osiągnięcia dawki 1800 mg/dobę wynosi jeden tydzień, do dawki 2400 mg/dobę – łącznie 2 tygodnie, a do dawki
3600 mg/dobę – łącznie 3 tygodnie. Dawki do 4800 mg/dobę były dobrze tolerowane w długoterminowych otwartych badaniach klinicznych. Całkowita dawka dobowa powinna być podzielona na trzy pojedyncze dawki, przy czym, aby zapobiec napadom przełomowym maksymalny odstęp czasowy pomiędzy dawkami nie powinien być dłuższy niż 12 godzin.
Dzieci w wieku 6 lat i starsze
Dawka początkowa powinna wynosić od 10 do 15 mg/kg mc./dobę, a dawka skuteczna osiągana jest przez stopniowe zwiększanie dawki przez okres około trzech dni. Skuteczna dawka gabapentyny u dzieci w wieku 6 lat i starszych wynosi 25 do 35 mg/kg mc./dobę. Dawki do 50 mg/kg mc./dobę były dobrze tolerowane w długoterminowym badaniu klinicznym. Całkowita dawka dobowa powinna być podzielona na trzy pojedyncze dawki, przy czym maksymalny odstęp pomiędzy dawkami nie powinien być dłuższy niż 12 godzin.
Nie jest konieczne monitorowanie stężenia gabapentyny w osoczu w celu optymalizacji leczenia gabapentyną. Ponadto, gabapentyna może być stosowana w skojarzeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi bez obawy o zmiany stężenia w osoczu gabapentyny lub stężenia w surowicy innych leków przeciwpadaczkowych.
Obwodowy ból neuropatyczny
Dorośli
Leczenie można rozpocząć od zwiększania dawki w sposób opisany w tabeli 1. Leczenie można również rozpocząć od podania 900 mg/dobę w trzech równych dawkach podzielonych. Następnie, w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na lek i tolerancji, dawkę można zwiększać o 300 mg/dobę co 2-3 dni do maksymalnej dawki 3600 mg/dobę. U niektórych pacjentów wskazane może być wolniejsze zwiększanie dawki gabapentyny. Minimalny czas do osiągnięcia dawki 1800 mg/dobę wynosi tydzień, do dawki 2400 mg/dobę - łącznie 2 tygodnie, a do dawki 3600 mg/dobę - łącznie 3 tygodnie.
Nie oceniano w badaniach klinicznych przez okres dłuższy niż 5 miesięcy skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego, takiego jak bolesna neuropatia cukrzycowa czy nerwoból po przebytym półpaścu. Jeżeli pacjent wymaga podawania leku przez okres dłuższy niż 5 miesięcy w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego, lekarz prowadzący powinien ocenić stan kliniczny pacjenta i konieczność stosowania dodatkowego leczenia.
Informacja dla wszystkich wskazań do stosowania
U pacjentów w złym stanie ogólnym, tzn. z małą masą ciała, u pacjentów po przeszczepieniu narządów itd., dawkę należy zwiększać wolniej, stosować mniejsze dawki albo wydłużyć odstęp pomiędzy kolejnym zwiększeniem dawki.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku (w wieku powyżej 65 lat)
Ze względu na pogarszającą się z wiekiem czynność nerek, u osób w podeszłym wieku może być konieczne dostosowanie dawki (patrz tabela 2). Senność, obrzęki obwodowe i astenia mogą częściej występować u pacjentów w podeszłym wieku.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Zaleca się dostosowanie dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek w sposób opisany w tabeli 2 i (lub) poddawanych hemodializie. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek mogą być stosowane kapsułki zawierające 100 mg gabapentyny w celu dawkowania zgodnie z zaleceniami.
Tabela 2 | |
DAWKOWANIE GABAPENTYNY U DOROSŁYCH W ZALEŻNOŚCI OD CZYNNOŚCI NEREK | |
Klirens kreatyniny (ml/min) | Całkowita dawka dobowa a (mg/dobę) |
≥80 | 900-3600 |
50-79 | 600-1800 |
30-49 | 300-900 |
15-29 | 150 b -600 |
< 15 c | 150 b -300 |
a
Całkowita dawka dobowa powinna być podawana w trzech dawkach podzielonych. Zmniejszenie dawki stosuje się u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 79 ml/min).
b
Należy podawać 300 mg co drugi dzień.
c
W przypadku pacjentów z klirensem kreatyniny < 15 ml/min, dawkę dobową należy zmniejszyć proporcjonalnie do wartości klirensu kreatyniny (np. pacjenci z klirensem kreatyniny wynoszącym 7,5 ml/min powinni otrzymywać połowę dawki dobowej stosowanej u pacjentów z klirensem kreatyniny wynoszącym 15 ml/min).
Stosowanie u pacjentów poddawanych hemodializie
U pacjentów z bezmoczem poddawanych hemodializie, którzy nigdy nie otrzymywali gabapentyny, zalecane jest podawanie dawki nasycającej wynoszącej 300 do 400 mg, a następnie 200 do 300 mg gabapentyny po każdych 4 godzinach hemodializy. W dniach pomiędzy hemodializami nie powinno się podawać gabapentyny.
U pacjentów z niewydolnością nerek poddawanych hemodializie, wielkość dawki podtrzymującej należy ustalić w oparciu o zalecenia dotyczące dawkowania zawarte w tabeli 2. Oprócz dawki podtrzymującej zaleca się podawanie 200 do 300 mg po każdych 4 godzinach hemodializy.
Neuran 300 – jakie środki ostrożności należy zachować?
U pacjentów, u których stosowano leki przeciwpadaczkowe w różnych wskazaniach, odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych. Meta-analiza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań leków przeciwpadaczkowych również wskazuje na niewielkie zwiększenie ryzyka myśli i zachowań samobójczych. Nie jest znany mechanizm powstawania tego ryzyka, a dostępne dane nie wykluczają możliwości, że zwiększone ryzyko występuje także podczas stosowania gabapentyny.
W związku z tym należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują oznaki myśli i zachowań samobójczych i w razie konieczności rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy poinformować, że w razie wystąpienia oznak myśli lub zachowań samobójczych należy poradzić się lekarza.
Jeśli w trakcie leczenia gabapentyną u pacjenta rozwinie się ostre zapalenie trzustki, powinno się rozważyć odstawienie gabapentyny (patrz punkt 4.8).
Pomimo braku dowodów na występowanie napadów drgawkowych z odbicia po zastosowaniu gabapentyny, nagłe odstawienie leków przeciwdrgawkowych u pacjentów z padaczką może wywołać stan padaczkowy (patrz punkt 4.2).
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, podczas stosowania gabapentyny u niektórych pacjentów może dochodzić do zwiększenia częstości napadów lub pojawienia się nowych rodzajów napadów drgawkowych.
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, próby odstawienia jednocześnie stosowanych leków przeciwpadaczkowych u pacjentów opornych na terapię, leczonych więcej niż jednym lekiem przeciwpadaczkowym, w celu osiągnięcia monoterapii gabapentyną, mają mały odsetek powodzeń.
Gabapentyna nie jest uważana za skuteczny lek w napadach pierwotnie uogólnionych, takich jak napady nieświadomości i u niektórych pacjentów może je nawet nasilać. W związku z tym, u pacjentów z napadami mieszanymi, w tym z napadami nieświadomości, gabapentynę należy stosować ostrożnie.
Nie przeprowadzono systematycznych badań z gabapentyną u pacjentów w wieku 65 lat i starszych. W jednym badaniu z zastosowaniem podwójnie ślepej próby u pacjentów z bólem neuropatycznym senność, obrzęki obwodowe i astenia występowały u nieco większego odsetka pacjentów w wieku 65 lat i starszych aniżeli u pacjentów młodszych. Oprócz tego, badania kliniczne w tej grupie nie wskazują, aby profil zdarzeń niepożądanych różnił się od profilu zdarzeń niepożądanych obserwowanego u młodszych pacjentów.
Nie przeprowadzono wystarczająco dokładnych badań nad wpływem długotrwałego (powyżej 36 tygodni) leczenia gabapentyną na procesy uczenia się, inteligencję oraz rozwój u dzieci i młodzieży. Dlatego też korzyści płynące z długotrwałej terapii należy rozpatrywać w kontekście potencjalnych zagrożeń związanych z tego typu leczeniem.
Osutka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (ang. Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms - DRESS)
U pacjentów przyjmujących leki przeciwpadaczkowe, w tym gabapentynę, stwierdzono występowanie ciężkich, zagrażających życiu, układowych reakcji nadwrażliwości, takich jak osutka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (patrz punkt 4.8).
Należy podkreślić, że wczesne objawy nadwrażliwości, takie jak gorączka lub powiększenie węzłów chłonnych, mogą występować nawet przy braku widocznej wysypki. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast zbadać pacjenta. Jeśli nie uda się potwierdzić innej etiologii tych objawów, należy przerwać podawanie gabapentyny.
Badania laboratoryjne
Podczas półilościowego oznaczania białka całkowitego w moczu testem paskowym, możliwe jest uzyskiwanie fałszywie dodatnich wyników. Dlatego też zaleca się weryfikowanie dodatniego wyniku testu paskowego metodami opartymi na innych zasadach analitycznych, np. metodą biuretową, turbidymetryczną lub metodami wiązania barwnika, albo też oznaczać ten parametr od razu inną metodą.
Zawroty głowy, senność, utrata przytomności, dezorientacja i pogorszenie funkcji umysłowych Leczenie gabapentyną wiązało się z występowaniem zawrotów głowy i senności, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia przypadkowego zranienia (upadku) w populacji osób starszych. Istnieją także doniesienia po wprowadzeniu leku do obrotu dotyczące utraty przytomności, splątania i pogorszenia funkcji umysłowych Dlatego należy zalecić pacjentom zachowanie ostrożności, dopóki nie poznają potencjalnych skutków stosowania produktu leczniczego.
Przyjmowanie leku Neuran 300 w czasie ciąży
U pacjentów, u których stosowano leki przeciwpadaczkowe w różnych wskazaniach, odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych. Meta-analiza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań leków przeciwpadaczkowych również wskazuje na niewielkie zwiększenie ryzyka myśli i zachowań samobójczych. Nie jest znany mechanizm powstawania tego ryzyka, a dostępne dane nie wykluczają możliwości, że zwiększone ryzyko występuje także podczas stosowania gabapentyny.
W związku z tym należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują oznaki myśli i zachowań samobójczych i w razie konieczności rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy poinformować, że w razie wystąpienia oznak myśli lub zachowań samobójczych należy poradzić się lekarza.
Jeśli w trakcie leczenia gabapentyną u pacjenta rozwinie się ostre zapalenie trzustki, powinno się rozważyć odstawienie gabapentyny (patrz punkt 4.8).
Pomimo braku dowodów na występowanie napadów drgawkowych z odbicia po zastosowaniu gabapentyny, nagłe odstawienie leków przeciwdrgawkowych u pacjentów z padaczką może wywołać stan padaczkowy (patrz punkt 4.2).
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, podczas stosowania gabapentyny u niektórych pacjentów może dochodzić do zwiększenia częstości napadów lub pojawienia się nowych rodzajów napadów drgawkowych.
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, próby odstawienia jednocześnie stosowanych leków przeciwpadaczkowych u pacjentów opornych na terapię, leczonych więcej niż jednym lekiem przeciwpadaczkowym, w celu osiągnięcia monoterapii gabapentyną, mają mały odsetek powodzeń.
Gabapentyna nie jest uważana za skuteczny lek w napadach pierwotnie uogólnionych, takich jak napady nieświadomości i u niektórych pacjentów może je nawet nasilać. W związku z tym, u pacjentów z napadami mieszanymi, w tym z napadami nieświadomości, gabapentynę należy stosować ostrożnie.
Nie przeprowadzono systematycznych badań z gabapentyną u pacjentów w wieku 65 lat i starszych. W jednym badaniu z zastosowaniem podwójnie ślepej próby u pacjentów z bólem neuropatycznym senność, obrzęki obwodowe i astenia występowały u nieco większego odsetka pacjentów w wieku 65 lat i starszych aniżeli u pacjentów młodszych. Oprócz tego, badania kliniczne w tej grupie nie wskazują, aby profil zdarzeń niepożądanych różnił się od profilu zdarzeń niepożądanych obserwowanego u młodszych pacjentów.
Nie przeprowadzono wystarczająco dokładnych badań nad wpływem długotrwałego (powyżej 36 tygodni) leczenia gabapentyną na procesy uczenia się, inteligencję oraz rozwój u dzieci i młodzieży. Dlatego też korzyści płynące z długotrwałej terapii należy rozpatrywać w kontekście potencjalnych zagrożeń związanych z tego typu leczeniem.
Osutka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (ang. Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms - DRESS)
U pacjentów przyjmujących leki przeciwpadaczkowe, w tym gabapentynę, stwierdzono występowanie ciężkich, zagrażających życiu, układowych reakcji nadwrażliwości, takich jak osutka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (patrz punkt 4.8).
Należy podkreślić, że wczesne objawy nadwrażliwości, takie jak gorączka lub powiększenie węzłów chłonnych, mogą występować nawet przy braku widocznej wysypki. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast zbadać pacjenta. Jeśli nie uda się potwierdzić innej etiologii tych objawów, należy przerwać podawanie gabapentyny.
Badania laboratoryjne
Podczas półilościowego oznaczania białka całkowitego w moczu testem paskowym, możliwe jest uzyskiwanie fałszywie dodatnich wyników. Dlatego też zaleca się weryfikowanie dodatniego wyniku testu paskowego metodami opartymi na innych zasadach analitycznych, np. metodą biuretową, turbidymetryczną lub metodami wiązania barwnika, albo też oznaczać ten parametr od razu inną metodą.
Zawroty głowy, senność, utrata przytomności, dezorientacja i pogorszenie funkcji umysłowych Leczenie gabapentyną wiązało się z występowaniem zawrotów głowy i senności, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia przypadkowego zranienia (upadku) w populacji osób starszych. Istnieją także doniesienia po wprowadzeniu leku do obrotu dotyczące utraty przytomności, splątania i pogorszenia funkcji umysłowych Dlatego należy zalecić pacjentom zachowanie ostrożności, dopóki nie poznają potencjalnych skutków stosowania produktu leczniczego.
Zamienniki leku Neuran 300
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 4 zamienników.
kapsułki twarde | 300 mg | 100 kaps.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko | import równoległy
Brak informacji o dostępności produktu
46,50 zł
kapsułki twarde | 300 mg | 100 kaps.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach
47,25 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
50,68 zł
Trudno dostępny w aptekach
63,16 zł
Interakcje Neuran 300 z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Neuran 300 z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Może Cię również zainteresować:
Lukrecja gładka — właściwości lecznicze, działanie, zastosowanie
Kłucie w sercu — niepokojący objaw. Co może oznaczać kłucie w sercu i kiedy szukać pomocy u lekarza?
Czym powinien charakteryzować się dobry krem nawilżający?
Na co jest dobra ashwagandha?
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.