Interakcja istotna
- Dotyczy leków
- Lecalpin
Alkohol
Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on potęgować działanie wazodylatacyjne leków przeciwnadciśnieniowych.
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 861 aptekach
Dostępny w większości aptek
Rodzaj:
lek na receptę
Substancja czynna:
Lercanidipini hydrochloridum
Podmiot odpowiedzialny:
ACTAVIS GROUP PTC EHF
Produkt leczniczy Lecalpin jest wskazany w leczeniu łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego samoistnego.
Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 9,4 mg lerkanidypiny.
Substancja pomocnicza: 30 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
− Nadwrażliwość na substancję czynną (lerkanidypinę), którąkolwiek dihydropirydynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą;
− Zwężenie drogi odpływu lewej komory serca;
− Nieleczona zastoinowa niewydolność serca; − Niestabilna dusznica bolesna;
− Pierwszy miesiąc po przebytym zawale serca; − Ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby; − Jednoczesne stosowanie:
− silnych inhibitorów CYP3A4 (patrz punkt 4.5); − cyklosporyny (patrz punkt 4.5);
− soku grejpfrutowego (patrz punkt 4.5).
− Okres ciąży lub karmienia piersią (patrz punkt 4.6);
− U kobiet w okresie rozrodczym jeśli nie jest stosowana skuteczna antykoncepcja.
Następujące działania niepożądane obserwowano w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu:
Określenie częstości:
Bardzo często: ≥l/10;
Często: ≥l/100, < 1/10;
Niezbyt często: ≥ 1/1000, < 1/100;
Rzadko: ≥l/10000, < 1/1000;
Bardzo rzadko: < 1/10000, nieznana (nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów | Działania niepożądane | |
Badania diagnostyczne | Bardzo rzadko | odwracalne zwiększenie aktywności transaminaz wątrobowych |
Zaburzenia serca | Niezbyt często | Tachykardia, palpitacje, obrzęki obwodowe |
Rzadko | Dusznica bolesna | |
Bardzo rzadko | Ból w klatce piersiowej, zawał serca, hipotensja | |
Niektóre dihydropirydyny mogły rzadko powodować bóle okolicy przedsercowej lub dusznicę bolesną. Bardzo rzadko pacjenci z uprzednio istniejącą dusznicą bolesną mogą odczuwać zwiększoną częstość, wydłużony czas trwania i zwiększoną ciężkość tych ataków. | ||
Zaburzenia układu nerwowego | Niezbyt często | Ból głowy, zawroty głowy |
Zaburzenia żołądka i jelit | Rzadko | Nudności, niestrawność, biegunka, ból brzucha, wymioty |
Bardzo rzadko | Przerost dziąseł | |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Rzadko | Wielomocz |
Bardzo rzadko | Częste oddawanie moczu | |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Rzadko | Wysypka |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej: | Rzadko | Bóle mięśni |
Zaburzenia naczyniowe | Niezbyt często | Zaczerwienienie |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Rzadko | Astenia, zmęczenie |
Zaburzenia układu immunologicznego | Bardzo rzadko | Nadwrażliwość |
Zaburzenia psychiczne | Rzadko | Senność |
Lerkandypina nie wykazuje niekorzystnego wpływu na stężenie glukozy lub stężenie lipidów w surowicy krwi.
Droga podania: podanie doustne.
Zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę, co najmniej 15 minut przed posiłkiem; dawka może zostać zwiększona do 20 mg, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie.
Dawkę należy zwiększać stopniowo, ponieważ zanim wystąpi maksymalne działanie przeciwnadciśniowe może minąć około 2 tygodni.
W niektórych przypadkach, jeśli podczas stosowania jednego preparatu przeciwnadciśnieniowego ciśnienie nie jest wystarczająco kontrolowane, można uzyskać korzyść dodając lerkanidypinę do leczenia beta-adrenolitykami, lekami moczopędnymi (hydrochlorotiazyd) lub inhibitorem konwertazy angiotensyny.
Ponieważ krzywa reakcji w zależności od dawki jest rosnąca osiągając stałą w zakresie dawek 20 - 30 mg, jest mało prawdopodobne, że skuteczność będzie większa podczas stosowania większych dawek; może zwiększyć się natomiast ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Pacjenci w podeszłym wieku
Chociaż dane z badań farmakokinetycznych i klinicznych sugerują, że nie ma potrzeby dostosowania dawki dobowej, należy zachować specjalną ostrożność, kiedy rozpoczyna się leczenie u pacjentów w podeszłym wieku.
Dzieci i młodzież
Z powodu braku doświadczeń klinicznych, nie zaleca się stosowania lerkanidypiny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby
Zaleca się zachowanie specjalnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do średnio nasilonych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te podgrupy pacjentów, to zwiększenie dawki do 20 mg musi przebiegać z ostrożnością. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki. Lerkanidypina nie jest zalecana do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).
Podawanie
Tabletki należy przyjmować z niewielką ilością wody, co najmniej 15 minut przed posiłkiem.
Zespół chorego węzła zatokowego
Specjalna ostrożność jest zalecana, podczas stosowania lerkanidypiny u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego (bez stymulatora serca). Chociaż hemodynamicznie kontrolowane badania nie wykazały zaburzeń czynności lewej komory serca, zaleca się ostrożność także u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca. Sugeruje się, że niektóre krótko działające dihydropirydyny mogą wpływać na zwiększenie ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Pomimo tego, że lerkanidypina jest lekiem długo działającym, u tych pacjentów zalecana jest ostrożność.
Dusznica bolesna
Rzadko niektóre dihydropirydyny mogą prowadzić do bólu w okolicy przedsercowej lub dusznicy bolesnej. Bardzo rzadko pacjenci z uprzednio istniejącą dusznicą bolesną mogą odczuwać zwiększoną częstość, czas trwania i ciężkość tych ataków. W pojedynczych przypadkach może być obserwowany zawał mięśnia sercowego (patrz punkt 4.8).
Stosowanie w zaburzeniach czynności nerek lub wątroby
Zaleca się zachowanie specjalnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do średnio nasilonych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te podgrupy pacjentów, to zwiększenie dawki do 20 mg musi przebiegać z ostrożnością. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki.
Lerkanidypina nie jest zalecana do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).
Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działanie leków przeciwnadciśnieniowych, polegające na rozszerzeniu naczyń krwionośnych (patrz punkt 4.5).
Induktory CYP3A4
Induktory CYP3A4, takie jak leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina, karbamazepina) i ryfampicyna mogą zmniejszać stężenie lerkanidypiny w osoczu i dlatego skuteczność lerkanidypiny może być mniejsza niż oczekiwana (patrz punkt 4.5).
Lek ten zawiera laktozę jednowodną i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ciąża Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania lerkanidypiny u kobiet w ciąży. Dane niekliniczne nie dostarczają dowodów na działanie teratogenne u szczurów i królików oraz zaburzenie zdolności do reprodukcji u szczurów. Ponieważ inne związki dihydropirydyny wykazywały działanie teratogenne u zwierząt, lerkanidypiny nie należy stosować podczas ciąży lub podawać kobietom planującym ciążę chyba, że jest stosowana skuteczna antykoncepcja.
Karmienie piersią
Ponieważ lerkanidypina wykazuje wysoką lipofilność, należy spodziewać się przenikania leku do mleka matek karmiących. Dlatego też, nie należy podawać lerkanidypiny matkom karmiącym.
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja istotna
Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on potęgować działanie wazodylatacyjne leków przeciwnadciśnieniowych.
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.